Autorka pokazuje tragiczne losy kilku ludzi, którzy musieli opuścić swoje kraje z obawy o swoje życie. Losy nie tylko tragiczne w swoich krajach, ale także w kraju docelowym - Polsce, gdzie nierzadko byli traktowani w poniżający sposób, a czasami musieli z Polski także uciekać. Bardzo ciekawa i nieprzegadana lektura.

Autorka pokazuje tragiczne losy kilku ludzi, którzy musieli opuścić swoje kraje z obawy o swoje życie. Losy nie tylko tragiczne w swoich krajach, ale także w kraju docelowym - Polsce, gdzie nierzadko byli traktowani w poniżający sposób, a czasami musieli z Polski także uciekać. Bardzo ciekawa i nieprzegadana lektura.

Reportaże, a więc każdy rozdział o kimś innym, przedstawiający całkiem inną historię. Łączy je tylko motyw przeprowadzki z innego kraju, próba ucieczki do lepszego świata. Książkę czyta się praktycznie "na raz", ciekawa, wciągająca. Momentami, mimo, że to reportaż, czułam emocje bohaterów, ich strach czy niepokój. Polecam! Myślę, że każdemu, kto lubi reportaże się spodoba. Ewentualnie będzie czuć niedosyt.

Reportaże, a więc każdy rozdział o kimś innym, przedstawiający całkiem inną historię. Łączy je tylko motyw przeprowadzki z innego kraju, próba ucieczki do lepszego świata. Książkę czyta się praktycznie "na raz", ciekawa, wciągająca. Momentami, mimo, że to reportaż, czułam emocje bohaterów, ich strach czy niepokój. Polecam! Myślę, że każdemu, kto lubi reportaże się spodoba....

"Tamtego życia już nie ma" - Marty Zdzieborskiej, są to reportaże dotyczące uchodźców w naszym kraju. Bardzo do mnie trafiły, i skłoniły do refleksji w tym temacie. Wszystko co wyczytałam było wartościowe, nie znalazłam żadnych zbędnych opisów. Każda historia była zupełnie inna, ale tak samo okrutna. Autorka dobrze przedstawia problem z dostaniem schronienia w naszym kraju. Prześladowania, groźby a nawet zamachy na życie to częste sytuacje które spotykają imigrantów w Polsce. Jest to przerażające, i każdy powinien móc spojrzeć na to właśnie z perspektywy osób doświadczających, a "Tamtego życia już nie ma", nam to umożliwia.

"Tamtego życia już nie ma" - Marty Zdzieborskiej, są to reportaże dotyczące uchodźców w naszym kraju. Bardzo do mnie trafiły, i skłoniły do refleksji w tym temacie. Wszystko co wyczytałam było wartościowe, nie znalazłam żadnych zbędnych opisów. Każda historia była zupełnie inna, ale tak samo okrutna. Autorka dobrze przedstawia problem z dostaniem schronienia w naszym kraju....

