Książki sprawiają, że się uśmiechamy, śmiejemy. Sprawiają, że nasze życie, choć czasami bywa szare i ponure z nimi nabiera barw. Jednakże ,,W pierścieniu ognia" Suzanne Collins sprawiło, że czułam jedynie przerażenie oraz to, że się duszę i męczę. Dusiła mnie atmosfera panująca w Panem. To jak Kapitol jest okropny. Dusiło mnie to, że Katniss pomimo zwycięstwa w Głodowych Igrzyskach wciąż nie może odetchnąć z ulgą. To jak wielką traumę zafundował jej Kapitol na całe życie. Przeraziło mnie to jak niektóre sytuacje były podobne do tego, co się faktycznie dzieje lub działo na świecie. Przeraziło mnie to jak ludzie bywają okropni i bezwględni. Męczyło mnie jedynie to, że choć początkowo rozumiałam niezdecydowanie Katniss tak później zaczęło mnie to męczyć, bo oczywiste stało się to kogo kocha. Ten tom zafundował mi prawdziwy rollercoaster emocjonalny, co pokazuje jak bardzo dobra była to historia.

,,W pierścieniu ognia" Suzanne Collins jest to drugi tom intrygującej trylogii Igrzyska Śmierci.

Uwaga opis, w którym pojawiają się spoilery do pierwszej części oraz do drugiej!
Katniss Everdeen i Peeta Mellark przechytrzyli organizatorów Igrzysk wymuszając zwycięstwo obojga, co bardzo nie spodobało się kapitolowi, który jest niezadowolony i pragnie zemsty. Przed nimi tourneé zwycięzców, podczas którego zwycięzcy odwiedzają wszystkie dystrykty, spotykając się z ich mieszkańcami. Czy Katniss zdoła przekonać ich, że jej ostatni czyn na arenie podyktowany był wielką miłością do Peety, a nie buntem?

Powieść ,,W pierścieniu ognia" to genialna, zaskakująca kontynuacja Igrzysk Śmierci. Pewne wątki udało mi się przewidzieć, inne zaś wprawiły mnie w zaskoczenie. Autorka sięgnęła po ciekawe rozwiązania fabularne jestem zaintrygowana jakie będzie miało to konsekwencje oraz jak rozwinie to w kolejnym tomie, który zapowiada się naprawdę dobrze. Drugi tom to faktycznie nieco powtórka z rozrywki z poprzedniego, ale za to jaka! Jest on swego rodzaju przygotowaniem na to, co czeka bohaterów w finale. Początek zaczyna się całkiem spokojnie, by potem zaczęło dziać się coraz więcej. Więcej akcji, więcej brutalności. Jednakże to końcówka jest najmocniejsza i najlepsza, chociaż miałam pewne przeczucia to nie do końca spodziewałam się tego, co się wydarzyło.

Autorka świetnie wykreowała postacie, które na kartach powieści ożywają. Ja słuchałam audiobooka, który czytała niezawodna Anna Dereszowska, która wspaniale zinterpretowała całość. Uwielbiam Katniss, która jest najlepszym przykładem silnej, inteligentnej bohaterki, jaka nie boi się wyzwań i potrafi stawić czoło zagrożeniom. Podziwiam jej siłę, upór i determinację. W pierwszym tomie za cel postawiła sobie przeżycie, zaś w drugim jej cel jest inny, ale równie ważny co tamten. Dąży do niego z jeszcze większą determinacją oraz siłą. Peeta Mellark to drugi bohater, który został wplątany w walkę o przetrwanie. Lubię go, wydaje się być rozsądną osobą, lecz jednocześnie kieruje się tym, co podpowiada mu serce. Szkoda mi go tak jak Katniss, a może nawet i bardziej.

Podsumowując ,,W pierścieniu ognia", czyli drugi tom trylogii Igrzyska Śmierci autorstwa Suzanne Collins jest świetną kontynuacją swojego poprzednika. Dystopie mają to do siebie, iż najczęściej pokazują narody, które są kierowane przez okrutne władze. W tej opowieści kreatorka przedstawiła mieszkańców Panem, którzy potrzebują radykalnych zmian w istniejącym rządzie. Wydarzenia rozgrywające się podczas igrzysk są iskrą, która może rozpalić pożar. Chyba że komuś uda się go powstrzymać. Polecam! Ode mnie 8/10.

Książki sprawiają, że się uśmiechamy, śmiejemy. Sprawiają, że nasze życie, choć czasami bywa szare i ponure z nimi nabiera barw. Jednakże ,,W pierścieniu ognia" Suzanne Collins sprawiło, że czułam jedynie przerażenie oraz to, że się duszę i męczę. Dusiła mnie atmosfera panująca w Panem. To jak Kapitol jest okropny. Dusiło mnie to, że Katniss pomimo zwycięstwa w Głodowych...

Udana kontynuacja pierwszej części. Tym razem autorka świetnie ukazuje jak można obrócić przypadkowy gest, przypadkowa osobę w symbol oraz jak ten symbol może działać na tłumy - szczególnie te, które czują jażmo tyranii. Mamy tutaj też dylematy moralne młodych głównej bohaterki, jej blizny emocjonalnie związane z przeżyciami. Ponadto jak w pierwszej części dużo się dzieje. U mnie świat Panem niezmiennie wywołuje emocje i wzbudza do refleksji, mimo że książkę czytałam kolejny raz.

Udana kontynuacja pierwszej części. Tym razem autorka świetnie ukazuje jak można obrócić przypadkowy gest, przypadkowa osobę w symbol oraz jak ten symbol może działać na tłumy - szczególnie te, które czują jażmo tyranii. Mamy tutaj też dylematy moralne młodych głównej bohaterki, jej blizny emocjonalnie związane z przeżyciami. Ponadto jak w pierwszej części dużo się dzieje....

