Książkę miałam możliwość przeczytać dzięki book tour organizowanym przez Pasjo Matka. Kiedy zapisałam się w kolejkę, nie wiedziałam co mnie czeka. Sam tytuł nie wiele mi mówił i pomyślałam, że zaryzykuje.
"Zielony żuk i biały gołąb rozpaczy" jest książką, której nie przeczytamy w jedno popołudnie pomimo niewielu stron. Owszem, można to zrobić jeśli ktoś lubi taki typ książek. Jest ona prawdziwa, mocna i ciężka. Porusza wiele ciekawych wątków jak problemy dojrzewania, próba akceptacji siebie czy szukanie celu w życiu.
Lucjan mieszka razem z matką i chorym na autyzm bratem. Chłopak widział w mamie kobietę, która mimo trudności dba o dobro swoich dzieci, cieszył się na jej widok, kiedy po całym dniu wracała do domu Jakoś udaje się im wiązać koniec z końcem. Kochał ją tak jak dziecko kocha swoją matkę, a ojca nigdy nie poznał. Jednak kiedy dowiedział się w jaki sposób matka zdobywała pieniądze to coś w nim się zmieniło. Pewnego dnia Lucjan zostaje pobity i udem uchodzi z życiem, a z pomocą przyszła mu Gabriela, na którą dotychczas nie zwracał uwagi i wkrótce połączy ich uczucie jakiego nigdy wcześniej nie znał. Co tak naprawdę łączy Lucjana i Gabrielę? Co jeszcze przytrafi się Lucjanowi? Czy rodzinne traumy się dziedziczy? Odpowiedzi musicie znaleźć sami czytając te książkę.
Niestety ta książka nie jest dla mnie, mi się ją bardzo ciężko czytało, ale jeśli wy lubicie wielowarstwowe powieści gdzie realny świat ściera się z fikcja, to ta powieść jest dla was.

Książkę miałam możliwość przeczytać dzięki book tour organizowanym przez Pasjo Matka. Kiedy zapisałam się w kolejkę, nie wiedziałam co mnie czeka. Sam tytuł nie wiele mi mówił i pomyślałam, że zaryzykuje.
"Zielony żuk i biały gołąb rozpaczy" jest książką, której nie przeczytamy w jedno popołudnie pomimo niewielu stron. Owszem, można to zrobić jeśli ktoś lubi taki typ...

„Kiedy należy dokonać właściwego wyboru, kim być i jak pokierować swoim życiem, by nie musieć być kurwą do towarzystwa albo drobnym pijaczkiem wiecznie szukającym sposobności do wypicia.”

Wstrząsająca historia przepełniona bólem, różnego rodzaju traumami, przemocą, upojeniem alkoholowym. Jest to lektura dla dojrzałego czytelnika, świadomego i gotowego na zmierzenie się z najczarniejszymi stronami życia.

Książka jest napisana bardzo poważnym, momentami wręcz patetycznym językiem. Dawno nie spotkałam się z tak starannie stworzoną historią. Miałam wrażenie, że autor należycie ważył każde słowo, zanim przelał je na papier. Chwilami jednak stworzył zbyt długie opisy. W pozycji tej mamy do czynienia zarówno z narratorem pierwszoosobowym, dzięki któremu możemy zanurzyć się w myślach bohaterów, jak i trzecioosobowym, który przedstawia nam scenerię w jakiej zostali oni osadzeni. Ten zabieg daje czytelnikowi możliwość szerokiego, dokładnego zapoznania się z rzeczywistością, z którą mierzą się wykreowane przez autora postacie. Narracja została poprowadzona w sposób bardzo przemyślany. Książka jest wielowarstwowa, nakłada się na siebie kilka historii. Z jednej płynnie przechodzimy w kolejną. Niewątpliwą zaletą jest wyraźne oddzielenie każdej z nich. Przeplatają się one ze sobą, tworząc odrębne rozdziały.

