Sprawdzony w boju nieprzewodnik. Przydałoby się dodać indeks miejsc oraz indeks osób. Bardzo podoba mi się koncepcja całej serii, to coś dużo lepszego niż typowe bedekery.

Sprawdzony w boju nieprzewodnik. Przydałoby się dodać indeks miejsc oraz indeks osób. Bardzo podoba mi się koncepcja całej serii, to coś dużo lepszego niż typowe bedekery.

Pięknie malowniczym językiem opowiedziana historia miasta, które w prawdzie nie jest miastem urodzenia Autorki, ale które ewidentnie ją uwiodło tak swoim pięknem jak i wielością kontrastów.
Autorka tą swoja fascynacje z wirtuozerią przekazuje czytelnikowi. Nie mogłam się od tej ksiązki oderwać.

Pięknie malowniczym językiem opowiedziana historia miasta, które w prawdzie nie jest miastem urodzenia Autorki, ale które ewidentnie ją uwiodło tak swoim pięknem jak i wielością kontrastów.
Autorka tą swoja fascynacje z wirtuozerią przekazuje czytelnikowi. Nie mogłam się od tej ksiązki oderwać.

Niestandardowy przewodnik po mieście. Czyta się bardzo przyjemnie, choć mnogość informacji może utrudnić planowanie wyprawy. Zapewne trzeba skorzystać z dodatkowych źródeł.
Po przeczytaniu czuję się, jakbym znał Sztokholm lepiej. Chciałbym przeczytać inne książki z tej serii

Niestandardowy przewodnik po mieście. Czyta się bardzo przyjemnie, choć mnogość informacji może utrudnić planowanie wyprawy. Zapewne trzeba skorzystać z dodatkowych źródeł.
Po przeczytaniu czuję się, jakbym znał Sztokholm lepiej. Chciałbym przeczytać inne książki z tej serii

Spodziewałam się troszkę więcej o mentalności czy kulturze szwedzkiej ale w sumie było okej, pomijałam rzeczy napisane typowo pod osoby, które faktycznie Sztokholm zwiedzą w najbliższym czasie (jak spis wypożyczalni kajaków czy miejsc na piknik). Jeżeli wybieracie się do tego miasta kupiłabym tę książkę, jeżeli nie - zależy czego oczekujecie. Jest to książka z gatunku dla mnie specyficznego do klasyfikacji - ma cechy przewodnika ale też reportażu. Czyta się ją jak opowieść koleżanki, której czasem odpala się tryb "zarzucę Ci teraz kilka faktów, których nie zapamiętasz". Jeżeli będę planowała podróż do Sztokholmu na pewno do niej wrócę :) Myślę, że sięgnę po więcej książek tej autorki bo zdecydowanie wie ona o czym pisze.

Spodziewałam się troszkę więcej o mentalności czy kulturze szwedzkiej ale w sumie było okej, pomijałam rzeczy napisane typowo pod osoby, które faktycznie Sztokholm zwiedzą w najbliższym czasie (jak spis wypożyczalni kajaków czy miejsc na piknik). Jeżeli wybieracie się do tego miasta kupiłabym tę książkę, jeżeli nie - zależy czego oczekujecie. Jest to książka z gatunku dla...

Czytanie przewodnika, kiedy nie ma się w planach (przynajmniej tych najbliższych) odwiedzenia danego miejsca, może wydawać się zajęciem odrobinę bezsensownym. Ale książka Tubylewicz, to więcej niż przewodnik. To opowieść o mieście, o jego mniej znanej stronie, o jego jaśniejszych i ciemniejszych stronach, o kulturowych uwarunkowaniach. Książka jest napisana lekko, okraszona pięknymi fotografiami (zasługa syna autorki) i dała mi, tak potrzebne ostatnio, wytchnienie.

Czytanie przewodnika, kiedy nie ma się w planach (przynajmniej tych najbliższych) odwiedzenia danego miejsca, może wydawać się zajęciem odrobinę bezsensownym. Ale książka Tubylewicz, to więcej niż przewodnik. To opowieść o mieście, o jego mniej znanej stronie, o jego jaśniejszych i ciemniejszych stronach, o kulturowych uwarunkowaniach. Książka jest napisana lekko, okraszona...

Szukałam przewodnika po szwedzkiej mentalności, a nie bedekera. A książka Tubylewicz jest ambitnym, ale jednak bedekerem. Nie wybieram się do Szwecji, interesuje mnie za to szwedzkie społeczeństwo i państwo. Poza tym przeszkadzało mi podczas lektury wrażenie poczucia wyższości autorki, która szczęśliwie żyje w najlepszym ze światów, a ty czytelniku nie. Książka mnie rozczarowała.

Szukałam przewodnika po szwedzkiej mentalności, a nie bedekera. A książka Tubylewicz jest ambitnym, ale jednak bedekerem. Nie wybieram się do Szwecji, interesuje mnie za to szwedzkie społeczeństwo i państwo. Poza tym przeszkadzało mi podczas lektury wrażenie poczucia wyższości autorki, która szczęśliwie żyje w najlepszym ze światów, a ty czytelniku nie. Książka mnie...

