Cóż... patrząc na oceny innych czytelników na zagranicznych portalach miałam wysokie oczekiwania, które nie zostały spełnione. Miranda i Holden okazali się bohaterami na dobrą lekurę, z wieloma niedorzecznymi sytuacjami za sprawą osobowości Mirandy, których się spodziewałam poznając ją w pierwszym tomie. Mimo to jednak ne była to wybitna powieść, która na dłużej zapadła mi w pamięć - ot takie sobie przyjemne czytadełko z konkretnym przekazem, ale bez fajerwerków. Trudno mi powiedzieć dlaczego taki odbiór, może z powodu tego, że to wszystko już gdzieś tam wcześniej było i nie zrobiło na mnie wrażenia? A może jednak Amie Knight jest tego typu akutorką, która pisze dobrze ale nie ponadprzeciętnie? Były momenty, kiedy czyłam się tak jakbym zmuszała się do czytania, bo nie byłam emocjonalnie zainwestowana w książkę, ale cieszę się, że ją przeczytałam, myślę, że innym czytelnikom przypadłaby do gustu.

Cóż... patrząc na oceny innych czytelników na zagranicznych portalach miałam wysokie oczekiwania, które nie zostały spełnione. Miranda i Holden okazali się bohaterami na dobrą lekurę, z wieloma niedorzecznymi sytuacjami za sprawą osobowości Mirandy, których się spodziewałam poznając ją w pierwszym tomie. Mimo to jednak ne była to wybitna powieść, która na dłużej zapadła mi...