Moje podróże w ciemno

Podobnie jak w "Tandemie w szkocką kratkę" Hanna Pasterny z wdziękiem i humorem opisuje jak sobie radzi z trudnymi sytuacjami jako osoba niewidoma aktywna zawodowo, ciekawa świata. W tym przypadku właśnie jest wiele o jej perypetiach na lotniskach (ogółem z transportem) oraz zwiedzaniem takich krajów jak np. USA. Hania uczestniczy tam w różnych konferencjach oraz zwiedzaniu.
Też jako osoba religijna mówi o tym jak sobie radzi z tym aby trafić do kościoła oraz jak sobie radzić w zachowywaniu się w nim ze względu na różne zwyczaje zależnie od kraju.
Wspomina o profesor z Zespołem Aspergera (o znajomości z nią szerzej opowiadała w swojej poprzedniej książce), której prawdziwe imię chyba brzmi jednak Marion. W 'Tandemie...' występowała jako "Helen".
Najbardziej przeraziła mnie sytuacja, w której arabski taksówkarz niemówiący zbytnio po angielsku, a potem zostawił na środku chodnika udzielający zdawkowych instrukcji tzn. dla widzącej osoby nie byłoby to problemem, bo nie było to (jak się okazało) daleko, ale jako osobie niewidomej... Poza tym ją szarpał za laskę, bo nie umiał wyjaśnić, że jako muzułmanin chcąc je podprowadzić nie może dotykać obcych kobiet. Nie dość, że zarobił na niej to jeszcze naraził ją na takie stresy. Później Hania dowiedziała się, że (w czasie kiedy ona tam była) w Nowym Jorku z powodu dużego zapotrzebowania dostają nawet ci, którzy oblali egzamin.
Autorka w lekki, umiejętny sposób potrafi przybliżyć sposób postrzegania i radzenia sobie osób niewidomych, ale dla mnie osobiście nie było tu aż tak wiele przydatnego i szczególnie interesującego. Niemniej jednak ze względu na dystans oraz odwagę pani Pasterny myślę, że warto tak z ciekawości przeczytać.

Podobnie jak w "Tandemie w szkocką kratkę" Hanna Pasterny z wdziękiem i humorem opisuje jak sobie radzi z trudnymi sytuacjami jako osoba niewidoma aktywna zawodowo, ciekawa świata. W tym przypadku właśnie jest wiele o jej perypetiach na lotniskach (ogółem z transportem) oraz zwiedzaniem takich krajów jak np. USA. Hania uczestniczy tam w różnych konferencjach oraz...

Książka pełna ciepła, optymizmu i humoru. Fantastycznie zbliża światy widzących i niewidzących. Pokazuje, że chcieć znaczy móc i cały świat stoi otworem.

Książka pełna ciepła, optymizmu i humoru. Fantastycznie zbliża światy widzących i niewidzących. Pokazuje, że chcieć znaczy móc i cały świat stoi otworem.