Przemęczyłam! Powinnam się poklepać teraz po plecach, bo chciałam ją rzucić w diabły co najmniej 5 razy w trakcie czytania, ale naprawdę nie lubię zostawiać książek niedokończonych - ot, taki wrodzony masochizm.

Sęk w tym, że Unnatural Magic teoretycznie ma wszystko co lubię: charakterną, inteligentną bohaterkę, interesujący i unikalny koncept magii, kryminalną zagadkę w tle i slow-burn wątek miłosny... ale to po prostu nie działa. Ponieważ to strasznie... gęsta książka. Narracja rozpisuje się w detalach o rzeczach niepotrzebnych, co niesamowicie męczy, a sposób w jaki bohaterowie mówią doprowadzał mnie do szału. To całe gadanie ą ę jak arystokracja bawiąca się non-stop w słowne gierki było oczywiście celowe, lecz przez to nie mniej irytujące.
Fabuła ogółem dzieli się na dwa wątki - Onny, młodej czarodziejki walczącej o swoje miejsce w magicznym, typowo męskim świecie oraz człowieka Jeckrana i trollki Tsiry, którzy poszukują mordercę jej matki. Ten pierwszy był całkiem spoko, ten drugi przez większość czasu to zwykły romans, obszerny komentarz społeczny (ponieważ trolle nie posiadają standardowego pojęcia płci) i lanie wody. A najgorsze jest to, że to właśnie jemu poświęcono dużo więcej czasu w Unnatural Magic. Tak naprawdę ciekawie zaczyna się robić dopiero gdy oba wątki się łączą, co dzieje się w... 80% książki. Yay.

Może i nie do końca jestem uczciwa w swojej ocenie, ponieważ z tego co widziałam Unnatural Magic zbiera naprawdę masę pozytywnych opinii, ale mnie po prostu ta książka absolutnie nie siadła. Ot, tyle.

Przemęczyłam! Powinnam się poklepać teraz po plecach, bo chciałam ją rzucić w diabły co najmniej 5 razy w trakcie czytania, ale naprawdę nie lubię zostawiać książek niedokończonych - ot, taki wrodzony masochizm.

Sęk w tym, że Unnatural Magic teoretycznie ma wszystko co lubię: charakterną, inteligentną bohaterkę, interesujący i unikalny koncept magii, kryminalną zagadkę w...