Ból

Świetny początek, obiecująca bohaterka, pełno możliwości do nakreślenia głębszego portretu społeczeństwa i sytuacji politycznej Izraela. Niestety po pierwszym zachwycie pojawiło się głębokie rozczarowanie, im dalej tym gorzej. Ledwo zmęczyłam tą książkę i myślę o niej jak o zmarnowanym potencjale.

Świetny początek, obiecująca bohaterka, pełno możliwości do nakreślenia głębszego portretu społeczeństwa i sytuacji politycznej Izraela. Niestety po pierwszym zachwycie pojawiło się głębokie rozczarowanie, im dalej tym gorzej. Ledwo zmęczyłam tą książkę i myślę o niej jak o zmarnowanym potencjale.

To moje pierwsze spotkanie z izraelską pisarką. Nie wiem dlaczego wybrałam akurat tę pozycję, ale faktycznie była ona bardzo nacechowana bólem, zarówno tym fizycznym i psychicznym. Książka opowiada losy jednej z rodzin izraelskich z punktu widzenia Iris - jako córki, matki, żony, kochanki i kobiety. Każdy etap jej życia wiązał się z bólem. I za każdym razem był to inny ból. Ból po stracie ojca, ból po stracie pierwszej miłości, ból po wypadku, którego doznała w zamachu i ból kiedy jej córka wpada w sidła niebezpiecznego człowieka. Książka jest pisana z punktu widzenia emocji. Tych, które pojawiają się w Iris na każdym etapie jej życia. Książka jest o tyle trudna w odbiorze, bo każda z tych emocji oddaje część fabuły. To przez emocje poznajemy wydarzenia, retrospekcja zapętla retrospekcję i czasami możemy się pogubić, o jakich wydarzeniach główna bohaterka opowiada. Tym bardziej, że narracja trzecioosobowa przeplata się z pierwszoosobową.
To trudna książka. Zresztą jakoś mam wrażenie, że nie ma łatwych książek pisanych przez izraelskich autorów. Są one tak niebanalne, tak mocno naszpikowane emocjami i mam wrażenie oddają klimat tamtej części świata, że żadne inne nie są z nimi porównywalne. Z "Bólu" bije smutek, szczególnie straconej wielkiej, młodzieńczej miłości. Iris musi sobie odpowiedzieć na pytanie ile jest w stanie poświęcić dla jej odzyskania i ile bólu zadać innym, tak aby zrekompensować swój ból całego życia.
Są fragmenty książki, gdzie autorka płynie poprzez długie, złożone, refleksyjne zdania o życiu, o tym, co ma tak naprawdę wartość a co nie i jak wybory życiowe wpływają na ludzi w naszym otoczeniu. Trzeba dużego skupienia by odebrać ten przekaz autorki, ale mimo to książkę czyta się dość płynnie i łatwo. Pewnie jeszcze kiedyś wrócę do innych książek autorki, ale po dłuższej przerwie, bo nie da się czytać tylko tak esencjonalnej i emocjonalnej literatury.

To moje pierwsze spotkanie z izraelską pisarką. Nie wiem dlaczego wybrałam akurat tę pozycję, ale faktycznie była ona bardzo nacechowana bólem, zarówno tym fizycznym i psychicznym. Książka opowiada losy jednej z rodzin izraelskich z punktu widzenia Iris - jako córki, matki, żony, kochanki i kobiety. Każdy etap jej życia wiązał się z bólem. I za każdym razem był to inny ból....

Książka napisana ciekawym językiem - zadania długie, dużo przecinków. Przez to miałam wrażenie płynięcia przez tekst i wywoływało to u mnie monotonny nastrój. Postacie miały niebanalne charaktery. Praktycznie każda postać mnie irytowała, ale to dobrze, bo nie lubię idealizowanych bohaterów. Bardzo ciekawe opisy relacji w rodzinie i rozterek miłosnych. Książka przez swój język i przygnębiający klimat początkowo trochę mnie nużyła, ale gdzieś w połowie dość mocno wciągnęła i czytało się szybko. Po dłuższej przerwie jeszcze sięgnę po pozycje autorki.

Książka napisana ciekawym językiem - zadania długie, dużo przecinków. Przez to miałam wrażenie płynięcia przez tekst i wywoływało to u mnie monotonny nastrój. Postacie miały niebanalne charaktery. Praktycznie każda postać mnie irytowała, ale to dobrze, bo nie lubię idealizowanych bohaterów. Bardzo ciekawe opisy relacji w rodzinie i rozterek miłosnych. Książka przez swój...

