Nieczęsto sięgam po literaturę fantastyczną, jednak czasami trafiają na moja półkę tego typu książki. Chociaż co do zasady nie pałam do nich szczególną miłością, jestem otwarta na to, co mogą zaoferować i wielokrotnie dały mi wiele przyjemności. Dziś chciałam podzielić się swoją opinią o powieści Eryka von Englberta „Zapomniane miasto. Fałszywy raj”, która trafiła w moje ręce w ramach eksperymentu. Wydawca obiecał mi historię o walce o siebie, możliwość robienia tego, na co się ma ochotę, o wolność po prostu.
Akcja książki opiera się na typowym dla gatunku motywie drogi w niebezpieczne, upiorne krainy, której celem ma być zabicie władców planujących inwazję na szczęśliwe krainy Edenu. W świecie, który poznajemy, a właściwie w wymiarze, pewna Bogini panuje nad krainą, do której dostęp mają istoty, które zginęły, jednak dostały szansę na powtórne życie pod postacią zwierzęcą. Mieszkańcom niczego nie brakuje, są szczęśliwi, niestety, nie są zupełnie wolni. Pojawia się jednak szansa na odzyskanie swobody, gdyż Bogini proponuje ochotnikom wyprawę w inne wymiary, aby zabić panujące tam potężne upiory i zapobiec ich napadowi na Eden, a nagrodą za ukończenie misji będzie spełnienie dowolnego marzenia. Na prawdopodobnie samobójczą misje zgłasza się czterech śmiałków: byk, kot, królik i lis. Zostają wyposażeni w magiczne bronie, które pozwolą im walczyć na nieprzyjaznej ziemi i chronić się przed zjawami łaknącymi ich energii życiowej. Przemierzają nieprzyjazne krainy narażeni na ataki upiorów, potężną magię królów i szereg wielu niebezpieczeństw.
Finał książki jest… no cóż… właściwie go nie ma. Wojownicy wędrują przez ziemie pełne upiorów, zabijają jednego z bodajże siedmiu władców, którzy stanowią zagrożenie i dalszego ciągu nie ma. Nie ma też zapowiedzi następnych części historii. Bardzo dziwne.
Co do przewodniej myśli tej opowieści to sądzę, że dotyczy siły przyjaźni, czy też wartości współpracy przy dążeniu do celu. Wędrowcy nie pałają do siebie sympatią od samego początku, byk nie ukrywa chęci przewodzenia całej grupie, królik jest samotnikiem, często oddzielającym się od współtowarzyszy, by pobyć w samotności. Jednak w walce okazuje się, że szanse mają tylko wtedy, gdy trzymają się razem i wzajemnie sobie pomagają. Historię można też odczytać jako pochwałę wolności. Żony wojowników, które pozostały w swojej złotej klatce wspominają swoje dawne życie i żałują, że nie mogą spełniać swoich pragnień, podróżować, zajmować się tym, co kochają. Wolność ma zatem dla nich większą wartość niż dobrobyt i spokojne życie pod skrzydłami swojej władczyni.
Muszę jednak przyznać, że wartość książki jest dla mnie żadna. Styl i jakość literacką porównałabym do wypracowania jakiegoś licealisty. Liczne powtórzenia informacji, bez włożenia wysiłku w to, by przynajmniej użyć innych słów, są zwyczajnie niedopuszczalne i nie zasługują na miano literatury. Świat stworzony przez autora nie jest zbyt wyrazisty, w żaden sposób zaskakujący, a przez nieudolność językową, zupełnie nieprzekonujący. Tym samym za regułę jednak muszę przyjąć, że książki wydawnictwa Novae Res należy omijać szerokim łukiem, bo rzadkie przykłady literatury zaledwie poprawnej nie są w stanie przekonać mnie, że kolejne dzieło spod tego znaku nie będzie stratą mojego cennego czasu. Podsumowując, „Zapomniane miasto” pozostaje dla mnie bajką dla dorosłych, pełną magii, walki, upiorów i ciemnych mocy, napisaną prostym językiem, urwaną w połowie i bez konkretnego przesłania.

