Czy powieść o bogini miłości i wojny może być zwyczajna? Nie sądzę. I ta książka jest właśnie zaskakująca, pełna tajemniczych postaci, fantastycznych sytuacji i zwrotów akcji. Dwie historie w jednym miejscu, te same a tak inne, tak podobne a jednocześnie niezmiernie różne. Jak jedna bogini, która otacza opieką i zakochanych i wojowników. A w tym wszystkim gdzieś pętla czasu przeszłości, teraźniejszości i dalekiej przyszłości.
Warto sprawdzić jak ułoży się ta podwójna opowieść, bo każdemu czytelnikowi na pewno odkryje coś innego ze swojej niezwykłej fabuły.

Czy powieść o bogini miłości i wojny może być zwyczajna? Nie sądzę. I ta książka jest właśnie zaskakująca, pełna tajemniczych postaci, fantastycznych sytuacji i zwrotów akcji. Dwie historie w jednym miejscu, te same a tak inne, tak podobne a jednocześnie niezmiernie różne. Jak jedna bogini, która otacza opieką i zakochanych i wojowników. A w tym wszystkim gdzieś pętla czasu...

"Isztar" to książka, którą można czytać jak się chce. To dwie opowieści w jednej. Ja zaczęłam czytać od tej ładniejszej okładki z kobietą. Fakt, napisana w bardzo przystępny sposób i wciągająca, historyczno-religijna. Kiedy skończyłam tą część, pomyślałam "o dupie Maryny". Zaczęłam czytać drugą stronę, jak się okazało inne spojrzenie na sytuacje, to już przepadłam. Wszystko zaczęło układać się w logiczną całość mimo, że styl drugiej części to SF. Tak szczerze to nie wiem jakie bym miała odczucia gdybym zaczęła odwrotnie, może zupelnie inne. Koniec zaskakuje w każdej konfiguracji. Polecam bardzo.

"Isztar" to książka, którą można czytać jak się chce. To dwie opowieści w jednej. Ja zaczęłam czytać od tej ładniejszej okładki z kobietą. Fakt, napisana w bardzo przystępny sposób i wciągająca, historyczno-religijna. Kiedy skończyłam tą część, pomyślałam "o dupie Maryny". Zaczęłam czytać drugą stronę, jak się okazało inne spojrzenie na sytuacje, to już przepadłam. Wszystko...

Gdy dostałam książkę pt "Isztar" ogarnęło mnie lekkie zdziwienie, gdyż książkę można przeczytać na dwa sposoby. Od przodu i od tyłu. Skusiłam się na czytanie "od przodu" przeniosłam się kilka tysięcy lat p.n.e. Był to świat dla mnie zupełnie obcy. Niestety mnogość bohaterów i bardzo zbliżone imiona sprawiły, że bardzo gubiłam się w powieści.
W kolejnej części przenosimy się tym razem wiele lat do przodu, aby za chwilę cofnąć się wstecz. Książka ta to niestety nie mój klimat, ale myślę że znajdzie swoich zwolenników, bo napisana jest bardzo przyjemnym stylem

Gdy dostałam książkę pt "Isztar" ogarnęło mnie lekkie zdziwienie, gdyż książkę można przeczytać na dwa sposoby. Od przodu i od tyłu. Skusiłam się na czytanie "od przodu" przeniosłam się kilka tysięcy lat p.n.e. Był to świat dla mnie zupełnie obcy. Niestety mnogość bohaterów i bardzo zbliżone imiona sprawiły, że bardzo gubiłam się w powieści.
W kolejnej części przenosimy...

Kiedy dostałam książkę nie wiedziałam od czego zacząć. A co jeśli opowiedzianą historię zacznę nie tak jak trzeba?!
Niesamowity zabieg, w którym to czytelnik decyduje jak poprowadzić opowieść.
Zaczęłam od okładki z kobietą. Historia, dla mnie, zaczęła się kilka tysięcy lat p.n.e. widziana oczami kobiety, opowiedziana jej ustami.
Chwilami przerażała mnie przemoc, straszyły tajemnice, brutalność zapierała dech ale zagłębiając się w wydarzenia doszło do mnie, że to opowieść o miłości. Może nie takiej standardowej do jakiej przywykłam, że spotkania, trzymanie za ręce, kwiaty, ale jednak miłość. Taka szalona, którą każdy chciałby przeżyć.
"Isztar" moim zadniem to opowieść o poświęceniu, o zdobywaniu, o stawianiu swojego dobra ponad dobro ukochanej/ukochanego.
Chwilami gubiłam się w historii, miałam chwile zawahania ale czy nie o to chodziło?
Moje pierwsze spotkanie z Pana twórczością, niekoniecznie mój ulubiony gatunek literacki ale czytałam z zapartym tchem. Dałam się wciągnąć i porwać historii.
Brawo :)

