Księga snów

To książka, która porusza na wskroś i wyzwala wiele emocji. Nie sposób przejść obok niej bez emocji i czytać, bez drżenia rąk. Jest to piękna literatura, która sprawia, że czas staje w miejscu.
To opowieść o byciu gdzieś pomiędzy. Między życiem a śmiercią. Ta trzytorowa narracja, subtelnie oddaje różne emocje i przemyślenia ludzi, towarzyszących choremu w śpiączce. To historia o miłości, nadziei tak wielkiej jak ocean, i próbie oszukania przeznaczenia.
Czytałam poprzednie książki Niny Goerge, i ta była najbardziej poruszająca. Smutna, ale z blaskiem nadziei. To pewnie zasługa ogromu miłości. Po lekturze tej historii zdecydowanie bardziej docenia się i szanuje życie i teraźniejszość.
Tak smutne, a tak piękne...

To książka, która porusza na wskroś i wyzwala wiele emocji. Nie sposób przejść obok niej bez emocji i czytać, bez drżenia rąk. Jest to piękna literatura, która sprawia, że czas staje w miejscu.
To opowieść o byciu gdzieś pomiędzy. Między życiem a śmiercią. Ta trzytorowa narracja, subtelnie oddaje różne emocje i przemyślenia ludzi, towarzyszących choremu w śpiączce. To...

Po przeczytaniu mam mieszane uczucia. Książka jest dość specyficzna. Na koniec wywarła na mnie pozytywne odczucia, jednak przez długi czas mocno się dłużyła.

Po przeczytaniu mam mieszane uczucia. Książka jest dość specyficzna. Na koniec wywarła na mnie pozytywne odczucia, jednak przez długi czas mocno się dłużyła.

Choć trafiłam na nią przypadkowo to po jej przeczytaniu wiem, że napotkałam tę książkę w idealnym momencie. Książkę czyta się dość szybko, jednak jej treść skłania to poświęcenia jej jednak dłuższej chwili i zastanowienia się jak samemu postąpiłoby się w podobnej sytuacji. Jak dla mnie plusem jest ukazanie jej treści z perspektywy trzech narratorów i pokazanie jak na różnych etapach życia człowiek podchodzi do swoich wyborów, miłości, przemijania.

Choć trafiłam na nią przypadkowo to po jej przeczytaniu wiem, że napotkałam tę książkę w idealnym momencie. Książkę czyta się dość szybko, jednak jej treść skłania to poświęcenia jej jednak dłuższej chwili i zastanowienia się jak samemu postąpiłoby się w podobnej sytuacji. Jak dla mnie plusem jest ukazanie jej treści z perspektywy trzech narratorów i pokazanie jak na...

Podchodzę drugi raz do napisania opinii na temat tej książki i jest to dla mnie niemałe wyzwanie, ponieważ zrobiła na mnie duże wrażenie i ciężko mi skupić myśli. Przypadkiem trafiłam na nią w bibliotece, nie miałam czasu na przeczytanie opisu, ale okładka mnie tak bardzo oczarowała, że musiałam ją wziąć. Za każdym razem, gdy sięgałam po książkę, chwilkę poświęcałam na przyglądanie się przepięknej grafice.
Na początku książka odrobinę się dłużyła, obawiałam się, że mnie nie "wciągnie", a to uczucie pozostało po poprzedniej, świetnej powieści, którą przeczytałam. Na szczęście porwała mnie i nim się obejrzałam, skończyłam czytać. Akcja toczy się w miarę szybko, mimo to polecam nie czytać jej "w pośpiechu". Nad wieloma zdaniami chce się pomyśleć, przeanalizować je. Przewidywałam trzy zakończenia, czym bliżej końca byłam, tym więcej opcji uważałam za możliwe, a i tak się zaskoczyłam. Polecam tę książkę i choć jest ona zakończeniem cyklu, na pewno sięgnę po poprzednie powieści "Lawendowy pokój" oraz "Księżyc nad Bretanią" tej samej autorki.

