To druga z rzędu książka o żałobie, którą przeczytałam. Poprzednia, "Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę" okazała się słabym romansidłem, natomiast ta, jest czymś zupełnie innym, na zupełnie innym poziomie. To świetnie napisana powieść o przeżywaniu, pełna ciepła i miłości, która stanowi hymn na cześć życia. Świetnie tę tezę oddaje cytat "Nie wiemy, na co umrzemy, ale możemy zdecydować, jak żyć" (s. 340). Pięknie prowadzona narracja prowadzi nas przez historie bohaterów, którzy jak w życiu, mają swoje tajemnice i bolączki, którzy są oceniani przez innych tylko po pozorach. Mamy tu całą gamę emocji, tych pozytywnych i tych mniej radosnych, bohaterów różnego pokroju, masę ciepła i empatii, nieporozumień, złości i smutków, a do tego przepiękną Bretanię, która jest dodatkowym atutem książki. Mimo ciężąru gatunkowego, "Miedzy niebam a Lou" czyta się przyjemnie i szybko, a emocje i przemyślenia po lekturze raczej zostaną na dłużej. Już dawno nie czytałam tak wyjątkowej powieści. Polecam!

To druga z rzędu książka o żałobie, którą przeczytałam. Poprzednia, "Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę" okazała się słabym romansidłem, natomiast ta, jest czymś zupełnie innym, na zupełnie innym poziomie. To świetnie napisana powieść o przeżywaniu, pełna ciepła i miłości, która stanowi hymn na cześć życia. Świetnie tę tezę oddaje cytat "Nie wiemy, na co...

Słodko-gorzka historia o życiu i śmierci. O tym, że nic nie jest czarno-białe, a ludzie często są inni niż możnaby sądzić po pierwszym spotkaniu.
Piękna i wciągająca.

Słodko-gorzka historia o życiu i śmierci. O tym, że nic nie jest czarno-białe, a ludzie często są inni niż możnaby sądzić po pierwszym spotkaniu.
Piękna i wciągająca.

"Starsze panie umierają, piękne kobiety gasną. Zgasłaś, Lou, i zostawiłaś mnie z raną w sercu".
__________
Przepiękna historia prawdziwej miłości. Takiej, po której zostaje pustka w sercu i ciężko ją zapełnić. Kiedy umiera Lou, żona, matka i najlepsza babcia, jej mąż, Jo, nie potrafi się z tym pogodzić. Ona zostawia mu jednak list w zalakowanej butelce, który będzie mógł przeczytać po wykonaniu tajemniczej misji, również powierzonej mu przez żonę. Cudowna opowieść o przyjaźni, więziach rodzinnych, dramatach i radościach, z urokliwą małą wysepką we Francji w tle. Wydaje mi się, że mało mówi się o tej książce, a jest tak dobra, że przeczytałam ją w dwa dni. Zauroczył mnie piękny styl autorki, trafne cytaty, a także sposób narracji. Jo oraz inni członkowie rodziny cały czas zwracają się do zmarłej Lou, opowiadają jej, co się dzieje w ich życiu po jej śmierci. Książka pokazuje jaką drogę musi przejść człowiek, żeby oswoić się z żałobą; jak kruche i krótkie jest życie, więc nie warto żywić urazy do osób, które kochamy, ale nie potrafimy im czegoś wybaczyć. Każdy z nas popełnia błędy, a prawda czasami wygląda inaczej, niż może się nam wydawać.

"Starsze panie umierają, piękne kobiety gasną. Zgasłaś, Lou, i zostawiłaś mnie z raną w sercu".
__________
Przepiękna historia prawdziwej miłości. Takiej, po której zostaje pustka w sercu i ciężko ją zapełnić. Kiedy umiera Lou, żona, matka i najlepsza babcia, jej mąż, Jo, nie potrafi się z tym pogodzić. Ona zostawia mu jednak list w zalakowanej butelce, który będzie mógł...

Trochę wolno się rozkręcała, ale po kilku rozdziałach trafiłam w jej objęcia i wytrwałam aż do końca. Świetnie opowiedziana historia rodziny, w której z początku wszystko wydaje się być dysfunkcyjne. Wzruszyła i dała wspaniałą lekcję pokory. Gorąco polecam, ale dla ludzi doświadczonych, którzy już niejedno przezyli. Doświadczenie jest darem, jeśli w ślad za nim podąża wyrozumiałość dla innych.

Trochę wolno się rozkręcała, ale po kilku rozdziałach trafiłam w jej objęcia i wytrwałam aż do końca. Świetnie opowiedziana historia rodziny, w której z początku wszystko wydaje się być dysfunkcyjne. Wzruszyła i dała wspaniałą lekcję pokory. Gorąco polecam, ale dla ludzi doświadczonych, którzy już niejedno przezyli. Doświadczenie jest darem, jeśli w ślad za nim podąża...

Kolejny wyjątkowy prezent od przyjaciółki-czytelniczki, która dobrze zna mój gust. Ta powieść francuskiej lekarki porwała mnie na całego. Wyjątkowa, czarująca, wzruszająca, nietuzinkowa, chociaż o… miłości. Dokładniej o różnych odcieniach miłości. O miłości życia; o miłości do kobiety, która odeszła; o miłości do ojca, którego ciągle nie ma; o miłości do kochanki; o zaborczej miłości nadopiekuńczej matki; o ucieczce przed prawdziwą miłością w miłostki; o miłości przyjacielskiej i miłości do wyjątkowej wyspy, z której pochodzą bohaterowie tej książki.