„Tamtego życia już nie ma” to zbiór ciekawych i frapujących reportaży o losach uchodźców w Polsce. M. Zdzieborska przedstawia historie ludzi, którzy zmuszeni chęcią ocalenia własnego życia, musieli uciekać ze swoich macierzystych krajów ogarniętych wojną i prześladowaniami. Niestety jak się okazuje emigracja staje się bardzo trudną i wyboistą drogą - naszpikowaną licznymi trudnościami i problemami w postaci chociażby skomplikowanych procedur czy ludzkiej zawiści. Autorka w obrazowy sposób opisuje emocjonujące relacje bohaterów doświadczonych utratą bliskich i całego dorobku życia, którzy opuścili własne domy z dnia na dzień. Za pośrednictwem tej książki stajemy się świadkami wydarzeń widzianych z punktu widzenia uchodźców. M. Zdzieborska obnaża, m.in. polską ksenofobię oraz rozbudowaną i bezwzględną aparaturę państwa stanowiącą ogromną barierę w drodze do legalizacji pobytu i wolności. Ludzie, którzy w swoich krajach byli przedstawicielami zamożnych środowisk, inteligencji, przedsiębiorców - traktowani są w Europie jak przestępcy, terroryści czy więźniowie skazani na życie w biedzie i niehumanitarnych warunkach. Autorka przedkłada nam historie emigrantów, m.in z Czeczenii, Syrii, Afganistanu, Inguszetii, Gruzji, Iraku. Wszystkich bohaterów spaja przede wszystkim niepewność jutra, paraliżujący strach i tęsknota za ojczyzną. Losy każdego z nich są niesamowicie smutne i mogą skłaniać do zmiany stereotypowego postrzegania cudzoziemców. Książka, mimo trudnych kwestii jakie porusza, jest bardzo przystępna w odbiorze. Autorka przedstawia fakty w klarownym stylu, nie zasypuje czytelnika mnogością danych. Pozycja warta uwagi – szczególnie w obecnej rzeczywistości, w której mamy do czynienia z ogromnym kryzysem migracyjnym, a niechęć do „obcych” stale się nawarstwia.
Polecam.
Damiano

„Tamtego życia już nie ma” to zbiór ciekawych i frapujących reportaży o losach uchodźców w Polsce. M. Zdzieborska przedstawia historie ludzi, którzy zmuszeni chęcią ocalenia własnego życia, musieli uciekać ze swoich macierzystych krajów ogarniętych wojną i prześladowaniami. Niestety jak się okazuje emigracja staje się bardzo trudną i wyboistą drogą - naszpikowaną licznymi...

„Tamtego świata już nie ma” jest zbiorem reportaży o uchodźcach. Bohaterowie tej opowieści uciekli przed wojną, dyskryminacją, prześladowaniami, a nawet gniewem sąsiadów. Książka zawiera 10 historii. Rozmówcy autorki opisują jak wygląda proces starania się o azyl w naszym kraju. Autorka wyjaśnia jak polskie prawodawstwo reguluje „azyl” i „status uchodźcy”. Jest to także opowieść o emocjach jakie towarzyszą ludziom w najcięższych momentach życia. Niezależnie od czasów temat migracji jest ciągle aktualny i wzbudza wiele skrajnych emocji wśród obywateli. Przypływ ludności z terenów ogarniętych wojną bądź prześladowaniami jest również polem wielkich i ważnych decyzji politycznych. Reportaż przedstawia także podejście mieszkańców do obcych, bezpodstawne oskarżenia o przestępstwo. Przybysze muszą się zmierzyć też z uprzedzeniami względem religii, narodowości, kultury i koloru skóry, a nawet agresją. Między obywatelami danego kraju a przyjezdnymi istnieje bariera językowa, która utrudnia porozumienie. Niezależnie od poglądów na tematy polityczne i migracyjne reportaż jest wart przeczytania, ponieważ przedstawia punkt widzenia najbardziej zainteresowanych. Dzięki temu widzimy żywego człowieka, jego uczucia i emocje.

„Tamtego świata już nie ma” jest zbiorem reportaży o uchodźcach. Bohaterowie tej opowieści uciekli przed wojną, dyskryminacją, prześladowaniami, a nawet gniewem sąsiadów. Książka zawiera 10 historii. Rozmówcy autorki opisują jak wygląda proces starania się o azyl w naszym kraju. Autorka wyjaśnia jak polskie prawodawstwo reguluje „azyl” i „status uchodźcy”. Jest to także...

Kryzys migracyjny.

Kim są uchodźcy? To ludzie, którzy z rozmaitych pobudek (wojna, prześladowania na tle rasowym, religijnym) zmuszeni zostali, aby opuścić swoją ojczyznę. Ich masowy napływ w poszukiwaniu innego życia przyczynił się do kryzysu migracyjnego. I o tym między innymi jest ta praca, co do której mam sporo uwag.

