Z początku książka sprawiała wrażenie mało interesującej. Z czasem jednak się rozkręciła, a zakończenie mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw.
Z pewnością plusem tej książki jest prosty język, ponieważ przyjemnie się ją czyta oraz dość szybko.

Z początku książka sprawiała wrażenie mało interesującej. Z czasem jednak się rozkręciła, a zakończenie mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw.
Z pewnością plusem tej książki jest prosty język, ponieważ przyjemnie się ją czyta oraz dość szybko.

Wciągająca i zagmatwana historia

Wciągająca i zagmatwana historia

Spokojniejsza niż wcześniejsze tomy, wolniejsza akcja, za to zakończenie "z przytupem". Sięgam po kolejny tom.

Spokojniejsza niż wcześniejsze tomy, wolniejsza akcja, za to zakończenie "z przytupem". Sięgam po kolejny tom.

Powrót do przeszłości Harry’ego. Początek się ciągnie i wydaje się, że nie ma zadatku na ciekawą intrygę, ale warto poczekać bo pod koniec robi się naprawdę nieźle.

Powrót do przeszłości Harry’ego. Początek się ciągnie i wydaje się, że nie ma zadatku na ciekawą intrygę, ale warto poczekać bo pod koniec robi się naprawdę nieźle.

Jak narazie seria cały czas trzyma poziom💪 Tym razem Harry jest na przymusowym urlopie no niestety nie umie trzymać nerwów na wodzy. Nie wie co ma zrobić z czasem wolnym więc postanawia wkońcu wyjaśnić śmierć swojej matki sprzed ponad 30 lat. No Harry jako rasowy detektyw nie usiedzi spokojnie nawet na przymusowym urlopie i dobrze bo znowu jest w akcji mimo, że poza kulisami policji jednak w niczym mu to nie przeszkadza tak samo pakuje się w kłopoty to chyba jego drugie imię. No wciągające są te tomy z nim nie można się oderwać a jak się już skończy to chce się czytać dalej. Takie serie uwielbiam💪

Jak narazie seria cały czas trzyma poziom💪 Tym razem Harry jest na przymusowym urlopie no niestety nie umie trzymać nerwów na wodzy. Nie wie co ma zrobić z czasem wolnym więc postanawia wkońcu wyjaśnić śmierć swojej matki sprzed ponad 30 lat. No Harry jako rasowy detektyw nie usiedzi spokojnie nawet na przymusowym urlopie i dobrze bo znowu jest w akcji mimo, że poza...

Connelly ma nieźle poukładane pod kopułą, ponieważ książka jest tak zakręcona, jeśli chodzi o całe śledztwo, że tak po prawdzie, to naprawdę trzeba się nieźle napracować, żeby stworzyć tak dobrą książkę. Niby zaczyna się spokojnie, wszystko powoli się układa, po czym zaczyna się karuzela, a my śledzimy poczynania niezrównanego Boscha.

Connelly ma nieźle poukładane pod kopułą, ponieważ książka jest tak zakręcona, jeśli chodzi o całe śledztwo, że tak po prawdzie, to naprawdę trzeba się nieźle napracować, żeby stworzyć tak dobrą książkę. Niby zaczyna się spokojnie, wszystko powoli się układa, po czym zaczyna się karuzela, a my śledzimy poczynania niezrównanego Boscha.

Tym razem powieść nieco bardziej stonowana, mniej dynamiczna i bardziej skupiona na samym Harrym. Stąd pewne fragmenty, które nie popychają znacząco sprawy - bardzo osobistej dla Boscha, ale też mniej skomplikowanej i mimo jednego solidnego twistu, finał jej łatwo przewidzieć - sprawiają, że lektura bywa nużąca.

Jakkolwiek charakter bohatera, jego bezkompromisowa postawa, kontrowersyjne zachowania i decyzje są wciąż imponujące. To zdecydowanie jeden z najbardziej wiarygodnych i interesujących literackich detektywów, postać w stylu oldskulowych twardzieli rodem z klasyki czarnego kryminału, więc mimo niezbyt zawiłej intrygi, czyta się "Ostatniego kojota" choćby dla samej przyjemności obcowania z Harrym Boschem. Tak więc, pomimo moich drobnych pretensji względem tempa akcji i skomplikowania fabuły - polecam!

Tym razem powieść nieco bardziej stonowana, mniej dynamiczna i bardziej skupiona na samym Harrym. Stąd pewne fragmenty, które nie popychają znacząco sprawy - bardzo osobistej dla Boscha, ale też mniej skomplikowanej i mimo jednego solidnego twistu, finał jej łatwo przewidzieć - sprawiają, że lektura bywa nużąca.

