Placówka Basilisk

Jak zwykle, czyli bez przeprowadzania researchu o autorze czy samym dziele, sięgnąłem po Placówkę Basilisk pióra Davida Marka Webera. Aż dziw, że moje czytelnicze szlaki dotąd nie zetknęły się z twórczością tego współczesnego amerykańskiego powieściopisarza, gdyż specjalizuje się on przede wszystkim w fantasy, military SF i space opera. O ile w tym ostatnim gatunku, zwłaszcza w dziełach zbliżonych do kanonu Gwiezdnych Wojen, nie za bardzo gustuję, to po dobre fantasy, a już na pewno military s.f., sięgam z dużą chęcią.

Placówka Basilisk otwiera cykl powieściowy, który opowiada o przygodach Honor Harrington (dokładniej Honor Stephanie Alexander-Harrington), obywatelce Gwiezdnego Królestwa Manticore, która zaciągnęła się do Królewskiej Marynarki Wojennej. Rzecz cała dzieje się w bardzo dalekiej przyszłości, gdy ludzie rozpełzli się po całym kosmosie... Fabuły bardziej nie będę przybliżał, żeby nie psuć nikomu frajdy z lektury. Osnowa powieści nie jest może powalająco oryginalna, a w dodatku z racji na fakt, iż protagonistka powieści jest zarazem tytułową bohaterką całego cyklu, można wysnuć wniosek, że poradzi sobie tak czy siak, lepiej lub gorzej, ale jednak zawsze ocaleje, co zawęża możliwości trzymania czytelnika w napięciu. Mimo wszystko, i mimo tego, iż dzieło ma swoje lata (pierwsze wydanie w 1993 roku), to nadal ma w sobie jakąś świeżość, a o dziwo emocji, jakie Weber wzbudza w czytelniku i sposobu, w jaki podkręca tempo akcji, mogą pozazdrościć nawet najnowsze powieści.

Na uwagę zasługuje pieczołowitość i epicki rozmach z jakim David Weber wykreował uniwersum nazwane przez czytelników Honorverse. Choć narrator jest trzecioosobowy i wszechwiedzący, główny nacisk położony jest na świetnie i sympatycznie wykreowaną protagonistkę. Pozostałe postaci przedstawione są z dokładnością skorelowaną z rolą, jaką im autor w powieści przydzielił i z uwagą jaką im poświęca Harrington. W książce czytelnik znajdzie wiele charakterów bardzo bliskich typowym postaciom znanym z życia, historii, polityki no i oczywiście armii czy marynarki.

Tutaj czas na pewną dygresję. Chyba każdemu, kto lubi marynistkę, znany jest jeśli nie sam cykl powieściowy klasyka gatunku C.S. Forestera, to postać jego głównego bohatera Horatio Hornblowera (viscount Hornblower of Smallbridge), fikcyjnego oficera Royal Navy z okresu wojen napoleońskich. Kiedy przed wielu laty skończyłem zaczytywać się wspaniałymi opowieściami o jego karierze, których wielkim atutem jest perfekcyjna wierność realiom świata żaglowców, pomyślałem sobie, że ciekawym eksperymentem byłoby przeniesienie tej fabuły w inne realia, na przykład w kosmos. Absolutnie nie zarzucam Weberowi żadnej wtórności, jestem pewien, że nie może być o tym mowy, ale zastanawiam się, czy zbieżność inicjałów protagonistów serii powieściowych jego i Forestera nie jest mrugnięciem oka wskazującym, że twórca Placówki Basilisk odniósł w którymś momencie podobne wrażenie, co i ja. Muszę też od razu zaznaczyć, że wersja w kosmosie wymagała niepomiernie większej kreatywności niż wersja historyczna, w której wystarczyło poznać świat żagli i wczuć się w jego niepowtarzalną, zniewalającą atmosferę.

Pierwsza powieść o Honor Harrington wciąga, nie puszcza do samego końca i czyta się ją bardzo przyjemnie. Nie znajdziemy w niej głębszych rozterek moralnych, filozoficznych problemów ani innych wątków, które na ogół wiąże się z „ambitną” literaturą. Jednak w swoim kanonie, czyli military hard SF, jest to mimo upływu lat prawdziwa perełka wciąż pachnąca świeżością. No i ten klimat będący tym odpowiednikiem subkultury żeglarskiej, który być może kiedyś powstanie we flotach kosmicznych!

