Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Strasznie fajna, lekka, wciągająca i przede wszystkim - z genialnym poczuciem humoru! Bardzo lubię bohaterki z taką dozą dowcipnej samokrytyki. Historię Zuzy czytałam z wypiekami na twarzy! A realia Nowej Zelandii dodają tej książce niesamowitego uroku. Polecam z czystym sumieniem!

Strasznie fajna, lekka, wciągająca i przede wszystkim - z genialnym poczuciem humoru! Bardzo lubię bohaterki z taką dozą dowcipnej samokrytyki. Historię Zuzy czytałam z wypiekami na twarzy! A realia Nowej Zelandii dodają tej książce niesamowitego uroku. Polecam z czystym sumieniem!

Już pierwsze zdanie tej książki mnie ujęło: „To nie jest poradnik o wychowywaniu kota. To jest książka o tym, jak go nie wychowywać, ponieważ wychowywanie tego czworonoga nie ma żadnego sensu”. Kochani, kot to nie jest mniejszy pies! Do kota w ogóle nie należy podchodzić z myślą, że trzeba go wychować! Właśnie to nam autorka pokazuje, w sposób mądry, wyważony i poparty ogromnym doświadczeniem. Z tej książki emanuje głęboka znajomość kociej natury. Autorka na przykładach pokazuje, że koty potrafią się znakomicie komunikować z człowiekiem, że mają potrzeby wyższe, że potrafią się dostosować. Choć miałam w życiu kilka kotów, to wiele się z książki nauczyłam. Dlatego spokojnie polecam ją ludziom już posiadającym koty. Ta książka może ich przygotować na przyszłość: na nowe koty pojawiające się w domu, na chorobę kota, na starość zwierzęcia. Posiadacze kotów na pewno docenią też ilustracje – rysunkowe memy z kotem w roli głównej. Są tak celne, tak prawdziwe, i tak śmieszne, że czasem śmiałam się w głos.
Książka Barbary Sieradzan ma jeszcze jedną ważną zaletę: jest praktyczna. Podsuwa szereg rozwiązań, które łączy jedno: są sprawdzone. Jednak polecam czytać książkę w całości, a nie tylko rozdziały poświęcone poszczególnym problemom. Po skończeniu lektury będziecie rozumieć kota znacznie lepiej. Ale nie łudźcie się, nigdy nie zrozumiecie go do końca. Możecie go jedynie uszanować, a wtedy on uszanuje was.

Już pierwsze zdanie tej książki mnie ujęło: „To nie jest poradnik o wychowywaniu kota. To jest książka o tym, jak go nie wychowywać, ponieważ wychowywanie tego czworonoga nie ma żadnego sensu”. Kochani, kot to nie jest mniejszy pies! Do kota w ogóle nie należy podchodzić z myślą, że trzeba go wychować! Właśnie to nam autorka pokazuje, w sposób mądry, wyważony i poparty...

Czuć tę samą rękę, co w Trzech krokach od siebie: jest emocjonująco i romantycznie, Bardzo dobra książka dla młodzieży. Polecam!

Czuć tę samą rękę, co w Trzech krokach od siebie: jest emocjonująco i romantycznie, Bardzo dobra książka dla młodzieży. Polecam!