Nieczęsto sięgam po literaturę fantastyczną, jednak czasami trafiają na moja półkę tego typu książki. Chociaż co do zasady nie pałam do nich szczególną miłością, jestem otwarta na to, co mogą zaoferować i wielokrotnie dały mi wiele przyjemności. Dziś chciałam podzielić się swoją opinią o powieści Eryka von Englberta „Zapomniane miasto. Fałszywy raj”, która trafiła w moje...

Sięgnęłam po tę książkę zachęcona opisem oraz pozytywnymi opiniami, jednak moje odczucia są mieszane. Lubię fantastykę, więc ta część jest zdecydowanie na plus.

Z bohaterami, ludźmi przemienionymi w zwierzęta, spotykamy się w rajskim Edenie, gdzie żyją w spokoju i niczego im nie brakuje. Szczęście jest jednak tylko pozorne, bo bogini, której się poddali, daje im wszystko oprócz wolności.

Żeby zdobyć upragnioną wolność i odmienić swój los, czwórka śmiałków wyrusza do innego wymiaru, by zapobiec atakowi na ich świat.

Opowieść jest krótka i czyta się ją przyjemnie, porusza również ważne w życiu wartości, ale na tym plusy się kończą.

Gdy skończyłam z niedowierzaniem przewracałam ostatnią stronę oczekując, że znajdę coś jeszcze, co choć trochę wytłumaczy, lub podsumuje całą historię. Potem sprawdziłam, czy to może pierwszy tom serii. Zupełnie jakby powieść urywała się w pół słowa. Aż prosiło się, żeby jakoś zamknąć czy spuentować całość. A może ja jej po prostu nie zrozumiałam?

Sięgnęłam po tę książkę zachęcona opisem oraz pozytywnymi opiniami, jednak moje odczucia są mieszane. Lubię fantastykę, więc ta część jest zdecydowanie na plus.

Z bohaterami, ludźmi przemienionymi w zwierzęta, spotykamy się w rajskim Edenie, gdzie żyją w spokoju i niczego im nie brakuje. Szczęście jest jednak tylko pozorne, bo bogini, której się poddali, daje im wszystko...

Zwykle wzbraniam się przed pozycjami, które mają mniej niż 200 stron. Obawiam się wtedy, że zabraknie fabuły, akcji i tego rozwinięcia, bo jak dobra historia mogła zmieścić się w tak cieniutkiej książce, ale lubię ryzykować!

Eden - sama ta nazwa przywołuje nam na myśl raj, w którym można trwać wieczność w ogromnym szczęściu i dostatku. Ale nie dajmy się zmylić, gdyż nasi bohaterowie to nie ludzie, a raczej już nie ludzie! To osoby, które bardzo dawno temu, zawarli pakt z boginią, która pozamieniała ich w zwierzęta. Niby sami się skazali na ten los, i nie powinni próbować tego zmienić, gdy znajduję się czwórka śmiałków: odważny lis, przebiegły kot, pomysłowy królik i silny byk. Czwórka towarzyszy, chce odmienić los swój, i swoich bliskich. Postanawiają stanąć na przeciw przeznaczeniu, i uwolnić się od tego brzemienia. Jednak by to zrobić, muszą wyruszyć w groźną przygodę, z której wszyscy mogą nie wrócić. Czy podróż do samej czeluści zła - Korhantu, nie będzie ich zgubą?