Główny bohater – Lucjan mierzy się z szeregiem problemów. Został porzucony przez ojca, mieszka z matką i autystycznym bratem, ma problemy w szkole. W pewnym momencie dowiaduje się, że jego matka, aby utrzymać rodzinę, prostytuuje się. Nie potrafi sobie poradzić z przytłaczającą ilością problemów i atakuje jednego z kochanków matki. Zostaje aresztowany. Lucjan wpada w bardzo specyficzne towarzystwo. Wszyscy bohaterowie mierzą się z wieloma trudnościami, próbują od nich uciec, nadużywając alkoholu. Młodzi ludzie prowadzą bardzo refleksyjne rozmowy, ich dialogi są pełne filozoficznych przemyśleń. Niestety los żadnej postaci nie kończy się dobrze. Chociaż, gdy czytałam o kiełkującym uczuciu Lucjana i Gabrieli, liczyłam na to, że ich życie się odmieni.

„To jest właśnie samotność, stan, w którym nie potrafisz zdefiniować nic prócz swojej obecności.”

Podczas lektury zastanawiał mnie brak reakcji rodziców na włóczęgostwo nastolatków. Nie zareagowali także na nadmierne spożywanie przez nich alkoholu, bójki czy kłopoty w nauce. Może to świadczyć o dojmującej samotności tych młodych ludzi.

„Zielony żuk i biały gołąb rozpaczy” jest książką pełną metafor, rozmyślań na temat istnienia, wartości, lęku, sensu życia. Bardzo ciekawym pomysłem było wprowadzenie fragmentów poezji. Spodobały mi się także zapiski z notatnika Lucjana, które płynnie pozwoliły przejść do kolejnej historii. Książka jest spójna, każdy wątek został przemyślany. Nawet sceny seksu są napisane w subtelny sposób. Autor porusza bardzo wiele aktualnych problemów. Nie boi się trudnych tematów. Mówi o wszechobecnym alkoholizmie, braku ojca, matce-prostytutce, ubóstwie, samotności, przezywaniu pierwszej miłości, przemocy, samookaleczeniach. Przedstawia także życie z niezrównoważonym, niespełnionym artystą. Kolejnym problemem, który zostaje omówiony jest trauma spowodowana znęcaniem się nad dzieckiem przez chorą psychicznie matkę. Przewija się także wątek autyzmu, który moim zdaniem został tylko zasygnalizowany.

„Nigdy nie powiedziałem jej tego, że obrzydza mnie do granic możliwości, iż nasze życie moje i Iwa, to kolejny wytrysk napotkanego mężczyzny.”

Warto zauważyć, że Lucjan opowiadając o swojej matce, mówi o niej po imieniu. Wyraźnie widać, że nie szanuje jej. Zostaje to podkreślone parokrotnie. Takie zachowanie jest zupełnie naturalne w tej sytuacji.

Zastanawia mnie, co skłoniło autora do napisania książki w której porusza tak wiele istotnych problemów? Własne przeżycia, czy może chęć zmierzenia się z coraz trudniejszą rzeczywistością współczesnych czasów?

Jest to przeszywająca lektura, w której żaden wątek nie kończy się optymistycznie. Pełna lęków, samotności, zmagań z życiem, bólu, depresji, przemocy, skrywanych tajemnic. Bohaterowie znikąd nie otrzymują pomocy, wręcz przeciwnie, są krzywdzeni jeszcze bardziej, co prowadzi do tragicznych konsekwencji.

Albin Perc uwypukla trudną stronę życia, podkreśla że nie jest ono wyłącznie kolorowe. Książka staje w opozycji do kreowanego przez mass media radosnego świata, w którym nie spotkamy ubóstwa, problemów, a wszyscy są szczęśliwi. Autor dosadnie przedstawił ciemne strony życia. Dużymi plusem jest fakt, że wszystkimi problemami nie obarczył jednego bohatera. Wykreowane postaci mierzą się z własnymi troskami. Na swój sposób muszą sobie radzić z trudną rzeczywistością. Z każdej strony tej pozycji wyziera ból, lęk, niepewność, trauma. Jest to bardzo trudna lektura do której trzeba dojrzeć.

