Balet fascynuje mnie jako forma sztuki, która jest szalenie wymagająca wobec tego, kto ją uprawia. W pełni zależna od sprawności ludzkiego ciała, które musi zostać ujarzmione, w drakoński sposób wyćwiczone i złożone na ołtarzu sztuki. Dziś spektakle baletowe nie poruszają tłumów, a sam balet jest sztuką dla znawców, ale w XIX wieku był bardzo popularny, a wybitni tancerze stawali się bożyszczami, którym rzucano pod nogi kwiaty i noszono na rękach. I właśnie zbeletryzowaną biografię najwybitniejszej polskiej baletnicy XIX wieku postanowiła napisać nieznana mi do tej pory Weronika Wierzchowska.
Celowo podkreślam, że jest to biografia zbeletryzowana, bo tak naprawdę autorka dodała do historii Heleny Cholewnickiej tyle elementów fikcyjnych, że śmiało można zaryzykować tezę, że biografii jest tu połowa, a reszta to wyobraźnia i to puszczona momentami za bardzo samopas.
Poznajemy życie tej utalentowanej tancerki od dnia wstąpienia jej do szkoły baletowej przy Teatrze Wielkim w Warszawie i towarzyszymy jej aż do śmierci. Odnalazłam w internecie informacje o Cholewnickiej i muszę stwierdzić, że Weronika Wierzchowska nie wyszła poza to, co można przeczytać w Wikipedii. Przedstawia pierwsze kroki młodej tancerki, debiut, wspinanie się po szczeblach kariery aż do uhonorowania jej przez cara Aleksandra II specjalnie dla niej stworzonym tytułem primaballerina assoluta i późniejszą błyskotliwą karierę z rolami kreowanymi na scenach Paryża, Neapolu, Wiednia. Weronika Wierzchowska najwyraźniej uznała jednak życie swojej bohaterki za zbyt monotonne i dlatego dołożyła trochę zbyt wiele, czyniąc ze swojej książki bardziej nieco naiwną powieść obyczajową niż biograficzną. Bo oto Helena obdarzona jest paranormalnymi zdolnościami: rozmawia z duchami, widuje anioła śmierci, umie czytać w ludzkich myślach... Czy nie zanadto pofolgowała autorka swojej wyobraźni? Co prawda sama w posłowiu przyznaje, że niektóre postaci i cechy zostały przez nią wymyślone, ale moim zdaniem było to zbyteczne.
Plusem tej powieści jest umiejętne odtworzenie klimatu Warszawy okresu zaboru rosyjskiego, a przede wszystkim realiów życia artystów i warunków, w jakich uprawiali sztukę. Opisy garderób, zwyczajów i przesądów tancerzy, informacje o zarobkach, traktowaniu tancerzy niemogących już tańczyć, funkcjonowania teatrów to naprawdę dobra robota. Udały się również sceny z opisami występów Heleny Cholewnickiej- dzięki nim wiem, o czym były spektakle, jakie okoliczności towarzyszyły ich wystawieniom, jak działała cenzura w balecie, a nawet, jakie kroki i figury musiała zrobić baletnica, odgrywając swoją rolę.
Nie uważam czasu spędzonego na lekturze „Tancerki” za stracony. Mało tego, czytało mi się naprawdę przyjemnie. Wybierając jednak tę książkę trzeba mieć świadomość, że to raczej powieść biograficzna (z naciskiem na powieść) niż biografia sensu stricte.

Balet fascynuje mnie jako forma sztuki, która jest szalenie wymagająca wobec tego, kto ją uprawia. W pełni zależna od sprawności ludzkiego ciała, które musi zostać ujarzmione, w drakoński sposób wyćwiczone i złożone na ołtarzu sztuki. Dziś spektakle baletowe nie poruszają tłumów, a sam balet jest sztuką dla znawców, ale w XIX wieku był bardzo popularny, a wybitni tancerze...

Świetna powieść historyczno-biograficzna o wybitnej polskiej artystce baletu Helenie Cholewickiej, żyjącej w Warszawie w XIX wieku, która jako jedyna w historii Warszawskich Teatrów Rządowych otrzymała tytuł primaballerina assoluta. Opowieść ubarwiona postaciami stworzonymi przez autorkę, ale główne wydarzenia i realia dotyczące tancerki, Warszawy i Polski oraz życia w tamtych czasach są oparte na faktach historycznych. Książka ukazuje mozolne, trudne, niemal mordercze dochodzenie tancerek do doskonałości. Bardzo polecam, trudno się było od niej oderwać.