Zacznę od tego, że treść zaprezentowana w omawianej publikacji ma jedną, zasadniczą wadę: Marta Zdzieborska jest nieobiektywna, stronnicza. Oczywiście, że w pewnych kwestiach trzeba przyznać rację, świetnie też, że takie opracowanie powstało, które nie jest pozbawione zalet. Książka Tamtego życia już nie ma, jest z tezą, jej treść sugestywnie daje do zrozumienia, co autorka myśli o wszystkich przeciwnikach ściągnięcia tych ludzi do naszego kraju. Nie wdając się w zbędną polemikę, ówczesna premier Beata Szydło kategorycznie odmówiła przyjęcia uchodźców, nad czym dziennikarka ubolewa. Czy pani Szydło postąpiła słusznie? Moim zdaniem tak.

Temat uchodźców wciąż jest aktualny, zwłaszcza w świetle tego, co się obecnie dzieje. Rozbudza również emocje, często skrajne. Nie odmawiam nikomu prawa do życia w odpowiednich warunkach, bez obaw o własne życie i godność. Trzeba im pomóc, ale w granicach zdrowego rozsądku; bądźmy realistami.

Z pewnością publicystce GW nie można odmówić wrażliwości na krzywdę innych, przedstawione historie są dramatycznym wołaniem o pomoc. Losy dzieci, kobiet, mężczyzn, naznaczone osobistymi tragediami. Marta Zdzieborska powołuje się na dane Urzędu ds. Cudzoziemców, wynika z nich, że od marca 2014 do końca lutego 2018 roku, status uchodźców dostało 90 Ukraińców. I dalej podaje, iż 22 osoby mogły liczyć na tzw. pobyt tolerowany, bądź ochronę uzupełniającą: 353. Wszystkie zaprezentowane dane statystyczne są dokładne.

Podczas lektury zwróciłam uwagę na ośrodek dla ekspatriantów, warunki tam panujące bywają skandaliczne i urągają godności ludzkiej. Każdej. Często takie osoby nie mogą, nie potrafią tam się odnaleźć, muszą walczyć o przetrwanie.

Płynny sposób prowadzenia narracji sprawia, że książkę czyta się szybko.

Kryzys migracyjny.

Kim są uchodźcy? To ludzie, którzy z rozmaitych pobudek (wojna, prześladowania na tle rasowym, religijnym) zmuszeni zostali, aby opuścić swoją ojczyznę. Ich masowy napływ w poszukiwaniu innego życia przyczynił się do kryzysu migracyjnego. I o tym między innymi jest ta praca, co do której mam sporo uwag.

Zacznę od tego, że treść zaprezentowana w...

Książka „Tamtego życia już nie ma” Marty Zdzieborskiej, to poruszające zwierzenia uchodźców z Czeczeni, Syrii, Iranu, Gruzji, Afganistanu sprzed kilku czy kilkunastu lat.
To historie, które wzruszają i zmuszają do analizy tego co obserwujemy przez ostatnie dni, choćby w odniesieniu do sytuacji w Afganistanie.
Szczególnie polecam przeczytanie książki tym, którzy nie wiedzą z jakimi problemami borykają się uchodźcy.

Trauma we własnym kraju i jej skutki. Ksenofobia, rasizm, spirala nienawiści w nowym środowisku, brak dobrych rozwiązań systemowych to czynniki z którymi muszą się zmagać na co dzień w nowej rzeczywistości.

Większość z nich marzy o powrocie do swojego kraju, bo tam zostawili tożsamość, rodziny i domy do których mają nadzieję powrócić.
Jak się okazuje pokonanie wielu procedur otrzymania statusu uchodźcy wymaga cierpliwości i ciągłej walki o byt, a zwłaszcza u nas w Polsce.

Książka „Tamtego życia już nie ma” Marty Zdzieborskiej, to poruszające zwierzenia uchodźców z Czeczeni, Syrii, Iranu, Gruzji, Afganistanu sprzed kilku czy kilkunastu lat.
To historie, które wzruszają i zmuszają do analizy tego co obserwujemy przez ostatnie dni, choćby w odniesieniu do sytuacji w Afganistanie.
Szczególnie polecam przeczytanie książki tym, którzy nie wiedzą z...

