Spowiedź Hitlera 2. Szczera rozmowa po 20 latach

Nie ma co tej pozycji traktować jako historyczną, ale czyta się dobrze i szybko. Sporo interesujących tematów jest tam poruszonych, o których potem chce się poszukać informacji na własną rękę. To duży plus.

Nie ma co tej pozycji traktować jako historyczną, ale czyta się dobrze i szybko. Sporo interesujących tematów jest tam poruszonych, o których potem chce się poszukać informacji na własną rękę. To duży plus.

Pokaż mimo to

Już pierwsze spotkanie z autorem było dosyć interesujące. Rozczarowałam się w momencie przeczytania, że jest to fikcja literacka. Mimo to pierwsza część oceniam dużo lepiej niż tą. Mam wrażenie, że autor odpłynął gdzieś hen daleko w swojej wyobraźni. Czasem otwierałam oczy szeroko ze zdumienia. Przyznam szczerze, mam wrażenie, że autor tak bardzo chciał zaciekawić, że aż wyszło to żenująco. Testy i zachowania Hitlera, niepasujące do tamtych czasów, w których miała odbywać się rozmowa ostatecznie podważają wiarygodność historii opowiadanych w książce. Plus za wygodną czcionkę i format. Czyta się lekko. Ale poza tym jestem naprawdę zdegustowana tym, co autor zaserwował.

Już pierwsze spotkanie z autorem było dosyć interesujące. Rozczarowałam się w momencie przeczytania, że jest to fikcja literacka. Mimo to pierwsza część oceniam dużo lepiej niż tą. Mam wrażenie, że autor odpłynął gdzieś hen daleko w swojej wyobraźni. Czasem otwierałam oczy szeroko ze zdumienia. Przyznam szczerze, mam wrażenie, że autor tak bardzo chciał zaciekawić, że aż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hitler używający słowa "naziści" zamiast Niemcy mnie rozwalił. Ja wiem, że to jest fantastyczna wizja autora, ale jakieś ramy realiów powinny zostać. Poprawność polityczna w ustach Adolfa zamienia każdą próbę uwiarygodnienia tej historii w żałosną komedię.

Hitler używający słowa "naziści" zamiast Niemcy mnie rozwalił. Ja wiem, że to jest fantastyczna wizja autora, ale jakieś ramy realiów powinny zostać. Poprawność polityczna w ustach Adolfa zamienia każdą próbę uwiarygodnienia tej historii w żałosną komedię.

Pokaż mimo to

Uważam, że druga część "Spowiedzi Hitlera" jest dużo ciekawsza niż pierwsza. Nie opisywała już ona tak wielu faktów historycznych jak miało to miejsce w poprzedniej części. Książka napisana jest w taki sposób, że czytelnik ma wrażenie jakby nie była to fikcja literacka. Ciekawym urozmaiceniem lektury była historia Simona (tutaj nie będę więcej zdradzał) zwięźle opisywana między poszczególnymi rozdziałami. W pewnych momentach od książki tej nie można było się oderwać. Zdecydowanie warta przeczytania!

Uważam, że druga część "Spowiedzi Hitlera" jest dużo ciekawsza niż pierwsza. Nie opisywała już ona tak wielu faktów historycznych jak miało to miejsce w poprzedniej części. Książka napisana jest w taki sposób, że czytelnik ma wrażenie jakby nie była to fikcja literacka. Ciekawym urozmaiceniem lektury była historia Simona (tutaj nie będę więcej zdradzał) zwięźle opisywana...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wywiad rzeka rozmowa którą z Adolfem Hitlerem dwadzieścia lat po wojnie przeprowadził jego osobisty lekarz który był Żydem mimo to Hitler darzył go szacunkiem. Momentami było monotonnie powtarzały się pytania. O tym jak to jest żyć w ukryciu kto pomaga nazistom. Bardzo podobła mi się opowieść o Simonie Thanwieselu którego wuja zginął z rąk nazistów na oczach rodziny Simon jako dorosły człowiek musiał podjąć decyzję walczyć przeciwko nazistom czy dołączyć do nich. Zdecydował się dołączyć do nazistów rodzina się go wyrzekła nie rozumiejąc jego decyzji. Simon jako nazista wydawał wyroki śmierci na niewinnych ludzi. Próba samobójcza i pobyt w szpitalu psychiatrycznym uświadomiły mu jak wiele zła wyrządził. Postanowił zostać łowcą nazistów w tym celu wyjechał do Ameryki Południowej tam poznał Marizze która postanowiła mu pomóc odszukać kryjówkę Hitlera nie wiedział tylko że Marizza jest członkinią tajnej bezpieki która ma za zadanie wyłapywać łowców nazistów i tak Simon zginął z rąk Marizzy po dotarciu do kryjówki Hitlera.