Kiedy dostałam książkę nie wiedziałam od czego zacząć. A co jeśli opowiedzianą historię zacznę nie tak jak trzeba?!
Niesamowity zabieg, w którym to czytelnik decyduje jak poprowadzić opowieść.
Zaczęłam od okładki z kobietą. Historia, dla mnie, zaczęła się kilka tysięcy lat p.n.e. widziana oczami kobiety, opowiedziana jej ustami.
Chwilami przerażała mnie przemoc, straszyły...

Isztar była moją pierwszą książką Jarosława Prusińskiego jaką zakupiłam. To był bardzo dobry wybór. Kupiłam ją papierowo i okazało się, że posiada bardzo ciekawą cechę, ma dwie okładki. Można zacząć historię od strony z czaszką, bądź twarzą pięknej kobiety. Można zacząć ją czytać od dowolnej okładki przez co można uzyskać inne odczucia,przeżyć na swój niespodziewany sposób. Autor w ciekawy sposób opisuje moc Isztar - bogini miłości. Polecam

Isztar była moją pierwszą książką Jarosława Prusińskiego jaką zakupiłam. To był bardzo dobry wybór. Kupiłam ją papierowo i okazało się, że posiada bardzo ciekawą cechę, ma dwie okładki. Można zacząć historię od strony z czaszką, bądź twarzą pięknej kobiety. Można zacząć ją czytać od dowolnej okładki przez co można uzyskać inne odczucia,przeżyć na swój niespodziewany sposób....

Po przeczytaniu zbioru opowiadań " Niedopowiedziane" zapragnęłam więcej i bardziej zapoznać się z "Isztar",które natychmiast pochłonęłam.
Jest to książka złożona z dwóch punktów widzenia: Mężczyzny współczesnego i kobiety pochodzącej kilka tysięcy lat p.n.e.
Tajemnice,zagadki,napięcie,element zaskoczenia na pewno znajdziecie podczas czytania.Z ogromną ochotą poznam kolejne opowieści autora,gorąco zachęcam Was do zapoznania się twórczością Jarosława Prusinowskiego nie zawiedziecie się...

Po przeczytaniu zbioru opowiadań " Niedopowiedziane" zapragnęłam więcej i bardziej zapoznać się z "Isztar",które natychmiast pochłonęłam.
Jest to książka złożona z dwóch punktów widzenia: Mężczyzny współczesnego i kobiety pochodzącej kilka tysięcy lat p.n.e.
Tajemnice,zagadki,napięcie,element zaskoczenia na pewno znajdziecie podczas czytania.Z ogromną ochotą...

Od przeczytania „Zapomnianych Bogów”, które znalazły się w wąskim gronie moich ulubionych książek, z ciekawością patrzę w stronę Pana Jarosława Prusińskiego, więc nie posiadałam się z radości, mogąc położyć łapki na jego nowej książce.

Czytałam wprawdzie ebooka, jednak wersja papierowa ma bardzo ciekawą cechę, a mianowicie dwie okładki. Można zacząć historię od strony ‘z czaszką’, bądź twarzą pięknej kobiety. W zależności od tego na co się zdecydujecie, uzyskacie inne odczucia, a elementy układanki wpasują się w odpowiednie miejsca, w zupełnie niespodziewany sposób.

Jeśli miałabym podsumować fabułę, obawiam się, że wyszłoby mi coś głupiego, bo ciężko złapać sedno tej książki i opisać je kilkoma zdaniami. Mamy czasy Sumeru, bogini miłości, królów i skomplikowanych zależności społecznych. Magia i niesamowitość splatają się, żeby zostać rzucone na pastwę zwyczajnej miłości. A to wszystko okraszone przeskokami w czasie i masą specjalistycznego sprzętu, rodem z filmów Science-fiction, pomagającego oszukać rzeczywistość.