Jak wspomniałam wam na samym początku, miałam małe obiekcje co do tej historii. Przede wszystkim przez to, że to bardzo krótka historia, która nie dawała mi gwarancji na wspaniałą przygodę, a opis wręcz to obiecywał. Na szczęście, książkę czytało mi się bardzo dobrze, wręcz pożerałam stronę, po stronie, a nawet powieść poruszyła pewną kwestie, która dla każdego człowieka jest bardzo ważna. Temat wolności. To bardzo trudne zagadnienie, gdyż czym tak naprawdę jest wolność? Czy my sami możemy nazywać się wolni? Mimo, iż nasz świat składa się z samego systemu i prawa? W tej książce jest tak samo. Pojawiają się bohaterowie, którzy postanawiają sprzeciwić się paktowi, który ich wiąże w zwierzęcych ciałach i odzyskać dawno utraconą wolność! Jednakże zakuło mnie bardzo dotkliwie w oczy, iż przedstawienie tej historii oraz samych postaci, była dosyć prosta. Zabrakło mi bardziej konkretnych opisów, jakichś ciekawych ciekawostek, czy nawet konstruktywnej konwersacji między bohaterami. Ale cóż, to też jest wina słabego rozwinięcia, która na pewno dodałaby parę dodatkowych stron tej powieści. Co do samej fabuły i pomysłowi, mogę podziękować autorowi, gdyż naprawdę mi się spodobała i żałowałam, że w ciągu paru godzin tak szybko się zakończyła.

Powieść E. von Englbert, jest bardzo ciekawa i niesamowicie wciągająca, ale nie zapewnia takich emocji, ani nie składnia do jakiegoś głębokiego rozmyślania. Styl autora, jest dosyć prosty przez co nie musicie obawiać się, że jej czytanie zajmie wam parę dni, a raczej tylko parę godzin. I na pewno polubicie tych bohaterów, bo ja do teraz miło ich wspominam i myślę, że po jakimś czasie chętnie do nich powrócę.

Zapraszam na blog-> https://witchmargoczyta.blogspot.com/

Zwykle wzbraniam się przed pozycjami, które mają mniej niż 200 stron. Obawiam się wtedy, że zabraknie fabuły, akcji i tego rozwinięcia, bo jak dobra historia mogła zmieścić się w tak cieniutkiej książce, ale lubię ryzykować!

Eden - sama ta nazwa przywołuje nam na myśl raj, w którym można trwać wieczność w ogromnym szczęściu i dostatku. Ale nie dajmy się zmylić, gdyż...

Książka, która nie uleci szybko z głowy. Z ciekawą fabułą i jej zawrotną prędkością
W pewnym momencie nie wiesz już komu wierzyć, a komu nie. Co jest prawdą, a co iluzją. Dla mnie takie książki zawsze były niezwykle wartościowe, a ta w niczym od innych nie odstaje. Zdecydowanie polecam!

Książka, która nie uleci szybko z głowy. Z ciekawą fabułą i jej zawrotną prędkością
W pewnym momencie nie wiesz już komu wierzyć, a komu nie. Co jest prawdą, a co iluzją. Dla mnie takie książki zawsze były niezwykle wartościowe, a ta w niczym od innych nie odstaje. Zdecydowanie polecam!

o długim czasie szczerego płaczu spojrzał w oczy lisicy. widział w nich siłę i determinację. Te same uczucia widział dawniej u siebie, lecz z upływem lat przepadały w pustce, która ogarniała jego duszę. (...) Chciał być taki jak ona, mieć tę siłę, której mu brakowało przez całe pięć lat. Nie zamierzał tkwić dłużej w stagnacji, lecz nie mógł nic zrobić w takim stanie. Musiał nabrać energii i wrócić do poprzedniej formy, by odzyskać swoją normalną postać,(...).

Nie sposób nie zwrócić uwagi na klimat stworzony przez autora. Z jednej strony mroczny, straszny, wywołujący ciarki na plecach, a z drugiej poprzeplatany chwilami wytchnienia, miejscami, w których oddech mogą złapać nie tylko bohaterzy, ale i czytelnicy. Mroczna baśń- tak określiłabym atmosferę całej historii. Baśniowe opisy miejsc i sytuacji, baśniowe postacie, a do tego mroczny klimat.

