Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Drogocenna ćma” jest dość udaną kontynuacją pierwszej części cyklu. To książka podobna do swej poprzedniczki, zagadka jest tak samo fascynująca jak w „Pozytywce”, a bohaterowie rozbudowani jeszcze bardziej, nabierają więcej ogłady i dorastają. Książka utrzymana jest w podobnym klimacie, co poprzednia część, tło wydarzeń stanowi brudny Londyn z XIX wieku. Klimat powieści utrzymany jest przez jej całość, autorka ma dar do opisywania wielu aspektów z tym związanych posługując się rozbudowanym słownictwem pasującym do danej epoki. Historia ujęta w tej części jest bardzo podobna do tej, którą otrzymaliśmy w „Pozytywce”, jednak Woodfine rozbudowała zagadkę i dodała kilka ciekawych smaczków (pod koniec jest wiele odniesień do tego, że główny antagonista był w jakiś sposób związany z rodziną Sophie),dzięki czemu przez książkę się płynie, w żadnym momencie ona nie nudzi. Niektóre jednak fragmenty, dla starszego czytelnika, mogą wydawać się naiwne, wręcz nie do uwierzenia, ale biorąc na to poprawkę, że jest to książka dla młodszej młodzieży, nie jest to aż tak widoczne, a dość łatwe do wybaczenia. Autorka porusza tu wiele różnych tematów, głównie związanych z prawami kobiet, feminizmem czy edukacją dziewcząt, za co wielki plus, ponieważ zrobiła to z wyczuciem. Ponadto bohaterowie powieści dojrzewają i widać to w ich działaniach – nadal są dziećmi, choć z wielkimi bagażami doświadczeń i z wyższym poziomem dedukcji. Ponadto w tej części pojawia się więcej bohaterów, jak np. 14-letnia Mei Lim i jej rodzina, która dodaje do książki klimatu legend i baśni. Jest to kolejny zabieg na plus i ogółem nie mogę doczekać się kolejnej części z nadzieją, że będzie tak samo dobra.