Za możliwość recenzji dziękuje autorowi.

„Kiedy należy dokonać właściwego wyboru, kim być i jak pokierować swoim życiem, by nie musieć być kurwą do towarzystwa albo drobnym pijaczkiem wiecznie szukającym sposobności do wypicia.”

Wstrząsająca historia przepełniona bólem, różnego rodzaju traumami, przemocą, upojeniem alkoholowym. Jest to lektura dla dojrzałego czytelnika, świadomego i gotowego na zmierzenie się z...

Historia nastaletnich przeżyć i problemów. Głównym bohaterem jest chłopiec zmagający się z szara i trudną rzeczywistością, w której przyszło mu żyć. Książka jest intrygująca, sam tytuł daje do myślenia. Nie jest to jednak książka z gatunku lekkich. Nie każdy będzie w stanie przez nią przebrnąć.Polecam pomimo wszystko.

Historia nastaletnich przeżyć i problemów. Głównym bohaterem jest chłopiec zmagający się z szara i trudną rzeczywistością, w której przyszło mu żyć. Książka jest intrygująca, sam tytuł daje do myślenia. Nie jest to jednak książka z gatunku lekkich. Nie każdy będzie w stanie przez nią przebrnąć.Polecam pomimo wszystko.

Mówi się że wychowanie swoją drogą, a charakter robi swoje. Faktycznie można dzieciom wpajać zasady i uczyć pozytywnych zachowań, a presja środowiska zrobi swoje i z porządnego młodego człowieka wyrasta outsider. Przed młodymi ludźmi stoi świat otworem, ale niesie też wiele pokus. Internet, telewizja, ogólnie dostępne środki odurzające i używki mogą skutecznie sprowadzić na niewłaściwą drogę. Jeszcze trudniej jest dzieciom z rodzin patologicznych i tych z "marginesu". Główny bohater Lucjan wychowuje się w niepełnej rodzinie wraz z chorym bratem. To na ich matce spoczywa ciężar wychowania dwóch synów. Nie jest to proste, choć robi wszystko by zapewnić dzieciom odpowiedni byt. Starszy syn radzi sobie ze swoim życiem tyle o ile, przełomem dla niego jest znajomość z Gabrielą, z którą zaczyna go łączyć bliska relacja. Życie nie jest łatwe, ale to od nas samych zależy jak się ono potoczy, na pewno musimy popełnić swoje błędy, co nie omieszka zrobić i Lucek. Znajomość z Francem sprzyja ich popełnianiu i ta znajomość nie jest dobra dla niego.
Powieść napisana jest bardzo dobrze, refleksyjnie, składa się z "migawek" z życia głównego bohatera i przypomina mi mieszankę "Buszującego w zbożu" ze "Ślepnąc od świateł". Całość napisana jest w sposób nasuwający subiektywne odczucia bohaterów z punktu widzenia kogoś kto naraz nabrał odwagi by odkryć mroki kotłujące się w samym środku jestestwa. Strzał w dziesiątkę! O tyle o ile okładka i tytuł książki niczego nie wnoszą i nie przykuwają uwagi czytelnika bo niczego nie mówią, o tyle środek, treść książki to istna perełka. Przeczytałam z największą przyjemnością i ciekawością, a na niektórych stronach spotkałam opisy które znam z własnej przeszłości. Ta powieść to istny diamencik na rynku wydawniczym. Polecam serdecznie! Warto przeczytać! Brawa dla autora! Mistrzostwo!

Mówi się że wychowanie swoją drogą, a charakter robi swoje. Faktycznie można dzieciom wpajać zasady i uczyć pozytywnych zachowań, a presja środowiska zrobi swoje i z porządnego młodego człowieka wyrasta outsider. Przed młodymi ludźmi stoi świat otworem, ale niesie też wiele pokus. Internet, telewizja, ogólnie dostępne środki odurzające i używki mogą skutecznie sprowadzić na...

