Wydawnictwo „Oskar” ma na swoim koncie kilka interesujących pozycji poświęconych wybranym jednostkom pancernym III Rzeszy. W przypadku tej książki uwagę poświęcono kompanii czołgów ciężkich przynależnej do 3 Dywizji Pancernej SS „Totenkopf”, uważanych za jedną z bitniejszych wśród jednostek Waffen SS. Po latach zrozumiałej posuchy bibliograficznej odnośnie dziejów niemieckich dywizji i pułków, każda wydana pozycja dotycząca tej problematyki ma walor poznawczy.
Nie można jednak całkowicie zapomnieć o czarnych kartach historii. Pisanie o zbrojnych oddziałach Schutzstaffel, czy też przedruk publikacji wydanych w Zachodniej Europie na ten temat może być niekiedy postrzegane jako dwuznaczne. Zwłaszcza, jeżeli mniej lub więcej świadomie gloryfikowana jest postawa opisywanych oddziałów, z pominięciem zbrodni będących również udziałem żołnierzy tych jednostek. Przy lekturze zalecana jest pewna wstrzemięźliwość, a nawet ostrożność przy bezrefleksyjnym przyjmowaniem poglądów autora. Z drugiej strony nie sposób pominąć całkowitym milczeniem znakomitego wyposażenia, wyszkolenia oraz sukcesów odniesionych na froncie wschodnim.
To co stanowi o wartości tej publikacji, to spojrzenie na wojnę od strony niższych szarż, z perspektywy poniesionych strat w ludziach i sprzęcie. Walki prowadzonej ze świadomością przewagi liczebnej przeciwnika, przy której przewaga techniczna zostaje zniwelowana. Warsztat typowo wojskowy, właściwy dla raportów, aczkolwiek dla osób oswojonych z problematyką nie powinno stanowić to problemu. Szkoda tylko, że zupełnie zapomniano o mapach i planach sytuacyjnych, które znacząco ułatwiłyby lekturę. Brakuje również materiału ilustracyjnego, czy też niezbędnych przypisów. Ale w sumie osiem punktów z niewielkim minusem.

Wydawnictwo „Oskar” ma na swoim koncie kilka interesujących pozycji poświęconych wybranym jednostkom pancernym III Rzeszy. W przypadku tej książki uwagę poświęcono kompanii czołgów ciężkich przynależnej do 3 Dywizji Pancernej SS „Totenkopf”, uważanych za jedną z bitniejszych wśród jednostek Waffen SS. Po latach zrozumiałej posuchy bibliograficznej odnośnie dziejów...

"Pancerny Taran" to historia kompanii ciężkich czołgów Dywizji SS "Totenkopf"
Książka pisana jest głównie w oparciu o dzienniki i raporty niemieckie. Autor wyraźnie sympatyzuje z jedną ze stron (w końcu jest pułkownikiem Bundeswehry).
Wydanie jest ekonomicznie na żółtawym papierze.
W książce mimo dużego nagromadzenia informacji można się pogubić. Olbrzymią wadą publikacji jest całkowity brak map !
Opisy są skrótowe i niemal pozbawione emocji. Przypominają długi, ciągnący się wojskowy raport z mnóstwem danych. Czasami bardzo nużący, przerywany co chwila zdaniem :" na dziś sprawnych było...."
Nie czyta się tego jednym tchem.
Autor nie analizuje działań, nie próbuje spojrzeć na szerszą sytuację strategiczną. Skupia się tylko na terenie działań ciężkiej kompanii czołgów. Z jednej strony to dobrze, z drugiej możemy odnieść wrażenie, że kompania jest oderwana i walczy bez znaczenia.
Publikacja raczej dla zaawansowanych. Trudna w odbiorze.

"Pancerny Taran" to historia kompanii ciężkich czołgów Dywizji SS "Totenkopf"
Książka pisana jest głównie w oparciu o dzienniki i raporty niemieckie. Autor wyraźnie sympatyzuje z jedną ze stron (w końcu jest pułkownikiem Bundeswehry).
Wydanie jest ekonomicznie na żółtawym papierze.
W książce mimo dużego nagromadzenia informacji można się pogubić. Olbrzymią wadą publikacji...