Mocną stroną książki są przekonująco, dynamicznie i z polotem przedstawione sceny batalistyczne. Imponująca kreatywność Webera jest godna podziwu w każdym momencie, gdyż przejawia się we wszystkim, od samego uniwersum począwszy, na drobiazgach technicznych skończywszy. Także sprawy interakcji międzyludzkich w zamkniętej, zhierarchizowanej społeczności okrętu wojennego autor potraktował tak, jakby miał dostęp do dzisiejszych opracowań psychologii społecznej czy socjologii, co sprawia, że Placówka nie zestarzała się ani trochę.

Mimo nacisku na dobrą i dość lekką rozrywkę, można w trakcie lektury Placówki Basilisk znaleźć przyczynki do wielu ważkich rozmyślań, na przykład przez porównanie do wspomnianego już Cyklu Hornblowerowskiego, który jest dużo wcześniejszy (pierwsze wydanie pierwszej powieści w 1937). Wspomnę choćby na widoczną w takim porównaniu spowodowaną upływem czasu kolosalną różnicę w spojrzeniu na rolę polityki w funkcjonowaniu sił zbrojnych, czy wpływu nieformalnych relacji interpersonalnych na kariery ludzi teoretycznie podlegających tylko regulaminom i innym sztywnym przepisom. Myślę, że większość z nas, nawet zajmujących się historią, zapomina na co dzień jak bardzo w ostatnich latach zmieniła się i wzrosła rola polityki oraz różnych innych niejawnych powiązań (na przykład ekonomicznych) w naszej rzeczywistości, a przede wszystkim jak bardzo zwiększyła się nasza wiedza o ich wpływie na wszystkie aspekty funkcjonowania świata.

Przypomniał mi się tutaj dialog między Kramerem i hitlerowskim pogranicznikiem z prześwietnej komedii kryminalnej Vabank II obrazujący tą ewolucję spojrzenia na rolę polityki:

Kramer: Die Politik interessiert mich nicht.
Hitlerowiec: Die Politik interessiert sich aber für Sie.

No – ale dość tych dygresji. By krótko podsumować muszę powiedzieć, że jeśli wszystkie następne odsłony cyklu o Honor będą na podobnym poziomie, to stanie się ona jednym z moich ulubionych bohaterów literackich, więc z pełnym przekonaniem zdecydowanie polecam

źródło:
http://klub-aa.blogspot.com/2020/06/hornblower-w-kosmosie-czyli-placowka.html

Jak zwykle, czyli bez przeprowadzania researchu o autorze czy samym dziele, sięgnąłem po Placówkę Basilisk pióra Davida Marka Webera. Aż dziw, że moje czytelnicze szlaki dotąd nie zetknęły się z twórczością tego współczesnego amerykańskiego powieściopisarza, gdyż specjalizuje się on przede wszystkim w fantasy, military SF i space opera. O ile w tym ostatnim gatunku,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tęskniłam za takim porządnym sf, którego akcja dzieje się na statku kosmicznym. Dobra fabuła i bohaterka, której kibicuje się przez całą książkę.

Tęskniłam za takim porządnym sf, którego akcja dzieje się na statku kosmicznym. Dobra fabuła i bohaterka, której kibicuje się przez całą książkę.

Pokaż mimo to

Intrygująca postać głównej bohaterki-silnej i zdecydowanej kobiety, Honor Harrington. Niezła intryga, wątek główny fabuły. Nieco nudne, jak dla kobiety, szczegóły techniczne, ale to w końcu hard science fiction, wiec należało się spodziewać. Ogólnie na plus. Chętnie przeczytam kolejny tom, ale przypuszczam, że tak jak ten, na kolana mnie nie rzuci.

Intrygująca postać głównej bohaterki-silnej i zdecydowanej kobiety, Honor Harrington. Niezła intryga, wątek główny fabuły. Nieco nudne, jak dla kobiety, szczegóły techniczne, ale to w końcu hard science fiction, wiec należało się spodziewać. Ogólnie na plus. Chętnie przeczytam kolejny tom, ale przypuszczam, że tak jak ten, na kolana mnie nie rzuci.

Pokaż mimo to

Pierwszy tom rewelacyjnej serii Davida Webera o Honor Harrington.

