Cudowna (krótka) historia, do której uwielbiamy wracać. Zawsze chciałam takich rodziców jak rodzice Lotty - dojrzałych, rozumiejących, mieszczących złość małego dziecka, nieoceniających, świadomie wspierających i budujących relacje z dzieckiem. Teraz sama staram się być taką mamą i bardzo to lubię.

Cudowna (krótka) historia, do której uwielbiamy wracać. Zawsze chciałam takich rodziców jak rodzice Lotty - dojrzałych, rozumiejących, mieszczących złość małego dziecka, nieoceniających, świadomie wspierających i budujących relacje z dzieckiem. Teraz sama staram się być taką mamą i bardzo to lubię.

MIŚ REKIN I PIES ZAPRASZAJĄ NA RECENZJĘ Z DODATKAMI http://kwyrloczka.pl/2023/04/13/o-tym-jak-zazywamy-odtrutke-na-dunie-lotta-z-ulicy-awanturnikow-astrid-lindgren/

CIEPŁO, CIEPŁO W SERCU MYM

Dawno, dawno temu w odległej Szwecji, żyła mała Lotta. Mała Lotta nie pochodziła z rozbitej rodziny. Ma kochającego tatusia i mamusię, którzy bardzo o nią dbają. Ma też rodzeństwo i czasem bardzo sobie dokuczają, szczególnie kiedy Lottcie śni się, że biją jej Niśka. Choć Lotta ma dopiero pięć lat, właśnie zrobiła okropne głupstwo. Bardzo szybko musi wyprowadzić się z domu, zanim mama wróci z zakupami. Faktycznie znajduje sobie nowe gospodarstwo, ale nie do końca jest tak jak myślała, mądrzy rodzice zadbają jednak o to, żeby mogła się dzięki tej przygodzie czegoś ważnego nauczyć.

KIEDYŚ TO BYŁO

Piękne to czasy, w których nie ma jeszcze kaszojadów, gówniaków i bombelków, a dziecko jest największą wartością dla każdego dorosłego, nie tylko rodzica. Lotta z ulicy Awanturników to ciepła opowieść o dziecięcym uporze, o radzeniu sobie ze złością i strachem oraz o konsekwencjach, jakie powinno ponosić nawet pięcioletnie dziecko. Krótka bajeczka na jedno wieczorne czytanie dla każdego maluszka, napisana prostym językiem, w zasadzie o niczym, a jednak o tak wielu sprawach. Kawał dobrej, bezpiecznej ideologicznie literatury dziecięcej. Polecam z czysty sumieniem.

NIE JEST TO KONIEC

Jeśli spodobały Wam się przygody Lotty z ulicy Awanturników powinniście wiedzieć, że jest także część druga, o której już niedługo opowiem. Zapomniałam jeszcze dodać, że jest to, moim zdaniem, bardzo dobra książka do pierwszego samodzielnego czytania. Duże litry i ładne ilustracje na pewno ułatwią dziecku rozpoczęcie przygody z książkami.

MIŚ REKIN I PIES ZAPRASZAJĄ NA RECENZJĘ Z DODATKAMI http://kwyrloczka.pl/2023/04/13/o-tym-jak-zazywamy-odtrutke-na-dunie-lotta-z-ulicy-awanturnikow-astrid-lindgren/

CIEPŁO, CIEPŁO W SERCU MYM

Dawno, dawno temu w odległej Szwecji, żyła mała Lotta. Mała Lotta nie pochodziła z rozbitej rodziny. Ma kochającego tatusia i mamusię, którzy bardzo o nią dbają. Ma też rodzeństwo i...

Odważna dziewczynka z milionem pomysłów w głowie. Jej emocje są prawdziwe, niic tu nie jest koloryzowane. Krzyczy,atakuje słownie, w złości tnie sweterek, wyprowadza się z domu. Dla nas rodziców, to ważna książka, by dostrzec, co się dzieje w głowie dziecka w przypadku takich zachowań.

