Niestety jak dla mnie nuda...az boje sie siegnas po syna pszczelarza a zalega mi na police.

Niestety jak dla mnie nuda...az boje sie siegnas po syna pszczelarza a zalega mi na police.

Przeczytam tą książkę ale podchodziłam do niej kilka razy. Momentami wręcz się męczyłam a akcja toczy się bardzo wolno. Zakończenie na plus.
Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o amiszach to ta pozycja jest dla was.

Przeczytam tą książkę ale podchodziłam do niej kilka razy. Momentami wręcz się męczyłam a akcja toczy się bardzo wolno. Zakończenie na plus.
Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o amiszach to ta pozycja jest dla was.

Na mieszkańców USA można patrzeć z dwojakiej perspektywy: wielkich aglomeracji i malutkich miasteczek. W tych drugich nadal na pierwszym miejscu jest rodzina, zasady moralne, sąsiedzka serdeczność i to, co nazywamy "zwyczajnym szczęściem", czyli dom i praca. "Syn biskupa" jest również o tym, a ponadto o poszukiwaniu Boga i prawdy. Autorka uświadamia niewierzącym, że codzienność chrześcijan nie jest usłana różami, a Pan Bóg to nie czarodziej, tylko Ojciec. Warto Mu zaufać, ale nie oznacza to braku cierpienia. Wiem, może razić pewnego rodzaju nachalność ewangelizatorska, widoczna w powieści. Nie jest to też tzw. literatura wysokich lotów, ale niezwykle ciepła powieść o prostym i pięknym przeżywaniu człowieczeństwa.

Na mieszkańców USA można patrzeć z dwojakiej perspektywy: wielkich aglomeracji i malutkich miasteczek. W tych drugich nadal na pierwszym miejscu jest rodzina, zasady moralne, sąsiedzka serdeczność i to, co nazywamy "zwyczajnym szczęściem", czyli dom i praca. "Syn biskupa" jest również o tym, a ponadto o poszukiwaniu Boga i prawdy. Autorka uświadamia niewierzącym, że...

“Syn Biskupa” to druga część cyklu „W krainie Amiszów”. Część pierwszą przeczytałam jakiś czas temu i byłam w miarę zadowolona z lektury. Czy tak też było tym razem? Niestety, nie do końca. Bardzo zabrakło mi tu jakichś większych emocji. A mogły być, bo w tym tomie dokonują się naprawdę życiowe zmiany, toczą się wewnętrzne walki o słuszność podjętych decyzji, które wpłyną na całe rodziny we wspólnocie Amiszów. To wszystko się działo, tylko jakoś tak sztucznie, mało przekonywująco, bez głębi. Przelatywałam wzrokiem po treści i ani razu nic nie drgnęło. Zupełna emocjonalna pustka… Szkoda.

“Syn Biskupa” to druga część cyklu „W krainie Amiszów”. Część pierwszą przeczytałam jakiś czas temu i byłam w miarę zadowolona z lektury. Czy tak też było tym razem? Niestety, nie do końca. Bardzo zabrakło mi tu jakichś większych emocji. A mogły być, bo w tym tomie dokonują się naprawdę życiowe zmiany, toczą się wewnętrzne walki o słuszność podjętych decyzji, które wpłyną...

Druga część trylogii wspaniałej o rodzinie Amiszów.
Opowieść opowiada o córce wdowy Abigael Leili.
Saga powieści rodzinna,ciepła,a książka piękna,poruszająca i mądra.
Fabuła bardzo dobra mi się podobała,wspaniała akcja utrzymana i trzyma napięcie książka,czyta się doskonale.

Druga część trylogii wspaniałej o rodzinie Amiszów.
Opowieść opowiada o córce wdowy Abigael Leili.
Saga powieści rodzinna,ciepła,a książka piękna,poruszająca i mądra.
Fabuła bardzo dobra mi się podobała,wspaniała akcja utrzymana i trzyma napięcie książka,czyta się doskonale.

