Do Blue Moon Bend, miasteczka z wiecznie żywymi tradycjami hipisowsko-wspólnotowo-plotkarskimi, przyjeżdża przeżywający kryzys twórczy nowojorski fotograf Nikolai Vulkov, znany jako Niko, a w swym środowisku często nazywany Wilkiem lub Rosyjskim Kowbojem. Kiedyś był kolegą redakcyjnym Summer, obecnie żoną Cartera, najstarszego brata Pierce. Nadal się przyjaźnią, Niko odwiedzał Blue Moon takze wcześniej. Teraz już pierwszego dnia wpada mu w oko energiczna i zadziorna Emma, czyli Emmaline Merill, starsza siostra Gianny, żony średniego Pierce’a, Becketta, burmistrza miasteczka.

Kompozycja wszystkich powieści Lucy Score z cyklu Blue Moon jest podobna. Zanim dojdzie do namiętnego seksualnego skonsumowania romansu pary protagonistów, który powoli przekształca się w gorące uczucie, by wreszcie po pokonaniu rozmaitych przeszkód zaowocować trwałym związkiem, zanim do tego dojdzie autorka sporo miejsca poświęca szeroko rozumianej scenerii. Są to zawsze ciekawe, niepozbawione humoru scenki przybliżające specyfikę Blue Moon i coraz większej rodziny Pierce’ów. Jest to, moim zdaniem, najciekawszy wątek tych powieści, który zresztą ciągnie się w tle aż do ich zakończenia. W przypadku napływowych z zewnątrz gości, a Emma, mieszkająca wcześniej w Los Angeles, i Niko takimi są, ma on przekonać przybyszów, że Blue Moon jest najlepszym miejscem na świecie.

Kiedy tylko Niko pojawia się w domu Cartera i Summer zderza się z chaosem rodzinnym zdominowanym przez parę czternastomiesięcznych bliźniaków. Potem ten rodzinny cyrk, jak go określają dorośli uczestnicy, przenosi się na szersze wody, czyli między innymi do restauracji przy browarze Pierce’ów, gdzie rządzi rezolutna Emma, do stajni i innych zabudowań na farmie, gdzie z kolei najważniejszą rolę odgrywa Joey, żona najmłodszego brata, Jaxa, oraz wreszcie na rozmaite imprezy z udziałem całego miasteczka. A przynajmniej najważniejszych w nim grup, na czele z eufemistycznie zwanym Beautification Comittee, czyli samozwańczą komisją matrymonialną. Opis makiawelistycznych praktyk BC stanowi duże urozmaicenie serialu.

Przebieg romansu Emmy z Niko wygląda podobnie jak w przypadku wcześniej opisywanych par, z jednym wyjątkiem. Mianowicie, rozładowanie napięcia, wynikającego z planów życiowych i charakterologicznych cech bohaterów, jest, moim zdaniem, nie tylko mało wiarygodne - bo taka, jeśli mierzyć je stosunkiem do prawdziwego życia, jest konwencja tych powieści - ale po prostu skrajnie niespójne lub, brutalnie rzecz ujmując, wyjątkowo tandetne. Jakby autorce zabrakło weny, aby przynajmniej spróbować nadać finałowi choćby pozory literackiej dramaturgii.

Do Blue Moon Bend, miasteczka z wiecznie żywymi tradycjami hipisowsko-wspólnotowo-plotkarskimi, przyjeżdża przeżywający kryzys twórczy nowojorski fotograf Nikolai Vulkov, znany jako Niko, a w swym środowisku często nazywany Wilkiem lub Rosyjskim Kowbojem. Kiedyś był kolegą redakcyjnym Summer, obecnie żoną Cartera, najstarszego brata Pierce. Nadal się przyjaźnią, Niko...