Paryż

Kilka lat minęło odkąd przeczytałem "Nowy Jork". Wiedziałem, że wrócę do tej serii i na następny ogień poszedł "Paryż". Podobnie jak amerykańska wersja, była to fabularyzowana historia miasta i ogólnie ważnych wydarzeń dla Francji, na przestrzeni kilkuset lat. Wielowątkowa, ciekawie napisana i przede wszystkim przystępnie. Można się było bez problemu odnaleźć, nie pogubić, a wątki splatały się w całość. Sporo takich historii matrymonialnych, ale też politycznych i wojennych. Najciekawsza chyba była postać Luca, cwaniaka, dilera, mordercy i konspiratora (nie za dużo na jednego człowieka?). Jak kogoś interesuje historia Francji i Paryża, to warto przeczytać. Rewolucja francuska, czasy napoleońskie, budowa Wieży Eiffla, obie wojny światowe, to takie chyba główne wydarzenia tworzące oś książki. Ale było też nawiązanie do czasów średniowiecznych, kwestii religijnych. Nie ma co się zrażać objętością, mi zajęło przeczytanie tydzień. Z pewnością sięgnę jeszcze kiedyś po inne książki tego autora.

Kilka lat minęło odkąd przeczytałem "Nowy Jork". Wiedziałem, że wrócę do tej serii i na następny ogień poszedł "Paryż". Podobnie jak amerykańska wersja, była to fabularyzowana historia miasta i ogólnie ważnych wydarzeń dla Francji, na przestrzeni kilkuset lat. Wielowątkowa, ciekawie napisana i przede wszystkim przystępnie. Można się było bez problemu odnaleźć, nie pogubić,...

Po przeczytaniu książki o Nowym Jorku tego samego autora miałam duże oczekiwania wobec tej pozycji. Tamta historia wciągnęła mnie od pierwszej strony i sprawiła, że Nowy Jork stał się żywym tworem, wypełnionym pełnokrwistymi ludźmi. Niestety, tym razem nie udało się autorowi przedstawić portretu miasta w równie wciągający sposób. Historia jest płaska, bohaterowie słabo zarysowani. Książka nie jest pisana w sposób chronologiczny co uważam za dużą wadę, bo wydarzenia się mieszają, a ich konsekwencje stają się nieczytelne. Autor do pewnych historii wraca, inne traktuje w sposób bardzo zdawkowy, co jeszcze bardziej utrudnia zrozumienie fenomenu Paryża.
Mój największy zarzut dotyczy całkowitego pominięcia kwestii kolonii. Swego czasu Francja miała pod swoim panowaniem połowę Afryki i wiele terytoriów zamorskich. Czerpała z tych ziem ogromne korzyści, co przełożyło się na bogactwo Paryża i paryżan. Niestety, autor prześlizguje się nad tą kwestią, a przypomina sobie o podległych państwach dopiero wtedy, kiedy zostają zmuszone do walki z wojskami hitlerowskimi podczas II wojny światowej. Tymczasem całe wieki, podczas których Francuzi bezwzględnie eksploatowali podległe im ziemie przedstawiane są jako piękny okres w rozwoju Paryża, który aż kipi od dobrobytu. Wypadałoby nieco zmienić narrację i przyznać, że to nie z ciężkiej pracy francuskich rąk powstała ta stolica i że na jej przepych pracowały narody podbite przez Francuzów.

Po przeczytaniu książki o Nowym Jorku tego samego autora miałam duże oczekiwania wobec tej pozycji. Tamta historia wciągnęła mnie od pierwszej strony i sprawiła, że Nowy Jork stał się żywym tworem, wypełnionym pełnokrwistymi ludźmi. Niestety, tym razem nie udało się autorowi przedstawić portretu miasta w równie wciągający sposób. Historia jest płaska, bohaterowie słabo...

