Lekkie pióro to jedna z niewielu zalet książki autorki, która pokocha większość czytelników za poprzednie pozycje. Autorka miała plan, już zarysowuje postaci i zaczynamy wyobrażać sobie ich na ekranie a wtedy wszystko siada.
Pamiętacie jak pisaliście rozprawkę w szkole i do końca nadal było 40 minut więc płynęliście przez temat a gdy jeszcze nie napisaliście wszystkiego to nauczyciel mówił, że zostało 5 minut? To właśnie to.

Ale polecam jak ktoś chce tylko poczytać coś lekkiego :)

Lekkie pióro to jedna z niewielu zalet książki autorki, która pokocha większość czytelników za poprzednie pozycje. Autorka miała plan, już zarysowuje postaci i zaczynamy wyobrażać sobie ich na ekranie a wtedy wszystko siada.
Pamiętacie jak pisaliście rozprawkę w szkole i do końca nadal było 40 minut więc płynęliście przez temat a gdy jeszcze nie napisaliście wszystkiego to...

Ze wszystkich dotychczas przeczytanych przeze mnie książek TJR ta podobała mi się najmniej, pewnie ze względu na wygórowane oczekiwania po poprzednich oraz niedopasowaną do mnie tematykę. Jednak przyznać muszę, że pomysł – prosty, może nawet banalny – przyciąga uwagę i pcha zgrabnie akcję do przodu.

Emma poznała miłość swojego życia w liceum. Wszystko wydawało się toczyć perfekcyjnie – zamieszkanie razem, wspólne podróże po świecie (wreszcie wyrwała się na dobre z rodzinnego miasta, którego miała tak dość!) no i ślub. Wszystko było perfekcyjne, aż do rocznicy ślubu, kiedy jej mąż zostaje uznany za zaginionego w katastrofie helikoptera na Pacyfiku. Nie żyje. Emma długo próbowała pogodzić się z wielką stratą, przeprowadziła się z powrotem do rodziców i… spotkała przypadkiem swojego znajomego, z którym mimo wszystko postanawia pójść na randkę. I wydaje się, że wydobywając się z żałoby, ułożyła wszystko na nowo, kiedy dostaje telefon – jej były mąż jednak żyje.

Czy można kochać dwa razy tak samo mocno? Czy obydwie miłości są tak samo prawdziwe? Pewnie nikt z nas nie zastanawiał się nigdy nad tym tak w pełni na serio. A ta książka nas do tego nakłania, ma tę moc sprawczą, aby faktycznie w naszej głowie zrodziło się pytanie „a co by było, gdyby?”.

Warto podkreślić, że autorka idealnie przedstawiła obydwie miłości jako faktycznie zdrowe i szczęśliwe związki – nikt tutaj nie ma czerwonej flagi, choć nie wydaje się także zbyt idealny. Jest to opowieść o zwykłym życiu, w którym czasem zdarzają się także tragedie.
Najbardziej podobała mi się refleksja nad wyborem, kim się chcę być, nie tylko z kim chce się być. Coś, przed czym uciekaliśmy całe życie, może okazać się znacznie mniej straszne niż sądziliśmy.

Waham się z oceną, bo książka dobra, trudno mi znaleźć jej wady, ale tematyka taka mało mi pasująca. Lubię książki o zwykłym życiu. Nie lubię natomiast nadmiaru miłości i jej opisów, które tutaj były jednak jak najbardziej uzasadnione. Była lekka, ale nie pusta, przyjemna, ale nie nazbyt banalna, jednak cóż – nie porwała mnie.

Ze wszystkich dotychczas przeczytanych przeze mnie książek TJR ta podobała mi się najmniej, pewnie ze względu na wygórowane oczekiwania po poprzednich oraz niedopasowaną do mnie tematykę. Jednak przyznać muszę, że pomysł – prosty, może nawet banalny – przyciąga uwagę i pcha zgrabnie akcję do przodu.

Emma poznała miłość swojego życia w liceum. Wszystko wydawało się toczyć...