Odważna dziewczynka z milionem pomysłów w głowie. Jej emocje są prawdziwe, niic tu nie jest koloryzowane. Krzyczy,atakuje słownie, w złości tnie sweterek, wyprowadza się z domu. Dla nas rodziców, to ważna książka, by dostrzec, co się dzieje w głowie dziecka w przypadku takich zachowań.

Mądra, ciepła, bajka.

Mądra, ciepła, bajka.

Astrid Lindgren pokochałam dopiero w czasach studenckich. Za "Dziećmi z Bullerbyn" nie przepadałam. W podstawówce działały mi na nerwy. Jedną jedyną ksiązkę Lindgren kochałam wtedy i kocham nadal miłościa pierwszą - "Ronję córkę zbójnika". 😍 Tym razem polecę jednak inną książkę, a właściwie książeczkę, bo rozmiarowo jest niewielka.
"Lotta z ulicy Awanturników" to opowieść o małej 5-letniej dziewczynce, która z powodu niezrozumienia przez mamę wyprowadza się z domu... do szopki na posesji u sąsiadki. 😉 Wszystko oczywiście dobrze się kończy.
Książeczka urocza, ciepła do czytania dla młodszych dzieci, bardzo mądrze i z uwagą przedstawiająca świat dziecięcych problemów.

Astrid Lindgren pokochałam dopiero w czasach studenckich. Za "Dziećmi z Bullerbyn" nie przepadałam. W podstawówce działały mi na nerwy. Jedną jedyną ksiązkę Lindgren kochałam wtedy i kocham nadal miłościa pierwszą - "Ronję córkę zbójnika". 😍 Tym razem polecę jednak inną książkę, a właściwie książeczkę, bo rozmiarowo jest niewielka.
"Lotta z ulicy Awanturników" to opowieść o...

Astrid Lindgren
"Lotta z ulicy Awanturników"

Ponieważ mamy ferie, a wiadomo, że na feriach najlepiej chce się robić nic...a jak się jest u ukochanych dziadków na wsi, to już zupełnie - mało nas tutaj ostatnio. Ale moja ośmiolatka zaskakuje i oprócz lektury - niewiadomo kiedy ogarnęła kilka książkowych pozycji. Niewielkich, w sam raz na wspólne głośne czytanie z babciunią :-)
Lotta. Broszurkowe opowiadanie, które szturmem zdobyło serce córki.
- Mamo...a Lotta ucieka z doooomu....
- Mamo...a Lotta ma bardzo mądrych rodziców....
- Mamo...a Lotta pocięła swój sweterek. NOŻYCZKAMI!
- Mamo...a Lotta powiedziała do swojej mamy, że jest GŁUPIA!!
I wśród tych dobiegających do mnie komentarzy - oczy jak spodki, bo świat dziecka jest przecież innemu dziecku taki bliski. A Astrid Lindgren potrafi ten świat ukazać, jak nikt!
Bo przecież kiedy ma się niefajny sen - nikt nie zrywa się z łóżka szczęśliwy. I swetry gryzą (oj, jak ja to doskonale pamiętam!) I kiedy się przebimba i problemy przerastają zdolności pięcioletniego dziecka - chce się uciec w domu. I starsze rodzeństwo, które nie zawsze jest najmilsze. I mama, bo przecież wszystko jest nie tak.
Życie. Prawdziwe życie.
Lotta ma jednak coś wyjątkowego: mądrych, kochających, odpowiedzialnych rodziców, którzy pozwalają jej popełniać błędy i ponosić ich konsekwencje, a kiedy trzeba - wyciągają pomocną dłoń. To prawdziwe szczęście mieć takich rodziców!
Duża czcionka, ośmiolatka ogarnęła w dwa dni, więc do samodzielnego czytania nadaje się jak najbardziej. Obrazki, które aż chce się pokolorować. Jak dla mnie - obowiązkowa lektura każdego RODZICA! Do czytania ze zrozumieniem.
Polecamy, serio!