7.5

7.5

#Wyzwanie czytelnicze na kwiecień 2024r. - przeczytam książkę, która przeniesie mnie w inne miejsce.
Bardzo dobra kontynuacja powieści fantastycznej dla młodzieży pt. "Igrzyska śmierci". Autorka ponownie przenosi czytelnika do fantastycznego świata zwanego Panem, kontynuując przygody głównych bohaterów. Zatem aby w pełni zrozumieć fabułę koniecznie trzeba najpierw zapoznać się z pierwszą częścią serii. Kataniss i Peeta, zwycięzcy okrutnych Głodowych Igrzysk, względnie bezpieczni, przenoszą się do swojego 12 dystryktu i żyją, adoptując się do nowej sytuacji. Niestety po kilku miesiącach dowiadują się, że ponownie wracają na arenę... I właśnie m.in. przebieg jubileuszowych 50 igrzysk autorka prezentuje w drugim tomie.
Drugi tom jest równie interesujący co pierwszy. Ma nadal interesującą fabułę, pełną zwrotów akcji, jest dynamiczny i wywołuje wiele różnych emocji związanych z cierpieniem bohaterów igrzysk i mieszkańców Panem.
To ciekawa historia z przesłaniem i przekazem do ciemiężonych narodów, które pragną własnej autonomii, a młodzi ludzie zawsze są doskonałymi buntownikami.
POLECAM, nie tylko fanom fantastyki!

#Wyzwanie czytelnicze na kwiecień 2024r. - przeczytam książkę, która przeniesie mnie w inne miejsce.
Bardzo dobra kontynuacja powieści fantastycznej dla młodzieży pt. "Igrzyska śmierci". Autorka ponownie przenosi czytelnika do fantastycznego świata zwanego Panem, kontynuując przygody głównych bohaterów. Zatem aby w pełni zrozumieć fabułę koniecznie trzeba najpierw zapoznać...

Kolejna część na, której się zawiodłam. Zaczęła się fajnie,ale im dalej tym gorzej.

Kolejna część na, której się zawiodłam. Zaczęła się fajnie,ale im dalej tym gorzej.

Czytam ponownie po latach.

Ta część wciągnęła mnie bardzo, mimo, że dość dobrze pamiętałam najważniejsze rozwiązania fabularne. W tej części lepiej poznajemy nie tylko Katniss, ale też innych bohaterów. Sytuacja polityczna w Panem natomiast robi się coraz bardziej gorąca...

Czytam ponownie po latach.

Ta część wciągnęła mnie bardzo, mimo, że dość dobrze pamiętałam najważniejsze rozwiązania fabularne. W tej części lepiej poznajemy nie tylko Katniss, ale też innych bohaterów. Sytuacja polityczna w Panem natomiast robi się coraz bardziej gorąca...

Dobra kontynuacja poprzedniej części. Poszerza nam nieco świat - dla mnie jednak zbyt mało. Niedosyt miałem szczególnie przy tournée i pobieżnym opisie (nie wszystkich) dystryktów. Katniss i Peeta o wiele lepiej napisani, niż zagrani w filmie. Szczególnie ten drugi. Do tego Cenna wyrósł zdecydowanie na moją ulubioną postać drugoplanową.

Wątpliwości bohaterki, kwestie moralne (chociaż nieco słabiej rozpisane, niż te w pierwszej części) zwroty akcji, dynamika, miejsce na wzruszenie - to z pewnością wielkie plusy tej części. Do tego ciekawy pomysł na arenę Igrzysk Ćwierćwiecza. Oczywiście, są słabsze momenty, niemniej jest to wartościowa kontynuacja.

Dobra kontynuacja poprzedniej części. Poszerza nam nieco świat - dla mnie jednak zbyt mało. Niedosyt miałem szczególnie przy tournée i pobieżnym opisie (nie wszystkich) dystryktów. Katniss i Peeta o wiele lepiej napisani, niż zagrani w filmie. Szczególnie ten drugi. Do tego Cenna wyrósł zdecydowanie na moją ulubioną postać drugoplanową.

Wątpliwości bohaterki, kwestie...

Mój ulubiony tom w tej trylogii. Do Katniss powoli zaczynają docierać konsekwencje jej decyzji. Teraz niebezpieczeństwo grozi nie tylko jej, ale jej najbliższym i choć nie ma pojęcia jak, musi zagrać swoją rolę najlepiej jak potrafi. Pojawia się tu kilka nowych postaci (Finnick❤️),jest więcej akcji i konieczność podjęcia przez główną bohaterkę ciężkich decyzji.

Mój ulubiony tom w tej trylogii. Do Katniss powoli zaczynają docierać konsekwencje jej decyzji. Teraz niebezpieczeństwo grozi nie tylko jej, ale jej najbliższym i choć nie ma pojęcia jak, musi zagrać swoją rolę najlepiej jak potrafi. Pojawia się tu kilka nowych postaci (Finnick❤️),jest więcej akcji i konieczność podjęcia przez główną bohaterkę ciężkich decyzji.

Wciągnęła mnie jeszcze mocniej niż pierwszy tom (nie tylko, ale pewnie też dzięki temu, że nie było w niej już aż tylu opisów udręki na arenie, co do których miałam ambiwalentne odczucia - z jednej strony wciągały, z drugiej odpychały)

Wciągnęła mnie jeszcze mocniej niż pierwszy tom (nie tylko, ale pewnie też dzięki temu, że nie było w niej już aż tylu opisów udręki na arenie, co do których miałam ambiwalentne odczucia - z jednej strony wciągały, z drugiej odpychały)

😍😍

😍😍