Świetna powieść historyczno-biograficzna o wybitnej polskiej artystce baletu Helenie Cholewickiej, żyjącej w Warszawie w XIX wieku, która jako jedyna w historii Warszawskich Teatrów Rządowych otrzymała tytuł primaballerina assoluta. Opowieść ubarwiona postaciami stworzonymi przez autorkę, ale główne wydarzenia i realia dotyczące tancerki, Warszawy i Polski oraz życia w...

Słodko-gorzka opowieść o życiu baletnic w XIX wieku. Nie miałam pojęcia o Helenie Cholewickiej, bo nigdy balet mnie nie interesował. Dzięki tej książce trochę poznałam tę formę sztuki np. jak nazywa się sukienka baletnicy. W książce też przewija się dużo autentycznych postaci (wiem, bo wygooglowałam). Sama Helena mnie urzekła głównie swoją nieśmiałością (sama mam z nią duży problem) i taką dobrocią. Jedyne co mi przeszkadzało w odbiorze to te wszystkie nadnaturalne zjawiska, trochę autorkę poniosła fantazja w tym względzie.

Słodko-gorzka opowieść o życiu baletnic w XIX wieku. Nie miałam pojęcia o Helenie Cholewickiej, bo nigdy balet mnie nie interesował. Dzięki tej książce trochę poznałam tę formę sztuki np. jak nazywa się sukienka baletnicy. W książce też przewija się dużo autentycznych postaci (wiem, bo wygooglowałam). Sama Helena mnie urzekła głównie swoją nieśmiałością (sama mam z nią duży...

Książka nie do końca spełniła moje oczekiwania. Wprawdzie zaznajamia nas z biografią tancerki i czasami jej współczesnymi, ale pisana jest językiem charakterystycznym dla literatury dziecięcej.

Książka nie do końca spełniła moje oczekiwania. Wprawdzie zaznajamia nas z biografią tancerki i czasami jej współczesnymi, ale pisana jest językiem charakterystycznym dla literatury dziecięcej.

Cudowna i wzruszająca opowieść o największej gwieździe polskiego baletu w XIX w. Książka tak mnie wciągnęła, że , przeczytałam ją w jeden dzień. Bardzo polubiłam postać głównej bohaterki, dzięki powieści zagłębiłam się w świat baletu.

Cudowna i wzruszająca opowieść o największej gwieździe polskiego baletu w XIX w. Książka tak mnie wciągnęła, że , przeczytałam ją w jeden dzień. Bardzo polubiłam postać głównej bohaterki, dzięki powieści zagłębiłam się w świat baletu.

Z opisu spodziewałam się biograficznej opowieści o wybitnej tancerce polskiego baletu. Dostałam historię o wybitnej dziewczynce, duchach, aniołach dziwnych, nadprzyrodzonych rzeczach. I nie miałabym z tym większego problemu, gdyby nie pisano na okładce tak, jakby książka zawierała życiorys! Kolejną rzeczą, która mnie w tej książce boli, jest fakt, że sporo część dokonań tancerki zrzucono nie na jej ciężką pracę, ale na nadprzyrodzone moce. No nie!

Z opisu spodziewałam się biograficznej opowieści o wybitnej tancerce polskiego baletu. Dostałam historię o wybitnej dziewczynce, duchach, aniołach dziwnych, nadprzyrodzonych rzeczach. I nie miałabym z tym większego problemu, gdyby nie pisano na okładce tak, jakby książka zawierała życiorys! Kolejną rzeczą, która mnie w tej książce boli, jest fakt, że sporo część dokonań...

Utalentowana bohaterka codziennie ciężko pracowała by osiągnąć cel.
Wydarzenia opisane na tle rozbiorów polskich, przybliża czytelnikowi historię istnienia baletu.
Uważam, że jest to jedna z wybitnych polskich kobiecych postaci w historii, a dowiedziałam się o niej, dopiero dzięki tej książce.
Ciekawie napisana zainteresowała mnie baletem, do tego stopnia, że zamierzam pójść na tego typu przedstawienie.