O ile pierwsza część sagi "W krainie Amiszów" przedstawiała raczej ogólne funkcjonowanie społeczności, to teraz już wgłębiamy się w mentalność i wiarę. Główną bohaterką książki jest młodsza siostra Debory Leila. Trochę mniej ładna, mniej zorganizowana niż siostra, ale również marząca o miłości i dobrym mężu. Tym bardziej jest ostrożna w swoich oczekiwaniach, bo tuz przed wyjazdem do Teksasu pożegnała swojego przyjaciela, z którym jakoś wiązała swoją przyszłość.
Zainteresowanie dziewczyny wzbudził na jednym ze spotkań wspólnoty Jesse Glik, syn obecnego biskupa, przewodzącego wiosce. Jesse to typ trochę niepokorny, niby związany wiarą ze współwyznawcami, ale taki poszukujący swojego miejsca na ziemi. W tych fragmentach dotyczących wiary Amiszów wyraźnie widać zupełne poddanie się woli bożej z ich strony. Do tego stopnia, że aż trąci to dziecięcą naiwnością. Taka zupełna bezwolność stanowi ogromne zagrożenie choćby w przypadku napaści. Traktowanie wszystkiego jako wolę Boga, bez jakiejkolwiek inicjatywy ze strony człowieka to trochę pozbawianie go posługiwania się rozumem i rozsądkiem. I chyba tym tropem idzie także autorka dając swojemu bohaterowi pewną iskrę poszukiwawczą. Nawiązuje on bowiem relacje ze wspólnotą podobną do jego rodzinnej, ale dająca możliwości rozwoju i dzielenia się z innymi radością z wyznawania wiary.
Innym ciekawym aspektem poruszanym w powieści jest możliwość podejmowania pracy zarobkowej przez członków wioski. Mimo, że stanowia dosyć biedną warstwę społeczną, to nie jest zbyt mile widziane podejmowanie pracy. Tu Leila przełamuje trochę standardy i zaczyna pracować w żłobku w pobliskiej miejscowości. Dojeżdża tam z poznaną niedawno koleżanką oraz z jej ojcem. Samo podjęcie pracy wymagało zgody biskupa, choć znacząco wpływało na podniesienie dochodów licznej rodziny. Koronnym argumentem przeciwko zarobkowaniu jest oczywiści strach przed przesiąknięciem zwyczajami i religijnością " ich" czyli tych wszystkich poza Amiszami. Widać tu swego rodzaju manipulację ze strony przewodniczących wioski.
No i oczywiście nie może w powieści zabraknąć wątku romantycznego, na tyle na ile pozwalają zasady religii. I co ciekawe nie jest w dobrym tonie dotykanie drugiej osoby, czy zwykły pocałunek , ale nie ma nic zdrożnego w tym, że potencjalny kawaler w środku nocy świeci latarką w okno wybranki i zabiera ją na przejażdżkę.
Bardzo to ciekawy świat, taki zupełnie inny niż to co mamy za oknem, w środkach masowego przekazu. Tam jakoś wszystko płynie wolniej i może mniej nerwowo? :)

O ile pierwsza część sagi "W krainie Amiszów" przedstawiała raczej ogólne funkcjonowanie społeczności, to teraz już wgłębiamy się w mentalność i wiarę. Główną bohaterką książki jest młodsza siostra Debory Leila. Trochę mniej ładna, mniej zorganizowana niż siostra, ale również marząca o miłości i dobrym mężu. Tym bardziej jest ostrożna w swoich oczekiwaniach, bo tuz przed...

Drugi tom cyklu „W krainie amiszów” podobał mi się znacznie mniej niż pierwszy, a to z dwóch powodów. Bohaterami są tu młodzi ludzie w okresie tzw „rumspringa”, czyli okresu wyszalenia się, czasu wolności i korzystania z życia, zanim przyjmą chrzest i podejmą obowiązki dorosłych. W tym okresie więcej im wolno, ale oczywiście w pewnych granicach. Mało było bohaterów starszych wiekiem, z którymi jako emerytka, bardziej mogłabym się identyfikować. Historia młodej amiszki, która musi wybrać między dwoma mężczyznami, ciągnąca się przez cały tom, mało mnie interesowała. Po drugie – sami amisze przestali mi się tak podobać jak w tomie pierwszym, a to ze względu na brak tolerancji wobec tych członków gminy, którzy decydują się żyć inaczej. Pomimo, że „odszczepieńcy” pozostają nadal ludźmi głęboko wierzącymi, obowiązuje wszystkich zakaz wszelkich kontaktów z nimi. Nawet rodzice i najbliżsi krewni nie mają prawa się z nimi widzieć i rozmawiać. Jak amisze to godzą z zasadą miłości bliźniego, pozostaje ich tajemnicą. Myślę, że wątek matek i rodzeństwa, tęskniących za „odstępcami” można było bardziej rozwinąć i lepiej pokazać.
Mimo to można przeczytać, a ja na pewno sięgnę po trzeci tom cyklu.

