Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zmierzam do Was z kolejną 📗 książką z serii TED Books – tym razem DLACZEGO PRACUJEMY, autorstwa Barry’ego Schwartza. Ja chyba należę do mniejszości, gdyż lubię swoją pracę ;) i nie piszę tego z uwagi na fakt, że być może moi pracodawcy obserwują mój profil 😁😆 Ale tak na serio, tak, lubię swoją pracę, sprawia mi przyjemność, zadowala pod kątem finansowym 😉 Autor w książce odnosi się do teorii m.in. Taylora, Smitha czy Skinnera. Według teorii pracujemy głównie dla pieniędzy. Niby dobre zarobki = zadowolenie pracy. Ale nie jest to prawdą, są osoby, które zarabiają duże pieniądze ale praca nie daje im satysfakcji, z drugiej strony znajdą się też ludzie, którym praca daje satysfakcję ale nie przynosi ona zbyt dużego wynagrodzenia. Robi się błędne koło, gdyż podnosząc pensje aby pracownik dobrze pracował i był usatysfakcjonowany pracą nie sprawdza się. Problem tkwi w czymś innym, chyba ogólnie w społeczeństwie i jego nastawieniu i żadne teorie, podwyżki pensji etc. nie mają racji bytu, jeśli jesteśmy negatywnie nastawieni do pracy. Schwartz przedstawia nam w książce kilkoro osób wykonujące różne prace obalające teorie wysokie wynagrodzenie = zadowolenie z pracy. Poznajemy np. Luke’a, który jest sprzątaczem w szpitalu. Do jego obowiązków należy m.in. obsługa sprzętu piorącego dywany i tapicerkę, czyszczącego i pucującego czy mycie mopem podłóg i klatek schodowych. Do jego obowiązków natomiast nie należy rozmowa z pacjentami i ich rodzinami oraz próba zrozumienia ich, ich postępowania, humorów. Nie mniej właśnie to co nie jest wpisane w zakres jego obowiązków sprawia, że praca jest dla niego ważna. Podam przykład: Luke posprzątał pokój sparaliżowanego po bójce chłopaka. Idąc korytarzem do kolejnego pokoju minął jego ojca, który wracał z papierosa i od razu został zaatakowany słowami, że nie posprzątał pokoju jego syna. Luke próbował z początku się bronić ale uznał, że nie ma to sensu, gdyż ojciec cierpiący z powodu syna, który leżał w szpitalu już 6 miesięcy nie zawsze myślał racjonalnie. Luke, przeprosił i poszedł raz jeszcze posprzątać wcześniej już posprzątany pokój. Spotykamy się też z sytuacją, gdzie rezygnuje z odkurzenia dywanów w sali, gdyż spotyka w niej zmęczone po całym dniu pracy rodziny pacjentów – nie chce im dokładać w tym momencie stresu, że zacznie hałasować im koło nosa. Luke mógłby wszystkich dookoła lekceważyć, nie zauważać byleby tylko szybko wykonać swoją pracę ale nie, liczy się z tym jak czują się chorzy i ich rodziny i dostosowuje się do nich wykonując swoje obowiązki. To jest to, co sprawia mu przyjemność w tej pracy, mimo niezbyt wysokich zarobków. Kontakt, zrozumienie, wsparcie, pomocna dłoń. Ale jaką przyjemność z pracy czerpałby Luke, gdyby to co obecnie wykonuje, jest jego inwencją stałoby się wpisane w zakres obowiązków❓ Moim zdaniem nie sprawiałoby mu to już takiej przyjemności jak sprawia obecnie. W książce znajdziemy też m.in. rozdział na temat tego jak dobra praca zamienia się w kiepską: przepisy i premie zamiast uczciwości. Czy dlaczego człowiek to nie skorpion ;) Jak już wiecie TED to są książki na jeden wieczór ale warto po nie sięgać, chwilę się zatrzymać, zastanowić. 😇 Zapraszam na mój FP - Zaczytany Książkoholik