Prawie ostateczna lista najgorszych koszmarów

Książka autorstwa Krystal Sutherland opowiada o nastoletniej Esther Solar i jej rodzinie. Wszyscy Solarowie są skazani na fobie. Dlatego dziewczyna tworzy Prawie Ostateczną Listę Najgorszych Koszmarów, aby uniknąć śmierci na skutek klątwy.
Książkę oceniłam na 7/10, ponieważ czytało się ją miło, to jednak bohaterowie byli, miałam wrażenie, trochę papierowi. Nie da się jakoś głębiej wczuć w ich problemy i historię. Pomysł na książkę jest bardzo fajny, lecz styl pisania autorki, może pozostawiać wiele do życzenia. Mimo wszystkich tych drobnych wad, uważam, że Prawie Ostateczna Lista Najgorszych Koszmarów zasłużyła na te siedem gwiazdek, ponieważ niesie bardzo ważne przesłanie. Jakie? Dowiedzcie się sami czytając tę pozycję. Ja uchylę tylko rąbek tajemnycy: Rozmowy na temat chorób psychicznych to normalne sprawy.

Książka autorstwa Krystal Sutherland opowiada o nastoletniej Esther Solar i jej rodzinie. Wszyscy Solarowie są skazani na fobie. Dlatego dziewczyna tworzy Prawie Ostateczną Listę Najgorszych Koszmarów, aby uniknąć śmierci na skutek klątwy.
Książkę oceniłam na 7/10, ponieważ czytało się ją miło, to jednak bohaterowie byli, miałam wrażenie, trochę papierowi. Nie da się jakoś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Troszkę się zawiodłam, troszkę wymęczyłam się, żeby dokończyć tę książkę. Średniawo. Pomysł dobry, gorzej z wykonaniem. Poprzednie dzieło tej autorki podobało mi się znacznie bardziej.

Troszkę się zawiodłam, troszkę wymęczyłam się, żeby dokończyć tę książkę. Średniawo. Pomysł dobry, gorzej z wykonaniem. Poprzednie dzieło tej autorki podobało mi się znacznie bardziej.

Pokaż mimo to

Prawie Ostateczna Lista Najgorszych Koszmarów Krystal Sutherland to książka poruszająca trudne tematy, takie jak choroby psychiczne oraz fobie. Na początku nie byłam przekonana do stylu pisania autorki, gdyż jeszcze nigdy się z takim nie spotkałam, lecz z czasem historia Esther zaczęła coraz bardziej mnie wciągać. Początkowo wydawało mi się, że jest to dziwna powieść i niekoniecznie rozumiałam niektóre zachowania bohaterów, jednak z czasem pojęłam, że tak naprawdę jest to bardzo mądra i pouczająca książka.
W rodzinie Esther wszyscy cierpią na jakieś fobie, lecz dziewczyna dokładnie nie wie jaki strach zawładnie jej życiem, dlatego sporządza swoją listę koszmarów, ale bez wpisywania lęku numer jeden. Uważa, że w ten sposób będzie mogła przechytrzyć klątwę. Kiedy pewnego dnia zostaje okradziona na przystanku autobusowym przez chłopaka, którego znała w dzieciństwie znika i lista. Esther nigdy nie podejrzewałaby, że ten sam chłopak mógłby pomóc jej w pokonaniu wszystkich lęków. A jednak...
Czy klątwa rodzinna naprawdę istnieje? Czy dziadek Esther naprawdę poznał Śmierć? Czy miłość może okazać się fobią?
Przekonajcie się sami.
Oceniłam tę książkę na siedem gwiazdek, uważam, że to dość wysoko, ale musiałam niestety odjąć jej za to, że pewnych zdarzeń nie zrozumiałam - zwłaszcza tych, w których dziadek Solar opowiadał o Człowieku, Który Okazał Się Być Śmiercią. Wydawało mi się trochę to dziwne, tak jak wspomniałam na początku recenzji.
Tę pozycję polecam wszystkim. I przede wszystkim co zapamiętałam z tej książki to,to żeby nie bać się prosić o pomoc. To żaden wstyd.

