Głosy. Co się zdarzyło na wyspie Jersey

Trochę się zawiodłam, spodziewałam się, że będzie to historia o zbrodni, a tu wciśnięto jeszcze szereg wątków pobocznych, temat emigracji, historię samej wyspy... Namnożenie bohaterów i nadmiar suchych encyklopedycznych faktów sprawia, że trudno wczuć się w tę opowieść. Nie budzi w zasadzie żadnych emocji.

Trochę się zawiodłam, spodziewałam się, że będzie to historia o zbrodni, a tu wciśnięto jeszcze szereg wątków pobocznych, temat emigracji, historię samej wyspy... Namnożenie bohaterów i nadmiar suchych encyklopedycznych faktów sprawia, że trudno wczuć się w tę opowieść. Nie budzi w zasadzie żadnych emocji.

Jest to na pewno bardzo dobrze napisany reportaż. Mamy tu nie tylko skupienie się na osobie mordercy, jego rodzinie i co go popchnęło do morderstwa. Mamy tu również opis warunków w których żył. Dlatego też, możemy bardzo dużo dowiedzieć się o samej wyspie Jersey. Powiem szczerze, że nie miałam wcześniej dużej wiedzy w tym temacie. Natomiast opisy wyspy, jej charakteru, specyfiki społecznej, były chyba najciekawsze w całej książce i były źródłem nowej ciekawej wiedzy dla mnie.

Jest to na pewno bardzo dobrze napisany reportaż. Mamy tu nie tylko skupienie się na osobie mordercy, jego rodzinie i co go popchnęło do morderstwa. Mamy tu również opis warunków w których żył. Dlatego też, możemy bardzo dużo dowiedzieć się o samej wyspie Jersey. Powiem szczerze, że nie miałam wcześniej dużej wiedzy w tym temacie. Natomiast opisy wyspy, jej charakteru,...

Reportaż który szybko się czyta. Przeplatany historią tego jak Polacy trafili na wyspę Jersey. O szarej rzeczywistości emigracjii, poszukiwaniu "lepszego życia", pieniędzy. I co za tym idzie o samotności, problemach których nie można samemu rozwiązać i tragedii która z tego wynikła.

Reportaż który szybko się czyta. Przeplatany historią tego jak Polacy trafili na wyspę Jersey. O szarej rzeczywistości emigracjii, poszukiwaniu "lepszego życia", pieniędzy. I co za tym idzie o samotności, problemach których nie można samemu rozwiązać i tragedii która z tego wynikła.

Solidny reportaż. Widać w nim ogrom pracy i zaangażowania autorów. Zagłębili się w szczegóły, które wiele osób pomija przy przedstawianiu zaplecza zbrodni. Mimo dużej szczegółowości sam reportaż napisany jest lekkim stylem. Książkę czyta się przyjemnie (o ile można tak powiedzieć o tak przykrej historii). Sturis i Winnicka zrobili jednak wszystko co w ich mocy, by pomimo negatywnych emocji czytelnik zagłębił się w tą historię i odkładając uczucia na bok skłonił się ku trochę większej refleksji niż jedynie osądzanie winnego.

Historia Rzeszowskich przeplata się z historią samego Jersey. Autorzy przedstawiają szereg czynników, które wpłynęły na wydarzenia z 14 sierpnia 2011 roku. Nie oceniają nikogo. Przedstawiają w obiektywny, chłodny sposób opinie biegłych, świadków, policjantów, członków tamtejszej polonii. Nie ma tu miejsca na tłumaczenia, gloryfikację ani oskarżenia. Zarówno sprawca, jak i ofiary przedstawieni są bez oceniania. Autorzy nie narzucają nam gotowej odpowiedzi co jest dobre, a co złe. Sugerują jedynie co jako społeczeństwo możemy jeszcze naprawić, by nie dopuszczać do podobnych sytuacji.

Solidny reportaż. Widać w nim ogrom pracy i zaangażowania autorów. Zagłębili się w szczegóły, które wiele osób pomija przy przedstawianiu zaplecza zbrodni. Mimo dużej szczegółowości sam reportaż napisany jest lekkim stylem. Książkę czyta się przyjemnie (o ile można tak powiedzieć o tak przykrej historii). Sturis i Winnicka zrobili jednak wszystko co w ich mocy, by pomimo...

Nie znając wcześniej dokładnie opisanej sprawy chętnie czytałam zapisy rozmów prowadzonych na sali sądowej i opinie biegłych o stanie psychicznym sprawcy. Są to według mnie najciekawsze momenty.

Opis wyspy i specyfika życia na niej były dość ciekawe, jednak zdecydowanie tych fragmentów było za dużo i niekoniecznie pasowały do tematu - nie na miejscu wydają się tutaj historie o polach ziemniaków.

Ze względu na przeplatające się dwa tematy - dokonanej zbrodni i polskich imigrantów - książka wydaje się być podzielona, jakby ktoś skleił i pomieszał ze sobą dwie historie w jedną, dla których wspólne jest miejsce akcji.

Książkę oceniam jako przeciętną, ale plus za to, że czytało się ją szybko - jeśli kogoś interesuje temat, to można na niego poświęcić dwa wieczory.

Nie znając wcześniej dokładnie opisanej sprawy chętnie czytałam zapisy rozmów prowadzonych na sali sądowej i opinie biegłych o stanie psychicznym sprawcy. Są to według mnie najciekawsze momenty.