Zdecydowanie nie dla mnie.
Mimo, że główną bohaterką jest trzydziestoletnia kobieta, odczułam, że historia jest przedstawiona jak dla nastolatek. Prawdopodobnie jakbym nią była, przeczytałabym tę książkę z wypiekami na twarzy. Ilość 'kochania' i wyznawania tej miłości jest dla mnie aż rażąca. (Szkoda, że nie policzyłam ile razy padło słowo "kocham Cię" i to nie do jeden osoby).
Zaskoczenia nie było u mnie żadnego wraz z zakończeniem.

Zdecydowanie nie dla mnie.
Mimo, że główną bohaterką jest trzydziestoletnia kobieta, odczułam, że historia jest przedstawiona jak dla nastolatek. Prawdopodobnie jakbym nią była, przeczytałabym tę książkę z wypiekami na twarzy. Ilość 'kochania' i wyznawania tej miłości jest dla mnie aż rażąca. (Szkoda, że nie policzyłam ile razy padło słowo "kocham Cię" i to nie do...

No niestety Taylor Jenkins Reid mnie nie porwała swoją twórczością i było tak ja w przypadku jej książki "Rozstanmy się na rok": wielkie oczekiwania, a później zderzenie się że ścianą bylejakości.
Emma jest trzydziestoletnią kobietą, ale sposób w jaki jest napisana książka bardziej wskazuję na pamiętnik nastolatki.
Ogólnie bardzo lubię szczegóły w książce, (opisy ubrań, miejsc itp) czuję że książka jest staranna i dopieszczona, ale tutaj mnogość tych szczegółów mnie przygniotła (np. "ciepły, szczery uśmiech pełen zębów..." 🫣🤯). Co za dużo, to wychodzi głupio. Przez to Jessie ile razy pojawiał się w książce jawił mi się jak taki koń: wielki uśmiech, pełen zębów.
Książka jest raczej przewidywalna i choć nie odbiera autorce, że ładnie to wszystko zebrałam i trzyma się to fabularnie, to po prostu jest to dość sztampowe.
To tyle, ponieważ ta książka trafia na półkę DNF,jedynie ją przekartkowalam, żeby dowiedzieć się jak to pójdzie i jakie będzie zakończenie.

No niestety Taylor Jenkins Reid mnie nie porwała swoją twórczością i było tak ja w przypadku jej książki "Rozstanmy się na rok": wielkie oczekiwania, a później zderzenie się że ścianą bylejakości.
Emma jest trzydziestoletnią kobietą, ale sposób w jaki jest napisana książka bardziej wskazuję na pamiętnik nastolatki.
Ogólnie bardzo lubię szczegóły w książce, (opisy ubrań,...

Nikt tak dobrze nie potrafi operować emocjami jak Jenkins Reid i to jest kolejna książka, w której funduje czytelnikowi naprawdę sporą ich dawkę.

Nikt tak dobrze nie potrafi operować emocjami jak Jenkins Reid i to jest kolejna książka, w której funduje czytelnikowi naprawdę sporą ich dawkę.

"Jedyne prawdziwe miłości" to wzruszająca i angażująca powieść romantyczna połączona z dramatem psychologicznym, w której dużo jest rozważań głównej bohaterki, jej rozterek, analizy uczuć i emocji. Te wewnętrzne monologi nie każdemu mogą odpowiadać i mnie też momentami męczyły niemniej jednak uważam, że są ważną częścią fabuły.
Ponadto jest to książka o zmianie i dynamice relacji, skłaniająca do zatrzymana się na moment w swoim życiu i refleksji.
Całą historię jak i naszą główną bohaterkę poznajemy już od okresu nastoletniego, dzięki czemu mamy okazję tak naprawdę towarzyszyć jej na każdym etapie życia i poznać dość dobrze samą Emme oraz relacje łączące ją z Samem i Jesse.
Tu nie będę kryć, że główna bohaterka momentami doprowadzała mnie do szału i miałam ochotę rąbnąć ją porządnie w łeb, jednak nie sposób oceniać jej poczynania, bo w pewnym momencie zadałam sobie kluczowe pytanie "co ja bym zrobiła na jej miejscu?" i odpowiedź nie jest taka oczywista.

Zakończenie niestety mnie rozczarowało, ale tylko dlatego że liczyłam na inną decyzję bohaterki, jestem jednak niepoprawną romantyczką i to ze mnie wyszło przy tej książce, chociaż ostateczny wybór Emmy był jak najbardziej uzasadniony i można by rzec, że oczywisty, ale nie będę zdradzać szczegółów, żeby nie psuć frajdy z czytania.

