Książka ma za zadanie przedstawić nastrój panujący w nowo powstałej Litwie po I wojnie światowej w stosunku do Polaków, stanowiących według ówcześnie tam rządzących i klasy intelektualnej, o której autor zresztą wypowiada się negatywnie, największe zagrożenie wewnętrzne. Nie zamierzam skupiać się na przypadkach przemocy czy rugowania Polaków z życia społeczno-gospodarczego ówczesnej Litwy, sam autor zrobił to skrupulatnie, aczkolwiek można odnieść wrażenie, iż nieco tendencyjnie.

Ja natomiast chciałbym się skupić na sferze geopolityczniej, "robienia" polityki zagranicznej w tamtejszych realiach, przy istniejących modach, trendach, a mianowicie popularności samostanowienia, niepodległości uciskanych, dzięki czemu zyskała przecież sama Polska. Opierając się na zastanych poszlakach, nie tylko w niniejszej pracy, należy "docenić" czy jak kto woli przekląć politykę głównie Niemiec czy Rosji. Jeśli sprawa niepodległości choćby państw Europy Środkowo-Wschodniej stała się tak istotna, że obalenie tych pomysłów wydaje się natenczas niemożliwe, to kreujmy powstanie tych, częstokroć nowych tworów, osłabiając państwa które realnie mogą nam zagrozić. Powstanie Litwy i Ukrainy przy wyraźnym poparciu Niemiec, przesuwa Rosję na wschód, osłabia ją w Europie Wschodniej i daje Niemcom wolną rękę w tym regionie, redukując możliwość niebezpiecznych tarć między dwoma kolosami. Natomiast dla Polski również oznacza to osłabienie, mniejsza, kadłubowa Polska, która najprędzej szukałaby rozszerzenia na wschód, nie staje się istotnym przeciwnikiem Niemiec. W dodatku Ukraina oraz Litwą swą tożsamość opierają, pewnie przy poparciu Niemiec, na ostrzu antypolskim, co w jakiś sposób rujnuje plany hipotetycznego sojuszu federacyjnego.

Takie wnioski nie powstają po przeczytaniu jednej pracy, ukazują, na nieszczęście dla nas, kunszt Niemiec nawet w tragicznej dla nich sytuacji geopolitycznej, a u nas brak inicjatyw w sferze polityki zagranicznej zarówno wtedy jak dziś. Bo spójrzmy szczerze? Na kogo orientują się w dzisiejszych czasach państwa Europy Wschodniej? Wystarczy przeanalizować wizyty zagraniczne głów tych państw, by dostrzec gdzie najczęściej realizują wizyty państwowe.

Książka ma za zadanie przedstawić nastrój panujący w nowo powstałej Litwie po I wojnie światowej w stosunku do Polaków, stanowiących według ówcześnie tam rządzących i klasy intelektualnej, o której autor zresztą wypowiada się negatywnie, największe zagrożenie wewnętrzne. Nie zamierzam skupiać się na przypadkach przemocy czy rugowania Polaków z życia społeczno-gospodarczego...