"Sztokholm. Miasto, które tętni ciszą" to subiektywne spojrzenie na miasto oczami Katarzyny Tubylewicz i jej rozmówców. I właśnie ten wątek "prywaty" najbardziej przypadł mi do gustu. Autorka bowiem, nie skupia się na oklepanych miejscach, które znajdziemy w każdym tradycyjnym przewodniku. Pokazuje zamiast tego to, co ją osobiście najbardziej w tym mieście urzeka.

Swoją opowieść rozpoczyna od podziału miasta na dzielnice i co ciekawa każda z tych dzielnic niesie za sobą inny bagaż skojarzeń, bowiem w Sztokholmie adres jest dużym odzwierciedleniem statusu danego mieszkańca. A po krótkiej przebieżce po dzielnicach miasta, ruszamy w kierunku jego obrzeży a potem na tysiące wysp, gdzie mieszkańcy rozkoszują się pogodą w słoneczne dni. I tu także ciekawy fakt, bowiem Sztokholmczycy zimą raczej wolą nie wychylać nosa na zewnątrz.

Katarzyna Tubylewicz zabiera nas również do miejsc szczególnych jej sercu - czy to restauracji, czy muzeów, czy miejskich ogrodów i parków. W swoje rozważania wplata również wątek imigrantów zamieszkujących miasto, politycznych preferencji Szwedów oraz tego, czy kraj ten jest rzeczywiście tak nieskazitelny jak większość sądzi. Poświęca również kilka stron na uczucia jakie targały nią w dniu pamiętnego ataku terrorystycznego na miasto.

Wszystkie te tematy tworzą spójną całość. Autorka bardzo płynnie i naturalnie opisuje miasto, a szereg zdjęć zrobionych przez jej syna, tylko dopełnia tę historię. To była piękna przygoda!


Mój bookstagram: my.books.shelf

"Sztokholm. Miasto, które tętni ciszą" to subiektywne spojrzenie na miasto oczami Katarzyny Tubylewicz i jej rozmówców. I właśnie ten wątek "prywaty" najbardziej przypadł mi do gustu. Autorka bowiem, nie skupia się na oklepanych miejscach, które znajdziemy w każdym tradycyjnym przewodniku. Pokazuje zamiast tego to, co ją osobiście najbardziej w tym mieście urzeka.

Swoją...

114/180/2021
Wyzwanie LC lipiec 2021 - Motyw wakacyjny
Uwielbiam tę serię. Ten pomysł, żeby o niezupełnie turystycznych miejscach napisać niezupełnie przewodnik, i jeszcze żeby to napisał miejscowy niemiescowy… bajka. Polka od dwudziestu lat mieszkająca w Sztokholmie z jednej strony ogląda go okiem przybysza, a z drugiej – lokalsa. Patrzy tymi okami nie tylko na budynki, wystawy, atrakcje turystyczne, ale również na społeczeństwo, coraz bardziej multikulturowe, na historię (w tym na skarby wywiezione z Polski w XVII wieku),wskazuje nam miejsca nieoczywiste, bo jak sama pisze na końcu – dobrze być czasem turystycznym kotem, który wybiera inną drogę niż wszyscy.
Podobnie jak w „Wiedniu” Marty Guzowskiej, tu też zdjęcia robił syn autorki. Też świetne. W ogóle szata graficzna jest przepiękna, nawet jak nie chcecie czytać, to kupcie i pooglądajcie zdjęcia. No i na półce jak dobrze się prezentują. Właśnie zamówiłam „Majorkę”, bo cała reszta już czeka na czytanie. Oraz na ekspozycję na półce ;-) I wcale mi nie przeszkadza, że póki co w te miejsca się nie wybieram.

114/180/2021
Wyzwanie LC lipiec 2021 - Motyw wakacyjny
Uwielbiam tę serię. Ten pomysł, żeby o niezupełnie turystycznych miejscach napisać niezupełnie przewodnik, i jeszcze żeby to napisał miejscowy niemiescowy… bajka. Polka od dwudziestu lat mieszkająca w Sztokholmie z jednej strony ogląda go okiem przybysza, a z drugiej – lokalsa. Patrzy tymi okami nie tylko na budynki,...

Ciekawa forma przewodnika, jednak słabsza w moim odczuciu niż Wenecja i Wiedeń z tej samej serii.

Ciekawa forma przewodnika, jednak słabsza w moim odczuciu niż Wenecja i Wiedeń z tej samej serii.

Dziwna książka. Bardzo nierówna - od banalnych banałów po trudne tematy, które domagają się osobnej publikacji. Zdecydowanie nie polecam jako pierwszy kontakt ze Sztokholmem.

Dziwna książka. Bardzo nierówna - od banalnych banałów po trudne tematy, które domagają się osobnej publikacji. Zdecydowanie nie polecam jako pierwszy kontakt ze Sztokholmem.