Nie wiem co ze sobą pocznę, kiedy skończę czytać Sagę Rodu Poldarków. Ten świat tak bardzo wciąga, że człowiek w ogóle nie ma ochoty z niego rezygnować.
Dziewiąty tom jest utrzymany w bardzo dobrym tempie. Historia Rossa, Demelzy jak i ich dzieci jest prowadzona miarodajnie do pór roku, jakie w danym momencie opisuje autor. Wszystkie przygody wydają się być wybijane w takt, który pochłania nas bez reszty.
Przybysz z morza z ósmego tomu porządnie namieszał w rodzinie Poldakrów, a odwieczny wróg Goerge Warleggan dalej działa tak aby pokrzyżować szczęście naszych głównych bohaterów. Można odnieść wrażenie, że czasami losy ludzi są ze sobą nierozerwalnie złączone, czy to mówimy o dobrych, czy złych relacjach. Taką więzią niewątpliwe są połączeni Ross i George, ale również ich synowie Jeremy i Valentine. Jak to się skończy dla obu rodów, pewnie dowiem się z następnych tomów sagi...

Wpis zamieszczam w ramach wyzwania czytelniczego WyPożyczone.
http://www.rudymspojrzeniem.pl/2020/12/wyzwanie-czytelnicze-wypozyczone-2021.html

Nie wiem co ze sobą pocznę, kiedy skończę czytać Sagę Rodu Poldarków. Ten świat tak bardzo wciąga, że człowiek w ogóle nie ma ochoty z niego rezygnować.
Dziewiąty tom jest utrzymany w bardzo dobrym tempie. Historia Rossa, Demelzy jak i ich dzieci jest prowadzona miarodajnie do pór roku, jakie w danym momencie opisuje autor. Wszystkie przygody wydają się być wybijane w takt,...