W książce tej poznajemy główną bohaterkę serii, która obejmuje dowództwo lekkiego krążownika wysłanego przez dowództwo do placówki Basilsk, peryferyjnej stacji Gwiezdnego Królestwa Manticore, będącej miejscem zsyłki dla niepokornych lub beznadziejnych oficerów.
Honor zalicza się do tej pierwszej kategorii, jest też znakomitym dowódcą, który wkrótce zamieni placówkę Basilsk we wzorcową stację mimo konieczności mierzenia się z wrogami wewnętrznymi i zewnętrznymi.

David Weber buduje w Placówce Basilsk bardzo interesujący świat kosmicznych pojedynków i starć oparty w dużej mierze o założenia z okresu flot żaglowych. Gwiezdne Królestwo Manticore oparte jest o XIX wieczną Wielką Brytanię, jej główni wrogowie odpowiadają XVIII wiecznej Francji. Mimo tych anachronizmów książkę dobrze się czyta, postacie są niezwykle interesująco narysowane, oprócz głównych bohaterów występuje też duża liczba bohaterów drugoplanowych, których autor również ciekawie rozwija, ich działania nie są przypadkowe a spotkanie z Honor ma również wpływ (zdradzając nieco ciąg dalszy) na ich dalsze losy.

Gorąco polecam tą książkę (i całą serię) miłośnikom Military SF i Space Opera. Choć jak sądzę, większość z nich już dobrze ją zna. Ja wracam do tej książki i serii regularnie, za każdym razem odkrywając Honorverse na nowo.

Pierwszy tom rewelacyjnej serii Davida Webera o Honor Harrington.

W książce tej poznajemy główną bohaterkę serii, która obejmuje dowództwo lekkiego krążownika wysłanego przez dowództwo do placówki Basilsk, peryferyjnej stacji Gwiezdnego Królestwa Manticore, będącej miejscem zsyłki dla niepokornych lub beznadziejnych oficerów.
Honor zalicza się do tej pierwszej kategorii,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsza i najlepsza część serii.

Pierwsza i najlepsza część serii.

Pokaż mimo to

Sporo czasu minęło odkąd ją przeczytałem, ale w głowie mam jedną myśl: Jakie to nudne! Rozmowy, rozmowy, rozmowy... Aż do ZAKOŃCZENIA i cudownej sceny batalistycznej, dzięki której powiedziałem: chcę więcej. I dla tej sceny daje 7/10 i polecam! Następne są o wiele lepsze!

Sporo czasu minęło odkąd ją przeczytałem, ale w głowie mam jedną myśl: Jakie to nudne! Rozmowy, rozmowy, rozmowy... Aż do ZAKOŃCZENIA i cudownej sceny batalistycznej, dzięki której powiedziałem: chcę więcej. I dla tej sceny daje 7/10 i polecam! Następne są o wiele lepsze!

Pokaż mimo to

Jest to pierwsza książka jaką przeczytałem tego autora i jestem wręcz zachwycony oraz spragniony kolejnych tomów. Spodziewałem się raczej mało wyrafinowanej kosmicznej nawalanki, a dostałem niezłą powieść, z wciągającą fabułą i przekonująco zbudowanym klimatem gwiezdnej marynarki. Dawno już nie miałem takiej chęci czytania danej książki. Dosłownie człowiek pochłania kolejne strony i nie ma dosyć.

Główna bohaterka obejmuje dowództwo nad wiekowym krążownikiem HMS Fearless. Niestety, ale został on wyposażony jedynie w prototypową, mało skuteczną broń. Mimo wszystko Honor Harrington udaje się zniszczyć flagową jednostkę "Agresorów", a cała ta sytuacja ma miejsce podczas corocznych manewrów floty. Za karę zostaje wysłana do układu planetarnego Basilisk. Jest to bardzo nieprzyjemne miejsce, do którego wysyła się najgorszych oficerów. Układ, gdzie kwitnie przemyt, a dotychczasowi przedstawiciele Royal Navy nic sobie z tego nie robili. Przymykali oko to mało powiedziane. Aż do czasu pojawienia się pierwszego od 20 lat kapitania, który postanowił potrząsnąć tym gniazdem szerszeni. Skandal, jaki wybucha, gdy energiczna pani Honor dobiera się do skóry leniwym urzędnikom i przywraca porządek na planecie, wywołał szeroki uśmiech na mojej twarzy.

Polecam wszystkim miłośnikom gwiezdnych przygód.