Astrid Lindgren
"Lotta z ulicy Awanturników"

Ponieważ mamy ferie, a wiadomo, że na feriach najlepiej chce się robić nic...a jak się jest u ukochanych dziadków na wsi, to już zupełnie - mało nas tutaj ostatnio. Ale moja ośmiolatka zaskakuje i oprócz lektury - niewiadomo kiedy ogarnęła kilka książkowych pozycji. Niewielkich, w sam raz na wspólne głośne czytanie z babciunią...

Lotta to dziewczynka z charakterem. I jeżeli ma zły humor, to nic się na to nie poradzi. I jeśli postanowi, że się wyprowadza z domu, to tak zrobi. Nieważne, że jest mała, ponieważ właśnie kończy pięć lat. Ona im wszystkim pokaże. Czyta się świetnie, dziecko wręcz nie może oderwać się od lektury, a dorosły również czerpie z niej niebagatelną przyjemność.

Lotta to dziewczynka z charakterem. I jeżeli ma zły humor, to nic się na to nie poradzi. I jeśli postanowi, że się wyprowadza z domu, to tak zrobi. Nieważne, że jest mała, ponieważ właśnie kończy pięć lat. Ona im wszystkim pokaże. Czyta się świetnie, dziecko wręcz nie może oderwać się od lektury, a dorosły również czerpie z niej niebagatelną przyjemność.

Jedna z ukochanych książek z dzieciństwa. Myślę, że każdy z nas po części czuł się taką Lottą lub chciał się czuć.

Jedna z ukochanych książek z dzieciństwa. Myślę, że każdy z nas po części czuł się taką Lottą lub chciał się czuć.

Klasyka dziecięcej literatury. Zawsze dobra, nigdy się nie zestarzeje.

Klasyka dziecięcej literatury. Zawsze dobra, nigdy się nie zestarzeje.

Mama nauczycielka, ja miłośniczka książek, a nigdy nie słyszałam o tej książce! Jak to jest możliwe? Na pewno nie miałam jej nigdy w rękach, choć chodziłam do biblioteki raz w tygodniu. Wychowana bez internetu, opierałam się tylko na tym co kupowała mama i co znalazłam w bibliotece. Szkoda, że nie natrafiłam na ten tytuł jako dziecko, myślę że ta lektura mogłaby odmienić moje życie...

A jest rzeczywiście w stanie to uczynić! Mamy oto przed sobą 5-letnią Lottę, awanturnicę, która rozpoczyna dzień od złości z głupiego powodu. Jej zły humor wpływa na osoby z jej otoczenia równie kiepsko. Doprowadza do kilku niemiłych zdarzeń - błahych, ale w oczach dziecka nieziemsko ważnych.

Dzieci powinny czytać tę książkę z rodzicami - uwierzcie mi, zadadzą kilka pytań "ej, ale właściwie dlaczego ona tak zrobiła?" i po takim pytaniu można zacząć z dzieckiem ważną życiową rozmowę o zachowaniu, o miłości do rodziny i inne tego typu albo możemy znaleźć inne rozwiązanie do tych sytuacji. Ta książka powinna stanąć na półce waszych dzieci jak najwcześniej. Jest sympatyczną lekturą to wspólnego poczytania - klasyk, warto mieć.

Mama nauczycielka, ja miłośniczka książek, a nigdy nie słyszałam o tej książce! Jak to jest możliwe? Na pewno nie miałam jej nigdy w rękach, choć chodziłam do biblioteki raz w tygodniu. Wychowana bez internetu, opierałam się tylko na tym co kupowała mama i co znalazłam w bibliotece. Szkoda, że nie natrafiłam na ten tytuł jako dziecko, myślę że ta lektura mogłaby odmienić...