Nie podobała mi się ta książka. Niepotrzebnie rozwlekła, historie płytkie i mało przekonujące, bohaterowie papierowi. Dosłownie kilka historii z kilkudziesięciu przedstawionych było interesujących. Pod koniec omijałam strony, żeby już nic zakończyć przygodę z tym dziełem. Nie rozumiem też, dlaczego wszysyc piszą, że miasto jest bohaterem. W ogóle nie odczułam więzi z miastem. Pojawiają się jego opisy, ale nawet one są niezbyt wciągające. Daje 4 za potencjał i odwołania historyczne, które były jedyna wartością powieści.

Nie podobała mi się ta książka. Niepotrzebnie rozwlekła, historie płytkie i mało przekonujące, bohaterowie papierowi. Dosłownie kilka historii z kilkudziesięciu przedstawionych było interesujących. Pod koniec omijałam strony, żeby już nic zakończyć przygodę z tym dziełem. Nie rozumiem też, dlaczego wszysyc piszą, że miasto jest bohaterem. W ogóle nie odczułam więzi z...

Warto...
Pełne zanurzenie w historii, architekturze Paryża...
Powieść, która stanowi epicką opowieść o mieszkańcach Paryża należących do kilku rodów wywodzących się z różnych wartw społecznych. Ich losy przeplatają się lub tylko lekko się o siebie ocierają - jak to w życiu bywa...
Prawie 1000 stron dobrej literatury...

Warto...
Pełne zanurzenie w historii, architekturze Paryża...
Powieść, która stanowi epicką opowieść o mieszkańcach Paryża należących do kilku rodów wywodzących się z różnych wartw społecznych. Ich losy przeplatają się lub tylko lekko się o siebie ocierają - jak to w życiu bywa...
Prawie 1000 stron dobrej literatury...

Pięknie opisana historia w książce.
Wciąga niesamowicie.
Dobra lektura.

Pięknie opisana historia w książce.
Wciąga niesamowicie.
Dobra lektura.

Siedem stuleci, cztery rodziny, jedno miasto - Paryż.
Bardzo dobra saga historyczna, opowiadająca o losach czterech rodzin z różnych warstw społecznych na tle ważniejszych wydarzeń historycznych, kulturalnych i społecznych we Francji. O niektórych faktach nie miałem pojęcie, inne zostały mi przybliżone lub spojrzałem na nie z innej perspektywy. Książka ma prawie 1000 stron, ale czyta się płynnie i zupełnie nie nudzi. W kolejce już czeka Nowy Jork.
Polecam.

Siedem stuleci, cztery rodziny, jedno miasto - Paryż.
Bardzo dobra saga historyczna, opowiadająca o losach czterech rodzin z różnych warstw społecznych na tle ważniejszych wydarzeń historycznych, kulturalnych i społecznych we Francji. O niektórych faktach nie miałem pojęcie, inne zostały mi przybliżone lub spojrzałem na nie z innej perspektywy. Książka ma prawie 1000 stron,...

”Paryż” Rutherfurda to jedna z tych książek, które miałam w czytelniczych planach na 2023 rok. Wtedy się nie udało, ale już sam początek 2024 pozwolił mi zapoznać się z prezentowaną przez autora historią Miasta Świateł. Choć tomiszcze to liczy sobie ponad 900 stron, to mnie udało się – korzystając z dłuższego wolnego – przeczytać je w kilka dni, bo opowieść wciągnęła mnie praktycznie już od pierwszych stron.

Powieść ”Paryż” to saga francuskiej stolicy, którą poznajemy z perspektywy kilku pokoleń wybranych rodzin z różnych klas społecznych (co ma dla tej historii znaczenie istotne). Dowiadujemy się zatem, jak na przestrzeni wieków wyglądało życie na przykład arystokracji, dzięki ukazaniu dziejów rodu de Cygne, ale również ambitnych przedsiębiorców jak Blanchardowie, czy robotników tak jak rodzina Gascon.
Autor lawiruje pomiędzy epokami i wydarzeniami, pokazując nam z perspektywy różnych osób ważne dla Francji wydarzenia, ale również osoby z jej historii, kulturę i społeczeństwo. Żeby wymienić choćby niektóre, wspomnieć można sąd nad Templariuszami, Rewolucję Francuską, czy – bardzo istotny z perspektywy rodziny Gascon – moment budowy słynnej Wieży Eiffla.