Jo i Lou to para emerytów, których wiele lat temu połączyła prawdziwa miłość. Nie powiem: „aż po grób” lecz nad życie, gdyż kobieta właśnie zmarła, a uczucie do niej jest tak silne jak na początku. Lou. znając swego męża najlepiej na świecie, powierzyła mu w testamencie pewną misję, o której nie może nikomu powiedzieć. Mimo, iż początkowo Jo sądził, że to jeden z jej kolejnych żartów, postanowił sumiennie wypełnić ostatnią wolę ukochanej. Tym bardziej, że „w nagrodę” czekała na niego butelka z dwoma listami od niej. Jednym był znany mu pakt, który Jo podpisał z nią wiele lat temu w wyjątkowym dniu, drugi list to niespodzianka…

C.D.: https://czytany-blog.blogspot.com/

Kolejny wyjątkowy prezent od przyjaciółki-czytelniczki, która dobrze zna mój gust. Ta powieść francuskiej lekarki porwała mnie na całego. Wyjątkowa, czarująca, wzruszająca, nietuzinkowa, chociaż o… miłości. Dokładniej o różnych odcieniach miłości. O miłości życia; o miłości do kobiety, która odeszła; o miłości do ojca, którego ciągle nie ma; o miłości do kochanki; o...

Książka wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenia. Możemy zawalczyć o swoje relacje rodzinne, nawet wtedy gdy sami uważamy, że już jest za późno. Naprawdę warto.

Książka wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenia. Możemy zawalczyć o swoje relacje rodzinne, nawet wtedy gdy sami uważamy, że już jest za późno. Naprawdę warto.

Gdy braknie najważniejszego ogniwa, wszystko może się rozsypać i nigdy nie skleić. Szczęśliwe, wręcz sielankowe życie małżeństwa w średnim wieku na francuskiej wyspie Groix przerywa nagła śmierć Lou - ukochanej żony, matki i babci. Jo (Joseph) - pogrążony w rozpaczy małżonek, do tej pory zapracowany kardiolog, nie dość, że musi pogodzić się ze stratą ukochanej, to jeszcze musi stać się ojcem i głową rodziny. Rodzina w obliczu tragedii powinna się wspierać, niestety - okazuje się, że właśnie tym najważniejszym ogniwem była Lou. Jak pozbierać teraz te rozsypane kawałki i skleić? Mądra Lou zostawiła u notariusza testament, a także list dla Jo, w którym wyznaczyła mężowi specjalne zadanie. Ma on sprawić, by ich dorosłe dzieci stały się szczęśliwe, bo ich dotychczasowe życie było tylko pozornie poukładane. Na początku Jo, jak łatwo się domyślacie, nie daje rady. Nie potrafi żyć bez Lou, chce umrzeć, popada w depresję. Uratowany przez przyjaciół z wyspy, zaczyna powoli realizować wyznaczone zadanie. Dyskretnie wnika w skomplikowane życie swojego syna i córki, obserwuje, poznaje ich i wyciąga wnioski. Z nieobecnego ojca i dziadka staje się nowym spajającym ogniwem. Ważnym elementem powieści jest wieloosobowa narracja - to dzięki niej możemy dobrze poznać każdego członka rodziny, z Lou włącznie. Okazuje się, że miłość i rodzina to nie jedyne problemy bohaterów. Za każdym z nich stoi jakaś historia, często to ona jest powodem konkretnych zachowań. "Między niebem a Lou" Lorraine Fouchet to mocno osadzona w kulturze bretońskiej i celtyckiej powieść obyczajowa, w której miłość gra pierwsze skrzypce. Ta małżeńska i ta rodzicielska. Ta zdradzona i ta odnaleziona. Mimo tego, że porusza wiele trudnych tematów, powieść pozwala nam zrozumieć, że każdy z nas może popełniać błędy, nawet ranić innych, ale to nie znaczy, że jesteśmy złymi ludźmi. Polecam!

Gdy braknie najważniejszego ogniwa, wszystko może się rozsypać i nigdy nie skleić. Szczęśliwe, wręcz sielankowe życie małżeństwa w średnim wieku na francuskiej wyspie Groix przerywa nagła śmierć Lou - ukochanej żony, matki i babci. Jo (Joseph) - pogrążony w rozpaczy małżonek, do tej pory zapracowany kardiolog, nie dość, że musi pogodzić się ze stratą ukochanej, to jeszcze...

Książka o więzach rodzinnych i żałobie. Trafiłam prosto w moje serce.

Książka o więzach rodzinnych i żałobie. Trafiłam prosto w moje serce.

Przepiękna opowieść. Bardzo polecam.

Przepiękna opowieść. Bardzo polecam.

Czuję szczególną więź z Lou.
Ten sam dzień urodzin. Jej Alzheimer i ten mojego taty którego mogę mieć w genach. I najważniejsze - miłość. Bezgraniczna, bezwarunkowa, czuła i piękna. Taka o której się mówi "Oni są dla siebie stworzeni, są dwoma częściami jednej duszy". Miłość, jaka zdarza się ludziom raz na milion lat. Szczęście jakie daje odwzajemnione uczucie, czytanie w myślach, rozumienie się bez słów, pewność i poczucie spełnienie każdego dnia. Miała Lou, mam i ja.
Zauroczyła mnie ta opowieść ... zaczarowała.
Niezwykła.

Czuję szczególną więź z Lou.
Ten sam dzień urodzin. Jej Alzheimer i ten mojego taty którego mogę mieć w genach. I najważniejsze - miłość. Bezgraniczna, bezwarunkowa, czuła i piękna. Taka o której się mówi "Oni są dla siebie stworzeni, są dwoma częściami jednej duszy". Miłość, jaka zdarza się ludziom raz na milion lat. Szczęście jakie daje odwzajemnione uczucie, czytanie...