Podchodzę drugi raz do napisania opinii na temat tej książki i jest to dla mnie niemałe wyzwanie, ponieważ zrobiła na mnie duże wrażenie i ciężko mi skupić myśli. Przypadkiem trafiłam na nią w bibliotece, nie miałam czasu na przeczytanie opisu, ale okładka mnie tak bardzo oczarowała, że musiałam ją wziąć. Za każdym razem, gdy sięgałam po książkę, chwilkę poświęcałam na...

Ta książka zostanie ze mną jeszcze na długo. Piękna, wzruszająca, pokazująca, jak kruche może być życie.

Ta książka zostanie ze mną jeszcze na długo. Piękna, wzruszająca, pokazująca, jak kruche może być życie.

Książka z mojego ulubionego tematu, tak rzadko poruszanego w książkach: zawsze jest coś między "jest" a "nie ma" (cytat z filmu Jasminum).
Bardzo poetycka, poruszająca wrażliwe struny serca rzecz o niewidzialnym, niewytłumaczalnym, ulotnym. Książka dla wrażliwców, lubiących o miłości, kruchości ale i sile uczuć.
W książce cudownie uchwycone są i spisane myśli i uczucia, które trudno nazwać i opisać. Tu jest to uczynione delikatnie, wciągająco i z wdziękiem. Smakowita i otulająca swym ciepłem książka. Duże zaskoczenie!

Książka z mojego ulubionego tematu, tak rzadko poruszanego w książkach: zawsze jest coś między "jest" a "nie ma" (cytat z filmu Jasminum).
Bardzo poetycka, poruszająca wrażliwe struny serca rzecz o niewidzialnym, niewytłumaczalnym, ulotnym. Książka dla wrażliwców, lubiących o miłości, kruchości ale i sile uczuć.
W książce cudownie uchwycone są i spisane myśli i uczucia,...

⠀
"Na tym właśnie polega magia literatury. Niektóre historie coś w nas uruchamiają. Nie wiemy co ani dlaczego, nie wiemy które zdanie ma na nas taki wpływ, i co sprawia, że nasz świat nieodwracalnie się zmienia. Czasem dopiero po latach zauważamy, że książka zrobiła szczelinę w naszej rzeczywistości, przez którą udało się nam uciec od małości i apatii."
⠀
Macie książki, które coś w Was, w Waszym życiu zmieniły?
Chętnie je poznam :)
⠀
Na początku trudno mi się było odnaleźć w narracji trzech postaci. Główną z nich jest Henri, bohater ratujący topiącą się dziewczynkę, który później wpada pod samochód i jest w śpiączce.
Jego Syn Sam, który widział Go pierwszy raz w szpitalu, wyczuwa aurę ludzi, którzy Go otaczają i zaniedbuje szkolne obowiązki, by móc być przy Ojcu, którego nie zna.
Eddie natomiast to była partnerka Henriego, która musi wyrazić zgodę na "zarządzanie" wszystkim co wokół byłego się dzieje. Staje się odpowiedzalna za każdą czynność. Jest to szalenie wielka odpowiedzialność.... Książka opisuje stan, jakim jest śpiączka. Henri podróżuje między stanami świadomości. Początkowo chce wrócić do życia, aby powiedzieć Eddie, że tak naprawdę bardzo Ją kocha. Jednak zwycięża miłość do Samuela i Henri prowadzi do życia Maddie (dziewczynę w której Syn się zakochał, a która straciła rodzinę w wypadku autobusu). Niezwykle "poplątana" narracja sprawiła, że książka nie jest lekka w czytaniu, ale warta uwagi. Autorka pokazuje, że śmierć, to nie koniec wędrówki. Poza nią istnieje świat, którego nie dostrzegamy, ale umarli dostrzegają nas.

