Morderstwo przy drodze krajowej 94

W książce poznajemy prywatnego detektywa Marka Filera, który przeważnie zajmuje się zdradami małżeńskimi. Gdy żona jego księgowego prosi go o pomoc w oczyszczeniu męża z zarzutów o morderstwo dostrzega on szansę dla siebie i swojej agencji. Postać Marka może nie wzbudzić w czytelniku pozytywnych emocji, ma on trzydzieści parę lat a zachowuje się jak rozpuszczone dziecko, ale taki już jego urok. Jest to kolejna książka pani Braun przeczytana przeze mnie i muszę szczerze przyznać, że bardzo polubiłam powieści autorki. Nie ma może w nich mrożących krew w żyłach akcji, brutalnych opisów i rozlewu krwi, ale autorka ma bardzo dobrze wypracowany sposób pisania, który bardzo wciąga czytelnika. Zaletą książek pani Braun jest to, że mamy zawsze dużo podejrzanych osób i do samego końca jest sprytnie ukryty fakt kto stoi za zbrodnią, a czytelnik dzięki temu ma szerokie pole do zabawy w detektywa. Książka zainspirowana jest prawdziwą historią jaka wydarzyła się w rodzinie autorki. Powieść jest bardzo wciągająca, zaskakująca, wciąga czytelnika w wir zawiłych intryg i relacji. Historia przedstawiona w książce dotyka tematu wymierzenia sprawiedliwości we własnym zakresie, jak również pojęcia resocjalizacji, która zazwyczaj jest zwykłą fikcją. Postać zdegenerowanego Kazimierza Kropa budzi strach i przerażenie. Autorka umie swoją historią zaciekawić czytelnika, fabuła powieści bardzo dobrze przemyślana. Postać Marka Filera może nie wzbudza sympatii ale to jak zupełnie stracił panowanie nad własnym życiem sprawiło, że jestem bardzo ciekawa jak poradzi sobie ze swoimi problemami w kolejnych częściach. Autorka w powieści umiejętnie lawiruje między naszą ciekawością a intrygą, nie szczędzi nam przy tym sieci pytań zacieśniających się między postaciami. Bardzo mi się podoba prosta, nieprzerysowana i namacalna rzeczywistość, jaka otacza bohaterów oraz ich autentyczność. Akcja powieści toczy się bardzo szybko, w wir wydarzeń wpadamy od pierwszej strony, już na początku podczas czytania prologu można określić czy książka zapowiada się ciekawie, tutaj pani Braun od samego początku prowadzi ciekawe wątki i motywy, prowadzi nas przez mroczne zaułki. Autorka podsuwa nam wiele podejrzeń co do sprawcy, ale do samego końca ciężko czytelnikowi rozwiązać zagadkę. Zakończenie bardzo zaskakujące. Powieść bardzo dobrze dopracowana, bardzo szybko się czyta, podczas czytania nie raz poczujemy mały dreszczyk emocji. Dodatkowo wiedząc, że autorka pisała na podstawie doświadczeń swojej rodziny odbierałam tą książkę z dużymi emocjami. Na pewno sięgnę po dalsze losy detektywa Filera, jestem bardzo ciekawa czy odzyska swoją miłość, jak poradzi sobie z wychowaniem dziecka oraz jakie ciekawe zadania czekają na niego do wykonania.

W książce poznajemy prywatnego detektywa Marka Filera, który przeważnie zajmuje się zdradami małżeńskimi. Gdy żona jego księgowego prosi go o pomoc w oczyszczeniu męża z zarzutów o morderstwo dostrzega on szansę dla siebie i swojej agencji. Postać Marka może nie wzbudzić w czytelniku pozytywnych emocji, ma on trzydzieści parę lat a zachowuje się jak rozpuszczone dziecko,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

15/52

15/52

Pokaż mimo to

Ciekawa pozycja. Na początku myślałam, że nudna fabuła jednak z każdą stroną robiło się coraz ciekawiej. Polecam

Ciekawa pozycja. Na początku myślałam, że nudna fabuła jednak z każdą stroną robiło się coraz ciekawiej. Polecam

Pokaż mimo to

No nie wyczymie. D:

Połowa książki to jakieś romansidłowe popłuczyny, na dodatek dotyczące typa, któremu wszystko trzeba pod nos podstawić i który atrakcyjności ma nie tyle zero, co minus dwadzieścia.

Akcja prowadzona jak w opowiadaniu w liceum. Język podobnie, jakby chciał na siłę udowodnić, że w języku polskim jest ograniczony zasób słów, i na dodatek bardzo mały.

Zero zacięcia, żeby się to fajnie czytało i tak oto z całkiem intrygującej sprawy kryminalnej dostajemy coś, co najbliżej kojarzy mi się z niewyżętym ciuchem, który wypadł z pralki i leży na ziemi. Niby czysty, ale jakoś nikt z przyjemnością raczej nie podniesie.

