Pięknie napisana historia kobiety, która kocha mężczyznę. Bardzo mi się podoba język autora, trafia w serce. Całkowicie wniknęłam w historię Olgi, w głębię i prostotę jej uczucia. To historia o czekaniu, o pogodzeniu się ze światem, a jednocześnie o nie godzeniu się z wyrokami losu, o pragnieniu wolności i zachowaniu własnej godności. Polecam.

Pięknie napisana historia kobiety, która kocha mężczyznę. Bardzo mi się podoba język autora, trafia w serce. Całkowicie wniknęłam w historię Olgi, w głębię i prostotę jej uczucia. To historia o czekaniu, o pogodzeniu się ze światem, a jednocześnie o nie godzeniu się z wyrokami losu, o pragnieniu wolności i zachowaniu własnej godności. Polecam.

Tak pięknie autor pisze, o zwykłych ludziach i ich uczuciach, pasjach, przekonaniach i śmierci. Jestem wzruszona. Sączyłam tę książkę z każdą literą, słowem, zdaniem. Jest przepiękna.

Tak pięknie autor pisze, o zwykłych ludziach i ich uczuciach, pasjach, przekonaniach i śmierci. Jestem wzruszona. Sączyłam tę książkę z każdą literą, słowem, zdaniem. Jest przepiękna.

Wzruszająca. Bardzo podoba mi się pomysł na książkę i na jej strukturę. Opowieść o miłości i tęsknocie, napisana delikatnie i z wyczuciem. Nie ma tu wartkiej akcji, ale jest jakiś klimat wyczekiwania. Bardzo plastycznie napisana.

Wzruszająca. Bardzo podoba mi się pomysł na książkę i na jej strukturę. Opowieść o miłości i tęsknocie, napisana delikatnie i z wyczuciem. Nie ma tu wartkiej akcji, ale jest jakiś klimat wyczekiwania. Bardzo plastycznie napisana.

Wypożyczyłam ją tylko dlatego, że zainteresował mnie jej tytuł - jako że jestem imienniczką bohaterki to nie mogłam przejść obok tytułu obojętnie. Jeśli chodzi o spotkanie z autorem, to była to moja pierwsza książka Bernharda Schlinka, oglądałam natomiast film "Lektor" i bardzo mi się on podobał, więc byłam pozytywnie nastawiona do całości.

No i się rozczarowałam, tak szczerze mówiąc.

Po opisie na okładce spodziewałam się kompletnie innej historii. "Olga" to dość krótka książka (przeczytanie zajęło mi niecałe 2 wieczory),w której bardzo dużo się dzieje i można by stworzyć z tego bardzo ciekawą, zawiłą historię, ale ta historia została przez autorka maksymalnie skrócona, pozbawiona emocji, opisów większości wydarzeń, uczuć, myśli bohaterów. Opowiastka podzielona na 3 części w większości jest po prostu suchą, snutą przez narratora opowieścią, tak, jakbym czytała wygłaszany przez kogoś wykład albo słuchała jakiegoś bajkopisarza, monotonnym tonem powtarzającego czyjąś historię życia. "Olga poszła tutaj. Potem czytała to. Po czytaniu robiła tamto. Po kilku latach potrafiła już więcej, więc robiła jeszcze inne rzeczy. A potem udała się w tamto miejsce." - tak mniej więcej wygląda narracja przez 2/3 książki.

W pewnym momencie poznajemy narratora powieści, ale niczego nie możemy się o nim dowiedzieć, bo znowu dostajemy same suche fakty. "Ukończyłem uniwersytet, tułałem się po świecie, potem pracowałem w tym mieście, a potem poszedłem na emeryturę". Ciężko jest jakoś emocjonalnie przywiązać się do bohaterów, bo właściwie niewiele się o nich wie, trzeba coś tam samemu wnioskować między wierszami. Lata w tej książce lecą z prędkością światła, czego może w sumie trochę wymaga akcja, która dzieje się w powieści, ale po prostu ta powieść jest dla mnie bezpłciowa. Równie dobrze mogłabym czytać pozbawiony wszelkich emocji naukowy artykuł w gazecie.

Dopiero ostatnia, trzecia część książki - czyli listy Olgi - zdołała mną poruszyć, bo tam wreszcie można odnaleźć bohaterkę taką, jaką jest, można przeczytać o jej uczuciach do Herberta, dowiedzieć się nieco więcej na temat jej życia. W sumie uważam, że tylko ta część jest w jakiś sposób wartościowa z mojego czytelniczego punktu widzenia. Listy faktycznie były poruszające i emocjonalne, a czytanie ich po poznaniu już historii Olgi w poprzednich częściach książki sprawiało, że było mi naprawdę żal tej kobiety, która z takim uporem czekała na ukochanego.

Tutaj nie mogę zaprzeczyć, że książka obudziła we mnie pewną refleksję - ile takich osób jak Olga czy Herbert żyło w tamtych czasach? Ile istnień, miłości, pragnień zabrały wojny, szalone jak na tamte czasy marzenia, polityka i władza?

