Bella Poldark

Jak żyć, bez Poldarków. Cudowna saga

Jak żyć, bez Poldarków. Cudowna saga

Pokaż mimo to

Dobrze, że to już koniec.

Dobrze, że to już koniec.

Pokaż mimo to

Wszystko co dobre, szybko się kończy 😏
I przygoda z Poldarkami też dobiegła końca.

Cała seria była dla mnie wyzwaniem, ponieważ nie czytam zazwyczaj obyczajówek, ale ta saga skradła moje serce 💕
Bardzo zżyłam się z bohaterami, razem z nimi pokonywałam ich życiowe trudności, rozwiązywałam problemy. Życie w Kornwalii stało się moim życiem 😊
Spodziewałam się trochę innego zakończenia całej serii i trochę czuje niedosyt. Zakończenie pozostaje otwarte, czytelnik może sobie je wymyślić. Ja jednak wolę kiedy autor sam za mnie myśli i jednak dopisuje te zakończenie 😄

Całą sagę oceniam 10/10 i szczerze polecam wszystkim, którzy mają ochotę oderwać się trochę od rzeczywistości i przenieś się do XVIII-wiecznej Kornwalii 😉

Wszystko co dobre, szybko się kończy 😏
I przygoda z Poldarkami też dobiegła końca.

Cała seria była dla mnie wyzwaniem, ponieważ nie czytam zazwyczaj obyczajówek, ale ta saga skradła moje serce 💕
Bardzo zżyłam się z bohaterami, razem z nimi pokonywałam ich życiowe trudności, rozwiązywałam problemy. Życie w Kornwalii stało się moim życiem 😊
Spodziewałam się trochę innego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szkoda, że jest to ostatnia książka z tej serii. Chociaż przyznaję, że poprzednie części były znacznie lepsze, również ten cykl musiał się doczekać jakiegoś zakończenia. Czytelnik znajdzie tutaj o wiele więcej wspomnień i refleksji dotyczących poprzednich wydarzeń. Postęp akcji niewielki, ale po tylu częściach nie spodziewałam się niczego innego. Zakończenie bardzo spokojne, ale pasujące do klimatu. Dziewięć gwiazdek za całokształt w tej serii

Szkoda, że jest to ostatnia książka z tej serii. Chociaż przyznaję, że poprzednie części były znacznie lepsze, również ten cykl musiał się doczekać jakiegoś zakończenia. Czytelnik znajdzie tutaj o wiele więcej wspomnień i refleksji dotyczących poprzednich wydarzeń. Postęp akcji niewielki, ale po tylu częściach nie spodziewałam się niczego innego. Zakończenie bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poldarkowie dochodzą do siebie po stracie jakiej zaznali w poprzednim tomie. Od tego czasu minęły 3 lata. Clowence prowadzi firmę żeglugową oraz szuka nowej miłości. Bella rozpoczyna naukę śpiewu oraz stawia pierwsze kroki na scenie. W Kornwalii pojawia się groźny morderca kobiet.
Wątek kryminalny mnie nie zadowolił, dosyć łatwo jest zgadnąć kim jest morderca.
Po tylu przeczytanych przeze mnie tomach sagi o Poldarkach, przyzwyczaiłam się już do powolnego tempa akcji, długich opisów przyrody i dialogów o niczym. W tej kwestii ta część niczym mnie nie zaskoczyła.
We wcześniejszych tomach lubiłam Belle i pokładałam w niej duże nadzieje. Jeremy i Clowance nie przypadli mi do gustu, młoda Bella była zupełnie inna od swojego rodzeństwa. Była harda, zabawna i nieustraszona. Bella w tej części niestety jakby traci swój wcześniejszy blask. Niby jest pewna siebie i na swój sposób przebojowa ale mnie jednak czegoś w niej zabrakło. No i podobnie jak swoje rodzeństwo zachowuje się nierozsądnie jak tylko się zakochuje.
Jasnym promykiem we wcześniejszych częściach był Valentine. Tutaj niestety ta postać bardzo się zmieniła. Autor zrobił z niego dziwaka i wariata, to jak kończy jego wątek również niespecjalnie mnie zadowolił.
W ogóle mam wrażenie, że całość historii kończy się ale jakby się nie kończyła. To znaczy wiem, że nie ma już kolejnych tomów ale wątki postaci nie zostały rozstrzygnięte, tak jakby Autor chciał kontynuować losy swoich bohaterów.
Podsumowując całą sagę o Poldarkach, uważam, że to naprawdę kawał dobrej powieści obyczajowej z ciekawymi wątkami historycznymi i społecznymi. Daje możliwość dowiedzenia się jak wyglądało życie zwykłych ludzi w tamtych czasach, tych zamożnych oraz biedaków a także jak przebiegały wojny napoleońskie. To również wspaniała saga rodzinna ukazująca dzieje poszczególnych członków rodziny Poldarków i Werlegganów oraz ich przyjaciół na przestrzeni lat. Niestety saga nie jest równa. Pierwsze tomu są dużo lepsze niż ostatnie. W mojej ocenie dużo ciekawsze są perypetie młodych Rossa i Demelzy niż ich dzieci. Mimo wszystko książkę polecam, na pewno warto po nią sięgnąć.