Wywiad rzeka rozmowa którą z Adolfem Hitlerem dwadzieścia lat po wojnie przeprowadził jego osobisty lekarz który był Żydem mimo to Hitler darzył go szacunkiem. Momentami było monotonnie powtarzały się pytania. O tym jak to jest żyć w ukryciu kto pomaga nazistom. Bardzo podobła mi się opowieść o Simonie Thanwieselu którego wuja zginął z rąk nazistów na oczach rodziny Simon...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mogło tak być......................... ale nie było.

Mogło tak być......................... ale nie było.

Pokaż mimo to

Podobało mi się wstawki z dokumentów śledztwa prowadzonego przez rząd USA odnośnie przebywania Hitlera w Ameryce Południowej. Książk napisana jest tak, że rzeczywiście ma się wrażenie, że jest to autentyczny zapis rozmowy z Adolfem. Ciekawa pozycja.

Podobało mi się wstawki z dokumentów śledztwa prowadzonego przez rząd USA odnośnie przebywania Hitlera w Ameryce Południowej. Książk napisana jest tak, że rzeczywiście ma się wrażenie, że jest to autentyczny zapis rozmowy z Adolfem. Ciekawa pozycja.

Pokaż mimo to

Książka poświęcona rzekomej ucieczce Adolfa Hitlera z Niemiec do Ameryki Południowej.

Odsłania możliwe drogi ucieczki nazistów, zaangażowanie MCK oraz Kościoła Katolickiego w pomoc nazistom.

Jeśli ktoś oglądał serial "Polowanie na Hitlera", to w tej książce znajdzie bardzo wiele nawiązań do niego.

Czy AH uciekł tego do tej pory nie wiemy, bo Rosja odmawia zgody na przeprowadzenie badań DNA. Na pewno jednak w Ameryce znaleźli się Mengele, Eichmann.

Ciekawy jest los Martina Bormanna, choć niby wiadomo, że zginął w 2 maja 1945 w Berlinie, bo w 1972 r. znaleziono jego zwłoki...

Książka poświęcona rzekomej ucieczce Adolfa Hitlera z Niemiec do Ameryki Południowej.

Odsłania możliwe drogi ucieczki nazistów, zaangażowanie MCK oraz Kościoła Katolickiego w pomoc nazistom.

Jeśli ktoś oglądał serial "Polowanie na Hitlera", to w tej książce znajdzie bardzo wiele nawiązań do niego.

Czy AH uciekł tego do tej pory nie wiemy, bo Rosja odmawia zgody na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Szczera rozmowa 20 lat po wojnie”.

Ta książka to, oczywiście, literacka fikcją (owszem efektowna i przyciągająca uwagę) i jasne jest to dla każdego, kto choć trochę interesuje się historią najnowszą, a szkoda, gdyż możliwość dotarcia do prawdziwych, szczerych wynurzeń Adolfa Hitlera dałoby historykom i badaczom dziejów XX wieku oręż o ogromnym, historycznym i poznawczym znaczeniu.

Nie jest też ona, wbrew zapewnieniom samego autora (przynajmniej, moim zdaniem) ani specjalnie zaskakująca ani też odkrywcza, o wywróceniu do góry nogami naszej dotychczasowej wiedzy, dotyczącej II wojny światowej, czy okresu po niej, już nie mówiąc.

Dlaczego warto więc po nią sięgnąć? Powodów jest kilka.