Opis wyspy i specyfika życia na niej były dość ciekawe, jednak zdecydowanie tych fragmentów było za dużo i niekoniecznie pasowały do tematu - nie na miejscu wydają się tutaj...

Reportaż dosyć szczegółowo omawia historie zbrodni na wyspie Jersey, jednak brakuje jej lekkości, polotu, czyta się dosyć mozolnie. Na koncu nie wynosi się z lektury zadnej nauki.

Reportaż dosyć szczegółowo omawia historie zbrodni na wyspie Jersey, jednak brakuje jej lekkości, polotu, czyta się dosyć mozolnie. Na koncu nie wynosi się z lektury zadnej nauki.

Bardzo nijaki reportaż. Winnicka i Sturis w zasadzie przepisują zapis rozprawy, przytaczają opinie kolejnych lekarzy, relacje świadków, ale to wszystko bez ładu i składu. Kolejność przypadkowa. Jedynym komentarzem z ich strony jest przeplatanie całej rozprawy problemami, z którymi mierzą się Polacy trafiający na Jersey. Trudno powiedzieć po co to komu, szczególnie w tych miejscach. Dodatkowo żaden z problemów poruszanych przez autorów nie został rozwinięty, pogłębiony, Sturis i Winnicka prześlizgują się po nich.

Najlepszy jest początek opisujący historię wyspy Jersey, cała reszta pozostaje nijaka. Można pominąć.

Bardzo nijaki reportaż. Winnicka i Sturis w zasadzie przepisują zapis rozprawy, przytaczają opinie kolejnych lekarzy, relacje świadków, ale to wszystko bez ładu i składu. Kolejność przypadkowa. Jedynym komentarzem z ich strony jest przeplatanie całej rozprawy problemami, z którymi mierzą się Polacy trafiający na Jersey. Trudno powiedzieć po co to komu, szczególnie w tych...

Brak nazwania przemocy domowej przemocą domową oraz brak wyjaśnienia terminów dotyczących zdrowia psychicznego, przez co osoby czytające będą się posługiwać stereotypami i uprzedzeniami, które są powszechne w społeczeństwie.

Brak nazwania przemocy domowej przemocą domową oraz brak wyjaśnienia terminów dotyczących zdrowia psychicznego, przez co osoby czytające będą się posługiwać stereotypami i uprzedzeniami, które są powszechne w społeczeństwie.

Podczas niedzielnego grilla Damian Rzeszowski wziął dwa noże i zabił nimi żonę, dwójkę swoich dzieci, teścia, przyjaciółkę rodziny i jej córkę. Taka zbrodnia wstrząsnęłaby każdą społecznością i tak też niewątpliwie było z mieszkańcami wyspy Jersey, charakteryzującej się niezbyt wysoką przestępczością. Nasuwa się bowiem pytanie - dlaczego? Co dzieje się w głowie normalnego z pozoru człowieka, który sięga po nóż i metodycznie morduje najbliższych? Na to pytanie ten reportaż niestety nie odpowiada, ale nie z winy Autorów, po prostu niczego, poza samym faktem mordu, nie wiadomo z całą pewnością. Morderca okazał się być niezbyt wylewny, a psychiatrzy nie zawsze zgodni co do tego, czy wierzyć w istnienie głosów, które rzekomo słyszał, czy nie. Ten brak domknięcia zostawia czytelnika z lekkim poczuciem frustracji i niedosytu.

Spora część książki to właśnie przytoczone podczas rozprawy wypowiedzi psychiatrów, na podstawie których trudno wyrobić sobie własne zdanie. Autorzy przeplatają je wątkami z historii wyspy, sprawdzają jak działa lokalny system pomocy migrantom i jak w tym wszystkim radzą sobie Polacy. Starają się przy tym być obiektywni na tyle, na ile pozwala tak trudny i przykry materiał.

Podczas niedzielnego grilla Damian Rzeszowski wziął dwa noże i zabił nimi żonę, dwójkę swoich dzieci, teścia, przyjaciółkę rodziny i jej córkę. Taka zbrodnia wstrząsnęłaby każdą społecznością i tak też niewątpliwie było z mieszkańcami wyspy Jersey, charakteryzującej się niezbyt wysoką przestępczością. Nasuwa się bowiem pytanie - dlaczego? Co dzieje się w głowie normalnego ...

Sięgnęłam po znając sprawę. Jednak nie spodziewałam się, że ten reportaż zrobi na mnie takie wrażenie. Opisy zbrodni przeplatane z historią polskiej emigracji na wyspę jeszcze bardziej w mojej głowie urealniło całą zbrodnię. Po przeczytaniu wciąż mam wątpliwości czy Rzeszowski rzeczywiście chorował w trakcie ataku.
Jedyne co przeszkadzało mi w trakcie lektury to sposób przedstawienia morderstwa, miałam poczucie trochę takiego traktowania "po łebkach".

Sięgnęłam po znając sprawę. Jednak nie spodziewałam się, że ten reportaż zrobi na mnie takie wrażenie. Opisy zbrodni przeplatane z historią polskiej emigracji na wyspę jeszcze bardziej w mojej głowie urealniło całą zbrodnię. Po przeczytaniu wciąż mam wątpliwości czy Rzeszowski rzeczywiście chorował w trakcie ataku.
Jedyne co przeszkadzało mi w trakcie lektury to sposób...