znowu wracam do twórczości Tomka. Już to chyba kiedyś czytałem ale zawsze jest dobrze sobie odswieżyc ksiażke, tym bardziej że jest to zbiorek "na raz". "

Tam gdzie rozkwitają serca" to zbiór 7 opowiadań. Tomek bawi się swobodnie konwencjami pokazując nam historie z róznych gatunków, mamy tu trochę grozy, obyczajówki, fantastyki i w sumie dramatu. Ogółem dla każdego coś sie znajdzie.

Zbiorek rozpoczyna opowiadanie "zostań ze mną" które niejako jest prototypem pózniejszej powieści "zguba".

Dalej mamy krótkie opowiadanie o duchach przeszłosci i stracie.

Następne jest już o zemście po latach. (skupiajace się nie na samych czynach samym dązaniu do wyrównania rachunków)

Kolejne opowiadanie pt. "ksieżniczka to już historia z życia wzieta, z małym dodatkiem fantastycznym i niesamowicie smutnym wydzwiękiem. W dalszym ciągu pokazuje że ludzie to najgorszy gatunek.

Czytajac dalej znajdziemy historie z czarnym kotem w tle który wcale nie jest taki pechowy-ot taki wesoły przerywnik przed dwoma najsmutniejszymi opowiadaniami czyli "tylko przez chwile" i "zamarzniętymi sercami". W obu pojawia się miłość matki do dziecka i obie są cholernie smutne.

Aa i tak jeszcze wspomne, opowiadanie "tylko przez chwile" znalazło się także jako dodatek do "pełzającej śmierci" wiec jeśli chcecie się zapoznać a nie złapiecie powższej to przynajmniej tam to przeczytacie.

Tak jak wspominałem groza odgrywa tu raczej marginalną kwestie, w odróznieniu od czającego się smutku i żalu. Tomek w dalszym ciągu udowadnia ze potrafi bawić się czytelnikiem i targać jego uczuciami w najmniej oczekiwanym momencie.

Nie mam pojęcia jak z dostępnością. Kiedyś kupiłem to od samego autora i niewiem nawet jaki był nakład tego, mimo wszystko jeśli gdzieś złapiecie to kupujcie, nie jest to objetosciowa ksiażka ale warto ją znać. Zresztą jak i wiele rzeczy które Tomek napisał.

znowu wracam do twórczości Tomka. Już to chyba kiedyś czytałem ale zawsze jest dobrze sobie odswieżyc ksiażke, tym bardziej że jest to zbiorek "na raz". "

Tam gdzie rozkwitają serca" to zbiór 7 opowiadań. Tomek bawi się swobodnie konwencjami pokazując nam historie z róznych gatunków, mamy tu trochę grozy, obyczajówki, fantastyki i w sumie dramatu. Ogółem dla każdego coś...

Tomasza Siwca znałem w zasadzie z jednego opowiadania w tomie "Oblicza grozy" i podobało mi się. Po lekturze nowego zbiorku jestem pewien, że nie raz jeszcze sięgnę po Jego twórczość.

Zrobię to wcale nie ze względu na operowanie ekstremą. W krótkich, wyrazistych opowiadaniach Tomasz Siwiec eksponuje głęboką wrażliwość na... na życie tak naprawdę. Zarówno ludzi, jak i zwierząt. Właśnie to bardzo ludzkie, empatyczne podejście najmocniej przebija z kart książki. Moje serce zwierzoluba wygrał już pierwszym opowiadaniem, "Zostań ze mną", wstrząsającym losem porzuconego psa i genialnym finałem - tak powinno to być rozgrywane w każdej sytuacji! Może niektórzy by sobie coś uświadomili. Wielki ładunek emocjonalny, chyba moje ulubione w tym zbiorze.
Chłopiec - nietypowe podejście do ważkiego tematu, pierwiastek fantastyczny jest tu niepokojąco możliwy do urzeczywistnienia
Żal za grzechy - czy resocjalizacja naprawdę działa? Nowatorski program da nam odpowiedź...
Księżniczka - opowiadanie nieco inne od pozostałych, poruszająca historia marzeń małej dziewczynki
Czarny kot przynosi... - kolejne "zwierzowe", łamiące stereotyp czarnego kota, chociaż miałem opory wobec bohatera który zwierzaka chciał ubić - jednocześnie czułem, że to agresja bardziej werbalna i nie o to tu chodzi
Tylko przez chwilę - wstrząsające i poruszające, jakże możliwe. Potworna historia przedstawiona przez pryzmat dziecka. Zderzenie dziecięcej niewinności z dorosłym złem...
Zamarznięte serca - potworne rozwinięcie bardzo życiowej sytuacji - piszę tu ogólnikowo, by nie zdradzać treści, ale po lekturze zimne dreszcze przebiegną po plecach.

