Piękna książka! Polecam! Daje do myślenia. Każdy powinien starać się być lepszym człowiekiem. Nie mogę doczekać się kiedy zobacze film.

Piękna książka! Polecam! Daje do myślenia. Każdy powinien starać się być lepszym człowiekiem. Nie mogę doczekać się kiedy zobacze film.

Wszyscy tą książką się zachwycają, co mnie zachęciło do jej przeczytania. Niestety mnie ona nie urzekła. Opisanie historii pełnej dobra i dobrych uczynków, wiary w piękny, uczciwy i uczynny świat i ludzi, to dla mnie za mało. I mam wrażenie, że tylko za to ta książka dostaje tak dobre opinie.

Właściwie od pierwszej strony źle mi się ją czytało. Było za płytko, za szybko i za amerykańsko. Cała ta historia jest jakaś taka pobieżna, niezbyt wnikliwa, za mało głęboka i ciepła. A może to po prostu autorka ma taki styl?

Na podstawie tej książki powstał film i choć go nie widziałam, to mam wrażenie, że jest on o niebo lepszy od książki.

Wszyscy tą książką się zachwycają, co mnie zachęciło do jej przeczytania. Niestety mnie ona nie urzekła. Opisanie historii pełnej dobra i dobrych uczynków, wiary w piękny, uczciwy i uczynny świat i ludzi, to dla mnie za mało. I mam wrażenie, że tylko za to ta książka dostaje tak dobre opinie.

Właściwie od pierwszej strony źle mi się ją czytało. Było za płytko, za szybko i...

Wzruszająca, pełna nadziei i ucząca tego co w życiu ważne.

Wzruszająca, pełna nadziei i ucząca tego co w życiu ważne.

Przepiękna historia. Nie ukrywam, że miałem w oczach łzy. Pojawia się człowiek, który zaraża świat ideą pomagania innym, bohater, którego czeka tragiczny los. Ot niesprawiedliwość, to takie prawdziwe. Dlaczego? Gdyż za każdym razem, jeśli ktoś komuś pomoże, to zazwyczaj obrywa potem po tyłku, bo takie jest porąbane życie...

Nawet jeśli książka nie jest już nową pozycją, to dokładnie odzwierciedla los idealistów. Wszyscy wokół śmieją się z nich, że nieustannie starają się uczynić świat lepszym niż jest. Mało kto w nich wierzy, a jednak warto uparcie dążyć do celu. Skoro powieść amerykańska, to posłużę się ulubioną złotą myślą, autorstwa Eleonore Roosevelt:

,,Przyszłość należy do tych, którzy wierzą w piękno swoich marzeń".

Myślę, że każdy ma coś z Trevora, każdy kto pragnie pomagać innym. Nawet jeśli ktoś uważa altruistę za frajera, naiwnego jak dziecko, to nie warto zwracać uwagi, i robić swoje. Gdyby tak każdy był skłonny do niesienia pomocy innym, to świat stałby się wręcz rajem na ziemi.

,,Jeśli pomagasz komuś, komu chcesz pomóc, to nie jest nic wielkiego". Dokładnie! Autorka jednak trochę naiwnie podeszła do tematu. Dlaczego? Dziś mało kto zna takie zacne słowo jak honor, mało kto jest w stanie coś zrobić dla drugiego człowieka, nie oczekując nic w zamian. Ja powiem tak, każdy kto robi coś, dla kogoś czasem w wyrzeczeniu się siebie, to ten czyn staje się z czasem naprawdę wielki! Tak samo jak my! Wiadomo lepiej jest dostawać, Ja się jednak nie zgodzę, dawanie jest o wiele lepsze, a dawać nie znaczy tracić, zyskujemy już dużo, szczególnie gdy nasz czyn sprawia komuś wielką radość!

Jak się czyta, niby życie generalnie jest podłe, niesprawiedliwe, ale tak być nie musi. Wszystko zależy od naszego podejścia!