Utalentowana bohaterka codziennie ciężko pracowała by osiągnąć cel.
Wydarzenia opisane na tle rozbiorów polskich, przybliża czytelnikowi historię istnienia baletu.
Uważam, że jest to jedna z wybitnych polskich kobiecych postaci w historii, a dowiedziałam się o niej, dopiero dzięki tej książce.
Ciekawie napisana zainteresowała mnie baletem, do tego stopnia, że zamierzam...

Podziwiam balet więc gdy w ręce wpadła mi książka o baletnicy to koniecznie musiałam ją przeczytać. Ale gdy już zaczęłam, to miałam spory problem, do jakiej kategorii ją zaliczyć: biografii czy fantastyki. Autorka splotła ze sobą historię prawdziwej artystki z elementami nadprzyrodzonymi, miejscami aż za bardzo. Duchy i inne widziadła raczej nie pasowały mi do tej historii. I, mimo mocnego sfabularyzowania historii, dowiedziałam się nieco o historii baletu i jego (prawdziwych) postaciach oraz codzienności tancerek za kulisami.

Podziwiam balet więc gdy w ręce wpadła mi książka o baletnicy to koniecznie musiałam ją przeczytać. Ale gdy już zaczęłam, to miałam spory problem, do jakiej kategorii ją zaliczyć: biografii czy fantastyki. Autorka splotła ze sobą historię prawdziwej artystki z elementami nadprzyrodzonymi, miejscami aż za bardzo. Duchy i inne widziadła raczej nie pasowały mi do tej historii....

Ufff, koniec lektury przyjęłam z prawdziwą ulgą, bowiem dobrnęłam do ostatniej strony tylko dlatego, by napisać uczciwą recenzję. Spodziewałam się powieści biograficznej, a otrzymałam czytadło dla pensjonarek. Niestety, choć wyobraźnię autorka ma nader bujną, to brakuje jej artyzmu, pisarskiego talentu. I - na litość - jeśli chce się pisać o katolicyzmie (nawet chcąc ukazać go w złym świetle - jakaś przedziwna moda polskiej powieści),to należy mieć o nim pojęcie wykraczające poza brukowce i wiedzieć, że nawet, gdy w coś się nie wierzy, to z grzeczności oraz względów ortograficznych, używa się wielkich liter: " W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego"!!! Przypuszczam, że po książki p. Wierzchowskiej już nie sięgnę. Szkoda mi tylko postaci Heleny Cholewickiej, której dobrego imienia nie już kto bronić...

Ufff, koniec lektury przyjęłam z prawdziwą ulgą, bowiem dobrnęłam do ostatniej strony tylko dlatego, by napisać uczciwą recenzję. Spodziewałam się powieści biograficznej, a otrzymałam czytadło dla pensjonarek. Niestety, choć wyobraźnię autorka ma nader bujną, to brakuje jej artyzmu, pisarskiego talentu. I - na litość - jeśli chce się pisać o katolicyzmie (nawet chcąc ukazać...

Prawdziwa historia polskiej primabaleriny XIX wieku. Zdolnej, ambitnej, pracowitej, a przy tym niebywale skromnej. Cieszącej się ogromną sympatią i uwielbieniem widzów. Kim była Helena Cholewicka? Zdecydowanie jedną z najwybitniejszych polskich baletnic.

Myślę, że można tę książkę określić nie tylko jako biografię z nutką fikcyjnych postaci i sytuacji, ale również jako powieść historyczną, w której są zawarte losy Polski i czasów z jakimi przyszło się zmierzyć naszemu narodowi.

Piękna, wciągająca i skłaniająca do refleksji. A także sprawiająca, że masz ochotę przejść się do teatru! A to duża sztuka! ;)

Prawdziwa historia polskiej primabaleriny XIX wieku. Zdolnej, ambitnej, pracowitej, a przy tym niebywale skromnej. Cieszącej się ogromną sympatią i uwielbieniem widzów. Kim była Helena Cholewicka? Zdecydowanie jedną z najwybitniejszych polskich baletnic.

Myślę, że można tę książkę określić nie tylko jako biografię z nutką fikcyjnych postaci i sytuacji, ale również jako...