Dla mnie wyjątkowo nudna książka. W pierwszej połowie narratorka opisuje swoje ciężkie życie z mężem a później ciężkie życie opisując po kolei każdą pracę. Staram się przeczytać każdą książkę l, która zaczynam, ale tą wymeczylam. Ocena 4 to trochę na wyrost. Czytałam ebooka. Dwukrotnie powtórzony błąd ortograficzny "bród" zamiast "brud". Żenujące. Ciekawe czy w książce papierowej też taki błąd?
Nie polecam

Dla mnie wyjątkowo nudna książka. W pierwszej połowie narratorka opisuje swoje ciężkie życie z mężem a później ciężkie życie opisując po kolei każdą pracę. Staram się przeczytać każdą książkę l, która zaczynam, ale tą wymeczylam. Ocena 4 to trochę na wyrost. Czytałam ebooka. Dwukrotnie powtórzony błąd ortograficzny "bród" zamiast "brud". Żenujące. Ciekawe czy w książce...

Opinia na blogu:
http://zagubieniwswiecieksiazek.blogspot.com/2018/03/agata-haidi-suzaca.html

Opinia na blogu:
http://zagubieniwswiecieksiazek.blogspot.com/2018/03/agata-haidi-suzaca.html

Książki należące do gatunku literatury faktu mają to do siebie, że zwykle chwytają czytelnika za serce. Powodem jest to, że nie sposób jest przejść obojętnie, nie reagując na krzywdę, która została opisana w publikacji i miała miejsce w prawdziwym życiu. Prawdą jest również to, że często opisują wydarzenie pełne bólu, rozpaczy, niesprawiedliwość, które zmuszają czytelnika do głębszej refleksji, uczą i na długo pozostają w pamięci.

Autorka opowiedziała swoje życie od dnia, kiedy poślubiła człowieka bez żadnych skrupułów, którego, jak się szybko przekonała, stać było na wszystko. On Pan i Władca ona Służąca. Jego zachowanie z dnia na dzień było gorsze, a czyny drastyczniejsze. Mąż chciał wszystkim dookoła pokazać, że stać go na wystawny dom i bogate życie. Z każdym dniem było coraz ciężej, pieniędzy brakowało na jedzenie, w dodatku mąż w niczym nie pomagał, a wręcz przeciwnie, bo jedynie zatruwał życie swojej żonie i dzieciom. A jej towarzyszył ciągły strach, o to, co będzie dalej?

Cała recenzja dostępna na blogu:
http://nhoryzonty.blogspot.de/2017/01/recenzja-suzaca-agata-haidi.html#more

Książki należące do gatunku literatury faktu mają to do siebie, że zwykle chwytają czytelnika za serce. Powodem jest to, że nie sposób jest przejść obojętnie, nie reagując na krzywdę, która została opisana w publikacji i miała miejsce w prawdziwym życiu. Prawdą jest również to, że często opisują wydarzenie pełne bólu, rozpaczy, niesprawiedliwość, które zmuszają czytelnika...

"Służącą" Agaty Haidi znalazłam pośród zapowiedzi wydawnictwa Psychoskok. Za książkę złapałam od razu, gdy tylko została do mnie wysłana. Obiecujący opis, który przykuł moją uwagę, oraz sama narracja w formie pamiętnika, co nieczęsto mi się trafia. Spodobał mi się również projekt graficzny okładki.

"Główna bohaterka swojego przyszłego męża poznała jako bardzo młoda dziewczyna. Choć oboje nie pochodzili z zamożnych rodzin, jej mąż zawsze marzył o wybudowaniu wystawnego domu i posiadaniu dużej ilości ziemi. Niedługo po ślubie spełnił swoje marzenie, bezdusznie odbierając ziemię swoim teściom i budując na niej wielki dom. Niestety początkowe życie ponad stan doprowadziło do kłopotów finansowych, w które popadł. Wciąż rozdrażniony zaczął wszystkie swoje złości odreagowywać na żonie, która, mimo wszystko, starała się uratować swoje małżeństwo, przyjmując całą winę na siebie. Kłótnie z mężem rodziły konflikty z przyjaciółmi i najbliższą rodziną. W końcu odwrócili się od niej nawet rodzice. Potworne zachowanie męża wobec głównej bohaterki pogłębiało się. Wyzwiskom i przemocy nie było końca. Nasilająca się choroba nerwowa męża i jego urojenia doprowadziły do tego, że trafił do szpitala psychiatrycznego, a główna bohaterka zdecydowała się na rozwód. Wielomiesięczne rozprawy i panująca bieda wykańczały kobietę. Dopiero uczestnictwo w grupie wsparcia pomogło jej uwierzyć we własne siły i stanąć na nogi. Mimo to, los wciąż jej nie oszczędzał. Przez całe życie pracowała jako służąca w domach bogatych ludzi. Potwierdzała się zasada, że im bardziej pracodawca jest bogaty, tym bardziej skąpy i bezduszny. Nie raz zdarzało się jej spać na materacach w garażu i głodować. Na każdym kroku podkreślano jej niską rangę i wytykano biedę, ale za autorką przytoczę słowa księdza Jana Twardowskiego: „Kiedy wydaje się, że wszystko się skończyło, wtedy dopiero wszystko się zaczyna"."