Świadomie wspominam o tym, że książka ta jest sagą Paryża, a nie konkretnych rodów i rodzin. Perypetie poszczególnych bohaterów mają bowiem służyć ukazywaniu dziejów Francji i jej stolicy. Warto to nadmienić, bo w przeciwnym wypadku powieść niezasłużenie może wydać się czytelnikowi dość oszczędną w środkach i wręcz naiwną, jeśli chodzi o akcję. Co mam na myśli?

Członkowie wybranych rodzin na przełomie wieków wciąż i wciąż spotykają się ze sobą. Czasem zawierając znajomości, częściej występując jako tło (jak wtedy, kiedy w restauracji obsługującym de Cygne kelnerem jest chłopak od Gasconów). Poza tym wszyscy bohaterowie są nie tylko świadkami ważnych z perspektywy historii światowej wydarzeń, ale i ich aktywnymi uczestnikami. Ba! Często sami są danego wydarzenia prowodyrami. Stykają się też ze znaczącymi postaciami ze świata polityki, kultury i nie tylko. Z perspektywy fabuły może to wydać się naciągane, czy wręcz właśnie naiwne. Ale skupiając się na opowieści o mieście, daje to czytającemu wgląd do najciekawszych momentów z kronik Paryża, nierzadko wyjątkowo tragicznych.

Dla mnie ”Paryż” był fascynującą opowieścią o mieście, o którym od pokoleń wielu marzy. Mieście, który dla wielu jest synonimem romantyzmu, sztuki, kultury i elegancji. Rutherfurd, który jest pisarzem kompletnym i szczegółowym, nie mam co do tego wątpliwości, wyjaśnia, skąd wzięły się te opinie i tłumaczy, czy aby na pewno są one tak zasłużone, jak można by przypuszczać.
Choć kreowani przez niego bohaterowie są dosyć stereotypowi, to każdy z nich ma w tej książce do odegrania konkretną rolę i nie pojawia się w niej przypadkiem. Powieść jest skarbnicą ciekawostek i nazwisk. Ja co chwila sprawdzałam na Wikipedii jakieś szczegóły, co jeszcze bardziej uprzyjemniało mi lekturę.

Nie zrażajcie się grubością, ”Paryż” to powieść, przez którą się płynie. Jest angażująca i nie oferuje żadnych elementów dłużyzny, czy znudzenia dla swoich czytelników.
Na pewno w tym roku sięgnę jeszcze po jakąś powieść autora, zwłaszcza że wszystkie wydane po polsku tytuły dumnie stoją na moim rogale.

Polecam!

”Paryż” Rutherfurda to jedna z tych książek, które miałam w czytelniczych planach na 2023 rok. Wtedy się nie udało, ale już sam początek 2024 pozwolił mi zapoznać się z prezentowaną przez autora historią Miasta Świateł. Choć tomiszcze to liczy sobie ponad 900 stron, to mnie udało się – korzystając z dłuższego wolnego – przeczytać je w kilka dni, bo opowieść wciągnęła mnie...

Dobrze napisane, ciekawie prowadzona narracja. Książka przybliża historię Paryża w ciekawy sposób.

Dobrze napisane, ciekawie prowadzona narracja. Książka przybliża historię Paryża w ciekawy sposób.

Wspaniała 🥰

Wspaniała 🥰

Jeśli było się w Paryżu czytając tą książkę na pewno tam powrócisz mimo, że siedzisz na kanapie.

Jeśli było się w Paryżu czytając tą książkę na pewno tam powrócisz mimo, że siedzisz na kanapie.