Prawie Ostateczna Lista Najgorszych Koszmarów Krystal Sutherland to książka poruszająca trudne tematy, takie jak choroby psychiczne oraz fobie. Na początku nie byłam przekonana do stylu pisania autorki, gdyż jeszcze nigdy się z takim nie spotkałam, lecz z czasem historia Esther zaczęła coraz bardziej mnie wciągać. Początkowo wydawało mi się, że jest to dziwna powieść i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka dość toporna i trudno mi było przez nią przejść. Jednakże poruszany jest ważny problem depresji wśród nastolatków. Czuję niedosyt w tej sprawie. Wydaje mi się, że nie został on wystarczająco dobrze przedstawiony.

Książka dość toporna i trudno mi było przez nią przejść. Jednakże poruszany jest ważny problem depresji wśród nastolatków. Czuję niedosyt w tej sprawie. Wydaje mi się, że nie został on wystarczająco dobrze przedstawiony.

Pokaż mimo to

Oznaczyłam w przeczytane, żeby móc wystawić opinię, ale doczytałam niewiele dalej po miejscu, w którym obrażono Marię, Matkę Jezusa. Wstyd mi, że w ogóle takie coś wydano. Stanowczo odraczam czytanie. Wiem, że niby może to być pokazana po prostu choroba psychiczna, ale pomyślcie - czy autorka miałaby odwagę napisać takie coś o innej wierze czy religii? Nie podam tu cytatu, o który mi chodzi, bo nie chcę powielać takich obrzydliwych rzeczy.

Oznaczyłam w przeczytane, żeby móc wystawić opinię, ale doczytałam niewiele dalej po miejscu, w którym obrażono Marię, Matkę Jezusa. Wstyd mi, że w ogóle takie coś wydano. Stanowczo odraczam czytanie. Wiem, że niby może to być pokazana po prostu choroba psychiczna, ale pomyślcie - czy autorka miałaby odwagę napisać takie coś o innej wierze czy religii? Nie podam tu cytatu,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyjemna książka z koszmarną okładką. Naprawdę okropną..
Esther żyje w ciągłym strachu. Dlaczego? Bo każdy w jej rodzinie żyje z jakąś fobią, która skutecznie utrudnia normalne funkcjonowanie. Problem Esther polega na tym, że jeszcze nie wie jaka fobia przypadnie jej więc na wszelki wypadek spisuje wszystko co może stanowić jakiekolwiek zagrożenie. A co się stanie gdy lista najgorszych koszmarów wpadnie w ręce kogoś obcego? Kogoś kto za punkt honoru weźmie sobie wyleczenie Esther ze wszystkich jej strachów?
"Prawie ostateczna lista najgorszych koszmarów" to przyjemna lektura o pokonywaniu własnych lęków i przyjaźni. Postaci z książki są oryginalne i interesujące. Fabuła mało ambitna, ale lekka w odbiorze z odrobiną humoru. Autorka ma u mnie plus za fragment o strajkującej dziewczynce przeciwko śmierci Dumbledore'a. Poprawiło mi to humor na cały dzień. ;) Trochę rozczarowało mnie to, że im dalej się czytało tym mniej było przedstawiane jak Esther i Jonah pokonują lęki z listy. Były to wg mnie najlepsze, najciekawsze części fabuły, a w połowie książki autorka bardziej skupiła się na skomplikowanych sytuacjach rodzinnych naszych bohaterów i porzuciła wszystko inne. Jest to największy minus tej książki.
Podsumowując książka jest lekka i przyjemnie się czyta. Ma swoje mankamenty, ale da się przeżyć. ;)

Przyjemna książka z koszmarną okładką. Naprawdę okropną..
Esther żyje w ciągłym strachu. Dlaczego? Bo każdy w jej rodzinie żyje z jakąś fobią, która skutecznie utrudnia normalne funkcjonowanie. Problem Esther polega na tym, że jeszcze nie wie jaka fobia przypadnie jej więc na wszelki wypadek spisuje wszystko co może stanowić jakiekolwiek zagrożenie. A co się stanie gdy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Początkowo książka mnie nie wciągnęła, odkładałam ją kilka razy, ale w końcu zebrałam się do jej ukończenia i żałuje, że stało się to tak późno. Książka ta zawiera w sobie moc, która chce przekazać autorka czytelnikowi. Pokazuję, że aby coś osiągnąć trzeba walczyć, próbować, a co najważniejsze robić to z własnej woli, a nie pod przymusem oraz we własnym czasie. Pokazuje, że sięganie po pomoc nie jest czym złym. Zły jest właśnie nie szukanie pomocy i poddawanie się, należy pamiętać, że my sami również możemy komuś pomóc w chociażby pokonaniu lęków, które dla nas również mogą być nieprzyjemne. Autorka zwraca również uwagę na to, że osoby, o których myślimy, że wiele wiemy mają przed nami największe tajemnice.