No nie wyczymie. D:

Połowa książki to jakieś romansidłowe popłuczyny, na dodatek dotyczące typa, któremu wszystko trzeba pod nos podstawić i który atrakcyjności ma nie tyle zero, co minus dwadzieścia.

Akcja prowadzona jak w opowiadaniu w liceum. Język podobnie, jakby chciał na siłę udowodnić, że w języku polskim jest ograniczony zasób słów, i na dodatek bardzo mały....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsza część cyklu o wspaniałym (!?) prywatnym detektywie: Mirek Filer - wkurzający jak mało kto, a jednocześnie żałosny – stuprocentowy facet, o urodzie powalającej pensjonarki, leń i obibok; odziedziczył po tatusiu ogromny spadek, więc pracą się nie hańbi, udając detektywa i czekając na śledztwo życia. Oprócz śledztwa intensywnie udziela się erotycznie to tu i tam, nie zastanawiając się nad konsekwencjami swoich czynów. Historia luźno nawiązuje do prawdziwej zbrodni z lat osiemdziesiątych popełnionej na DK94 Olkusz – Kraków, kiedy została zamordowana teściowa pisarki. Styl powieści – lekki, przyjemnie się czyta, wybaczam drobne potknięcia, jednak rozwiązanie zagadki – mocno przekombinowane.

Pierwsza część cyklu o wspaniałym (!?) prywatnym detektywie: Mirek Filer - wkurzający jak mało kto, a jednocześnie żałosny – stuprocentowy facet, o urodzie powalającej pensjonarki, leń i obibok; odziedziczył po tatusiu ogromny spadek, więc pracą się nie hańbi, udając detektywa i czekając na śledztwo życia. Oprócz śledztwa intensywnie udziela się erotycznie to tu i tam, nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Chciałam mocnego kryminału, a niestety dostałam książkę obyczajową ale... całkiem dobrze napisaną. Do samego końca nie wiedziałam kto stoi za zamordowaniem brutalnego gwałciciela K. więc zakończenie bardzo fajnie przemyślane. Fakt, że powieść oparta jest na prawdziwych wydarzeniach dodaje delikatną nutkę przerażenia.

Dosyć irytowała mnie postawa głównego bohatera - Mirka... Zdradza, wykorzystuje swoją teraźniejszą dziewczynę Magdę, która wszystko podaje na tacy pod nos, nie wymagając zbyt wiele a On? Po prostu sam nie wie czego chce. Gdzie Ci prawdziwi mężczyźni ? :))

Nie powiem, że książka jest zła, ponieważ przeczytałam ją dosyć szybciutko, ale czegoś mi brakowało. Zerknę po więcej.

Chciałam mocnego kryminału, a niestety dostałam książkę obyczajową ale... całkiem dobrze napisaną. Do samego końca nie wiedziałam kto stoi za zamordowaniem brutalnego gwałciciela K. więc zakończenie bardzo fajnie przemyślane. Fakt, że powieść oparta jest na prawdziwych wydarzeniach dodaje delikatną nutkę przerażenia.

Dosyć irytowała mnie postawa głównego bohatera -...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaciekawiło mnie, że książka jest na kanwie prawdziwych zdarzeń. Duży plus za zakończenie! Poza tym jest to bardziej książka obyczajowa niż kryminał, poznajemy wszystkich bohaterów od podszewki :) Najbardziej denerwowała mnie oczywiście postać Mirka! Najgorsze jest to, że tacy faceci "występują w przyrodzie" i to wcale nie tak rzadko... Jest to przykład, jak nie należy wychowywać syna. Polecam!

Zaciekawiło mnie, że książka jest na kanwie prawdziwych zdarzeń. Duży plus za zakończenie! Poza tym jest to bardziej książka obyczajowa niż kryminał, poznajemy wszystkich bohaterów od podszewki :) Najbardziej denerwowała mnie oczywiście postać Mirka! Najgorsze jest to, że tacy faceci "występują w przyrodzie" i to wcale nie tak rzadko... Jest to przykład, jak nie należy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna seria Pani Danki którą czytam. Wstęp opisany na faktach z życia rodzinnego bardzo poruszający. Jeżeli chodzi o kryminał i wątek obyczajowy jak zwykle się nie zawiodłam bardzo ciekawie poprowadzona akcja. Nasz główny bohater Mirek normalnie kochany facet ale oderwany totalnie od rzeczywistości. Magdalena cudowna dziewczyna ale za bardzo się stara i dlatego Mirosław jej nie docenia. Jak to się mówi jak stracisz to zrozumiesz co miałeś i tak tez dzieje się w tej relacji. Mirek jest tak pochłonięty samym sobą że zastanawiałam się przez chwilę czy rozwiąże powierzoną mu sprawę ?
Czekam na ciąg dalszy...