To się niesamowicie dobrze czyta, ... Prosta historia i mistrzowsko opanowana sztuka władania słowem. Poezja w prozie ....

To się niesamowicie dobrze czyta, ... Prosta historia i mistrzowsko opanowana sztuka władania słowem. Poezja w prozie ....

Ciekawa perspektywa na relacje w rodzinie. Dobra opowieść obyczajowa, która podobała mi się również ze względu na miejsce akcji i możliwość przyjrzenia się innej kulturze z codziennego punktu widzenia.

Ciekawa perspektywa na relacje w rodzinie. Dobra opowieść obyczajowa, która podobała mi się również ze względu na miejsce akcji i możliwość przyjrzenia się innej kulturze z codziennego punktu widzenia.

Ciekawie było przeczytać książkę, której akcja toczy się w Jerozolimie. Dużo życiowych wątków skłaniających do refleksji, zakończenie pozostawia niedosyt. Streszczając innym co czytam brzmiała jak telenowela, jednak książka nie ma z tym nic wspólnego. Świetnie napisana, ciekawie przedstawione realia. Polubiłam ten styl…

Ciekawie było przeczytać książkę, której akcja toczy się w Jerozolimie. Dużo życiowych wątków skłaniających do refleksji, zakończenie pozostawia niedosyt. Streszczając innym co czytam brzmiała jak telenowela, jednak książka nie ma z tym nic wspólnego. Świetnie napisana, ciekawie przedstawione realia. Polubiłam ten styl…

Zeruya Shalev "Ból", przełożyła Magdalena Sommer,

Po przeczytaniu "Bólu", kolejnej już powieści autorki, która trafiła w moje ręce jeszcze bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że Zeruya Shalev, jak mało który z pisarzy i pisarek, potrafi poprzez niezwykle drobiazgowe wnikanie w relacje zachodzące pomiędzy bohaterami, sportretować całą paletę zachowań, uczuć i emocji, w jakie popaść może związek dwojga ludzi bądź podstawowa komórka, jaką jest rodzina.

Kiedy zmagająca się z nawracającymi bólami Iris, która przed laty została ranna w ataku terrorystycznym, udaje się do kliniki, gdzie ma szansę znaleźć ukojenie dla swojego fizycznego cierpienia, spotyka Ejtana, dawno niewidzianą miłość swojego życia, nie wie, jak bardzo jej już i tak pokiereszowany świat, wywróci się do góry nogami. Jak trudne będą wybory, przed którymi stanie? Czy będzie w stanie zaryzykować dotychczasowe życie dla człowieka, który po latach znów pojawi się na jej drodze?

To, czym po raz kolejny ujmuje mnie proza Shalev to godna podziwu umiejętność, pisania w prosty, a zarazem pełen ekspresji sposób o ludziach, których życiowe ścieżki mogłyby niejednokrotnie przeciąć się z naszymi, a ich dylematy bliskie są niejednemu z nas.

Zeruya Shalev "Ból", przełożyła Magdalena Sommer,

Po przeczytaniu "Bólu", kolejnej już powieści autorki, która trafiła w moje ręce jeszcze bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że Zeruya Shalev, jak mało który z pisarzy i pisarek, potrafi poprzez niezwykle drobiazgowe wnikanie w relacje zachodzące pomiędzy bohaterami, sportretować całą paletę zachowań, uczuć i emocji, w...

nie mogę czytać prozy Shalev, jest tak pretensjonalna i pełna beznadziejnych postaci, które nie mają w sobie za grosz sympatii do innych, że aż się przykro robi. po koszmarnym „Losie” dałam jej drugą szansę, bo słyszałam zachwyty, ale tym razem poddałam się w jednej trzeciej.

nie mogę czytać prozy Shalev, jest tak pretensjonalna i pełna beznadziejnych postaci, które nie mają w sobie za grosz sympatii do innych, że aż się przykro robi. po koszmarnym „Losie” dałam jej drugą szansę, bo słyszałam zachwyty, ale tym razem poddałam się w jednej trzeciej.

Przypomina mi z jakiegoś powodu styl Eleny Ferrante. Dobrze się czyta,ale w pamięci pewnie nie zostanie.

Przypomina mi z jakiegoś powodu styl Eleny Ferrante. Dobrze się czyta,ale w pamięci pewnie nie zostanie.

Świetna powieść obyczajowa, pokazująca kobiecą perspektywę na życie, miłość, rodzinę. Bardzo lubię takie powieści.

Świetna powieść obyczajowa, pokazująca kobiecą perspektywę na życie, miłość, rodzinę. Bardzo lubię takie powieści.