Może i idealiści, to tacy błędni rycerze, którzy walczą z wiatrakami, ale jednak są znacznie lepsi, niż Ci, którzy najchętniej nie robiliby nic. Jeżeli to prawda, że poprzez czyny wystawiamy sobie pomnik, to główny bohater powieści przewyższa już wszystkie zacne osobistości!

Podoba mi się też postać Rubena, inspirujący nauczyciel. Także z kompleksem, powód? Jego twarz. Myślę, że większość z nas jest taka sama jak on, choć nie wyglądamy strasznie, to mamy kompleks, który zamyka nas na świat, i czyni nieufnymi. Ja powiem tak, jeśli się prędko czegoś z tym nie zrobi, to się będzie miało stale bezsensowne pretensje nie do siebie, ale do całego świata, bo świat jest zły. Nie musi być, trzeba robić wszystko, by zmieniać go na lepsze! :)

Film z Helen Hunt i Kevinem Spacey'em też zacny, lecz książka o niebo lepsza.

Osobiście uważam, że już lepiej być idealistą, niż siedzieć w domu i nie robić nic, bo życie wtedy staje się ciekawsze.

Przepiękna historia. Nie ukrywam, że miałem w oczach łzy. Pojawia się człowiek, który zaraża świat ideą pomagania innym, bohater, którego czeka tragiczny los. Ot niesprawiedliwość, to takie prawdziwe. Dlaczego? Gdyż za każdym razem, jeśli ktoś komuś pomoże, to zazwyczaj obrywa potem po tyłku, bo takie jest porąbane życie...

Nawet jeśli książka nie jest już nową pozycją, to...

Książka nie jest nowością na rynku wydawniczym, ale i tak trudno ją upolować na bibliotecznych półkach. Podrzuciła mi ją sąsiadka, a ponieważ bardzo lubię książki Catherine Ryan-Hyde, chętnie skorzystałam z oferty.

Ta książka, jak wszystkie niemal powieści tej autorki, niesie w sobie ogromny ładunek emocjonalny. Niby prosty temat, niby nic nadzwyczajnego, a jednak fabuła wzrusza, zmusza do zastanowienia, przemyśleń.
Podczas lekcji, nowy nauczyciel klasy VII, każe zastanowić się uczniom, co mogliby zrobić, aby świat stał się lepszy. Wychowywany tylko przez matkę Trevor bardzo poważnie podchodzi do zadania i proponuje coś na wzór piramidy - ja bezinteresownie pomogę trzem osobom, natomiast każda z nich pomoże trzem następnym i tak dalej. Zadanie wcale niełatwe, bo aby pomóc komuś, on też musi tego chcieć.

Książka bardzo piękna, z głębokim przesłaniem, gdzie bohaterem jest dziecko, pragnące szczęścia, miłości, uwagi, przyjaźni i bezpieczeństwa w codziennym życiu i nie tylko dla siebie. Szkoda jedynie, że autorka przewidziała tak smutne i tragiczne zakończenie. Polecam.

Książka nie jest nowością na rynku wydawniczym, ale i tak trudno ją upolować na bibliotecznych półkach. Podrzuciła mi ją sąsiadka, a ponieważ bardzo lubię książki Catherine Ryan-Hyde, chętnie skorzystałam z oferty.

Ta książka, jak wszystkie niemal powieści tej autorki, niesie w sobie ogromny ładunek emocjonalny. Niby prosty temat, niby nic nadzwyczajnego, a jednak fabuła...

Książka i film - przepiękne!

Książka i film - przepiękne!

To książka, po lekturze której chcesz czynić dobro i zmieniać świat. Chcesz podnieść się z fotela, adoptować psa ze schroniska, wpłacić datek na pomoc Afryce i nakarmić bezdomnego. To książka o nadziei i wierze, iż jeden mały gest znaczy tak wiele...

