Na początku nie skumałam w ogóle o co chodzi !
Pomyślałam: Trudno , doczytam trochę i będzie ok.
Dosyć łatwo wciągnęłam się i nie mogłam się odciągnąć 😂.
Ocena: Bardzo dobra, czyli 7/10 😉.
Bardzo pasuje do LubimyCzytać, i naprawdę szkoda, że książka nie jest jakoś odznaczona 🫤.
To tyle ile bym chciała dodać 😊.
Nice reading! 📖🤗

Na początku nie skumałam w ogóle o co chodzi !
Pomyślałam: Trudno , doczytam trochę i będzie ok.
Dosyć łatwo wciągnęłam się i nie mogłam się odciągnąć 😂.
Ocena: Bardzo dobra, czyli 7/10 😉.
Bardzo pasuje do LubimyCzytać, i naprawdę szkoda, że książka nie jest jakoś odznaczona 🫤.
To tyle ile bym chciała dodać 😊.
Nice reading! 📖🤗

Jak ja lubię książki o książkach!

J.Ch. Bertman stworzyła interesującą pozycję nie tylko dla młodszych dzieci, ale także dla dorosłych, którzy mają słabość do literatury dziecięcej. Bohaterowie są bowiem bardzo dojrzali, sprytni i samodzielni jak na swoje dwanaście lat. Wszędzie ich pełno, są nieustraszeni i potrafią umknąć niebezpieczeństwom. Idealnie łączą zgromadzone fakty, rozwikłują skomplikowane szyfry i w ogóle wiadomo, wszystko robią najlepiej.

San Francisco stanowi świetne tło do książkowej gry jaka toczy się w tym mieście. Autorka ciekawie nawiązała do rzeczywistych wydarzeń co tylko dodaje smaku tej książce.

Polecam miłośnikom literatury oraz osobom, które przymkną oko na pewne zbyt ambitne dokonania naszych bohaterów.

Jak ja lubię książki o książkach!

J.Ch. Bertman stworzyła interesującą pozycję nie tylko dla młodszych dzieci, ale także dla dorosłych, którzy mają słabość do literatury dziecięcej. Bohaterowie są bowiem bardzo dojrzali, sprytni i samodzielni jak na swoje dwanaście lat. Wszędzie ich pełno, są nieustraszeni i potrafią umknąć niebezpieczeństwom. Idealnie łączą zgromadzone...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Ładne obrazki. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Ładne obrazki. Polecam

Super książka dla młodszych czytelników. Chwilowo tekst jest już dla mnie za bardzo infantylny, jednak mam nadal bardzo dużo pozytywnych uczuć związanych z tą książką

Super książka dla młodszych czytelników. Chwilowo tekst jest już dla mnie za bardzo infantylny, jednak mam nadal bardzo dużo pozytywnych uczuć związanych z tą książką

Bardzo dobra książka, świetnie się przy niej bawiłam, jednak niektóre rzeczy uważam za niepotrzebne. Lektura miała ogromny potencjał na coś lepszego, niestety nie został on wystarczająco wykorzystany. Zdecydowanie polecam to dla młodszych czytelników, pewnie jestem już na nią z stara.
Główna bohaterka też dosyć dziecinna, nie polubiłam jej jakość bardzo. Moja ocena to 9/10.

Bardzo dobra książka, świetnie się przy niej bawiłam, jednak niektóre rzeczy uważam za niepotrzebne. Lektura miała ogromny potencjał na coś lepszego, niestety nie został on wystarczająco wykorzystany. Zdecydowanie polecam to dla młodszych czytelników, pewnie jestem już na nią z stara.
Główna bohaterka też dosyć dziecinna, nie polubiłam jej jakość bardzo. Moja ocena to 9/10.

Nie ma chyba na świecie osoby, która czytając o rozszyfrowywaniu tajemniczych wiadomości, poszukiwaniu ukrytych skarbów czy agentach posługujących się skomplikowanymi kodami choć przez chwilę nie marzyłaby, aby znaleźć się na miejscu bohaterów. A gdyby tak ktoś stworzył kiedyś serię zagadek, którą mogliby rozwiązywać wszyscy, bez względu na wiek czy szczególne umiejętności?

