Dyptyk tragicznie zmarłego autora to solidna pozycja literacka z działu: losy zwykłych Polaków w czasie II wojny światowej. Książki - będące swoją kontynuacją - opowiadają głównie o losach mieszkańców Grodna, którzy zostali wywiezieni do pracy w odległe zakątki Azji - począwszy od Rosji Radzieckiej, po Kazachstan. Dalsze ich losy to ciągła tułaczka po ośrodkach dla uchodźców wojennych, tęsknota za rodzinnymi stronami i wyczekiwanie wieści od bliskich, po których słuch zaginął w wojennej zawierusze. Książki przedstawiają wydarzenia przede wszystkim z perspektywy młodego chłopca, który spędza w takich warunkach wczesne lata dzieciństwa. Z lektury życiorysu autora możemy się dowiedzieć, że książki odzwierciedlają w pewnej części rzeczywiste przeżycia samego autora, stąd należy stwierdzić, że nie są one w całości literacką fikcją, a zawierają elementy autobiograficzne.

Dyptyk tragicznie zmarłego autora to solidna pozycja literacka z działu: losy zwykłych Polaków w czasie II wojny światowej. Książki - będące swoją kontynuacją - opowiadają głównie o losach mieszkańców Grodna, którzy zostali wywiezieni do pracy w odległe zakątki Azji - począwszy od Rosji Radzieckiej, po Kazachstan. Dalsze ich losy to ciągła tułaczka po ośrodkach dla...

Dwie powieści stanowiące w istocie całość, opowiadają losy polaków rzuconych w czasie wojny w dalekie strony Pierwsza to lata 1940-42 na terenach Kazachstanu i Uzbekistanu Druga 1942-43 w Persji. Obie nazwałabym świetnym przykładem książek , które mogłyby by lekturami szkolnymi. Mają bowiem wszystkie cechy wartościowej literatury kształtującej młodych obywateli. A więc ; wyraziste, budzące sympatie i niekiedy podziw postaci bohaterów, apoteoza miłości i więzi przyjacielskich, wiara w człowieka i jego możliwości w obliczu kryzysów, ciekawe i egzotyczne tło historyczno-geograficzne, bogactwo emocji, wspaniałe opisy przyrody, proste i szczere uczucia patriotyczne i religijne wzmacniające poczucie wspólnoty zwłaszcza w zagrożeniu, humor sytuacyjny i obraz dojrzewania. A to wszystko opisane pięknym, bogatym językiem. Pełna afirmacja życia w czasach cierpienia i tragizmu.

Dwie powieści stanowiące w istocie całość, opowiadają losy polaków rzuconych w czasie wojny w dalekie strony Pierwsza to lata 1940-42 na terenach Kazachstanu i Uzbekistanu Druga 1942-43 w Persji. Obie nazwałabym świetnym przykładem książek , które mogłyby by lekturami szkolnymi. Mają bowiem wszystkie cechy wartościowej literatury kształtującej młodych obywateli. A więc ; ...