Historia, która porusza bardzo ważny temat. Temat wolności. Nie tylko wolności fizycznej, ale przede wszystkim wolności mentalnej, wolności podejmowania wyboru i decydowania o sobie samym i swoich bliskich. Bohaterzy żyją w miejscu, w którym powinni być szczęśliwi. Mają zapewnione prawie wszystko: nie muszą martwić się o żywienie, o mieszkanie, o sprawy doczesne. To wszystko zapewnia im bogini. Jednak w zamian oni muszą żyć według jej woli. Nie swojej, a według jej wizji. Czy taki Eden jest prawdziwym rajem czy może wręcz przeciwnie, jest więzieniem?

więcej: http://www.bookparadise.pl/2019/04/zapomniena-miasto-faszywy-raj-eryk-von.html

o długim czasie szczerego płaczu spojrzał w oczy lisicy. widział w nich siłę i determinację. Te same uczucia widział dawniej u siebie, lecz z upływem lat przepadały w pustce, która ogarniała jego duszę. (...) Chciał być taki jak ona, mieć tę siłę, której mu brakowało przez całe pięć lat. Nie zamierzał tkwić dłużej w stagnacji, lecz nie mógł nic zrobić w takim stanie. Musiał...

Eden to jeden z wymiarów, w którym panuje dobrobyt i wszechobecny dostatek. Bogini, która panuje nad mieszkańcami, nadała każdemu z nich zwierzęcą postać. Większość ludzi zamienionych w zwierzęta przystała na to, są jednak nieliczni którzy nade wszystko pragną wrócić do swojej poprzedniej postaci. Lis D., który pamięta jedynie pierwszą literę swojego imienia, choć kocha swoją lisią żonę Sofię i dzieci, tęskni za człowieczym żywotem.

Pewnego dnia zdaje się, że los się do niego uśmiecha, ponieważ na zebraniu wszystkich mieszkańców Bogini oznajmia, że potrzebuje kilu śmiałków którzy wyruszą do serca Korhantu na ważną i niebezpieczną misję, a w nagrodę za jej wykonanie ona spełni jedną prośbę każdego z nich. Najodważniejszym ze śmiałków okazuje się być byk Alderyk, który wątpi że ktokolwiek z pozostałych odważy się wraz z nim na uczestnictwo w tej misji. Lis jednak postanawia zawalczyć o swoje marzenia, co kosztuje go też utratę licznych sił w starciu z bykiem.

Lis, byk, kot i królik są jedynymi śmiałkami, którzy zechcieli udać się do wymiaru zjaw i upiorów. Każdy z osobna spotyka się z wieszczem i otrzymuje od niego wyjątkowy dar, który ma wspomóc powodzenie całej misji. Lis D. otrzymuje również szczególną wiedzę, którą musi zachować jednak dla siebie... Co nasi śmiałkowie napotkają w Korhancie i czy uda im się odzyskać dawne życie?

Książka to bardzo konkretne fantasy. Choć nie jest pokaźne, jeśli chodzi o objętość, to uważam że niczego tu nie brakuje. Autor postarał się w dość zwięzłej formie opowiedzieć interesującą fabułę. Świat przestawiony, bohaterowie, fabuła oraz sama koncepcja są bardzo dobrze dopracowane. Książka jest niepozorna, ale stanowi prawdziwą literacką ucztę. Z czystym sercem mogę polecić tę książkę fanom fantasy oraz tym, którzy chcą z tym gatunkiem dopiero rozpocząć swoją przygodę.

Eden to jeden z wymiarów, w którym panuje dobrobyt i wszechobecny dostatek. Bogini, która panuje nad mieszkańcami, nadała każdemu z nich zwierzęcą postać. Większość ludzi zamienionych w zwierzęta przystała na to, są jednak nieliczni którzy nade wszystko pragną wrócić do swojej poprzedniej postaci. Lis D., który pamięta jedynie pierwszą literę swojego imienia, choć kocha...