Jakkolwiek charakter bohatera, jego bezkompromisowa postawa,...

Pierwszy raz spotkałem się z tą serią książek - o Harrym Bosch’u - i bardzo mi się spodobała ta opowieść. Bohater jest pokręcony, ale w sposób naturalny, można domniemywać, że sporo wynika z jego przeszłości i z wychowania w sierocińcu. Mimo tych zaszłości wygrywa, jako człowiek i to mi się bardzo spodobało. Nie jest jakąś alkoholiczną gnidą, która na przykład bije żonę lub robi coś podobnego, negatywnego, co często eksponują liczne kryminały z policyjnymi bohaterami. Nie posuwa wszystkiego, co się rusza i na drzewo nie ucieka. Jak daje komuś w ryj, to jego emocje są zrozumiałe i uzasadnione, wynikające z jego silnego poczucia sprawiedliwości.
Książka nie jest zmarksizowana, co jest dla mnie przyjemnym zaskoczeniem. Fabuła wciągająca. Negatywnymi postaciami są gnidy ze świata przestępczego biznesu i tak zwanej „wielkiej polityki”, co jakoś zgadza się z moimi spostrzeżeniami, gdyż są to środowiska przyciągające najgorszych i najbardziej leniwych psychopatów, szukających jak najwygodniejszego życia ekstremalnie minimalnym wysiłkiem.
Tym razem powstrzymam się od innych refleksji natury ogólnej, a książkę wielbicielom kryminałów – polecam.

Pierwszy raz spotkałem się z tą serią książek - o Harrym Bosch’u - i bardzo mi się spodobała ta opowieść. Bohater jest pokręcony, ale w sposób naturalny, można domniemywać, że sporo wynika z jego przeszłości i z wychowania w sierocińcu. Mimo tych zaszłości wygrywa, jako człowiek i to mi się bardzo spodobało. Nie jest jakąś alkoholiczną gnidą, która na przykład bije żonę lub...

Po "Betonowej blondynce" , która była nieco słabsza "Ostatni kojot" zasługuje na miano rasowego kryminału .
Tym razem Hieronymus Bosch po scysji z przełożonym został wysłany na przymusowy urlop i terapię . Nie zdradzam wiele bo dowiadujemy się o tym w pierwszych zdaniach książki . Ma teraz dużo czasu wolnego i postanawia zająć się starą sprawą , która dotyczy jego również osobiście . To co z tego wynikło stanowi główny wątek tej powieści . Oczywiście są również inne ; trochę z życia osobistego bohatera , trochę romansu i tego co dzieje się w wydziale zabójstw . Jednak Conneli znakomicie panuje nad proporcjami skupiając się głównie na śledztwie , włączając czasami śmieszne scenki , krótkie opisy lub erotykę . Czytając tę powieść nawet przez chwilę się nie nudziłem i mimo prawie czterystu stron przeczytałem ją w ciągu jednego dnia . Sprawiła to głównie ciekawa historia , którą poznajemy z kolejnymi etapami dochodzenia prawdy , ciekawe postaci poznawane wraz z głównym bohaterem no i oczywiście sam detektyw Bosch budzący sympatię gliniarz z zasadami .
Ta powieść często zaskakuje , nieraz zmusza do refleksji a czasami wzrusza . Mnie się podobała i polecam ją wszystkim .

Po "Betonowej blondynce" , która była nieco słabsza "Ostatni kojot" zasługuje na miano rasowego kryminału .
Tym razem Hieronymus Bosch po scysji z przełożonym został wysłany na przymusowy urlop i terapię . Nie zdradzam wiele bo dowiadujemy się o tym w pierwszych zdaniach książki . Ma teraz dużo czasu wolnego i postanawia zająć się starą sprawą , która dotyczy jego również...

Czwarty i najlepszy tom jak do tej pory o Harrym Boschu jednak jestem bardzo zawiedziony wydawnictwem Sonia Darga gdyż kolejnych tomów nie mają w ofeecie dopiero od siedemnastego .Jeśli ktoś może mi pomóc gdzie kupić piąty tom i kolejne proszę o wiadomość

Czwarty i najlepszy tom jak do tej pory o Harrym Boschu jednak jestem bardzo zawiedziony wydawnictwem Sonia Darga gdyż kolejnych tomów nie mają w ofeecie dopiero od siedemnastego .Jeśli ktoś może mi pomóc gdzie kupić piąty tom i kolejne proszę o wiadomość