Drugi tom cyklu „W krainie amiszów” podobał mi się znacznie mniej niż pierwszy, a to z dwóch powodów. Bohaterami są tu młodzi ludzie w okresie tzw „rumspringa”, czyli okresu wyszalenia się, czasu wolności i korzystania z życia, zanim przyjmą chrzest i podejmą obowiązki dorosłych. W tym okresie więcej im wolno, ale oczywiście w pewnych granicach. Mało było bohaterów...

Dalsze losy rodziny Amiszów. Ta część bardziej mnie wciągnęła. Opowieść o trudnych wyborach jednej z córek wdowy Abigeil, Leily. Czy pójdzie za głosem serca i odejdzie ze społeczności Amiszów?

Dalsze losy rodziny Amiszów. Ta część bardziej mnie wciągnęła. Opowieść o trudnych wyborach jednej z córek wdowy Abigeil, Leily. Czy pójdzie za głosem serca i odejdzie ze społeczności Amiszów?

Druga odsłona pasjonującej powieści o Amiszach w dwudziestym wieku. Tym razem bohaterką staje się córka żony Mordechaja, Leila. Już dojrzewa, widzi jak inni poświęcają się zalotom, a sama poczuła skłonność, odwzajemnioną, do Jessego Glicka. Dziewczyna musi pogodzić się z faktem, że nie wrócą już do miasta, że ich życie leniwie odmierzać będą pory roku. Jesse jest synem pastora,chciałby dostać dobrze płatną przez Amerykanów pracę, podobnie jak Leila. Jesse wydaje się zwodzić dziewczynę, niby chciałby deklaracji,ale ociąga się z wyznaniem uczuć. prawdopodobnie to przypadek jego zgorzkniałego ojca dał mu dużo do myślenia. matka zostawiła rodzinę gdy był mały,bo nie chciała zobowiązań. Jesse z natury jest więc nieufny w stosunku do kobiet, podejrzliwy i nie ma zbyt dobrego o nich mniemania.
Siostry radzą Leili zająć się nadskakującym jej Willem. Udał im sie wspólny taniec,a chłopak wydaje sie oczarowany dziewczyną. Jest dobrze wychowany i opiekuńczy, ale może jego intencje nie są kryształowo czyste? Rory i Dwayne są daleko od Boga,mają małżeńskie kłopoty, a Jesse odkrywa swoje prawdziwe powołanie jako wędrownego kaznodziei, jego więź z Bogiem jest szczera i czysta. Debora i Fineasz swoja radosną więzią uczą Leilę,że miłość może też być erotyczna, przyziemna. Serce wybrało Jessego, ale czy oboje pokonają tłumiące ich miłość uprzedzenia i otworzą się na siebie nawzajem? Jaką ścieżką odważą się podążyć? W tym świecie zło i grzech tez czasem przychodzą do współbraci, a Will czy inni muszą walczyć z przywarami, przez co akcja przykuwa uwagę czytelnika.
Fabuła wciągająca, w prostym świecie Amiszów jest wiele pokus, sprawy uczuciowe, wspólnoty,stosunki rodzinne, obowiązki posłuszeństwa bywają skomplikowane, trudno usłyszeć głos Boga. Czytelnik dowiaduje się o typowych zajęciach, tradycjach i wyzwaniach z jakimi mierzą się lubiani i ciekawie skonstruowani bohaterowie. Dużo jest też nietuzinkowych opisów natury, a wątki miłosne pomysłowo skonstruowane.

Druga odsłona pasjonującej powieści o Amiszach w dwudziestym wieku. Tym razem bohaterką staje się córka żony Mordechaja, Leila. Już dojrzewa, widzi jak inni poświęcają się zalotom, a sama poczuła skłonność, odwzajemnioną, do Jessego Glicka. Dziewczyna musi pogodzić się z faktem, że nie wrócą już do miasta, że ich życie leniwie odmierzać będą pory roku. Jesse jest synem...

Ciekawe życie, zwyczaje amiszów, dylematy religijne.

Ciekawe życie, zwyczaje amiszów, dylematy religijne.