⠀
"Na tym właśnie polega magia literatury. Niektóre historie coś w nas uruchamiają. Nie wiemy co ani dlaczego, nie wiemy które zdanie ma na nas taki wpływ, i co sprawia, że nasz świat nieodwracalnie się zmienia. Czasem dopiero po latach zauważamy, że książka zrobiła szczelinę w naszej rzeczywistości, przez którą udało się nam uciec od małości i apatii."
⠀
Macie książki,...

Interesująca historia opowiedziana na dwóch płaszczyznach, które przeplatają się ze sobą - niebo i ziemia. Autorka stawia swoich bohaterów przed trudnymi wyborami i decyzjami, które mogą odwrócić ich życie niemal do góry nogami. Skłania przy tym czytelnika do autorefleksji i zadawania sobie pytań - co ja by zrobiła na miejscu tego bohatera?

Interesująca historia opowiedziana na dwóch płaszczyznach, które przeplatają się ze sobą - niebo i ziemia. Autorka stawia swoich bohaterów przed trudnymi wyborami i decyzjami, które mogą odwrócić ich życie niemal do góry nogami. Skłania przy tym czytelnika do autorefleksji i zadawania sobie pytań - co ja by zrobiła na miejscu tego bohatera?

Mniej więcej do połowy akcja w książce zamiera stopniowo, w końcu myślałam że przerwę jej czytanie. Ale cieszę się, że tego nie zrobiłam. Mniej więcej od połowy do końca przyspiesza. Generalnie to nie jest książka do czytania na szybko, jako lekki, przyjemny przerywnik w ciągu dnia. Trzeba wczuć się w jej treść, bez pośpiechu, wejść w refleksyjny nastrój, by odczuć jej klimat. Inaczej po prostu może wydać się niecierpliwemu czytelnikowi nudna. Jej piękno kryje się w głębi, pod zewnętrzną warstwą tekstu.

Mniej więcej do połowy akcja w książce zamiera stopniowo, w końcu myślałam że przerwę jej czytanie. Ale cieszę się, że tego nie zrobiłam. Mniej więcej od połowy do końca przyspiesza. Generalnie to nie jest książka do czytania na szybko, jako lekki, przyjemny przerywnik w ciągu dnia. Trzeba wczuć się w jej treść, bez pośpiechu, wejść w refleksyjny nastrój, by odczuć jej...

"Księga snów" to powieść nieoczywista, tocząca się na granicy realizmu, w sferze domysłów. To powieść o śmierci i życiu pomiędzy, pomiędzy życiem i śmiercią. To powieść o pogubionym mężczyźnie, o dojrzewającym chłopcu, o silnej, zranionej kobiecie. To powieść o ojcach, tak, chyba przede wszystkim o ojcach, o ich utracie.
Fabułę oglądamy oczami trójki bohaterów. Henriego- mężczyzny z trudną przeszłością, Sama- jego syna, synestetyka, chłopaka czujacego świat mocniej od większości ludzi i Eddie- Edwiny, kobiety wplątanej do świata Henriego nagle i z zaskoczenia...
Nie sposób oderwać się od tej historii, nie sposób nie zaciskać kciuków, nie kibicować bohaterom.
Jestem zachwycona pomysłem na fabułę, spodziewałam się powieści w stylu "Lawendowego pokoju", a tu takie zaskoczenie. Warto po nią sięgnąć i dać się porwać, zajrzeć głębiej, do świata którego nigdy tak naprawdę nie poznamy...

"Księga snów" to powieść nieoczywista, tocząca się na granicy realizmu, w sferze domysłów. To powieść o śmierci i życiu pomiędzy, pomiędzy życiem i śmiercią. To powieść o pogubionym mężczyźnie, o dojrzewającym chłopcu, o silnej, zranionej kobiecie. To powieść o ojcach, tak, chyba przede wszystkim o ojcach, o ich utracie.
Fabułę oglądamy oczami trójki bohaterów. Henriego-...