Początkowo książka mnie nie wciągnęła, odkładałam ją kilka razy, ale w końcu zebrałam się do jej ukończenia i żałuje, że stało się to tak późno. Książka ta zawiera w sobie moc, która chce przekazać autorka czytelnikowi. Pokazuję, że aby coś osiągnąć trzeba walczyć, próbować, a co najważniejsze robić to z własnej woli, a nie pod przymusem oraz we własnym czasie. Pokazuje, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Coś w okładce tej książki i w jej opisie sprawiło, że znalazła się na liście pobranych książek na czytnik (Legimi 😍). Gdy zobaczyłam ją jako ofertę do sprzedaży na grupie @Ksiażka za dyszkę musiałam ją kupić. I to był naprawdę świetny wybór.

Tematyka fobii, lęków, depresji i śmierci nie jest mi obca. Nie jest mi również obojętna, dlatego czytanie "Prawie ostatecznej listy najgorszych koszmarów" było istnym emocjonalnym rollercoasterem. Na jednej stronie się chichrałam, żeby na kolejnej płakać. W pewnym momencie musiałam odłożyć książkę na około dzień, bo poruszyła we mnie wrażliwą strunę.

Nie wiem jak Krystal Sutherland to zrobiła, ale ta książka zarówno w poważny, jak i pełen dystansu i nieco przerysowany sposób przedstawiła problem chorób psychicznych.
Styl jej opowieści jest lekki, a Autorka posiada fantastyczną umiejętność wplatania humoru zarówno słownego, jak i sytuacyjnego.

Bohaterami tej historii jest młodzież i jej problemy, także te z akceptacją grupy rówieśniczej, z akceptacją samego siebie. Każdy z barwnych bohaterów cierpi. Jeden ma depresję, drugi - boi się bliskości, przez co tworzy barierę między sobą, a światem zewnętrznym, jeszcze inny ma agorafobię, kolejny panicznie boi się pecha. Każdy z nich boryka się z tym w samotności. A pomiędzy tymi indywidualnymi historiami przewija się niczym duch Jack Horowitz - uczeń samej Śmierci.

Świetnym zabiegiem było uczłowieczenie Śmierci. Wciśnięcie jej w ciało kostropatego, chudego chłopaka, który nie jest pozbawiony wad i sam miewa lęki i który też pragnie miłości.

"Prawie ostateczna lista..." pokazuje, że walka ze swoimi lękami, fobiami i chorobami nie jest łatwa, prosta i przyjemna. Wymaga od nas wysiłku, akceptacji swojego stanu, pracy nad sobą i wsparcia ze strony najbliższych.
Na mnie zrobiła ogromne wrażenie i musiało minąć kilka dni nim byłam gotowa sięgnąć po następną książkę.

Jeśli lubicie książki, których bohaterami są młodzi ludzie na progu dorosłości, borykający się z niebanalnymi problemami, a wszystko podane w lekkim, okraszonym humorem stylu to POLECAM Wam "Prawie ostateczną listę najgorszych koszmarów" Krystal Sutherland.

Coś w okładce tej książki i w jej opisie sprawiło, że znalazła się na liście pobranych książek na czytnik (Legimi 😍). Gdy zobaczyłam ją jako ofertę do sprzedaży na grupie @Ksiażka za dyszkę musiałam ją kupić. I to był naprawdę świetny wybór.

