Kolejna bardzo dobra, pomimo że trochę kontrowersyjna, powieść Jodi Picoult, opowiadająca o 7-letniej dziewczynce, której zaczyna objawiać się Bóg. Historia z jednej strony opowiada o losach matki walczącej o dobro swojej córki, z drugiej zaś zwraca uwagę na temat wiary, Boga i tego, co wydaje się niemożliwe do ogarnięcia ludzkim umysłem. Czytając, bałam się, że autorka ten drugi aspekt powieści potraktuje trochę lekceważąco, ale tak się nie stało. Książkę czytało się świetnie do ostatnich stron. Gorąco polecam! :)

Kolejna bardzo dobra, pomimo że trochę kontrowersyjna, powieść Jodi Picoult, opowiadająca o 7-letniej dziewczynce, której zaczyna objawiać się Bóg. Historia z jednej strony opowiada o losach matki walczącej o dobro swojej córki, z drugiej zaś zwraca uwagę na temat wiary, Boga i tego, co wydaje się niemożliwe do ogarnięcia ludzkim umysłem. Czytając, bałam się, że autorka ten...

Jeśli ktoś nie zna twórczości Jodi, niechaj od tej powieści nie zaczyna, bo się może zrazić i klops. Jeśli zna i się zachwyca (jak ja),niech sobie odpuści, bo to w moim odczuciu najsłabsza powieść autorki. „Najsłabsza” nie oznacza beznadziejna, bo takiej Jodi pewnie nie umiałaby napisać. Ale nie wciągnęła mnie opowieść o 7- latce i jej mamie, rozwodzie, depresji, walce o dziecko. Na szczęście autorka nie zrezygnowała z tego, co dla mnie w jej powieściach najatrakcyjniejsze - motywu rozprawy sądowej. Trochę ją za to poniosło, przyziemne tematy okrasiła stygmatami, wskrzeszeniami, objawieniami i Bogiem, który ponoć jest kobietą. No może...

Jeśli ktoś nie zna twórczości Jodi, niechaj od tej powieści nie zaczyna, bo się może zrazić i klops. Jeśli zna i się zachwyca (jak ja),niech sobie odpuści, bo to w moim odczuciu najsłabsza powieść autorki. „Najsłabsza” nie oznacza beznadziejna, bo takiej Jodi pewnie nie umiałaby napisać. Ale nie wciągnęła mnie opowieść o 7- latce i jej mamie, rozwodzie, depresji, walce o...

Jodi Picoult jest świetną, zdolną pisarką, umie prowadzić temat, utrzymywać napięcie, a nade wszystkto - jej książki budzą emocje, a to duża umiejętność. Łatwość pisania, a zapewne także chęć odniesienia sukcesu komercyjnego, sprowadza ją niekiedy na milizny. I opowieść o siemioletniej dziewczynce, która słyszy głos Boga i czyni cuda, jakkowiek czyta się tę książkę łatwo i przyjemnie, jest w sumie banalna, z obowiązkowym amerykańskim happy endem. Nie jest to niedobra czy głupia powieść, wręcz przeciwnie - godna zarekomendowania, ale bardziej dla miłośników ckliwych romansów i tzw. oczywistych obyczajowych rozważań.

Dla miłośników gatunku.

Jodi Picoult jest świetną, zdolną pisarką, umie prowadzić temat, utrzymywać napięcie, a nade wszystkto - jej książki budzą emocje, a to duża umiejętność. Łatwość pisania, a zapewne także chęć odniesienia sukcesu komercyjnego, sprowadza ją niekiedy na milizny. I opowieść o siemioletniej dziewczynce, która słyszy głos Boga i czyni cuda, jakkowiek czyta się tę książkę łatwo i...

Siedmioletnia Faith nie radzi sobie z rozwodem rodziców. Ale niespodziewanie wymyślona przyjaciółka pozwala jej przetrwać trudny okres. Ale niespodziewanie wymyślona przyjaciółka Faith ściąga na siebie uwagę mediów. Czy przyjaciółka Faith to objawienia boskie? A może to tylko wymysł przerażonej małej dziewczynki?

Siedmioletnia Faith nie radzi sobie z rozwodem rodziców. Ale niespodziewanie wymyślona przyjaciółka pozwala jej przetrwać trudny okres. Ale niespodziewanie wymyślona przyjaciółka Faith ściąga na siebie uwagę mediów. Czy przyjaciółka Faith to objawienia boskie? A może to tylko wymysł przerażonej małej dziewczynki?