Lucjan chłopak z problemami wychowuje się z autystycznym bratem i matka, która prostytuuje się. Sąsiad, też nastolatek,pokazuje mu inny świat. Oboje uważają, że życie jest do bani. Lucjanowi pomaga Gabrysia. A czy innym bohaterom ktoś poda pomocną dłoń? Sprawdźcie!
Z tą książką można wspominać swoje nastoletnie życie.
Muszę się przyznać ,że tą książkę nie czytało mi się lekko. Nie było łatwo i niestety nie doczytałam jej do końca. Książką jest trudna,ale przeczytaj i sam ocen!

Lucjan chłopak z problemami wychowuje się z autystycznym bratem i matka, która prostytuuje się. Sąsiad, też nastolatek,pokazuje mu inny świat. Oboje uważają, że życie jest do bani. Lucjanowi pomaga Gabrysia. A czy innym bohaterom ktoś poda pomocną dłoń? Sprawdźcie!
Z tą książką można wspominać swoje nastoletnie życie.
Muszę się przyznać ,że tą książkę nie czytało mi się...

To że dorastanie nie jest łatwe, to wiem zarówno po sobie, jak i po moich dzieciach. Mam już 2 nastolatków w domu :) Jednak w tej książce Bohaterami są nastolatkowie z problemami. Jakimi? Różnymi. Głównym bohaterem jest Lucjan, który wychowuje się z autystycznym bratem i matką, która się prostytuuje. W szkole też nie ma za lekko, więc ogólnie myśli, że życie jest do bani. Kiedy jednak szkolny bandzior spuszcza mu manto, a z opresji ratuje go Gabriela, ten nastolatek zaczyna odkrywać inne uczucia. Pod wpływem coraz bliższej znajomości z dziewczyną poznaje inne emocje niż złość, żal, smutek, rozczarowanie.

Poza Lucjanem są tu i inni bohaterowie, również nastolatkowie z problemami. Jeden za swoje przewinienia został odwieziony do wuja z dala od ludzi. Tam uspokaja swoje emocje. Drugi od urodzenia schowany był w szafie, przez kilka lat. Po uwolnieniu go z szafy ciężko było mu się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Ale czy sobie poradził? Hm...

Wiecie, tej książki nie czytało mi się lekko i przyjemnie. Trochę trudna jest to książka. Aczkolwiek nie powiem, że nie warta przeczytania! NIE! Warto ją przeczytać i choć trochę dowiedzieć się, jak to czasem chłopakom jest ciężko,. jak wygląda męski punk widzenia na niektóre sprawy. A przy okazji czytania książki można powspominać swoje własne nastoletnie życie - cofnąć się w przeszłość :)

To że dorastanie nie jest łatwe, to wiem zarówno po sobie, jak i po moich dzieciach. Mam już 2 nastolatków w domu :) Jednak w tej książce Bohaterami są nastolatkowie z problemami. Jakimi? Różnymi. Głównym bohaterem jest Lucjan, który wychowuje się z autystycznym bratem i matką, która się prostytuuje. W szkole też nie ma za lekko, więc ogólnie myśli, że życie jest do bani....

No cóż chyba nie do konca wiedziałam co biorę do ręki zaczynając czytać, nie ten etap. Co jednak nie przesądza książki. Opisuje smutne losy młodzieży z różnych kręgów społecznych ich przeżycia duchowe i nie tylko. Momentami nie sposób się oderwać i przestać płakać. Poruszająca

No cóż chyba nie do konca wiedziałam co biorę do ręki zaczynając czytać, nie ten etap. Co jednak nie przesądza książki. Opisuje smutne losy młodzieży z różnych kręgów społecznych ich przeżycia duchowe i nie tylko. Momentami nie sposób się oderwać i przestać płakać. Poruszająca

Pierwsze strony szłi mi opornie i nie byłam pewna czy dam radę ją skończyć. W połowie musiałam się zatrzymać na jakiś czas, przemyśleć pewne aspekty życia.