Emily uwielbia książki i różnego rodzaju zagadki. Nic dziwnego, że szaleje na punkcie „Łowców książek” – portalu internetowego stworzonego przez jej idola, Garrisona Griswolda. Na stronie gracze mogą tworzyć i rozwiązywać łamigłówki, które wskazują miejsca ukrycia ich ulubionych książek. Któregoś dnia dziewczynka znajduje na stacji metra nietypowe wydanie „Złotego żuka” Edgara Alana Poego. Podejrzewa, że tomik jest wskazówką w nowej grze Griswolda. Wraz z nowym przyjacielem, Jamesem, postanawia rozwiązać zagadkę. Wkrótce na ich trop trafiają bezwzględni przestępcy…

Niewątpliwym atutem książki są wymienione w tekście szyfry. Większość z nich istnieje naprawdę i bez trudu można za ich pomocą zapisywać swoje własne wiadomości. Nie jest to szczególnie skomplikowane. Wystarczy tylko odpowiedni klucz, kartka papieru i ołówek...

Ciąg dalszy recenzji na moim blogu: http://lekturymolinki.blogspot.com/2019/07/pozeracze-ksiazek-jennifer-chambliss.html

Nie ma chyba na świecie osoby, która czytając o rozszyfrowywaniu tajemniczych wiadomości, poszukiwaniu ukrytych skarbów czy agentach posługujących się skomplikowanymi kodami choć przez chwilę nie marzyłaby, aby znaleźć się na miejscu bohaterów. A gdyby tak ktoś stworzył kiedyś serię zagadek, którą mogliby rozwiązywać wszyscy, bez względu na wiek czy szczególne...

Świetna. Piękna, wciągająca

Świetna. Piękna, wciągająca

Niedawno zachwycałam się książką pt. "Przekręt na VanGogha", a teraz okazuje się, że podobna historia powstała pięć lat temu. "Pożeracze książek" to historia "gry w łowców książek". Właściciel księgarni, pan Griswold, wymyśla zabawę dla miłośników czytania. Polega ona na chowaniu książek. Aby je znaleźć, należy szukać wskazówek na odpowiednim portalu internetowym albo w samych książkach. Główna bohaterka, Emily, właśnie przeprowadziła się z rodziną do San Francisco. Wpada na trop pewnej książki i wytrwale jej poszukuje. Po drodze poznaje różne systemy szyfrowania, ponieważ stanowi to klucz do odnalezienia utworu. Okazuje się także, że pana Griswolda napadły jakieś oprychy, a Emily wraz z bratem i przyjacielem zostaje narażona na podobne niebezpieczeństwo.
W tle przewija się wątek układów rodzinnych w domu Emily. Rodzice dziewczynki uwielbiają przenosić się z miejsca na miejsce, prowadzą specjalny blog i planują wydać książkę na ten temat. Do pewnego momentu Emily akceptuje ten nomadyzm, ale w San Francisko dochodzi do wniosku, że chciałaby gdzieś zamieszkać na dłużej, nie zmieniać ciągle szkół i wreszcie z kimś naprawdę się zaprzyjaźnić.
W trakcie lektury książki Jennifer Bertman młody czytelnik ma szansę zainteresować się, o jakich powieściach i jakich postaciach ze świata literatury jest tam mowa. Wszystkie są prawdziwe. Istnieje szansa, że poszerzy swoje horyzonty. A jeśli nie, to i tak warto tę pozycję polecić młodszym nastolatkom, tak 10+. Książka jest napisana ładnym językiem, dialogi są płynne, a dydaktyzm niewidoczny (choć jest!).

Niedawno zachwycałam się książką pt. "Przekręt na VanGogha", a teraz okazuje się, że podobna historia powstała pięć lat temu. "Pożeracze książek" to historia "gry w łowców książek". Właściciel księgarni, pan Griswold, wymyśla zabawę dla miłośników czytania. Polega ona na chowaniu książek. Aby je znaleźć, należy szukać wskazówek na odpowiednim portalu internetowym albo w...

Niezwykle sympatyczna i ciepła ksiazka dla młodszej młodzieży.

Niezwykle sympatyczna i ciepła ksiazka dla młodszej młodzieży.

Genialna książka. Sama tez bym chciała być łowczynią książek. Ale to raczej nie możliwe.
Naprawdę polecam !

Genialna książka. Sama tez bym chciała być łowczynią książek. Ale to raczej nie możliwe.
Naprawdę polecam !