Jest to pierwsza książka jaką przeczytałem tego autora i jestem wręcz zachwycony oraz spragniony kolejnych tomów. Spodziewałem się raczej mało wyrafinowanej kosmicznej nawalanki, a dostałem niezłą powieść, z wciągającą fabułą i przekonująco zbudowanym klimatem gwiezdnej marynarki. Dawno już nie miałem takiej chęci czytania danej książki. Dosłownie człowiek pochłania kolejne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę jak i caa serię czytalem już 2-3 razy teraz ponownie do niej powróciłem chociaż nie lubie space-oper szczególnie militarnych/marynistycznych. Tu właśnie mamy do czynieia z taką serią. śledzimy losy dowódcy kosmicznego statku bojowego oraz jego załogi i osób mniej lub bardziej z nimi powiązanymi. Cóż może być bardziej sztampowego i nudnego. Mimo takich myśli kiedyś z nudów siegnałem po ten tom i wsiąkłem w cała serię. Owszem bohaterowie częśto są sztampowi - krystalicznie dobrzy i gotowi do poświęceń lub bardzo źli bez zasad. Autor jednak opisuje złozony i barwny świat jeszcze bardziej z kolejnymi tomami go ubarwiając i przyjemnie komplikując co znaczcznie osłabia płaskość przedstawinych postaci. Na szcześćie nie przesadza z przydługimi opisami umiejetnie przeplata dialogi z dynamiką i opisami przez co przez dobre pół książki nawet nie dostrzegamy tego triku, później jest nam wręcz na rękę. Nawet bitwy i potyczki są przedstawione wg tej zasady pozwalając nie zanudzić się ich przebiegiem. Ciekawy złożony świat mniejsze i większe problemy bohaterów, nieusypiające opisy i okazuje się że space opera militarystyczna da się czytać.

Książkę jak i caa serię czytalem już 2-3 razy teraz ponownie do niej powróciłem chociaż nie lubie space-oper szczególnie militarnych/marynistycznych. Tu właśnie mamy do czynieia z taką serią. śledzimy losy dowódcy kosmicznego statku bojowego oraz jego załogi i osób mniej lub bardziej z nimi powiązanymi. Cóż może być bardziej sztampowego i nudnego. Mimo takich myśli kiedyś z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsza część świetnego cyklu military science fiction o przygodach Honor Harrington czyli dowódczyni statków jej królewskiej mości. O tyle różna od innych, że tutaj Honor Harrington dopiero zaczyna swoją. Jest nieopierzonym porucznikiem, który dostaje swoje pierwsze dowództwo. Nie jest jeszcze super dowódcą, super strzelcem, super komandosem i super strategiem tylko nieco lepszym, dzięki prolongowi i planecie urodzenia, człowiekiem z rozterkami i niedoskonałościami. Nie do końca dogaduje się z nowymi podkomendnymi a ci nie do końca jej ufają. Ćwiczenia nie wychodzą jej tak jakby tego chciała i zostaje zesłana na koniec świata uważany za miejsce gdzie łamane są wojskowym kariery. Co gorsza spotyka człowieka z "układu władzy", który w akademii wojskowej próbował ją zgwałcić. Czy wyjdzie z tego zwycięsko? No raczej ;)
Lubię tą książkę, czytałem ją dwa razy i dwa razy mi się podobała chociaż oczywiście za drugim wiedziałem już jak się skończy. Godna polecenia. Jedyne do czego można się przyczepić to sposób, w jaki kreowane są postaci - nieco płaskie moim zdaniem. No może jeszcze "konflikt" między Honor a jej zastępcą McKeonem jest nieco wymuszony. Lubisz science-fiction i walki okrętów w kosmosie? Polubisz i Honor Harrington.

Pierwsza część świetnego cyklu military science fiction o przygodach Honor Harrington czyli dowódczyni statków jej królewskiej mości. O tyle różna od innych, że tutaj Honor Harrington dopiero zaczyna swoją. Jest nieopierzonym porucznikiem, który dostaje swoje pierwsze dowództwo. Nie jest jeszcze super dowódcą, super strzelcem, super komandosem i super strategiem tylko nieco...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Żeby się cieszyć lekturą tej powieści czytelnik jest wpierw zobowiązany przyjąć kilka założeń.