"Służąca" to książka opisująca problem alkoholowy, z którym została zetknięta główna bohaterka.
Styl książki był bardzo prosty, nie było tutaj nic wyszukanego. Natomiast, często książka wywoływała u mnie wkurzenie i zdenerwowanie na jedną z głównych postaci, a mianowicie męża głównej bohaterki. Niektóre sytuacje, które były w niej opisane były, dość drażniące. Bohaterka bardzo często robiła głupotę za głupotą jeśli chodzi o postępowanie ze swoim mężem, co niekiedy doprowadzało mnie do białej gorączki i nieraz pomyślałam "Serio? Ja po pierwszym razie pokazałabym mu gdzie raki zimują". Niestety różne są osobowości, a to, co było opisywane w książce podchodziło pod syndrom sztokholmski.

Liczyłam na dużo bardziej rozbudowane przemyślenia, które pobudzą mnie do refleksji, niestety dostaliśmy tutaj tylko puste frazesy. Liczyłam także na dużo większe emocje, w końcu to historia, która zdarzyła się naprawdę...

Podsumowując, książka nie była taka dobra jak sobie wyobrażałam. Miałam zupełnie inne oczekiwania, a dostałam książkę, która za bardzo nic do mojego życia nie wniosła... no dobra, troszkę zdenerwowania, na to jak bohaterka postępowała ze swoim mężem.

Książkę można przeczytać, ale nie liczcie na jakąś wielką akcję, łzy i tym podobne.

Dziękuję za przeczytanie Wydawnictwu Psychoskok.
Link do recenzji
http://kobiecerecenzje365.blogspot.com/2016/10/agata-haidi-suzaca.html

"Służącą" Agaty Haidi znalazłam pośród zapowiedzi wydawnictwa Psychoskok. Za książkę złapałam od razu, gdy tylko została do mnie wysłana. Obiecujący opis, który przykuł moją uwagę, oraz sama narracja w formie pamiętnika, co nieczęsto mi się trafia. Spodobał mi się również projekt graficzny okładki.

"Główna bohaterka swojego przyszłego męża poznała jako bardzo młoda...

Ahoj!

Dzisiejsza recenzja będzie specyficzna. Bardzo krótka. Zawiodłam się. A okładka wiele mówiła.

Spodziewałam się naprawdę czegoś lepszego. Dziękuję Pani Agnieszce, za odradzenie mi jej. Jednak ja uparta musiałam poznać książkę, choćby nie wiem co. Upartość po mamie daje się we znaki.


Agata Haidi - kolejna debiutantka, nie znalazłam niestety żadnej informacji o pisarce.

Historia opisuje życie głównej bohaterki, która staje sie obiektem przemocy domowej. Czysta rzeczywistość. Czy jesteście chętni poznać zakamrki życia kobiety?


Przyznam szczerze, że tutaj poleciałam na opis i wygląd okładki. Zaczarowało mnie to. Myślałam, że to będzie coś, że mną wstrząśnie... Co do samego wydania nie mam nic. Czytałam to wersji elektronicznej i dobrze, jakoś zmieniłam zdanie, co do papierowej wersji TEJ książki.


Pani Agata się tutaj nie popisała. Jest to bezuczuciowa, chaotyczna książka, nie mająca tak naprawdę nic, co mogłoby zaprosić innych do lektury. Ja jestem zniesmaczona. Niby prawdziwa historia? Szkoda, że bez uczuć. Nie czytałam nic chyba gorszego od tej pozycji. Zawiodłam się i nawet nie mam słów by opisać bardziej tę książkę. Nie ma o czym się rozpisywać, niestety.


STANOWCZO ODRADZAM. NIE POLECAM. Tak, to koniec mojej recenzji.

Ahoj!

Dzisiejsza recenzja będzie specyficzna. Bardzo krótka. Zawiodłam się. A okładka wiele mówiła.

Spodziewałam się naprawdę czegoś lepszego. Dziękuję Pani Agnieszce, za odradzenie mi jej. Jednak ja uparta musiałam poznać książkę, choćby nie wiem co. Upartość po mamie daje się we znaki.


Agata Haidi - kolejna debiutantka, nie znalazłam niestety żadnej informacji o...

Sięgając po tę książkę przede wszystkim powinniśmy wiedzieć, że jest to historia oparta na prawdziwych przeżyciach. Autorka nie musiała bowiem
nadwyrężać wyobraźni, skoro pomysł na fabułę poruszającej książki podsunęło jej samo życie.