Miałam wrażenie, że pierwsza połowa książki jest podniosła, monumentalna, mimo przeciwności z którymi walczyli bohaterowie, natomiast druga, jest bardziej prosta i zwyczajna, dla zbalansowania odbioru. Wiele można powiedzieć, ale autor zdecydowanie potrafi żonglować słowem, co zobrazuje poniższym cytatem:

„W stukocie drewnianych klapek, szuraniu bosych stóp polerujących kamienie ulic, w jazgotaniu przypadkowo spotkanych sąsiadów, po szumie ściszonych rozmów w interesach, wstawał i odchodził każdy dzień.”

Nie zatrzymam się na samych superlatywach, bo niektóre urwane sytuacje i luki pozostawiające miejsca domysłom, czasami mnie denerwowały, ale nie na tyle, żeby zepsuć odbiór. Polecam jeśli lubicie zagadki, nie straszne są wam opisy uciech cielesnych i potraficie kibicować nietuzinkowym, nie tylko wybielonym bohaterom.

https://angeliconpoint.blogspot.com/

Od przeczytania „Zapomnianych Bogów”, które znalazły się w wąskim gronie moich ulubionych książek, z ciekawością patrzę w stronę Pana Jarosława Prusińskiego, więc nie posiadałam się z radości, mogąc położyć łapki na jego nowej książce.

Czytałam wprawdzie ebooka, jednak wersja papierowa ma bardzo ciekawą cechę, a mianowicie dwie okładki. Można zacząć historię od strony ‘z...

"Isztar" to kawał świetnej pikantnej prozy, w najlepszym, przemagicznym wydaniu, która płynąc wielotorowo, pobudza komórki i poszerza horyzonty. Pieszczota zmysłów i rozkosz słowna, gwarantowane!

"Isztar" to kawał świetnej pikantnej prozy, w najlepszym, przemagicznym wydaniu, która płynąc wielotorowo, pobudza komórki i poszerza horyzonty. Pieszczota zmysłów i rozkosz słowna, gwarantowane!

Mam zgryz z oceną tej książki i musiałam odczekać trochę, żeby nabrać do niej dystansu.

Po pierwsze za wielkie nieporozumienie uważam strategię promocyjną przyjętą dla książki – że niby autor kontrowersyjny, a książka skandalizująca i demoralizująca. Strategia na dłuższą metę nieskuteczna, bo fałszywa. Ani Autor nie jest kontrowersyjny, ani książka niemoralna.

Mam żal do Autora, że idzie w tę stronę. Wszystkie jego książki są świetnie napisane, ta również. Wszystkie bardzo dobrze się czyta. Napisane z dużą lekkością, bardzo ładną polszczyzną, z naturalnymi dialogami. Ciekawi bohaterowie, interesująca fabuła… wszystkie te cechy ma również Isztar. Dodatkowo pomysł z pisaniem historii „z dwóch stron” – bardzo udany (osobiście polecam zacząć od końca)
A jednak tę książkę, ze wszystkich książek Autora, lubię najmniej. Trąci fałszem. Tak jakby Autor stracił cierpliwość i postanowił pójść z komercyjnym nurtem. Co się sprzedaje? Seks. No to piszemy książkę o seksie.

Przeczytałam dzisiaj na fejsie, że Autor rozważa napisanie kontynuacji Szarego Maga i Zapomnianych Bogów. I to jest właściwy kierunek. Czekam z niecierpliwością, bo mało jest współczesnych polskich pisarzy z tak lekkim piórem.

A Isztar to książka o miłości. Nie o seksie. Niech was nie zwiodą głupie recenzje.

PS. Dodatkowa gwiazdka za patriotyzm.

Mam zgryz z oceną tej książki i musiałam odczekać trochę, żeby nabrać do niej dystansu.

Po pierwsze za wielkie nieporozumienie uważam strategię promocyjną przyjętą dla książki – że niby autor kontrowersyjny, a książka skandalizująca i demoralizująca. Strategia na dłuższą metę nieskuteczna, bo fałszywa. Ani Autor nie jest kontrowersyjny, ani książka niemoralna.

Mam żal do...

Szału nie ma. To ciekawa historia z potencjałem, ale zabrakło porządnej redakcji, korekty i przemyślenia fabuły.

Szału nie ma. To ciekawa historia z potencjałem, ale zabrakło porządnej redakcji, korekty i przemyślenia fabuły.