Szczygieł

Miałam naprawdę dziwna relacje z ta książką.
Nieraz ja odkładałam czytałam bardzo powoli, no ale nie można przebrnąć przez połowę cudzego życia w trzy dni. Bardzo wiele się dzieje w tej powieści, a warsztat autorki jest cudowny. Zmusza nas do przemyśleń tak bardzo ze musimy na chwilkę zamknąć ksiazke i odsapnąć, czytać miedzy wierszami. I mogło by się wydawać ze w połowie ją odłożę aby nigdy nie skończyć a jednak cos mnie do niej przyciągało jak Theo do Szczygła. Cudowna powieść na pewno warta wielu moich wieczorów. A postać Borisa jest moją ulubioną i piękna przeciwnością głównego bohatera. Brawa dla autorki.

Miałam naprawdę dziwna relacje z ta książką.
Nieraz ja odkładałam czytałam bardzo powoli, no ale nie można przebrnąć przez połowę cudzego życia w trzy dni. Bardzo wiele się dzieje w tej powieści, a warsztat autorki jest cudowny. Zmusza nas do przemyśleń tak bardzo ze musimy na chwilkę zamknąć ksiazke i odsapnąć, czytać miedzy wierszami. I mogło by się wydawać ze w połowie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Genialna książka.

Genialna książka.

Pokaż mimo to

Ogólnie książka jest wciągająca i pełna wątków, zwrotów akcji i świetnie napisanych postaci, często ale nie zawsze jest jakaś akcja, w której trudno przewidzieć co się stanie. Bardzo godne polecenia i przeczytania

Ogólnie książka jest wciągająca i pełna wątków, zwrotów akcji i świetnie napisanych postaci, często ale nie zawsze jest jakaś akcja, w której trudno przewidzieć co się stanie. Bardzo godne polecenia i przeczytania

Pokaż mimo to

Przyjemna, ciekawa, momentami głębsza (refleksyjna). Dla mnie — lekka. Jedna z najlepszych jakie w życiu czytałam.
Jak bym oglądała ciekawy film.... Takie wrażenie. Fabuła nie podobna do żadnej innej, którą bym poznała

Przyjemna, ciekawa, momentami głębsza (refleksyjna). Dla mnie — lekka. Jedna z najlepszych jakie w życiu czytałam.
Jak bym oglądała ciekawy film.... Takie wrażenie. Fabuła nie podobna do żadnej innej, którą bym poznała

Pokaż mimo to

Jest to książka niezwykle głęboka i poruszająca. Zawarta w niej wielowątkowość daje szczegółowy obraz pełnego zawirowań życia, w dodatku z punktu widzenia jednego bohatera.
Sam Theo jest osobą bardzo złożoną, nad wyraz inteligentny chłopiec, który w tak młodym wieku musi zmierzyć się z wieloma przeciwnościami losu, a każda z nich go zmienia. Autorka pozwala nam ten mechanizm poznawać od środka i to na wielu płaszczyznach. Sposób w jaki czytelnik porusza się po książce, a tym samym po myślach Theo jest prosty i klarowny. Czysty, widzimy co doprowadza go do podjęcia trudnych decyzji, tok jego rozumowania, tak zawiły i precyzyjny jak na dwunastolatka.

Jest to jedna z T Y C H książek, które przemawiają wprost do czytelniczej duszy, które poruszają cały obraz świata i wpływają na niego.

Książka ta została napisana w sposób bardzo inteligentny, z całą pewnością zmusza do refleksji. Mieszanina kryminału i psychologii. Poświęcona obsesji i miłości. Ukazuje trudy dorastania i przystosowania się do zmiennych okoliczności, różne sposoby radzenia sobie ze stratą i przytłaczającym światem. Od dostosowywania się do nowej rzeczywistości, równie twórczej i eleganckiej co sama tragedia, poprzez blichtr nowych znajomości i doznań, aż do uzależnienia i porzucenia norm przyzwoitości. Theo staję się mężczyzną, wciąż za młodym aby udźwignąć ciężar jaki nałożył na swoje barki w muzeum. Traumatyczne przeżycia zamienia w obsesję, napędzany miłością, która nie znajduje ujścia.

Osobiście uważam, że jest to jedna z najlepszych książek, aby ukształtować młodego człowieka. Niepozorna i zaskakująca, kalejdoskop wydarzeń, przez który obserwujemy cały czas tą samą postać, małego chłopca opłakującego matkę. Uwielbiam relacje w niej zawarte, przyjaźń przekraczająca wszelkie granice, pierwsze zauroczenie przeradzające się w miłość, wygodne i dobrze prezentujące się frazesy aby pod pozorem szczęścia i piękna ukryć brzydotę i cierpienie.

Garnitury szyte na miarę, wystawne przyjęcia i tysiące na koncie za handel antykami. Sztuka i klasyka na każdym kroku. Wszystko to miraż, utkany z gładkich słów i wygodnych relacji, wszystko to po to, aby przykryć grozę i zepsucie, obsesje toczącą umysł zbyt sprytny, aby móc go na tym przyłapać. Manipulacje, początkowo chroniące tylko jedną osobę, przeobrażają się w spisek na skalę światową. Skutki są wstrząsające.

Obraz dwóch różnych światów, które przenikają się samoistnie. Filozoficzne rozważania o życiu i sztuce, prowadzone przez dwóch chłopców nad basenem w samym sercu pustyni. Zupełnie jak by byli sami na świecie, odsuwają wszelki konwenanse i postanawiają zbliżyć się do siebie na każdym poziomie.

