Ciekawa, na początku ciężko się odnaleźć ale później bardzo wciąga. Polecam

Ciekawa, na początku ciężko się odnaleźć ale później bardzo wciąga. Polecam

Świat szpiegów, pełen ciekawych postaci. Zwroty akcji, napięcie wszystko to sprawia, że trudno się oderwać. Oczywiście chcę przeczytać kolejne tomy. Przygodę z tym autorem zaczęłam od Naboru, teraz uzupełnię wcześniejsze i zrobię to z przyjemnością.

Świat szpiegów, pełen ciekawych postaci. Zwroty akcji, napięcie wszystko to sprawia, że trudno się oderwać. Oczywiście chcę przeczytać kolejne tomy. Przygodę z tym autorem zaczęłam od Naboru, teraz uzupełnię wcześniejsze i zrobię to z przyjemnością.

Ciezko ogarnac sluchajac audiobooka w pracy

Ciezko ogarnac sluchajac audiobooka w pracy

Powieść Vincenta V. Severskiego "Nielegalni" uważam za bardzo dobrą i ciekawą powieść szpiegowską, która z racji na doświadczenie samego autora jest wysoce realistyczna. I właśnie dlatego najlepszą częścią tej książki są opisy konkretnych działań oficerów polskiego wywiadu w czasie działań zawodowych. Niestety powieść jest moim zdaniem za bardzo rozwleczona i wątek pewnego Szweda mógłby być skrócony o co najmniej 100 stron, sama fabuła nic by na tym nie straciła. Lepsze są opisy działań tajnej komórki polskiego wywiadu, a ostatnie kilkanaście stron, czyli rozmowa pewnych dwóch mężczyzn podnosi ocenę książki.
Na minus na pewno pierwsze 200 stron przez które trzeba przebrnąć i nie zgubić się w wszystkich wprowadzonych postaciach i całej akcji.
Samo rozwiązanie fabuły nie było jakieś niesamowite, ale daje satysfakcję i raczej sięgnę w przyszłości po kolejną powieść z tej serii.

Powieść Vincenta V. Severskiego "Nielegalni" uważam za bardzo dobrą i ciekawą powieść szpiegowską, która z racji na doświadczenie samego autora jest wysoce realistyczna. I właśnie dlatego najlepszą częścią tej książki są opisy konkretnych działań oficerów polskiego wywiadu w czasie działań zawodowych. Niestety powieść jest moim zdaniem za bardzo rozwleczona i wątek pewnego...

Moje drugie spotkanie z twórczością p. Severskiego i już wiem, że z pewnością nie ostanie.
Bardzo lubię książki wielowątkowe, gdzie trzeba być uważnym czytając, tak aby nie zgubić się w ich gąszczu. Przedstawienie fabuły z pewnością jest łatwe dla osoby, która wiele lat pracowała w wywiadzie, ale sposób w jaki to robi to mistrzostwo.

Moje drugie spotkanie z twórczością p. Severskiego i już wiem, że z pewnością nie ostanie.
Bardzo lubię książki wielowątkowe, gdzie trzeba być uważnym czytając, tak aby nie zgubić się w ich gąszczu. Przedstawienie fabuły z pewnością jest łatwe dla osoby, która wiele lat pracowała w wywiadzie, ale sposób w jaki to robi to mistrzostwo.

Wróciłem do niej pod wpływem filmu. Autor na początku każdego odcinka przypominał o sobie :).
Dobrze mi się czytało, choć wymaga skupienia... Tak, tak - skupienia, bo wątków wiele. Z drugiej strony wciąga na tyle, że skupienie łatwo utrzymać.

Wróciłem do niej pod wpływem filmu. Autor na początku każdego odcinka przypominał o sobie :).
Dobrze mi się czytało, choć wymaga skupienia... Tak, tak - skupienia, bo wątków wiele. Z drugiej strony wciąga na tyle, że skupienie łatwo utrzymać.