Olga i Herbert - oboje wydali mi się egoistami w tej relacji, oboje dążyli do tylko swoich marzeń, kochając drugą osobę, ale chyba bardziej kochając sobie. Mimo to na sam koniec obojga było mi żal.

Rozumiem też chyba, co autor chciał nam, czytelnikom, przekazać tą książką: pokazać taką miłość, która pojawia się mimo wszystkich przeciwności losu i choć wypala od środka, to jednak jest niezniszczalna; krytykę kolonializmu; krytykę nazizmu i tego, co naziści zrobili światu, w tym Polsce; to, że niektóre marzenia są tak wielkie, że mogą nam przynieść zgubę zamiast radości; i to, że czasem żaden wybór nie jest dobrym wyborem.

Czy ta książka jest warta przeczytania? Niekoniecznie. Wystawiłabym jej gorszą ocenę, ale ostatnia, trzecia część z listami ratuje tę historię, bo listy są piękne. Może kiedyś jacyś dobrzy scenarzysta i reżyser zrobią z tego utworu świetny film, w który włożą więcej emocji.

Wypożyczyłam ją tylko dlatego, że zainteresował mnie jej tytuł - jako że jestem imienniczką bohaterki to nie mogłam przejść obok tytułu obojętnie. Jeśli chodzi o spotkanie z autorem, to była to moja pierwsza książka Bernharda Schlinka, oglądałam natomiast film "Lektor" i bardzo mi się on podobał, więc byłam pozytywnie nastawiona do całości.

No i się rozczarowałam, tak...

Książka nudna gdyby nie była tak krótka raczej nie dałoby rady przeczytać jej całej

Książka nudna gdyby nie była tak krótka raczej nie dałoby rady przeczytać jej całej

Zastanawiam się jak napisać coś o „Oldze’ aby zbyt wiele nie zdradzić innym czytelnikom.

Pewne jest to, że „Olga” nie jest książką dla każdego czytelnika. Pomimo tego, że prosta w swej konstrukcji, ale napisana przepięknym językiem. Powolna, bardzo osobista, nostalgiczna. Opowiada o ogromnej miłości, takiej na całe życie, pomimo tego, ze od samego początku skazanej na niepowodzenie. Opowiada też o silnej kobiecie, która umie walczyć i robi to przez całe swoje życie. O wyborach, akceptacji i megalomanii niemieckiego narodu.

W trakcie lektury, wiele razy zastanawiałem się jaką świetlistą duszę musiała mieć Olga, aby pomimo tego wszystkiego co spotkało ją w żuciu, nie zgorzknieć. Pozostać wspaniałym człowiekiem, umieć się zaprzyjaźnić z młodzieńcem i sprawić aby nawet przy ogromnej różnicy wieku, pozostał przyjacielem na zawsze.

Kiedy zacząłem czytać trzecią cześć książki, zawierającą listy Olgi pomyślałem sobie, że przeważnie jest tak, iż żyjemy z kimś przez wiele lat, ale dopiero kiedy tej osoby zabraknie, okazuje się jak wiele mamy jej do powiedzenia. Niestety, wtedy możemy już tylko tęsknić i rozmawiać z ukochaną osobą jedynie w myślach, lub pisać do niej listy, tak jak czyniła to Olga…

Zastanawiam się jak napisać coś o „Oldze’ aby zbyt wiele nie zdradzić innym czytelnikom.

Pewne jest to, że „Olga” nie jest książką dla każdego czytelnika. Pomimo tego, że prosta w swej konstrukcji, ale napisana przepięknym językiem. Powolna, bardzo osobista, nostalgiczna. Opowiada o ogromnej miłości, takiej na całe życie, pomimo tego, ze od samego początku skazanej na...

Schlink to autor jednej dobrej książki, której popularności pomógł film z Kate Winslet, David Kross i Ralph Fiennes w rolach głównych. Gwoli ścisłości dodam, że chodzi o „Lektora”, który na LC ma 7.2 (5377 ocen i 465 opinii) , a ode mnie dostał 5/10. Recenzowałem jeszcze jego „Kobietę na schodach” z podobnym wynikiem. Omawiana obecnie „Olga” ma na LC 6.51 (105 ocen i 32 opinie),ode mnie maksimum 4/10, a zamiast recenzji cytuję recenzję na LC oznaczoną godłem Ola;
„ Nie doczytałam tej książki. … …. "Olga" zaskoczyła mnie swoją przewidywalnością i przeciętnością. Czytałam, i czytałam i miałam wrażenie, że ta książka jest pusta, banalna, przewidywalna. … …. Moje poczucie czytania czegoś bezwartościowego kazało mi "Olgę" odłożyć. Szkoda mi czasu na takie lektury, jak tyle innych, przyciągających mnie książek czeka w kolejce. Poległam.”
Tak więc, po trzech książkach tego autora, które oceniłem 5, 5, 4, nie zostanę jego fanem

Schlink to autor jednej dobrej książki, której popularności pomógł film z Kate Winslet, David Kross i Ralph Fiennes w rolach głównych. Gwoli ścisłości dodam, że chodzi o „Lektora”, który na LC ma 7.2 (5377 ocen i 465 opinii) , a ode mnie dostał 5/10. Recenzowałem jeszcze jego „Kobietę na schodach” z podobnym wynikiem. Omawiana ...