Niestety nie porwała mnie ta opowieść. Uwielbiam książki tej autorki, do tej pory się nie zawiodłam. Aż do teraz. Nie wiem czy temat nie dla mnie czy powieść nieudana. Czytałam ją bardzo długo, były momenty, że musiałam się zmuszać do sięgnięcia po książkę. Za długa, nudna, temat naciągany, zakończenie niejednoznaczne. Na prawdę są ciekawsze pozycje tej autorki.

Niestety nie porwała mnie ta opowieść. Uwielbiam książki tej autorki, do tej pory się nie zawiodłam. Aż do teraz. Nie wiem czy temat nie dla mnie czy powieść nieudana. Czytałam ją bardzo długo, były momenty, że musiałam się zmuszać do sięgnięcia po książkę. Za długa, nudna, temat naciągany, zakończenie niejednoznaczne. Na prawdę są ciekawsze pozycje tej autorki.

Znam twórczość J. Picoult już od paru lat, ciężko mi powiedzieć coś negatywnego na temat tej książki, była po prostu bardzo ciekawa i jak to u tej autorki bywa, ciężko było się oderwać.

Znam twórczość J. Picoult już od paru lat, ciężko mi powiedzieć coś negatywnego na temat tej książki, była po prostu bardzo ciekawa i jak to u tej autorki bywa, ciężko było się oderwać.

Początek był dla mnie nudny. Książka bardzo powoli się rozkręcała.

Początek był dla mnie nudny. Książka bardzo powoli się rozkręcała.

Nie zawsze da się pisać same rewelacyjne książki, q dorobku Jodi Picoult mamy ksiazki absolutnie genialne i te słabsze. Ta wlasnie należy do tej drugiej kategorii

Nie przekonała mnie ta książka, nie przemówiła do mnie

Na plus zaliczam proces na sali sądowej, bo te zdecydowanie są konikiem Picoult. Niestety cała reszta jest jakaś taka miałka i nijaka

Nie przekonała mnie ta historia, nie zmusiła do refleksji.

Nie polecam zaczynać przygody z Picoult od tej pozycji

Nie zawsze da się pisać same rewelacyjne książki, q dorobku Jodi Picoult mamy ksiazki absolutnie genialne i te słabsze. Ta wlasnie należy do tej drugiej kategorii

Nie przekonała mnie ta książka, nie przemówiła do mnie

Na plus zaliczam proces na sali sądowej, bo te zdecydowanie są konikiem Picoult. Niestety cała reszta jest jakaś taka miałka i nijaka

Nie przekonała mnie...

Wcześniej czytałem „Bez mojej zgody” tej autorki , która jest cudowna. Jednak „Jesień cudów” mnie rozczarowała

Wcześniej czytałem „Bez mojej zgody” tej autorki , która jest cudowna. Jednak „Jesień cudów” mnie rozczarowała

Autorka poza wątkami typowo obyczajowymi zawsze wybiera sobie intrygujący motyw przewodni i w tym tytule nie było inaczej. Temat religii i objawień zawsze wzbudza wiele emocji. Niestety tym razem czegoś mi zabrakło by lektura okazała się całkowicie pochłaniająca. Przede wszystkim podobały mi się końcowe rozdziały, a o początkowych wolałabym zapomnieć. Pierwsze strony były banalne, puste i sztuczne. Emocje wkradają się tak naprawdę na sam koniec. Finał procesu był naprawdę emocjonujący i aż żałuję, że tak mocno zawiodłam się większą częścią książki. Nawet bohaterowie pozostali tylko imionami na kartce. Zabrakło im autentyczności i głębi, by ich historie mogły mnie poruszyć. Chyba autorkę zjadł ten trudny temat, bo skupiła się na nim tak bardzo, że zapomniała o dopracowaniu pozostałych elementów powieści. Znając już inne książki Jodi Picoult czuję pewien niedosyt. Tym razem lektura mnie nie wciągnęła, nie porwała, a wręcz momentami przytłoczyła swą bezbarwnością.

Autorka poza wątkami typowo obyczajowymi zawsze wybiera sobie intrygujący motyw przewodni i w tym tytule nie było inaczej. Temat religii i objawień zawsze wzbudza wiele emocji. Niestety tym razem czegoś mi zabrakło by lektura okazała się całkowicie pochłaniająca. Przede wszystkim podobały mi się końcowe rozdziały, a o początkowych wolałabym zapomnieć. Pierwsze strony były...