Ok, dotarłam do końca. Z jakiegoś powodu trudno mi było na dłużej utrzymać uwagę przy tej powieści.
Może dlatego, że przeplata się zbyt wiele wątków z początku zupełnie ze sobą niepowiązanych.
Krótkie rozdziały są jak migawki w filmie, każdy wątek posuwają o 2-3 milimetry do przodu i stop, lecimy na drugi koniec świata.
Właściwie do teraz nie wiem po co nam opis perypetii Tudorowa (Jagana) w Czeczeni?
Konrad, Sara, Marcin, M-Irek to agenci polskiego kontrwywiadu. Niedoceniani przez polityczne kierownictwo.
Przeprowadzają ultra niebezpiecznie akcje, często pod fałszywą tożsamością. Są dla siebie wzajemnie jak rodzina, w tym zawodzie najbardziej liczy się zaufanie.
Rywalizacja Konrada z Popowem to jeden z ciekawszych motywów. Niestety cała ta akcja w Brześciu, jak dla mnie, szyta zbyt grubymi nićmi.
Interesujący są też obaj panowie Jorgensen. Ojciec tzw nielegał - ruski szpieg, pod fałszywą tożsamością zadomowiony w Szwecji.
Syn - agent już Szwedzkiego kontrwywiadu. Z jakiegoś powodu ruscy egzekutorzy (Jagan i Tatar) mają rozkaz, żeby zabić ojca i oszczędzić syna. Cytat: "Rosii umom nie pojmiosz". Widać wyraźnie antypatię autora do ruskich. Są to bezwględni morderdcy bez sumienia i skrupułów, ograniczeni umysłowo.
Na koniec pojawiają się też barwne postaci ze Szwedzkiego wywiadu: Olaf i Linda. Tajemnicą poliszynela w całym wydziale jest ich płommienny romans.
Świetnie przygotowana akcja poszukiwania Jagana i Tatara rozkręca się powoli, ale sukcesywnie.

Ok, dotarłam do końca. Z jakiegoś powodu trudno mi było na dłużej utrzymać uwagę przy tej powieści.
Może dlatego, że przeplata się zbyt wiele wątków z początku zupełnie ze sobą niepowiązanych.
Krótkie rozdziały są jak migawki w filmie, każdy wątek posuwają o 2-3 milimetry do przodu i stop, lecimy na drugi koniec świata.
Właściwie do teraz nie wiem po co nam opis perypetii...

Jak to ostatnio w modzie - książce brak zakończenia. Sam sobie dopowiedz czytelniku, bo mi się już nie chciało a nie mogłem wszystkich uśmiercić.
Ostatnie 30 stron to jakieś porachunki autora z byłym najwidoczniej kolegą Zacharskim. Słabe to bo książka całkiem wciągająca.

Jak to ostatnio w modzie - książce brak zakończenia. Sam sobie dopowiedz czytelniku, bo mi się już nie chciało a nie mogłem wszystkich uśmiercić.
Ostatnie 30 stron to jakieś porachunki autora z byłym najwidoczniej kolegą Zacharskim. Słabe to bo książka całkiem wciągająca.

Jestem pod naprawdę wielkim wrażeniem. Przeczytałem już w życiu kilka książek szpiegowskich, jednak to pierwsza z nich napisana przez Polaka, w dodatku przez najprawdziwszego emerytowanego oficera wywiadu. Nie dziwię się że książkę czyta się tak dobrze, łatwo się domyślić że zawodowe doświadczenie musiało pomóc panu pułkownikowi w napisaniu tak dobrej historii. Jestem już stałym czytelnikiem i z niecierpliwością czekam na kolejne tytuły.

Jestem pod naprawdę wielkim wrażeniem. Przeczytałem już w życiu kilka książek szpiegowskich, jednak to pierwsza z nich napisana przez Polaka, w dodatku przez najprawdziwszego emerytowanego oficera wywiadu. Nie dziwię się że książkę czyta się tak dobrze, łatwo się domyślić że zawodowe doświadczenie musiało pomóc panu pułkownikowi w napisaniu tak dobrej historii. Jestem już...

Przeczytałem trylogię. Jest to moja pierwsza seria szpiegowska jaką czytałem i zdecydowanie jestem pod wrażeniem. Czuć, że autor zna szpiegowskie rzemiosło i można w książce znaleźć wiele smaczków. W Nielegalnych czuć było, że jest to pierwsza książka autora i pióro jest trochę niemrawe, ale już w Niewiernych i Nieśmiertelnych autor nabiera skilla pisarskiego. Zatem Nielegalnych oceniam na 6/10, a pozostałe książki z trylogii jako mocne ósemki. Polecam dla osób, które szukają wyrazistych bohaterów i szpiegowskich akcji z udziałem rodzimych wywiadów.

Przeczytałem trylogię. Jest to moja pierwsza seria szpiegowska jaką czytałem i zdecydowanie jestem pod wrażeniem. Czuć, że autor zna szpiegowskie rzemiosło i można w książce znaleźć wiele smaczków. W Nielegalnych czuć było, że jest to pierwsza książka autora i pióro jest trochę niemrawe, ale już w Niewiernych i Nieśmiertelnych autor nabiera skilla pisarskiego. Zatem...