Tematyka fobii, lęków, depresji i śmierci nie jest mi obca. Nie jest mi również obojętna, dlatego czytanie "Prawie ostatecznej listy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsze zaskoczenie tego roku i do tego pozytywne. Esther jest pełna kompleksów i lęków ukrywa siebie za strojami i nie pozwala by zawładnęły nią uczucia. Do tego cała jej rodzina nie należy do "normalnych". W całym tym chaosie spotyka Jonaha który powoli otwiera ją na świat i na życie. Szczerze to dawno już nie czytałam książek w którym główni bohaterowie to nastolatki ale bohaterowie tej książki choć młodzi przeżyli już nie jedno. Doświadczyli strachu, depresji i przemocy. Książka bardzo mi się podobała i pewnie sięgnę po następną tej autorki.

Pierwsze zaskoczenie tego roku i do tego pozytywne. Esther jest pełna kompleksów i lęków ukrywa siebie za strojami i nie pozwala by zawładnęły nią uczucia. Do tego cała jej rodzina nie należy do "normalnych". W całym tym chaosie spotyka Jonaha który powoli otwiera ją na świat i na życie. Szczerze to dawno już nie czytałam książek w którym główni bohaterowie to nastolatki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na początku książki miałam wrażenie, że czytam nowoczesną bajkę. Był Czerwony Kapturek, biznes cukierniczy i oczywiście pewien chłopiec. A ponadto dom niegasnącego światła, drzewa obwieszone amuletami i wizyty u dziadka w domu opieki.

Potem robi się ciemniej, aczkolwiek zachowując przy tym dość lekką atmosferę. Chociaż historia ta zajmuje się chorobami psychicznymi i lękiem, nigdy nie była przytłaczająca ani... hmm... dołująca. W rzeczywistości, w przeważającej części, byłam oczarowana i zachwycona. Szczególny plus należy się za wspaniałe słownictwo i nawiązania kulturowe.

Jestem nieco zaskoczona tym, jak bardzo podobała mi się historia, postacie i styl, którym została napisana ta książka. Ale najlepszą częścią była narracja, która sprawia, że ​​czytelnik ma wrażenie, że jest wtajemniczony w historię Esther jako jej przyjaciel. Dowiadujemy się wiele o jej rodzinie, przyjaźni, miłości i spotkaniach ze Śmiercią (Death).

Esther i Jonah byli poruszający, ponieważ ich przyjaźń rozkwitła pierwsza, zanim się romantycznie zaangażowali. W rzeczywistości te dwie postaci nie stają się od razu głównym przedmiotem historii, a ich przygody są całkiem zabawne. Był to dla mnie orzeźwiający oddech świeżego powietrza. Podobał mi się sposób, w jaki Jonah pomógł przezwyciężyć koszmary Esther i naprawdę dbał o jej dobre samopoczucie.

Pismo jest świetne. Jako studentka, czytam wiele książek i artykułów od pretensjonalnych pisarzy z pretensjonalnymi i imponującymi stylami pisania. Nie pomaga to, że to, co studiuję pozostawia tyle miejsca na metafory oraz ukryte znaczenia, których teraz wszędzie się doszukuję. Ale wiem, że to jest coś, z czym muszę sobie poradzić, więc dziękuję światu za dostarczenie mi tak uroczo napisanych książek do przeczytania w wolnym czasie, aby odkurzyć moją "pretensję".

Fabuła koncentruje się na klątwie i pozbyciu się lęków Esther w przeważającej części, dlatego temat chorób psychicznych nie był oficjalnie oraz obszernie poruszany, dopóki konkretne nieszczęśliwe wydarzenia nie pojawią się w życiu bohaterki. Wcześniej było to aluzją, ale muszę powiedzieć, że przez większość czasu zastanawiałam się, czy ta książka jest z gatunku "magicznego realizmu".

Książkę bardzo polecam innym czytelnikom, a sama już planuję lekturę innych książek Krystal Sutherland!

Na początku książki miałam wrażenie, że czytam nowoczesną bajkę. Był Czerwony Kapturek, biznes cukierniczy i oczywiście pewien chłopiec. A ponadto dom niegasnącego światła, drzewa obwieszone amuletami i wizyty u dziadka w domu opieki.

Potem robi się ciemniej, aczkolwiek zachowując przy tym dość lekką atmosferę. Chociaż historia ta zajmuje się chorobami psychicznymi i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to