Szczęście za horyzontem

Z racji czasowego braku wolnego dostępu do półek pani w bibliotece dała mi tą oto polską powieść obyczajową... Z racji tego, że rzadko czytam tego typu literaturę miałam do niej stosunek można delikatnie rzec ambiwalentny... Jakie było moje zdziwienie kiedy książka mnie wciągnęła. Może nie jest to literatura wysokich lotów, ale swoją drogą to piękna, ciepła i przewrotna powieść o stracie, żalu i tym co w życiu najważniejsze: miłości i szczęściu. Czy porzucając przystojnego, zadbanego faceta, pracę w korporacji i piękne mieszkanie w apartamentowcu można być szczęśliwym. Czy wprowadzając się do walącego się domku w górach, bez łazienki i wygód, a do tego przejmując opiekę nad trójką zaniedbanych i zasmarkanych dzieciaków można znaleźć prawdziwą bezinteresowną miłość i szczęście?

Z racji czasowego braku wolnego dostępu do półek pani w bibliotece dała mi tą oto polską powieść obyczajową... Z racji tego, że rzadko czytam tego typu literaturę miałam do niej stosunek można delikatnie rzec ambiwalentny... Jakie było moje zdziwienie kiedy książka mnie wciągnęła. Może nie jest to literatura wysokich lotów, ale swoją drogą to piękna, ciepła i przewrotna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo przyjemna książka.

Bardzo przyjemna książka.

Pokaż mimo to

Przeczytanie tej książki to istna... pokuta!
Czyli teraz należy mi się jakaś nagroda! Może wino? ;)
Harlequin zmiksowany z moralitetem. Nawet sielskość go nie obroniła.
Ech....

Przeczytanie tej książki to istna... pokuta!
Czyli teraz należy mi się jakaś nagroda! Może wino? ;)
Harlequin zmiksowany z moralitetem. Nawet sielskość go nie obroniła.
Ech....

Pokaż mimo to

Justyna musi otrząsnąć się po tragedii. W jednej chwili straciła wszystko, w czym widziała sens swego istnienia. Jej marzenia zostały przekreślone przez bezmyślną decyzję, którą podjęła pod wpływem impulsu i... dwóch kieliszków wina. Nie może tkwić w beznadziejnym rozpamiętywaniu straconej szansy na udane macierzyństwo. Co zrobi ze swoim życiem? Czy poradzi sobie z powracającym poczuciem winy? Gdzie będzie szukać pociechy? Co przygotował dla niej nieprzewidywalny los? Kim był Jan Małecki? Dlaczego jego dzieci: Wiktor, Emilka i Leoś były zaniedbane, głodne, ale mimo wszystko szczęśliwe? To powieść obyczajowa, która porusza wiele współczesnych problemów społecznych. Tak łatwo przychodzi nam ocenianie innych, ale czy jesteśmy w stanie zatrzymać się, nie osądzać tylko po pozorach i pomóc drugiemu w trudnej sytuacji? Czy odważylibyśmy się, tak jak Justyna, pozostawić wszystko i wyruszyć w nieznane, by odpokutować błędy, które popełniliśmy?

Justyna musi otrząsnąć się po tragedii. W jednej chwili straciła wszystko, w czym widziała sens swego istnienia. Jej marzenia zostały przekreślone przez bezmyślną decyzję, którą podjęła pod wpływem impulsu i... dwóch kieliszków wina. Nie może tkwić w beznadziejnym rozpamiętywaniu straconej szansy na udane macierzyństwo. Co zrobi ze swoim życiem? Czy poradzi sobie z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lubię powieści pani Mirek, bo są takie życiowe i często poruszają tematy trudne a bohaterowie nie potrafią sobie w życiu poradzić.
Tym razem autorkę trochę poniosła wyobraźnia i napisała historię tak nierealną, że w normalnym życiu nie mogła się przytrafić.
Rozumiem, że w ramach pokuty Justyna postanowiła pomóc samotnemu ojcu i trójce jego małych dzieci. Ale żeby od razu wprowadzać się do nieznanego mężczyzny, gdzie w domu są tylko dwie izby,spać na ziemi, sprzątać, prać, gotować, zajmować się dziećmi i do tego kupować pożywienie i ubrania dla dzieci za własne oszczędności, tego nie rozumiem .Wszystko ma jednak swoje granice.
Powieść jest bardzo monotonna, bo ciągle czytamy o tych samych zajęciach i tych samych problemach dnia codziennego. Kończy się w zasadzie nagle i tylko ostatni rozdział opowiada w skrócie co się dalej wydarzyło.
Porusza jednak ważny problem jakim jest brak zainteresowania ze strony pomocy społecznej dla samotnych rodziców. Łatwiej jest odebrać dzieci niż pomóc finansowo. To samo dotyczy szkoły, która nie potrafiła zainteresować się dlaczego dzieci przychodzą na lekcje nieprzygotowane, brudne i w podartych ubraniach.
Żal mi było dzieci, które bardzo kochały swojego ojca, ale musiały radzić sobie same. Żal mi było również ojca, który ciężko pracował przez cały dzień, żeby spłacić długi zmarłej żony.
Powieść jak zwykle napisana w sposób lekki, tylko taki naiwny i niezbyt przekonywujący.

