Elantris

w mojej ocenie zdecydowanie najsłabsza pozycja od Sandersona ale jak zawsze świetny pomysł uniwersum

w mojej ocenie zdecydowanie najsłabsza pozycja od Sandersona ale jak zawsze świetny pomysł uniwersum

Pokaż mimo to

Elantris to debiut autorski Brandona Sandersona. Za to jaki debiut!

Nie chcę tutaj opisywać historii, gdyż poznawanie jej od samego początku, już od prologu, daje niesamowitą radość czytelnikowi — wykreowany przez Sandersona świat rozkręca się bardzo powoli, dodając co kilkanaście stronic kolejne elementy układanki rzeczywistości życia w Opelonie. Muszę przy tym powiedzieć, że układanka ta, niczym idealnie spasowane puzzle, pasuje do siebie, pasuje do Cosmere, a przy tym jest na swój sposób wyjątkowa. Najlepszym elementem świata jest Elantris, miasto tak niebanalnie wykreowane, że dałbym wiele, aby przeczytać choćby nowelę dziejącą się w tym miejscu... Jak zaczniecie czytać, przekonacie się dlaczego! Jako minus muszę niestety podać resztę scenerii, w jakiej rozgrywa się akcja. Dowiadujemy się bardzo mało o kulturze, tradycjach i ludziach, jacy zamieszkują inne, liczne krainy. Jednak po ABŚ widzę, że Sanderson poprawił się w tej kwestii, może to sprawa zostawiona na nadchodzące (za kilka[naście] lat) sequele.

Bohaterowie są napisani w sposób łatwy do utożsamienia się z nimi natomiast wydarzenia, jakie ich spotykają, są na tyle niepokojące, że ja śledziłem ich losy z nieukrywaną obawą, że już za chwilę czeka ich niezbyt szczęśliwy koniec. Postacie zachowują się logicznie, każda z nich ma swoje indywidualne cechy charakteru, dzięki którym w danej sytuacji zachowują się inaczej. Perspektywa przeskakująca między trzema głównymi bohaterami bardzo w tym pomaga.

Moje odczucia po przeczytaniu Elantis są bardzo pozytywne. Jak na pierwszą książkę z Cosmere, dostajemy tu zalążek niemal wszystkiego, co w późniejszych powieściach zostało dopracowane — miejsce akcji, bohaterów, historia — to wszystko stoi na przyzwoitym poziomie. Głównym tematem, nad jakim pochyla się między stronami powieść jest religia, jej mroczna strona. Spodobało mi się, że temat ten został przedstawiony w taki sposób, że co niektóre z sytuacji można z powodzeniem odnieść do dzisiejszego świata. Polecam!

Elantris to debiut autorski Brandona Sandersona. Za to jaki debiut!

Nie chcę tutaj opisywać historii, gdyż poznawanie jej od samego początku, już od prologu, daje niesamowitą radość czytelnikowi — wykreowany przez Sandersona świat rozkręca się bardzo powoli, dodając co kilkanaście stronic kolejne elementy układanki rzeczywistości życia w Opelonie. Muszę przy tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Długo zastanawiałam się jaką ocenę wystawić "Elantris". Wahałam się między 7 a 8 gwiazdkami. Ostatecznie przyznałam ocenę wyższą. Co mnie skłoniło do takiej decyzji? Czy wykreowany przez Brandona Sandersona fantastyczny świat zasługuje na chwilę uwagi czy może nie ma co marnować czasu i sięgnąć po inną lekturę?

" Elantris" to pierwsze dzieło Brandona Sandersona, z którym miałam styczność. Po zachwytach nad jego twórczością, przez bliską mi osobę postanowiłam sięgnąć po debiut pisarza. Nie powiem, oczekiwania miałam niemałe, liczyłam na fantastycznie wykreowany świat, niezwykłych bohaterów i wartką akcję. Zachęcona prologiem wyobraziłam sobie do jak barwnego świata wstąpię. Oczyma wyobraźni widziałam już to przepiękne miasto i jego mieszkańców skąpanyych w białym, rażącym świetle ich idealizmu. Jakież było moje zdziwienie, gdy po pierwszych stronach powieści okazało się, że z pięknego i lśniącego niczym gwiazda na nocnym niebie miasta nie zostało już nic. A ja zostałam rzucona w iście ciemne i błotniste realia obecnego Elantris...