To książka, po lekturze której chcesz czynić dobro i zmieniać świat. Chcesz podnieść się z fotela, adoptować psa ze schroniska, wpłacić datek na pomoc Afryce i nakarmić bezdomnego. To książka o nadziei i wierze, iż jeden mały gest znaczy tak wiele...

Piękna, wzruszająca historia. Płakałam czytając tą książkę, płakałam po jej zakończeniu, płakałam na filmie. Gdyby było możliwe rozprzestrzenienie podaj dalej...

Piękna, wzruszająca historia. Płakałam czytając tą książkę, płakałam po jej zakończeniu, płakałam na filmie. Gdyby było możliwe rozprzestrzenienie podaj dalej...

Piękne historie nie tworzą się same. Potrzeba wspomnień i wyobraźni...

Dwunastoletni Trevor McKinney mieszka z matką w amerykańskim miasteczku. Pewnego dnia (jakże powszechne to stwierdzenie) nauczyciel klasie zadaje dodatkowe zadanie: "Pomyśl co mógł byś zrobić, aby świat stał się lepszy." Myślę, że każdemu z was już wpadło do głowy kilka pomysłów: "posprzątanie śmieci w lesie", "założenie klubu przyjaznemu społeczeństwu", "pomaganie sąsiadce z dołu, w zakupach...


Nasze pomysły, no cóż- nie są dobre. Nie są nawet przeciętnie dobre. Cóż z tego, że pomożemy komuś tam, że zrobimy to i to, z skoro i tak większość tego nie doświadczy.
I ten mały Trevor wymyśla "sposób pomagania", który dotknie wszystkich. Wystarczy, że jedna osoba, bezinteresownie pomoże trzem innym osobom. Może być to pielenia ogródka przez miesiąc, wyciągnięcie kogoś z nałogu, korepetycje, oddanie samochodu, darmowe wakacje, konsultacje...Możecie komuś nawet ocalić życie, albo po prostu zapukać do drzwi i zaproponować pomalowanie płotu. Nie ważne, co to będzie- ważne, że będzie. I najważniejsza sprawa: osobie, której pomaganie powiedzcie: "pomóż trzem osobą". I tyle.

Nie zdajecie sobie spawy jak ta akcja zmieniała Amerykę. To już nie dotyczyło kilku osób, ale kilku...milionów.

W lekturze znajdą się również inne wątki, jak alkoholiczka- matka, czy tajemniczy weteran wojenny- nauczyciel Trevor'a z oszpeconą twarzą. Jest jeszcze jeden...który "podnosi" całą pozycje jeszcze wyżej. Nie chcę tutaj spoilerować, ale kiedy napiszę, że na końcu książki płakałam, zrozumiecie o co chodzi.

Przez całą książkę ma się takie wrażenie, że to "podaj dalej" to na prawdę piękna rzecz. Po prostu chce się wstać i iść do ludzi (w dosłownym tłumaczeniu). Pozytywna energia w nas przepływa i zaczyna się, prostymi słowami ujmując, wierzyć w ludzkość. Tak, to wartościowy utwór.



Myślę, że właśnie dla zrozumienia umysłu tego chłopca warto przeczytać tą książkę. Dla opornych znajdzie się film, o takim samym tytule.

Paulina

Piękne historie nie tworzą się same. Potrzeba wspomnień i wyobraźni...

Dwunastoletni Trevor McKinney mieszka z matką w amerykańskim miasteczku. Pewnego dnia (jakże powszechne to stwierdzenie) nauczyciel klasie zadaje dodatkowe zadanie: "Pomyśl co mógł byś zrobić, aby świat stał się lepszy." Myślę, że każdemu z was już wpadło do głowy kilka pomysłów: "posprzątanie śmieci w...

Świetna książka, dużo lepsza niż film. Polecam!

Świetna książka, dużo lepsza niż film. Polecam!