Książki z serii TED Books cechują się tym, że możemy je przeczytać w ciągu jednego posiedzenia. Mimo ich niewielkich rozmiarów, zawsze znajdziemy w nich ciekawe i wartościowe informacje, które są podane w bardzo przystępny sposób. „Sztuka bezruchu. Przygody w podróżowaniu donikąd” to pozycja dla osób chcących nieco zwolnić i wyciszyć się. W dobie natłoku obowiązków i napływających zewsząd informacji, trudno jest tak naprawdę odetchnąć i odpocząć. Social media nie pozwalają o sobie zapomnieć nawet na minutę. Dlatego tak ważne jest odcięcie się od tego wszystkiego, chociaż na krótką chwilę.

Książka składa się z sześciu krótkich rozdziałów, wzbogaconych o piękne i uspokajające zdjęcia. Autor tej książki, pisarz, eseista i dziennikarz, postanowił na własnej skórze przekonać się o istocie trwania w bezruchu. W tym celu spotkał się w samotni z Leonardem Cohenem, znanym na całym świecie artystą, który podróżowanie donikąd ma opanowane do perfekcji, co było dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Cohen udowodnił mu, że nawet tak popularny człowiek, potrzebuje wytchnienia i odpoczynku. Według Cohena bezruch jest konieczny dla wszystkich, którzy chcą odzyskać własne zmysły, przytłoczone nadmiarem bodźców. W obecnych czasach luksusem może być uwolnienie się od dostępu do informacji i możliwość trwania w bezruchu. Autor książki podczas swoich podróży spotkał też innych ludzi, którzy podążając donikąd chcą zostawić za sobą swoje codzienne życie i zaznać więcej spokoju. Takie odsunięcie się na bok może pomóc nam odnaleźć samych siebie, pozbyć się stresu, oczyścić umysł, dodać pozytywnej energii i natchnąć nowymi pomysłami. Nawet mieszkańcy Doliny Krzemowej, propagatorzy nowych technologii, co tydzień robią sobie detoks i wyłączają większość urządzeń po to, by zrobić sobie porządek w głowach. Jeśli więc czujecie się zasypani obowiązkami, problemami i innymi mniej ważnymi bzdurami, sięgnijcie po tę lekturę, a później odłóżcie wszystko na bok i cieszcie się chwilą.

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Wydawnictwu Relacja.

Książki z serii TED Books cechują się tym, że możemy je przeczytać w ciągu jednego posiedzenia. Mimo ich niewielkich rozmiarów, zawsze znajdziemy w nich ciekawe i wartościowe informacje, które są podane w bardzo przystępny sposób. „Sztuka bezruchu. Przygody w podróżowaniu donikąd” to pozycja dla osób chcących nieco zwolnić i wyciszyć się. W dobie natłoku obowiązków i...

"Zbyt często mamy poczucie, że operujemy na najwyższych obrotach i nigdy nie mamy czasu, by wszystko nadgonić."

Medytacja, uważność, relaksacja - w czasach wiecznego pośpiechu bezustannie poszukujemy czegoś, co pomoże nam zapomnieć o niecierpiących zwłoki sprawach. Wędrujemy do najdalszych zakątków świata, by czerpać wiedzę od wielkich mędrców. To samo zrobił autor „Sztuki bezruchu”, z zaskakującym skutkiem - na końcu świata dowiedział się, że najlepiej nie ruszać się z miejsca.

Pico Iyer znany jest ze swoich tekstów, które tworzy jako dziennikarz, pisarz i eseista. W swoich pracach opisuje różne kultury i zależności między nimi. Szczęście odnalazł w bezruchu i szczęściem tym dzieli się z czytelnikami.

„Sztuka bezruchu” powstała w uzupełnieniu do niespełna piętnastominutowej prelekcji Pico Iyera. Ma nad nią jednak pewną przewagę - w książce możemy przewracać strony, zaznaczać tekst, robić notatki. To wspaniały podręcznik szczęścia.Jest napisany językiem zrozumiałym, a rozdziały przeplatane są pięknymi, hipnotyzującymi zdjęciami.

„Sztuka bezruchu” składa się z zaledwie sześciu krótkich rozdziałów. Z pewnością znajdziemy na rynku całą masę innych książek na podobny temat, jednak żadnej z nich nie jesteśmy w stanie przeczytać tak szybko, jak publikacji Pico Iyera. „Sztuka bezruchu” to wiedza w pigułce, możliwa do przeczytania „za jednym posiedzeniem”, jak przekonuje wydawnictwo. Może też stanowić podstawę wiedzy o uważności, którą rozwiniemy potem innymi tekstami, których wysyp można obecnie obserwować.

Autor zna bezruch od bardzo dawna. Nigdy wcześniej nie wydawał się on jednak tak potrzebny, jak obecnie. Publikacja skierowana jest do wszystkich, którzy, podobnie jak Pico Iyer, czują się przytłoczeni pogonią za szczęściem. Dzięki „Sztuce bezruchu” dowiadujemy się, jak odnaleźć szczęście w miejscu, w którym jesteśmy. Nie musimy go gonić - samo do nas przyjdzie, jeśli tego chcemy.

Dziękuję wydawnictwu Relacja za egzemplarz tej cudownej książki! Zapraszam do przeczytania innych moich recenzji na blogu: plantyofbooks.tumblr.com oraz na media społecznościowe: FB - Planty of Books IG - @plantyofbooks

"Zbyt często mamy poczucie, że operujemy na najwyższych obrotach i nigdy nie mamy czasu, by wszystko nadgonić."

Medytacja, uważność, relaksacja - w czasach wiecznego pośpiechu bezustannie poszukujemy czegoś, co pomoże nam zapomnieć o niecierpiących zwłoki sprawach. Wędrujemy do najdalszych zakątków świata, by czerpać wiedzę od wielkich mędrców. To samo zrobił autor „Sztuki...

Tę książkę można streścić w jednym zdaniu. No może dwóch. Po przeczytaniu jej mam poczucie straconego czasu. Chociaż nie wiedziałam, że Leonard Cohen znalazł swoje miejsce w klasztorze.

Tę książkę można streścić w jednym zdaniu. No może dwóch. Po przeczytaniu jej mam poczucie straconego czasu. Chociaż nie wiedziałam, że Leonard Cohen znalazł swoje miejsce w klasztorze.

Rozczarowanie. Dość powierzchowna, niewiele w zasadzie wniosła.

Rozczarowanie. Dość powierzchowna, niewiele w zasadzie wniosła.