Po pierwsze, całość to w istocie panegiryk na cześć głównej bohaterki, co to się chłopom i admirałom nie kłania, wzorze cnót wszelakich, która wszystkich po kątach porozstawia i nawet w najgorszym bagnie (gdzie, rzecz jasna, trafia niesprawiedliwie i nie ze swojej winy) wyjdzie koniec końców na swoje. Nie obędzie się więc chociażby od tego, że raz za jakiś czas słuchamy różnych innych bohaterów jak za jej plecami opowiadają jaka to ona nie jest niesamowita. Wszystko umie, zawsze lodowato spokojna, do tego ma magicznego kota drzewnego (którego z jakiegoś powodu nie przetłumaczono jako "drzewokota" czy podobnie, więc ciągle kłuje w oczy anglicyzm "treecat"). W zasadzie zanotowałem u niej w czasie lektury jedynie dwie istotniejsze wady: kiepsko radziła sobie z matematyką - co nie miało znaczenia, bo miała komputery i jakiś magiczny instynkt, dzięki którym i tak mogła latać lepiej jak inni - oraz nie była jakoś specjalnie urodziwa - co nie miało znaczenia, bo autor i tak ani myślał się pchać w wątki miłosne i mu uroda do niczego nie była potrzebna. Na ile jej postać już zdryfowała w stronę klasycznej "Mary Sue" nie podejmę się oceniać. To jednak było do przewidzenia, w końcu cała seria na X tytułów się kręci wokół niej i jej geniuszu, ciężko oczekiwać czegoś innego.

Po drugie, archaizm po prostu leje się z ekranu gęstą strugą. Przyszłość i statki kosmiczne, a strategia, kierowanie i stosunki na pokładzie dalej są żywcem wyjęte z czasów admirała Nelsona. Dochodzi tu momentami do absurdalnych kuriozów, pokroju tego że kapitan musi ustnie polecić bosmanowi aby ten zmienił kurs okrętu o kilka stopni w prawo. Komputery zamiast wyręczać ludzi w niemal każdej czynności stanowią tu odpowiednik rozbudowanego liczydła czy sekstansu, na którym załoga ręcznie sprawdza obliczenia i koordynaty. Albo oficer medyczny, który rannych w bitwie dalej kroi skalpelem zamiast stosować jakieś zrobotyzowane manipulatory czy coś w tym stylu. Krótko mówiąc, niby sci-fi, ale na kosmicznych galeonach i brygantynach.

Po trzecie, autor, jeśli wierzyć Wikipedii, jest gorącym zwolennikiem równości płci, przez co jak na marynarkę wojenną kręci się w tej armii całe mnóstwo kobiet na wysokich stanowiskach, przeważnie utalentowanych i uzdolnionych (choć są wyjątki), co również niektórych może drażnić bądź śmieszyć. Przekonania i poglądy autora jeszcze tutaj są raczej ciekawostką i fanaberią, nie wpływając w jakiś wielki sposób na akcję powieści, ani nie rzucającą się w oczy w nazbyt przesadny sposób, ale już opis kolejnej części cyklu wskazuje, że może być gorzej, a wojna płci zacznie dominować jako motor napędowy fabuły... cóż, zobaczymy gdy (albo jeśli) przyjdzie przeczytać "Honor królowej".

Jak się powyższe trzy kwestie przyjmie do wiadomości i zaakceptuje, wówczas nie ma większego problemu aby cieszyć się powieścią. Akcja sunie wartko, postacie dają się lubić (lub nie, jeśli akurat mamy czuć wobec nich niechęć), do tego autor stara się przy okazji budować swoje uniwersum, dodając szerokie opisy panujących tam polityk, pseudofizyki lotów międzyplanetarnych i stosunków militarnych, łącznie z dodatkami na końcu, których to szczerze mówiąc już nie chciało mi się czytać - aż tak mi nie zależy, fanatyków jednak pewnie takie drobiazgi cieszą. Jak na początek serii, która się potem rozlała na kilkanaście solidnych grubych tomów, nie jest źle.

Żeby się cieszyć lekturą tej powieści czytelnik jest wpierw zobowiązany przyjąć kilka założeń.

Po pierwsze, całość to w istocie panegiryk na cześć głównej bohaterki, co to się chłopom i admirałom nie kłania, wzorze cnót wszelakich, która wszystkich po kątach porozstawia i nawet w najgorszym bagnie (gdzie, rzecz jasna, trafia niesprawiedliwie i nie ze swojej winy) wyjdzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to