Lubię powieści pani Mirek, bo są takie życiowe i często poruszają tematy trudne a bohaterowie nie potrafią sobie w życiu poradzić.
Tym razem autorkę trochę poniosła wyobraźnia i napisała historię tak nierealną, że w normalnym życiu nie mogła się przytrafić.
Rozumiem, że w ramach pokuty Justyna postanowiła pomóc samotnemu ojcu i trójce jego małych dzieci. Ale żeby od razu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobre romansidło. Przyznam szczerze iż są momenty że łzy wyciska.

Bardzo dobre romansidło. Przyznam szczerze iż są momenty że łzy wyciska.

Pokaż mimo to

Długo wahałam się między oceną 5 i 6. Czemu 6? Bo to prezent gwiazdkowy. Miała być magia, miłość, ekscytacja, a wyszło jak wyszło. To nie tak, że ta historia jest zła. Po prostu jakoś kompletnie do mnie nie trafiła. Jakoś nie jest zbyt realna. Może inne powieści p. Krystyny Mirek okażą się lepsze?

Długo wahałam się między oceną 5 i 6. Czemu 6? Bo to prezent gwiazdkowy. Miała być magia, miłość, ekscytacja, a wyszło jak wyszło. To nie tak, że ta historia jest zła. Po prostu jakoś kompletnie do mnie nie trafiła. Jakoś nie jest zbyt realna. Może inne powieści p. Krystyny Mirek okażą się lepsze?

Pokaż mimo to

Lubię Krystynę Mirek za jej lekkie pióro i ciekawe historie obyczajowe, które opisuje w swoich powieściach. „Szczęście za horyzontem” jest tego dobrym przykładem.

Los bywa przewrotny. Justyna – analityczka bankowa pracująca w Warszawie, po trudnych osobistych przeżyciach wraca do rodzinnej wioski w okolicach Krakowa, aby „odpokutować” za swoje błędy. Spotyka przypadkiem Janka Małeckiego, wdowca z trójką małych dzieci, którego życia nie oszczędzało. Sam nie daje sobie rady i grozi mu, że opieka społeczna odbierze mu dzieci.

Justyna postanawia mu pomóc i zostaje opiekunką jego dzieci oraz wprowadza się do niego. Dwoje zupełnie różnych ludzi, ciężko doświadczonych przez los, zaczyna nowe życie, które przyniesie im coś dobrego oraz nadzieję na szczęście i miłość.

„Szczęście za horyzontem”, to dobra powieść obyczajowa. W sam raz, żeby odpocząć od bardziej wymagających książek. Różnorodni bohaterowie oraz ciekawa historia niosąca nadzieję i autorka - Krystyna Mirek, to gwarancja na miło spędzony czas z książką.

Lubię Krystynę Mirek za jej lekkie pióro i ciekawe historie obyczajowe, które opisuje w swoich powieściach. „Szczęście za horyzontem” jest tego dobrym przykładem.

Los bywa przewrotny. Justyna – analityczka bankowa pracująca w Warszawie, po trudnych osobistych przeżyciach wraca do rodzinnej wioski w okolicach Krakowa, aby „odpokutować” za swoje błędy. Spotyka przypadkiem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo lekka, wciągająca książka.

Bardzo lekka, wciągająca książka.

Pokaż mimo to

Piękna książka dla zakochanych pokazująca jak wielką siłe ma miłość , bo jest to najpiękniejsze uczucie. Sam się o tm przekonałem czytając książkę. Nadaje się nie tylko podczas wiosennych uczuć towarzyszącym zakochanym ale najlepiej ją przeczytać w maju tak jak to zrobiłem. Było cudownie. Piękna książka
Polecam

Piękna książka dla zakochanych pokazująca jak wielką siłe ma miłość , bo jest to najpiękniejsze uczucie. Sam się o tm przekonałem czytając książkę. Nadaje się nie tylko podczas wiosennych uczuć towarzyszącym zakochanym ale najlepiej ją przeczytać w maju tak jak to zrobiłem. Było cudownie. Piękna książka
Polecam

Pokaż mimo to