Interesująca książka prezentująca polskiemu czytelnikowi bardzo słabo znany temat, lub może w ogóle nie znany, o kościele katolickim i jego stosunkach z władcą w XVII-wiecznym Kongu (gros terytorium to dzisiejsza Angola). Autor jako pierwszy, w rodzimej literaturze historycznej, omawia stosunki władcy Konga, tytułowego Garcii II, z klerem kościoła katolickiego w tym z reprezentującymi go misjonarzami z zakonu kapucynów. Prezentuje nam znaczenie tych kontaktów tak dla misjonarzy jak i władcy oraz oczekiwania obu stron. Nie pomija również problemów ze wzajemny zrozumieniem, będących pochodnią innego sposobu myślenia Europejczyków i mieszkańców Afryki.
Wadą pracy jest brak rozdziałów które przybliżyłyby czytelnikowi historię królestwa Kongo, jego zróżnicowanie etniczne i językowe, niechrześcijańskie wierzenia, ustrój czy demografię i wielkość terytorialną na której przyszło działać misjonarzom z Europy za panowania Garcii II. Tak samo brakuje choćby krótkiej biografii tegoż władcy. Po prawdzie część wyżej wzmiankowanych zastrzeżeń jest opisana na łamach książki, ale są zbyt ogólnikowe i rozproszone pomiędzy poszczególnymi rozdziałami. Z tego powodu nie tworzą całości i utrudniają usystematyzowanie wiedzy czytelnikowi. Jest to duża wada zważywszy, że w Polsce temat ten jest w rzeczywistości terra incognita .
Mimo wszystko publikację polecam.

Interesująca książka prezentująca polskiemu czytelnikowi bardzo słabo znany temat, lub może w ogóle nie znany, o kościele katolickim i jego stosunkach z władcą w XVII-wiecznym Kongu (gros terytorium to dzisiejsza Angola). Autor jako pierwszy, w rodzimej literaturze historycznej, omawia stosunki władcy Konga, tytułowego Garcii II, z klerem kościoła katolickiego w tym z ...