Urzekło mnie w tym dziele wiele aspektów, przede wszystkim sprawne operowanie słowem przez Sandersona, wykreowany świat, magia i jej jak najbardziej realistyczne wytłumaczenie ( nic nie bierze się z niczego), intrygi, barwne postacie oraz zgrabnie wplatany w fabułę komizm sytuacyjny. Zostało stworzone coś, co zapada na długo w pamięci i dzień w dzień przypomina jak świetną lekturą było.

Nie jest to oczywiście książka bez wad, zawiera niezrozumiałe dla mnie niekiedy postępowania bohaterów, niesatysfakcjonujące rozwiązania niektórych wątków i jest momentami przegadana. Jest to książka, którą czyta się wolno, nad którą trzeba się skupić, czasami trochę męczy, chwilami trzeba od niej odpocząć, ale czytelnik i tak jest cały czas ciekawy w jakim kierunku fabuła ostatecznie się rozwinie. Jest to książka z klimatem i tak wykreowanym światem, że człowiek czytając myśii wciąż "Kurcze, jak On na to wpadł. Istnienie takiego świata ma sens. Tu wszystkie prawa działania magii są wytłumaczone. Nic nie dzieje się przez przypadek. "

Ja wszystkim zainteresowanym bardzo polecam zaznajomienie się z twórczością Brandona Sandersona i przekonania się na własnej skórze, jak wspaniałe uniwersum potrafi stworzyć.

Długo zastanawiałam się jaką ocenę wystawić "Elantris". Wahałam się między 7 a 8 gwiazdkami. Ostatecznie przyznałam ocenę wyższą. Co mnie skłoniło do takiej decyzji? Czy wykreowany przez Brandona Sandersona fantastyczny świat zasługuje na chwilę uwagi czy może nie ma co marnować czasu i sięgnąć po inną lekturę?

" Elantris" to pierwsze dzieło Brandona Sandersona, z którym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Elantris" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Brandona Sandersona i wierzę, że nie ostatnie, ponieważ jestem szczerze zachwycona!

Bardzo spodobało mi się przedstawienie akcji z trzech perspektyw, z których każda umożliwiała czytelnikowi spojrzenie na historię pod innym kątem. Mamy więc Raodena, arelońskiego księcia, który doskonale zna legendy o Elantris oraz sytuację geopolityczną swojego kraju, ale nie ma pojęcia o tym, jak funkcjonuje zamieszkiwana przez Elantrian enklawa, do której trafia. Sarene, jego niedoszła małżonka, stawia pierwsze kroki w nowym kraju, nie do końca świadoma obowiązujących weń zasad, i próbuje wprowadzać w nim zmiany. Ostatnim protagonistą jest kapłan obcej religii, gyorn Hrathen, którego przełożony wysłał do Arelonu, by tenże kraj nawrócić. Wątki całej trójki przeplatają się, ze szczególnym uwzględenieniem historii Sarene i Hrathena - obydwoje dążą bowiem do wprowadzenia pewnych zmian w kraju, do którego niedawno przybyli, ale ich sposoby działania są drastycznie odmienne.

Kolejnym wartym wymienia plusem "Elantris" jest kreacja bohaterów oraz ich złożoność. Miałam wrażenie obcowania z prawdziwymi ludźmi, którzy posiadają cele i wiele twarzy, potrafią spiskować, a jednocześnie zdarza im się popełnić błąd lub nie przewidzieć zachowania swojego przeciwnika. Brandon Sanderson przygotował czytelnikom wiele autentycznie zaskakujących zwrotów akcji, z których (chyba) wszystkie opierają się na niejednoznaczności postaci. Samo tempo prowadzenia wydarzeń jest zadowalające, nie znużyłam się ani na chwilę (wręcz przeciwnie, obudził się we mnie syndrom "jeszcze jednego rozdziału"), a przez ostatnie ~100 stron wręcz nie mogłam się oderwać od lektury.