"Jedyne prawdziwe miłości" to wzruszająca i angażująca powieść romantyczna połączona z dramatem psychologicznym, w której dużo jest rozważań głównej bohaterki, jej rozterek, analizy uczuć i emocji. Te wewnętrzne monologi nie każdemu mogą odpowiadać i mnie też momentami męczyły niemniej jednak uważam, że są ważną częścią fabuły.
Ponadto jest to książka o zmianie i dynamice...

Trochę się nudziłam i było mi wszystko jedno jaką decyzję podejmie bohaterka. Ale ogólne wrażenie jest, jak zwykle u tej autorki, pozytywne.

Trochę się nudziłam i było mi wszystko jedno jaką decyzję podejmie bohaterka. Ale ogólne wrażenie jest, jak zwykle u tej autorki, pozytywne.

Książka "Jedyne prawdziwe miłości" bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Sięgając po tę pozycję nie miałam większych oczekiwań - a ku mojemu zdziwieniu, gdy musiałam przerywać czytanie to historia cały czas siedziała w mojej głowie.

Autorka rzuciła Naszej głównej bohaterce (i w sumie nam też) bardzo trudne zadanie bo wykreowała dwóch wspaniałych mężczyzn - Jesse'a i Sama, między którymi musi wybrać. Nie jest to łatwe, ze względu na sytuację - Emma, gdy już myślała, że ułożyła sobie na nowo życie po stracie ukochanego męża, dostaje wiadomość, że jej miłość została odnaleziona i żyje. Jedyną przeszkodą, która przeszkadza jej w tym, żeby w pełni cieszyć się tym faktem jest to, że... zaręczyła się już z innym mężczyzną.

I tutaj sprawy się komplikują - bo jak zrezygnować z którejś miłości, jeśli obie są prawdziwe?

Jest to historia o żałobie, o radzeniu sobie po stracie, o straconych i zyskanych nadziejach. Powieść pokazuje, jak z biegiem czasu, ze względu na różne doświadczenia mogą zmienić się wszystkie Nasze priorytety.

"Wydaje mi się, że każdy ma taki moment, który sprawia, że jego życie pęka, dzieląc się na dwie części. Kiedy spogląda na oś czasu swojej przeszłości, pojawia się na niej ostra granica – jakieś wydarzenie, które na zawsze zmienia jego osobowość, jego życie. Bardziej niż cokolwiek innego. Ten moment tworzy "„przed” i „po”.

Jestem zadowolona z wyboru Emmy, ale myślę, że jakiego by nie podjęła - w dalszym ciągu byłabym usatysfakcjonowana.

Książka bardzo mi się podobała, myślę że zostanie w mojej pamięci.

Książka "Jedyne prawdziwe miłości" bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Sięgając po tę pozycję nie miałam większych oczekiwań - a ku mojemu zdziwieniu, gdy musiałam przerywać czytanie to historia cały czas siedziała w mojej głowie.

Autorka rzuciła Naszej głównej bohaterce (i w sumie nam też) bardzo trudne zadanie bo wykreowała dwóch wspaniałych mężczyzn - Jesse'a i Sama,...

Jak uwielbiam Taylor Jenkins Reid tak ta książka mnie rozczarowała.
„Jedyne prawdziwe miłości” momentami były ciężkie do czytania i zastanawiałam się co ta Emma wyprawia, tak niezdecydowana i niepewna swoich wyborów.

Jak uwielbiam Taylor Jenkins Reid tak ta książka mnie rozczarowała.
„Jedyne prawdziwe miłości” momentami były ciężkie do czytania i zastanawiałam się co ta Emma wyprawia, tak niezdecydowana i niepewna swoich wyborów.

Autorka w niezwykły sposób opisuje uczucia i relacje między ludzkie. Byłam bardzo ciekawa jakie decyzje podejmie Emma , kibicowałam bohaterom i ich polubiłam. Czekam na kolejne książki Pani Reid.

Autorka w niezwykły sposób opisuje uczucia i relacje między ludzkie. Byłam bardzo ciekawa jakie decyzje podejmie Emma , kibicowałam bohaterom i ich polubiłam. Czekam na kolejne książki Pani Reid.