To taka książka, która zmusiła mnie do zadania sobie kilku pytań, m.in. o sens istnienia, istotę miłości, czy człowiek naprawdę może być szczęśliwy? Co nas popycha do tego by robić okropne rzeczy? Czy faktycznie tak dużo zależy od tego w jakim środowisku się wychowujemy? Czy jesteśmy w stanie sami się ukształtować?
Jest tak wiele pytań, a tak mało jednoznacznych odpowiedzi.

"Zielony żuk i biały gołąb rozpaczy" jest książką, którą nie pochłoniemy w jedno popołudnie. Owszem, na upartego można to zrobić, ale jaki jest sens przeczytać książkę dla zaliczenia, a nie przemyślenia tego co autor miał nam do przekazania? Jest prawdziwa, mocna i ciężka. Zagląda w głąb naszej duszy i zostawia w niej ślad na długo. Porusza wiele ciekawych wątków jak np. problem dojrzewania i próba akceptacji samego siebie, szukanie swojego miejsca i celu w życiu, pokazuje uczucia młodych ludzi w obliczu tragedii.
Nic nie jest tu podkoloryzowane, jest szczere do bólu. Życie młodych ludzi jest wbrew pozorom bardzo trudne, codziennie staczają walkę z nowymi wyzwaniami.

Głowny bohater Lucjan był bardzo prawdziwy, świetnie pokazany i taki po prostu ludzki.

Podsumowując, książkę warto przeczytać, nawet trzeba. Jest w niej dużo myśli, które trzeba sobie zapisać i pomyśleć nad nimi, bo sens ich jest o wiele głębszy.

Pierwsze strony szłi mi opornie i nie byłam pewna czy dam radę ją skończyć. W połowie musiałam się zatrzymać na jakiś czas, przemyśleć pewne aspekty życia.

To taka książka, która zmusiła mnie do zadania sobie kilku pytań, m.in. o sens istnienia, istotę miłości, czy człowiek naprawdę może być szczęśliwy? Co nas popycha do tego by robić okropne rzeczy? Czy faktycznie tak...

Choć tytuł nie porywa to treść wchłonęła mnie jak gąbka wodę. Uważam, że książka jest rewelacyjna (musiałam nabyć egzemplarz dla siebie). Świetnie napisana, niezwykle interesująca treść, po prostu nie wiem aż co napisać bo koniecznie trzeba ją przeczytać, by samemu wejść w rozważania i spostrzeżenia młodego bohatera. Świetnie wykreowana postać głównego bohatera. Tak warto wkroczyć do świata który daleko jest od idealnego życia nastolatków. Dziękuję za możliwość zapoznania się z twórczością tego utalentowanego autora przez book tour zorganizowanego przez Zaczytana Ewelka.

Choć tytuł nie porywa to treść wchłonęła mnie jak gąbka wodę. Uważam, że książka jest rewelacyjna (musiałam nabyć egzemplarz dla siebie). Świetnie napisana, niezwykle interesująca treść, po prostu nie wiem aż co napisać bo koniecznie trzeba ją przeczytać, by samemu wejść w rozważania i spostrzeżenia młodego bohatera. Świetnie wykreowana postać głównego bohatera. Tak warto...

Książka poruszająca trudne tematy. Opowiada o problemach młodych ludzi , którzy , jak wspomina sam autor naznaczeni są grzechami i błędami swoich rodziców. Czy uda im się wyrwać z błędnego koła?
Polecam

Książka poruszająca trudne tematy. Opowiada o problemach młodych ludzi , którzy , jak wspomina sam autor naznaczeni są grzechami i błędami swoich rodziców. Czy uda im się wyrwać z błędnego koła?
Polecam