Poldarkowie dochodzą do siebie po stracie jakiej zaznali w poprzednim tomie. Od tego czasu minęły 3 lata. Clowence prowadzi firmę żeglugową oraz szuka nowej miłości. Bella rozpoczyna naukę śpiewu oraz stawia pierwsze kroki na scenie. W Kornwalii pojawia się groźny morderca kobiet.
Wątek kryminalny mnie nie zadowolił, dosyć łatwo jest zgadnąć kim jest morderca.
Po tylu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem zrozpaczona, że to już koniec i więcej tomów nie będzie. Czytało mi się wspaniale. Jak żyć? :(

Jestem zrozpaczona, że to już koniec i więcej tomów nie będzie. Czytało mi się wspaniale. Jak żyć? :(

Pokaż mimo to

Po lekturze "Belli Poldark" długo się nie mogłam pozbierać, ostatni tom tej wspaniałej historii i opowieść o Poldarkach dobiegła końca.
No i jak tu się pożegnać z bohaterami?
Tym razem Autor znów powraca na stare kornwalijskie tory, a politykę zostawia na boku, powracają starzy znajomi, dorosłe już dzieci Rossa dawno wiodą swoje życie, mają wzloty i upadki, miłosne perypetie i zawody nikogo nie ominą.
Autor jak zawsze umiejętnie dzieli tom na parę wątków, oczywiście tytułowa Bella i jej sercowe oraz zawodowe kłopoty wysuną się na plan pierwszy tym razem.
Nareszcie ta sympatyczna Bella gra pierwsze skrzypce, marzy o sławie i karierze śpiewaczki operowej, do czego nakłania ją wieloletni narzeczony Chris Havergal. Belli niestety nie ominą kłopoty, gdy na horyzoncie zjawi się przystojny francuski dyrygent.
Choć charakter ma dość chwiejny i jest strasznie niezdecydowana, to jednak Bella jest chyba najbardziej sympatyczna z wszystkich dzieci Rossa i Demelzy.
Autor wspaniale prowadzi całą akcję, rozwiązuje wszystkie możliwe wątki perfekcyjnie: czy to Clowance, czy Ross i Demelza czy drugoplanowa Cuby Trevanion Czytelnik czuje się w pełni usatysfakcjonowany.
Wyjątek może stanowić pełna nostalgii i smutku historia Valentina Warleggana, który w tym tomie nieco sporządniał, a wszystkie jego wcześniejsze ekscesy to próba zwrócenia na siebie uwagi Rossa, jego biologicznego ojca.
Ross do końca nie chce przyjąć do wiadomości tego jakże oczywistego faktu.
Zakończenie mocno nostalgiczne, nie mogłam się przez to oderwać od "Belli.." i ciągle do niego wracałam.
Koniec tych przepięknych kornwalijskich historii, aż się łezka w oku kręci, tak się zżyłam ze wszystkimi bohaterami, nawet z wiecznie zrzędzącymi Judem i Prudie ;)
Ostatni tom bardzo mi przypadł do gustu, jako całość - przepiękna, malownicza, cudowna saga, polecam każdemu tę wspaniałą przygodę! :)

Po lekturze "Belli Poldark" długo się nie mogłam pozbierać, ostatni tom tej wspaniałej historii i opowieść o Poldarkach dobiegła końca.
No i jak tu się pożegnać z bohaterami?
Tym razem Autor znów powraca na stare kornwalijskie tory, a politykę zostawia na boku, powracają starzy znajomi, dorosłe już dzieci Rossa dawno wiodą swoje życie, mają wzloty i upadki, miłosne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Kiedy przed trzema laty sięgałam po pierwszy tom Sagi Rodu Poldarków autorstwa Winstona Grahama, nie podejrzewałam, iż będzie to początek tak wspaniałej historii, która na długo pozostanie w mym sercu i pamięci. Gdy do tego wszystkiego doszedł jeszcze emitowany w telewizji serial oparty na książkach… gdy zobaczyłam Aidana Turnera oraz Eleanor Tomlinson wcielających się w główne role… przepadłam doszczętnie. Nie było już dla mnie żadnego ratunku. Z niecierpliwością wyczekiwałam premiery kolejnych części Sagi, a gdy ta w końcu trafiała w me ręce, uszczęśliwiała mnie niczym dziecko, które otrzymało wymarzony prezent.

Teraz jednak nadszedł czas pożegnań…"

Czytaj dalej: https://magicznyswiatksiazki.pl/bella-poldark-winston-graham/

"Kiedy przed trzema laty sięgałam po pierwszy tom Sagi Rodu Poldarków autorstwa Winstona Grahama, nie podejrzewałam, iż będzie to początek tak wspaniałej historii, która na długo pozostanie w mym sercu i pamięci. Gdy do tego wszystkiego doszedł jeszcze emitowany w telewizji serial oparty na książkach… gdy zobaczyłam Aidana Turnera oraz Eleanor Tomlinson wcielających się w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Boleść, smutek i żałość spowija me serce i duszę,
przeżywam katusze.
Tom był to 12 - ostatni.
A ja nadal jestem w Poldarkach matni :(.


__________________________________________
Swoją drogą niezwykle podobał mi się pomysł Grahama aby poprowadzić Bellę w stronę opery i aktorstwa.
To dowodzi, jak bardzo oczytany i ukulturalniony był Winston Graham; potrafił się bowiem poruszać po wielu płaszczyznach: od nauki, historii, geografii, żeglarstwie po muzykę, teatr, literaturę.

Chapeau bas !

Drogie wydawnictwo Czarna Owca! Wydajcie więcej książek Grahama.
Za długo już jest zapomniany...

Boleść, smutek i żałość spowija me serce i duszę,
przeżywam katusze.
Tom był to 12 - ostatni.
A ja nadal jestem w Poldarkach matni :(.


__________________________________________
Swoją drogą niezwykle podobał mi się pomysł Grahama aby poprowadzić Bellę w stronę opery i aktorstwa.
To dowodzi, jak bardzo oczytany i ukulturalniony był Winston Graham; potrafił się bowiem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnia część i naciągana. Zawiodłam się

Ostatnia część i naciągana. Zawiodłam się

Pokaż mimo to