Nieustający ból i smutek wybrzmiewający wraz ze śmiechem. Postaci tak prawdziwe i zakorzenione w świecie, w tej powieści nie ma miejsca na przypadek bądź zagadkowe uniki, każdy szczegół został dopracowany do perfekcji. Sam szczygieł – tytułowy bohater – staje się manifestacją uczuć, krzywdy, wiary i nadziei. Niesamowite jak coś tak niedocenianego przez wielu, coś z pozoru błahego, może zapanować nad całym światem, jeśli tylko nadamy mu odpowiednią moc.

Podczas czytania tej książki nasuwa się sformułowanie – po trupach do celu – jednak jedyną ofiarą, pada naiwność czytelnika.

Jest to książka niezwykle głęboka i poruszająca. Zawarta w niej wielowątkowość daje szczegółowy obraz pełnego zawirowań życia, w dodatku z punktu widzenia jednego bohatera.
Sam Theo jest osobą bardzo złożoną, nad wyraz inteligentny chłopiec, który w tak młodym wieku musi zmierzyć się z wieloma przeciwnościami losu, a każda z nich go zmienia. Autorka pozwala nam ten...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaczynając Szczygła liczyłam na przygodę i z handlem dziełami sztuki w tle, a dostałam pięknie napisaną historię chłopca i jego tęsknoty za matką. Miałam to szczęście, że wszystko mi pięknie zagrało. Niewymuszony styl i spokojnie tocząca się fabuła były niczym balsam na mój stres i zmęczenie. Dokładnie takiej odskoczni w tym momencie potrzebowałam i dawno nie trafiłam na tak kojącą w odbiorze literaturę.

Książka jest napisana w taki sposób, że zajęło mi chwilę aby zrozumieć, że to wręcz studium przypadku dziecka po traumie. Nie musimy lubić i popierać wyborów Teo. Jednak przejście z nim przez całą historię od zbuntowanego 11 latka do udręczonego dorosłego tworzy nić zrozumienia i w moim przypadku pozwoliło wstrzymać się od oceny jego wyborów.

To zaskajuące, jak przyjemna była to dla mnie lektura i dlatego polecam sprawdzić na własnej skórze. :)

Zaczynając Szczygła liczyłam na przygodę i z handlem dziełami sztuki w tle, a dostałam pięknie napisaną historię chłopca i jego tęsknoty za matką. Miałam to szczęście, że wszystko mi pięknie zagrało. Niewymuszony styl i spokojnie tocząca się fabuła były niczym balsam na mój stres i zmęczenie. Dokładnie takiej odskoczni w tym momencie potrzebowałam i dawno nie trafiłam na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zapierająca dech w piersiach! Dzieło absolutne.

Zapierająca dech w piersiach! Dzieło absolutne.

Pokaż mimo to

Książka, której się nie zapomina. Piękna i doskonała w każdym calu!

Książka, której się nie zapomina. Piękna i doskonała w każdym calu!

Pokaż mimo to

Książa jest bardzo dobrze napisana. Portrety psychologiczne postaci również dobrze nakreślone. Niemniej jednak ostatnie 200 stron wyrzuciłabym do kosz na śmiecie i napisała od początku. Może autorka chciała w krótkim czasie uwolnić się od ciągniętej przez nią przez 10 lat wciąż tej samej fabuły? Nie wie. Mimo to, potrafię zrozumieć powód, dla którego książka ta dostała Nagrodę Pulitzera. W porównaniu choćby z takim "Małym życiem" Hanya Yanagihara jest o niebo lepsza.

Książa jest bardzo dobrze napisana. Portrety psychologiczne postaci również dobrze nakreślone. Niemniej jednak ostatnie 200 stron wyrzuciłabym do kosz na śmiecie i napisała od początku. Może autorka chciała w krótkim czasie uwolnić się od ciągniętej przez nią przez 10 lat wciąż tej samej fabuły? Nie wie. Mimo to, potrafię zrozumieć powód, dla którego książka ta dostała...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Szczygieł" to specyficzna powieść o stracie, przyjaźni, walce o siebie i cierpieniu.
Towarzyszymy 13letniemu Theo od chwili gdy jego cały świat lega w gruzach (dosłownie), poprzez ciężki etap dorastania po jego pełne problemów dorosłe życie będące skutkiem wydarzeń z dzieciństwa.
Mam bardzo mieszane uczucia względem tej książki, z jednej strony cudowna historia, niesamowity styl i język, a momentami najmniejszy szczegół potrafił być rozwleczony do 3 stron, nużąc mnie totalnie.
Myślę, że książka mogłaby być spokojnie z 1/3 krótsza bez uszczerbku na fabule.
Nie jest to łatwa historia, zresztą gdyby taka była z pewnością nie dostałaby nagrody Pulitzera 😅, sięgając po tego typu literaturę na pewno trzeba się z tym liczyć.
Bez wątpienia natomiast trzeba autorce przyznać, że wykonała genialną robotę jeśli chodzi o wiedzę przekazaną o antykach i sztuce, szacuneczek za przygotowanie i research 👍

"Szczygieł" to specyficzna powieść o stracie, przyjaźni, walce o siebie i cierpieniu.
Towarzyszymy 13letniemu Theo od chwili gdy jego cały świat lega w gruzach (dosłownie), poprzez ciężki etap dorastania po jego pełne problemów dorosłe życie będące skutkiem wydarzeń z dzieciństwa.
Mam bardzo mieszane uczucia względem tej książki, z jednej strony cudowna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to