Najnowsze artykuły
- Artykuły„Jednym haustem”, czyli krótka historia opowiadaniaSylwia Stano6
- ArtykułyUwaga, akcja recenzencka. Weź udział i wygraj powieść „Fabryka szpiegów“!LubimyCzytać1
- ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant27
- Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Philippa Perry
2
6,8/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,8/10średnia ocena książek autora
127 przeczytało książki autora
393 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Szkoda, że twoi rodzice nie przeczytali tej książki. A twoje dzieci docenią, że ją znasz
Philippa Perry
7,6 z 103 ocen
532 czytelników 18 opinii
2020
Najnowsze opinie o książkach autora
Szkoda, że twoi rodzice nie przeczytali tej książki. A twoje dzieci docenią, że ją znasz Philippa Perry
7,6
„Szkoda, że twoi rodzice nie przeczytali tej książki (a twoje dzieci docenią, że ją znasz)„ odrzuca dążenie do ideału, odrzuca mówienie o tym, że mamy być silni, stawia na otwartą relację z dzieckiem, koncentruje na nazywaniu emocji i uczuć. Proste przekazy, życiowe przykłady - fantastyczne przeniesienie czytającego do perspektywy .. dziecka. Swojego dziecka, dziecka którym się było. Takie proste, takie życiowe a tak często zapominane w codzienności. Każdy z nas popełnia błędy i każdy z nas będzie je popełniał. Sęk w tym, żeby umieć się do nich przyznać. Ta książka nie karci, pokazuje w nienachalny i jednocześnie bardzo uświadamiający sposób ten najważniejszy punkt widzenia. Zaczęłam ją czytać jak tylko do mnie dotarła - z pełną ekscytacją, nawet z ciarkami. Skończoną, zaczynam od nowa. Tym razem powoli, myślę, że często będę do niej wracać.
Szkoda, że twoi rodzice nie przeczytali tej książki. A twoje dzieci docenią, że ją znasz Philippa Perry
7,6
Książka jest podręcznikiem dla rodziców małych dzieci. Nie wnosi nic szczególnego dla tych co mają nastolatków, jedynie może ukazać wtedy błędy wychowawcze. Napisana jest w nieskomplikowanym języku i z poczuciem humoru. Autorka nie osądza, nie obwinia ale na swoim przykładzie jako matki radzi nam w jaki stronę powinniśmy podążać, w jaki sposób rozmawiać z naszymi dziećmi i uczyć się jak rozpoznawać czego pragną i potrzebują aby były szczęśliwe.