Sposób podejścia do codziennych sytuacji, postaw, zjawisk jest tak bardzo zdroworozsądkowy i prawdziwy, że aż chce się więcej. A ukazanie przez autora horrorów takiej wrażliwości - moim zdaniem bardzo szczere i potrzebne, choćby tylko dla obalenia potocznego przeświadczenia o nienaturalnym uwielbieniu ekstremy.

Tomasza Siwca znałem w zasadzie z jednego opowiadania w tomie "Oblicza grozy" i podobało mi się. Po lekturze nowego zbiorku jestem pewien, że nie raz jeszcze sięgnę po Jego twórczość.

Zrobię to wcale nie ze względu na operowanie ekstremą. W krótkich, wyrazistych opowiadaniach Tomasz Siwiec eksponuje głęboką wrażliwość na... na życie tak naprawdę. Zarówno ludzi, jak i...

Panie Tomku, Chapeau Bas! Nie wiem jak duży wpływ miał na to przesyt literackich dzieł, w których panuje kanibalizm, upiorna paranormalność w dużym wydaniu, potwory i spółka, czy inne, jak powiedziałby to nieoczytany z tematem człowiek, obrzydlistwa. Niedługa książka, wydana przez samego autora jako odskocznia od horroru gore, którego w Polsce jest niewątpliwym przewodnikiem i liderem. Niepozorna okładka, niewiele historyjek w środku. Co to może skrywać? Jak sam autor opisuje, część z nich (tych historyjek) pochodzi z jego życia. Pewnie nie całościowo, ale częściowo tak. Mają tam miejsce momenty, w których sprawy zaczynają nabierać kierunku paranormalnego, spirytualistycznego, duchowego. Ale jest ich na tyle niedużo, że zupełnie nie odbieram tej książki jako coś opisanego na samej górze tej recenzji. W moim przypadku te historie chwyciły za serce i skłoniły do pewnych przemyśleń, co wcale nie jest u mnie takie łatwe do wykonania. Normalne, życiowe historie. To prawda co piszę we wstępie pani Magda Paluch. Większość z nich naprawdę ma potencjał aby przytrafić się każdemu z nas. Niektórych Wam i sobie życzę, niektórych nie. Te opowiadania są aż tak normalne, że dziwie się, że zamówiłem to (autor ostrzegał) i przeczytałem jednym tchem (raptem 96 stron). Może właśnie konkretnie osoba pisząca ma z tym jakiś związek. Jest to moja pierwsza lektura od Tomasza Siwca aka MordumX, ale za historie nieco bardziej krwawe też się na pewno wezmę, bo dzisiaj zostałem przekonany do tego, że warto. Myślę, że każdy znajdzie jakąś, przynajmniej jedną historię, przy której trochę dłużej pozostanie. Po prostu a'la carte.
***
Książka zapewne jest do kupienia na allegro u samego autora. Jeśliby nie była, to myślę, że autor odpisze na stronie fejsbukowej, lub stronie jego magazynu Horror Zin.

Panie Tomku, Chapeau Bas! Nie wiem jak duży wpływ miał na to przesyt literackich dzieł, w których panuje kanibalizm, upiorna paranormalność w dużym wydaniu, potwory i spółka, czy inne, jak powiedziałby to nieoczytany z tematem człowiek, obrzydlistwa. Niedługa książka, wydana przez samego autora jako odskocznia od horroru gore, którego w Polsce jest niewątpliwym...