"Tamtego życia już nie mam" to rzeczowy reportaż o sytuacji uchodźców w Polsce. Z naciskiem na słowo "rzeczowy". Otrzymałam bowiem dość dokładne dane, raczej obiektywny zarys sytuacji szukających schronienia w Polsce Czeczenów, Irakijczyków etc. Jednak czuję niedosyt. Zabrakło mi szerszego kontekstu, głębszego ukazania historii bohaterów tej opowieści. Walizki podróżne zamiast bagażu emocjonalnego. Jednak sam reportaż wart jest przeczytania. By w słowie "uchodźca" zobaczyć konkretną twarz, a nie tylko zagrożenie i statystykę.

"Tamtego życia już nie mam" to rzeczowy reportaż o sytuacji uchodźców w Polsce. Z naciskiem na słowo "rzeczowy". Otrzymałam bowiem dość dokładne dane, raczej obiektywny zarys sytuacji szukających schronienia w Polsce Czeczenów, Irakijczyków etc. Jednak czuję niedosyt. Zabrakło mi szerszego kontekstu, głębszego ukazania historii bohaterów tej opowieści. Walizki podróżne...

Uchodźcy to temat drażliwy i dzielący społeczeństwo. Nam, siedzącym w ciepłych, bezpiecznych domach nad kawką łatwo jest szafować wyrokami. Warto jednak postawić się na ich miejscu, poznać dramaty, które stoją za ucieczkami z ojczyzny. Marta Zdzieborska próbuje pokazać życie uchodźcy od środka, odwiedza schroniska i państwowe ośrodki pomocy. Uwierzcie mi, życie w tych miejscach nie jest usłane różami... Życie poza ośrodkiem często też nie... Książka jest cieniutka, reportaże krótkie, ale tak naładowane bólem, traumą i emocjami, że bardzo ciężko jest pozostać obojętnym... Tym bardziej, gdy uświadomiłam sobie, że wszelkie wojenne wspomnienia bohaterów książki nie są umiejscowione w odległej przeszłości, działy się i dzieją nadal, gdy my żyjemy sobie w spokoju zaprzatnięci drobiazgami. Najbardziej wstrząsnęły mną opowieści z Czeczenii. Większości bohaterów w końcu udało się zdobyć azyl w naszym kraju, nie oznacza to jednak, że teraz mogą odetchnąć i spkojenie żyć. Spotykają ich niestety ataki rasistowskie i ostarcyzm społeczny. Z czystym sumieniem mogę polecić Wam "Tamtego życia już nie ma", warto sięgnać po tego typu książki, by otworzyć umysł na innych, by nie rzucać krzywdzącymi opiniami, by czasem zastanowić się i ugryźć w język...

Uchodźcy to temat drażliwy i dzielący społeczeństwo. Nam, siedzącym w ciepłych, bezpiecznych domach nad kawką łatwo jest szafować wyrokami. Warto jednak postawić się na ich miejscu, poznać dramaty, które stoją za ucieczkami z ojczyzny. Marta Zdzieborska próbuje pokazać życie uchodźcy od środka, odwiedza schroniska i państwowe ośrodki pomocy. Uwierzcie mi, życie w tych...

Dobry, a nawet bardzo dobry krótki reportaż o uchodźcach w Polsce. Opisuje historię kilku osób, przedstawia ważne fakty oraz pokazuje najważniejsze statystyki. Czyta się szybko, Książka przypomina zbiór dobrych artykułów prasowych, które opisują zagadnie uchodźców, bez wnikania w szczegóły (czego trochę mi szkoda).

Dobry, a nawet bardzo dobry krótki reportaż o uchodźcach w Polsce. Opisuje historię kilku osób, przedstawia ważne fakty oraz pokazuje najważniejsze statystyki. Czyta się szybko, Książka przypomina zbiór dobrych artykułów prasowych, które opisują zagadnie uchodźców, bez wnikania w szczegóły (czego trochę mi szkoda).