Kolejna seria Pani Danki którą czytam. Wstęp opisany na faktach z życia rodzinnego bardzo poruszający. Jeżeli chodzi o kryminał i wątek obyczajowy jak zwykle się nie zawiodłam bardzo ciekawie poprowadzona akcja. Nasz główny bohater Mirek normalnie kochany facet ale oderwany totalnie od rzeczywistości. Magdalena cudowna dziewczyna ale za bardzo się stara i dlatego Mirosław...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

48/100/2020
Kryminał z dużą dawką obyczajówki. Zresztą autorka umieściła się chyba w powieści, występuje tam bowiem pisarka, w której książkach jest „za dużo miłości, a za mało krwi. Takie babskie klimaty” (jak mówi jeden bohaterów).
Intryga dobra, mnie rozwiązanie zaskoczyło. Może kiedyś sięgnę po kolejne części z tej serii, ale nie wiem. Bo ten główny bohater to jakaś żenada. Bawi się w biuro detektywistyczne chyba tylko po to, żeby nikt na niego krzywo nie patrzył, że nic nie robi. Kasę ma, bo odziedziczył po wyrodnym tatuśku i mógłby żyć z procentów. Najpierw skakała wokół niego babcia (ugotowane, posprzątane, wyprane, poprasowane itd.), potem się ożenił, ale żona skakać nie chciała, więc się z nim szybko rozstała (ach, jaki piękny rym). Po rozwodzie nasz lekkoduch zapoznał nową dziewczynę, nazywaną złośliwie przez byłą żonę gosposią (i słusznie). Gosposia obskakuje nie tylko prywatnego detektywa z bożej łaski, również załatwia większe (czyli cięższe) zakupy dla jego mamy i dziadków. Pitrasi frykasy, do lekarza go umawia, a w łóżku to hohoho. Ideał. Niestety, facet nie potrafi utrzymać swojego fiuta w spodniach (i to są słowa jego rodzonej mamusi). Główny bohater nie szczędzi nam swoich złotych myśli na temat stosunków damsko-męskich i podziału ról: „Kupiłem ci prezent. Masz tu amoniak. Upieczesz te pyszne ciasteczka”, „gdyby nawet podłoga trochę się zabrudziła, od tego jest mop. I Magda”, „zawsze rano było pyszne śniadanie, a w południe smakowity obiad zamiast pizzy, którą zamawiała Dominika, ponieważ nie miała czasu na gotowanie”. Zresztą nie on jeden wyznaje takie rozkoszne poglądy. Matka jednej z postaci ma pomysł, że gdyby jej córka miała mieszkanie, to może wtedy łatwiej byłoby jej znaleźć jakiegoś chłopaka...
Nawet „dowcip” o tym, że ktoś jest człowiekiem, a nie samochodem nie został nam oszczędzony.
Pewnie się dziwicie, że tak narzekam, a gwiadek dużo. Ale czytając (i zgrzytając zębami na tego bubka) uświadomiłam sobie, że skoro bohater wzbudza we mnie takie emocje, to książka jest dobra. No i przede wszystkim, jak napisałam na początku, podoba mi się wątek kryminalny. Więc czytajcie. Z nastawieniem, że kilka razy zostaniecie wyprowadzeni z równowagi.

48/100/2020
Kryminał z dużą dawką obyczajówki. Zresztą autorka umieściła się chyba w powieści, występuje tam bowiem pisarka, w której książkach jest „za dużo miłości, a za mało krwi. Takie babskie klimaty” (jak mówi jeden bohaterów).
Intryga dobra, mnie rozwiązanie zaskoczyło. Może kiedyś sięgnę po kolejne części z tej serii, ale nie wiem. Bo ten główny bohater to jakaś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jako miłośniczka dobrych kryminałów, thrillerów i sensacji, zazwyczaj sięgam po książki z większym pazurem. Jedna dla Danki Braun zawsze zrobię wyjątek. Jej książki mimo, że bardziej podchodzą pod powieść, czytam z przyjemnością. Jej umiejętność pisania w sposób lekki i interesujący tak podbiła moje serce, że czytam wszystko co napisze. Polecam gorąco!

Jako miłośniczka dobrych kryminałów, thrillerów i sensacji, zazwyczaj sięgam po książki z większym pazurem. Jedna dla Danki Braun zawsze zrobię wyjątek. Jej książki mimo, że bardziej podchodzą pod powieść, czytam z przyjemnością. Jej umiejętność pisania w sposób lekki i interesujący tak podbiła moje serce, że czytam wszystko co napisze. Polecam gorąco!

Pokaż mimo to