W sposób bardzo ciekawy, przejrzysty i nie powodujący u odbiorcy problemów w odbiorze (nawet dla zupełnego laika) Christopher Macht systematyzuje, mniej lub bardziej fantastyczne, tezy dotyczące domniemanej ucieczki Adolfa Hitlera z oblężonego Berlina jak i jego, rzekomych, powojennych losów w Ameryce Południowej (historycznym faktem jest iż na konferencji w Poczdamie Józef Stalin w rozmowie z prezydentem Stanów Zjednoczonych stwierdził iż nie wie co stało się z niemieckim dyktatorem, zaś amerykańskie FBI do 1947 prowadziło jego intensywne poszukiwania). Smaczku całej sprawie dodaje, również, fakt iż przechowywane w Moskwie fragmenty czaszki Adolfa Hitlera nie należały do niego, co najnowsze badania wykazały ponad wszelką wątpliwość.

To wszystko, naturalnie, staje się pożywką dla rozmaitych alternatywnych i spiskowych teorii dziejów, pojawiających się od czasu do czasu i stykających się, dla większej wiarygodności, z prawdziwymi, rzetelnie już udokumentowanymi wydarzeniami czy faktami. Dotyczy to min: hitlerowskich zbrodniarzy, którym po wojnie udało się uciec karzącej ręce sprawiedliwości (Adolf Eichmann, Josef Mengele, Erich Priebke, Nikolaus „Klaus” Barbie i inni ) oraz sposobów w jaki tego dokonali, co stanowi jeden z ważniejszych, co zrozumiałe, elementów tej publikacji: słynna organizacji ODESSA (Organisation der ehemaligen SS-Angehörigen, czyli Organizacja Byłych Członków SS) czy pomoc wysoko postawionych watykańskich dygnitarzy z biskupem Aloisem Hudalem na czele, tzw. „szczurzy szlak”.

Co do samej formy książki to dysponując bogatym i różnorodnym materiałem dowodowym, licznymi archiwalnymi dokumentami, wspomnieniami oraz ogromną literaturą przedmiotu a posiadając dobry literacki warsztat (takim Christopher Macht niewątpliwie dysponuje) można całkiem sugestywnie przedstawić, jak taki wywiad czy spowiedź mógłby wyglądać w rzeczywistości.

W taki też, moim zdaniem, sposób ową lekturę powinniśmy potraktować, choć język, którym posługują się obydwaj rozmówcy, miejscami zupełnie nie przystaje do opisywanych czasów i ma zdecydowanie zbyt współczesne brzmienie.

Pomijając ten aspekt publikacji, należy stwierdzić iż książkę czyta się naprawę dobrze. Mamy okazje poznać wiele mało znanych faktów, sekretów czy ciekawostek związanych z burzliwym życiem oraz wieloletnią działalnością nazistowskiego przywódcy i jego współpracowników. Dotyczy to zarówno życia osobistego, spraw rodzinnych, meandrów wielkiej i małej polityki, partyjnych czy państwowych rozgrywek, różnych, zmieniających się etapów sprawowania władzy, ideologii, stosunku do Żydów czy wojny światowej.

„Spowiedź Hitlera” 2 jest przy tym lekturą, która pozwala sobie na dużą swobodę w interpretacji historycznych faktów, zachowań i zjawisk (nie wskazaną w typowej literaturze historycznej) dzięki czemu możliwe staje się wykorzystanie, nie zawsze sprawdzonych czy w pełni udokumentowanych (a bywa że budzących, nasze, duże wątpliwości ), wydarzeń, relacji świadków czy wspomnień.

Myślę więc iż warto się z nią zapoznać.

„Szczera rozmowa 20 lat po wojnie”.

Ta książka to, oczywiście, literacka fikcją (owszem efektowna i przyciągająca uwagę) i jasne jest to dla każdego, kto choć trochę interesuje się historią najnowszą, a szkoda, gdyż możliwość dotarcia do prawdziwych, szczerych wynurzeń Adolfa Hitlera dałoby historykom i badaczom dziejów XX wieku oręż o ogromnym, historycznym i poznawczym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dowodów na rzekomą śmierć Adiego w Berlinie nie ma żadnych. Za to faktów o życiu po życiu establishmentu Trzeciej Rzeszy wypływa coraz więcej.

Dowodów na rzekomą śmierć Adiego w Berlinie nie ma żadnych. Za to faktów o życiu po życiu establishmentu Trzeciej Rzeszy wypływa coraz więcej.

Pokaż mimo to