Cała historia zaczyna się wspomnieniem pamiętnego dnia – 19 kwietnia 1980 roku. Data jakich wiele, ale dla bohaterki był to najszczęśliwszy, a zarazemObrączki Ślubne, Ślub, Małżeństwo najtragiczniejszy dzień jej życia. Nie da się bowiem zapomnieć dnia upragnionego ślubu z ukochanym, tym bardziej, że z czasem „książę” okaże się tyranem…

Wnikając w treść będziemy mogli przyglądać się małżeńskiemu pożyciu, które stopniowo wyniszcza główną bohaterkę. Młodą, pełną nadziei kobietę, która jak tysiące innych, marzy o rodzinnym szczęściu. Dzięki wspomnieniom ujrzymy jej wcześniejsze życie, i przy okazji zrozumiemy, że nie mogła przewidzieć, że mąż okaże się sadystą.

Po książkę „Służąca”, którą autorka dedukuje ofiarom przemocy domowej powinni sięgnąć wszyscy, nie tylko kobiety. Ładunek emocjonalny oraz wagaStrach, Kobieta, Przystanek poruszanych problemów społeczno – psychologicznych jest nieoceniona.

cała recenzja na stronie: http://ksiazkanaprezent.info.pl/2016/10/03/napisz-na-scianie-zawsze-tak-nie-bedzie/

Sięgając po tę książkę przede wszystkim powinniśmy wiedzieć, że jest to historia oparta na prawdziwych przeżyciach. Autorka nie musiała bowiem
nadwyrężać wyobraźni, skoro pomysł na fabułę poruszającej książki podsunęło jej samo życie.

Cała historia zaczyna się wspomnieniem pamiętnego dnia – 19 kwietnia 1980 roku. Data jakich wiele, ale dla bohaterki był to najszczęśliwszy,...

http://www.matkapuchatka.pl/2016/09/suzaca-wciaz-zniewolona.html

Z bólem stwierdzam, że Służąca to słaba książka. Opowiedziana przez Autorkę historia nie dostarcza czytelnikowi większych emocji, poza oczywistym współczuciem. Nie zmusza do refleksji, wyłączając konsekwentne poszukiwanie zatrudnienia - to jest godne podziwu. Na koniec dostajemy puste frazesy typu: "Gdzieś tam daleko czeka na Ciebie szczęście, o które warto powalczyć" czy "Napisz na ścianie - Zawsze tak nie będzie! "albo "Nawet największa burza z piorunami kiedyś się skończy". Nie wiem, czemu to miało służyć i niestety odniosłam wrażenie, że czymś optymistycznym trzeba było zakończyć ten ciąg nieszczęść. I super... to ważne, ale na kim robią wrażenie takie utarte zwroty i czy tego właśnie szuka ktoś, kto potrzebuje wsparcia, poszukuje siły?

Wykonanie znacznie utrudnia zaczytanie się w tej opowieści - nie dostajemy tu dopracowanego przekazu, ale coś na kształt ustnej relacji - chaotycznej, pełnej dygresji, które można było sobie spokojnie podarować, bez szkody dla całości. Wiele do życzenia pozostawia również redakcja tekstu - interpunkcja niby jest, a jednak taka niewyraźna, jakby zapomniana...

Żałuję, że to nie fikcja, ale prawdziwa historia. Żałuję, że nie było emocji, drżenia serca, zadumy i głębszej refleksji. Wtedy nie byłoby we mnie takiej irytacji, a tak...? Ważna historia nie zrobiła na mnie wrażenia i podejrzewam, że nie doczytałabym jej do końca, gdyby nie chęć jej zrecenzowania.

http://www.matkapuchatka.pl/2016/09/suzaca-wciaz-zniewolona.html

Z bólem stwierdzam, że Służąca to słaba książka. Opowiedziana przez Autorkę historia nie dostarcza czytelnikowi większych emocji, poza oczywistym współczuciem. Nie zmusza do refleksji, wyłączając konsekwentne poszukiwanie zatrudnienia - to jest godne podziwu. Na koniec dostajemy puste frazesy typu:...

Od dnia ślubu życie głównej bohaterki zmieniło się w pasmo nieszczęśliwych wydarzeń. Świeżo upieczona mężatka nie zdawała sobie sprawy z tego, że jej mąż pokaże drugie oblicze i okaże się chorym człowiekiem. Żadna rodzina nie jest idealna i taka też nie była rodzina głównej bohaterki. Sytuacje jakie miały miejsce w ich domu, nie miały prawa wyjść na jaw. Bohaterka kryła się z nimi przez całe życie. Ze wszystkich sił starała uchronić siebie i dzieci od pogłębiającej się choroby męża, ale czy jej się to udało? Pozostając opuszczoną przez rodziców i najbliższych przyjaciół, wiele razy przeżywała załamanie psychiczne, ale do dobrych ludzi dobro powraca a dla głównej bohaterki również skończyły się burze.

Czy w jej dalszym życiu słońce zaświeciło na stałe?

Ciekawych odsyłam do lektury ;)

Od dnia ślubu życie głównej bohaterki zmieniło się w pasmo nieszczęśliwych wydarzeń. Świeżo upieczona mężatka nie zdawała sobie sprawy z tego, że jej mąż pokaże drugie oblicze i okaże się chorym człowiekiem. Żadna rodzina nie jest idealna i taka też nie była rodzina głównej bohaterki. Sytuacje jakie miały miejsce w ich domu, nie miały prawa wyjść na jaw. Bohaterka kryła się...