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Książkę czytało się bardzo spokojnie, ale ostatnia część - listy Olgi - to majstersztyk. Prawdziwe dopełnienie opowieści o wierności- sobie i miłości swojego życia.
Szczerze polecam.

Książkę czytało się bardzo spokojnie, ale ostatnia część - listy Olgi - to majstersztyk. Prawdziwe dopełnienie opowieści o wierności- sobie i miłości swojego życia.
Szczerze polecam.

Bernhard Schlink

Wydawnictwo Rebis.

Literatura Piękna.

Jak nie dasz rady to znaczy, że nie dasz rady, a nie, że kończy się świat. Jeśli się nie wyrobisz to znaczy, że się nie wyrobisz, a nie, że nie można na Ciebie liczyć. Kiedy nie zadowolisz wszystkich to znaczy, że nie wszyscy będą zadowoleni, a nie, że jesteś bezwartościowy. Kiedy poniesiesz porażkę, to znaczy, że poniesiesz porażkę, a nie, że jesteś porażką.

- autor nieznany
Osierocona Olga zostaje wychowywana przez babkę na Pomorzu, gdzie tam dorasta, uczy się i poznaję Herberta. Dorastają razem poznając swoje mocne i słabe strony, aż pewnego dnia pomimo tego iż chłopak jest synem właściciela ziemskiego postanawiają być razem na przekór wszystkim. Ona zostaje nauczycielką na Prusach Wschodnich, on eksploruje świat, pragnąc odkryć nieodkryte lądy Arktyki. Aż pewnego dnia wybucha pierwsza wojna światowa, Herbert nie wraca po podróży do domu, Olga z utęsknieniem oczekuje powrotu przelewając na papier całą swoją wojenną i tą powojenną rzeczywistość na papier w listach. Po latach zaprzyjaźnia się z synem właścicielki domu u której służy jako krawcowa. Opowiada mu o swojej miłości do Herberta, o tym czym dla nie go stały się ów podróże, chęcią spełniania marzeń które przekuło się w ucieczkę od monotonii i rutyny dnia powszechnego. Ona swą miłością tkwiła w punkcie oczekiwania, wybaczenia tego iż jej uczucie nie było aż tak głębokie i nasycone by mogło go zatrzymać przy sobie. Dla Herberta poznawanie świata było zrozumieniem czym jest podróż po ; horyzont ; gdzie i w którym miejscu znajduje się świat, nieograniczona wolność posiadania woli bycia sobą i robienia tego czego się pragnie, pomimo krzywd które wyrządza się bliskiej osobie, pozostawiając za sobą wspomnienia, czasem złość i rozpacz. Bo gorsza od wiedzy jest niewiedza. Kim zatem jest Eik?
Olga jest rozciągniętą historią od końca XIX do początku XXI wieku, wskazuje na silną kobietę która targana różnymi emocjami, poszukuje stabilizacji pośród społeczeństwa, odkrywa swoją wielką miłość do mężczyzny dla którego wszechświat jest ważniejszy, od posiadania tego co przynosi miłość, powieść przeradza się w pewnym momencie w biografię która płynnym językiem narratora przenosi nas w lata 1920 by zrozumieć późniejsze wybory, emocje, uczucia. Przede wszystkim pojawiają się pytania dlaczego Niemcy zawsze pragnęli posiadania wszystkiego ponad stan? Tutaj poznamy przerażającą panoramę niemieckiej historii, także to jak marzenia stają ością w gardle z pragnieniem posiadania kochanej osoby przy sobie, jak trudno połączyć te dwa zjawiska, iść do celu tak by nie niszczyć życia innym. Autor wiele wskazuje na empatię, zdobywanie własnych celów, czasem za wszelką cenę, opierając bezwzględny egoizm w stosunku do pragnień drugiego człowieka. Powieść o miłości trudnej, macierzyńskiej, o wyborach i akceptacji, także i jej braku. Dająca wiele przesłań, morałów, pouczająca i stygmatyzująca to co wydarzyło się podczas drugiej wojny światowej. Polecam serdecznie.

Bernhard Schlink

Wydawnictwo Rebis.

Literatura Piękna.

Jak nie dasz rady to znaczy, że nie dasz rady, a nie, że kończy się świat. Jeśli się nie wyrobisz to znaczy, że się nie wyrobisz, a nie, że nie można na Ciebie liczyć. Kiedy nie zadowolisz wszystkich to znaczy, że nie wszyscy będą zadowoleni, a nie, że jesteś bezwartościowy. Kiedy poniesiesz porażkę, to znaczy, że...