Za walor "Elantris" uznaję także sposób przedstawienia wątku tytułowego miasta. CZytelnik odkrywa jego sekrety powoli, wraz z Raodenem i innymi przeklętymi mieszkańcami. Autor próbuje tutaj lekko racjonalizować magię, pokazać, że posiada ona pewne ograniczenia i czasami może po prostu nie działać. Ubolewam, że pan Sanderson nie poświęcił trochę więcej czasu na opisanie świata. Można bowiem odnieść wrażenie, że cały Arelon składa się z "Elantris i czterech miast stojących po jego bokach, spośród których trzy uległy już zniszczeniu, pozostwiając tylko Kae, które zostało stolicą kraju", a cały świat to pięć, może sześć państw. Nie uprzykrzało mi to lektury w znacznym stopniu, odczułam jednak pewien niedosyt. Podobne zastrzeżenie mam do systemu politycznego panującego w Arelonie - system, w którym władzę zdobywa się pieniędzmi wydaje mi się zbyt niepewny i chwiejny, by zbudować na nim coś trwałego, a nawet zdolnego przetrwać 10 lat.

Czy polecam? Absolutnie! To wciągająca historia, pozornie o polityce, ale przede wszystkim o walce o przetrwanie, o samego siebie, o wyznawane wartości.

"Elantris" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Brandona Sandersona i wierzę, że nie ostatnie, ponieważ jestem szczerze zachwycona!

Bardzo spodobało mi się przedstawienie akcji z trzech perspektyw, z których każda umożliwiała czytelnikowi spojrzenie na historię pod innym kątem. Mamy więc Raodena, arelońskiego księcia, który doskonale zna legendy o Elantris oraz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeszcze jeden rozdział, jeszcze jedna strona, jeszcze jeden akapit, a potem orientujesz się, że jest 3.20 i że chyba jednak przyda się ten urlop na żądanie.
Ale jak odłożyć na bok książkę, w której co chwilę następuje moment pt. "No co do ... ?!", "o ja p*!" "nieeeeee.....?!" "ale jak to?".
No cóż... Sanderson ryje beret.

Jeszcze jeden rozdział, jeszcze jedna strona, jeszcze jeden akapit, a potem orientujesz się, że jest 3.20 i że chyba jednak przyda się ten urlop na żądanie.
Ale jak odłożyć na bok książkę, w której co chwilę następuje moment pt. "No co do ... ?!", "o ja p*!" "nieeeeee.....?!" "ale jak to?".
No cóż... Sanderson ryje beret.

Pokaż mimo to

Nawet nie wiem, co mam napisać o tej powieści. Zawsze o wiele łatwiej jest mi po prostu wytknąć jakieś wady i rzeczy, które mi się nie podobały. Po tej lekturze odnoszę jednak wrażenie, że tutaj nic takiego nie mogłam znaleźć.

Bardzo podoba mi się świat przedstawiony, system magiczny i religia. Wszystko jest rozbudowane, ale jednocześnie opisane w tak przystępny sposób, że człowiek bez problemu wszystko pojmie.

Styl pisania jest lekki i łatwy w odbiorze.

Bohaterowie są pełni życia! Wiem, że to zawsze niby tak jest, ale tutaj tak dobrze to odczułam — bohaterowie nie pojawiają się jakby znikąd i nagle odkrywają w sobie nowe zdolności, ale są jakby konkretną kontynuacją siebie, zanim ich poznaliśmy. Są wyraziści, złożeni i intrygujący. Każdy ma jakieś swoje cele i je realizuje, a całość łączy się w niesamowitą historię.

Nie wiem co jeszcze dodać. Po prostu wspaniale śledziło mi się tę historię, to naprawdę dobra fantastyka warta polecenia!

Nawet nie wiem, co mam napisać o tej powieści. Zawsze o wiele łatwiej jest mi po prostu wytknąć jakieś wady i rzeczy, które mi się nie podobały. Po tej lekturze odnoszę jednak wrażenie, że tutaj nic takiego nie mogłam znaleźć.

Bardzo podoba mi się świat przedstawiony, system magiczny i religia. Wszystko jest rozbudowane, ale jednocześnie opisane w tak przystępny sposób, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Elantris" to książka, której potrzebujesz jeśli lubisz fantastykę, ale musisz odpocząć od zawiłych historii, wielotomowych serii, czy ciężkiego klimatu. Dla mnie - książka ideał. Jak bardzo zmieniłaby mój światopogląd, gdybym przeczytała ją 10 lat temu...

Zacznę od początku. Jako dojrzała fanka fantasy uważam, że książki typu "Elantris" powinny znaleźć się w spisie najlepszych książek młodzieżowych. Z ciekawości przejrzałam listy i rankingi książek młodzieżowych i tylko w jednym na 10 znalazłam powyższy tytuł. Szok! Dlaczego?

