Publikacja jest reprintem książki Władysława Studnickiego, o tym samym tytule, z 1927 r.
Praca składa się z dwóch części. W pierwszej autor omawia reformy rolne przeprowadzone w niektórych państwach europy środkowo-wschodniej po I wojnie światowej. Druga część odnosi się do reformy rolnej w Polsce.
Warto już na samym początku zaznaczyć, że powyższe dzieło nie miało charakteru naukowego. Jest to publicystyka pisana na gorąco i wydana w 1927 r., czyli krótko po reformach rolnych opisanych w pracy, gdy jeszcze wszystkie następstwa reform się nie ujawniły. Tym samym jest to dzieło subiektywne, nacechowane poglądami i przemyśleniami autora na opisywane wydarzenia.
Wielką wadą wydania jest to, że mamy do czynienia z oryginalnym tekstem w nowej obwolucie. Zachowano oryginalny tekst pierwodruku z całą obowiązującą wtedy składnią i gramatyką oraz sposobem pisania autora. Edytorstwo nie istnieje, nie ma w ogóle żadnych przypisów pozwalających czytelnikowi w zorientowaniu się w wydarzeniach i postaciach pojawiających się na łamach książki. Utrudnia to odbiór i właściwe zrozumienie pisanego tekstu mniej wyrobionym czytelnikom.
Czy w takim razie pracę można polecić i czy ma jakieś wartościowe partie? Oczywiście. Największą wartością książki są, zamieszczone w pracy, różne dane statystyczne oraz opinie współczesnych odnoszące się do reform rolnych w poszczególnych krajach trudno dostępne polskiemu czytelnikowi (albo niedostępne wcale). Także warto książkę przeczytać by poznać zdanie na tytułowy temat jednego z uczestnika tamtych wydarzeń dość mocno zaangażowanego w temat.

Publikacja jest reprintem książki Władysława Studnickiego, o tym samym tytule, z 1927 r.
Praca składa się z dwóch części. W pierwszej autor omawia reformy rolne przeprowadzone w niektórych państwach europy środkowo-wschodniej po I wojnie światowej. Druga część odnosi się do reformy rolnej w Polsce.
Warto już na samym początku zaznaczyć, że powyższe dzieło nie miało...