Moja pierwsza książka, zatem daję 1 gwiazdkę.
Straszna kaszana, jak Wy w ogóle, możecie to czytać to nie wiem... :P

Moja pierwsza książka, zatem daję 1 gwiazdkę.
Straszna kaszana, jak Wy w ogóle, możecie to czytać to nie wiem... :P

Przeczytałem na razie pierwsze opowiadanie ze zbioru - rzadko mi się zdarza oceniać antologie po jednym utworze, ale w tym wypadku jestem więcej niż pewien, że dalej nie będzie lepiej. Ale na razie kontynuuję czytanie, ponieważ pozycja jest pewnym kuriozum, na miarę Eragona (przez którego nie przebrnąłem) i jestem po prostu ciekaw gdzie wypadają granice żenady i grafomaństwa. Przy wszystkich swoich wadach, do których należy kiepski, pseudoartystyczny język, przypominający jako żywo wypociny 15-letniego entuzjasty gier fantasy, poprzetykany współczesnymi kolokwializmami zupełnie od czapy; banał na banale, tysiąckroć wałkowane motywy i wizje świata przedstawionego oraz bohaterowie, którzy są nieciekawi, tekturowi i absolutnie niezabawni (choć momentami mogłoby się wydawać, że dialogi wsadzone w ich usta mają być dowcipne - nie są) - no więc przy tych wadach, opowiadania mają dwie zalety. Przede wszystkim może być wzorem, jak NIE należy pisać, by nie zostać uznanym za grafomana. Ponadto może być źródłem natchnienia dla młodych pisarzy - skoro taki syf znalazł swojego wydawce i można go jeszcze znaleźć na dziale fantastyki w Empiku, to znaczy że szanse na debiut są całkiem spore.

Przeczytałem na razie pierwsze opowiadanie ze zbioru - rzadko mi się zdarza oceniać antologie po jednym utworze, ale w tym wypadku jestem więcej niż pewien, że dalej nie będzie lepiej. Ale na razie kontynuuję czytanie, ponieważ pozycja jest pewnym kuriozum, na miarę Eragona (przez którego nie przebrnąłem) i jestem po prostu ciekaw gdzie wypadają granice żenady i...