Mimo, że książka opiera się na wyimaginowanej religii, nie traktuje w sposób rażący o niej, ani nie jest moralizatorska. Jest elementem powieści, opisanym za to tak znakomicie, że wchodzisz w ten świat całym sobą. Opis aonów, czyli znaków będących "językiem magii" jest czymś nowym, świeżym i niepowtarzalnym. Opis, dlaczego się je rysuje, jak one pomagają ludziom, spodobał mi się do tego stopnia, że zaczęłam na osobnej kartce rysować zależności fabularne (moje zboczenie przy grubych tomiszczach).

Drugi, równie ważny powód do sięgnięcia po "Elantris", to polityka. Jako osoba, której coraz mniej podobają się nastoletni-herosi i ich dramaty, szukam ostatnio fantastyki gdzie chętnie poczytam o całych społecznościach, mechaniznach władzy itp. Dlatego wcześniej nazwałam książkę "idealną", bo oczywiście mamy do czynienia z młodymi postaciami, to jednak pozbawieni są dramaturgicznych porywów i działają racjonalnie (lub adekwatnie do stopnia rozpierduchy w fabule). Ślub z obowiązku, odpowiedzialność władzy, wiele odcieni wierności...Zapewniam, że czeka was UCZTA.

Przeczytajcie koniecznie.

"Elantris" to książka, której potrzebujesz jeśli lubisz fantastykę, ale musisz odpocząć od zawiłych historii, wielotomowych serii, czy ciężkiego klimatu. Dla mnie - książka ideał. Jak bardzo zmieniłaby mój światopogląd, gdybym przeczytała ją 10 lat temu...

Zacznę od początku. Jako dojrzała fanka fantasy uważam, że książki typu "Elantris" powinny znaleźć się w spisie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieść, która urzeka. Powieść, która jest piękna. Powieść, w której nie ma herosów, są za to zdeterminowani ludzie.
Elantris mnie zafascynowało. Dawno nie czytałam książki, w której bohater był po prostu pięknym, dobrym człowiekiem i tak kruchym. Raoden ujął mnie, podobnie jak jego żona. Sarene jest jedna z nielicznych kobiecych postaci Sandersona (moim zdaniem oczywiście), która jest ciekawa, dopasowana do siebie, posiadająca umiejętności, które rzeczywiście miała kiedy zdobyć, podejmująca decyzje zgodne z nakreśloną osobowością.
AonDor jest czymś niezwykłym, czymś boskim, czymś niezgłębiony i znowu czymś pięknym.
Mamy przed sobą fantasy, w której nie ma wiele „czarowania”, jest za to najpiękniejsza z magii - relacje, uczucia. Miłość, determinacja, dobroć, wiara.
Wiara... Konflikt wewnętrzny, szczere oddanie Bogu a czyny. Te części przynoszą refleksje... Cudowne.
Sandersonie, dziękuję :)
PS I w ogóle po prostu na myśl o Raodenie i Sarene, i ich szczęściu raduje się me serduszko! :)

Powieść, która urzeka. Powieść, która jest piękna. Powieść, w której nie ma herosów, są za to zdeterminowani ludzie.
Elantris mnie zafascynowało. Dawno nie czytałam książki, w której bohater był po prostu pięknym, dobrym człowiekiem i tak kruchym. Raoden ujął mnie, podobnie jak jego żona. Sarene jest jedna z nielicznych kobiecych postaci Sandersona (moim zdaniem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacyjne pióro Sandersona w jednej z jego pierwszych powieści, jestem zachwycona, już tutaj czuć wyjątkowy dar autora do kreowania świata, bohaterów i interesującej narracji. Z chęcią przeczytałabym coś więcej z tego świata ♥

Rewelacyjne pióro Sandersona w jednej z jego pierwszych powieści, jestem zachwycona, już tutaj czuć wyjątkowy dar autora do kreowania świata, bohaterów i interesującej narracji. Z chęcią przeczytałabym coś więcej z tego świata ♥

Pokaż mimo to

niby niewiele się dzieje, niby większość książki jest smutna, niby schemat by nigdy sie nie poddawać .... ale to znakomite dzieło, po prostu - dla każdego kto lubi Sandersona i jego styl narracji :) daję 8 bez zawahania

niby niewiele się dzieje, niby większość książki jest smutna, niby schemat by nigdy sie nie poddawać .... ale to znakomite dzieło, po prostu - dla każdego kto lubi Sandersona i jego styl narracji :) daję 8 bez zawahania

Pokaż mimo to