Ten Egipt nie jest dla mnie interesujący. Przemęczyłam się, totalnie nie w moim guście.

Ten Egipt nie jest dla mnie interesujący. Przemęczyłam się, totalnie nie w moim guście.

Przygoda osadzona w Starożytnym Egipcie, coś wspaniałego!

Przygoda osadzona w Starożytnym Egipcie, coś wspaniałego!

Gdyby czytelnik Krzysztof zaznaczył swoją opinię jako spojler to pewnie przeczytałabym tą książkę,chociaż początek nie wciągnął mnie specjalnie.Ale w takiej sytuacji,gdy już wiem co się wydarzy nie widzę sensu dalej się męczyć.Dla osób lubiących starożytny Egipt pewnie będzie to ciekawa pozycja.Niestety to nie moja bajka.

Gdyby czytelnik Krzysztof zaznaczył swoją opinię jako spojler to pewnie przeczytałabym tą książkę,chociaż początek nie wciągnął mnie specjalnie.Ale w takiej sytuacji,gdy już wiem co się wydarzy nie widzę sensu dalej się męczyć.Dla osób lubiących starożytny Egipt pewnie będzie to ciekawa pozycja.Niestety to nie moja bajka.

Wojciech Dutka urodził się w 1979 roku. Jest absolwentem historii i dziennikarstwa. Interesuje się historią nowożytną i dziejami Kościoła w starożytności. I to właśnie w starożytności rozgrywa się akcja jego debiutanckiej powieści "Krew Faraonów".

W książce tej fikcja literacka łączy się z prawdą historyczną. Sam autor przyznaje, że nie zamierzał pisać powieści stricte historycznej, gdyż byłaby ona trudna do odczytania przez statystycznego czytelnika. Autentyczne są pewne wydarzenia, postacie, życie codzienne ludów i ich obyczaje, czyli tak zwane realia epoki.

"Krew Faraonów" jest powieścią o pożądaniu władzy i o tym, jak ta władza zmienia ludzi. Niestety jest to zmiana na gorsze. W literaturze mamy do czynienia z bohaterami, którzy dokonują wewnętrznej przemiany, aby pod przybranym nazwiskiem zrehabilitować się w oczach społeczeństwa. Bohater Wojciecha Dutki z młodego, wrażliwego chłopca, wraz ze zdobyciem tytułu faraona, staje się bezwzględnym człowiekiem, który niszczy nie tylko wrogów, ale i przyjaciół.

Autor pokazuje nam starożytny Egipt, w którym rządziła kobieta-faraon Hatszepsut. Świat ten był pełen intryg, rozpusty, przekupstwa i wzajemnej nienawiści. Kapłani spiskowali przeciwko faraonom, a ci byli bezwzględni dla sług bożych. Kanwa powieści osnuta jest wokół podróży-ucieczki Anchsnuma, który na przedramieniu ma odciśnięty symbol ibisa i jego sługi Ursilisa. Droga do Babilonu jest zarazem podróżą do odkrycia tajemnicy pochodzenia Anchsnuma, jak i prawdy o ludziach, którzy go otaczają. Tutaj prawie nikt nie jest tym, za kogo się podaje. Każda kolejna strona powieści jest potwierdzeniem okrutnej prawdy, że ten jest mocniejszy i ważniejszy, kto da więcej pieniędzy. Rozmowy i układy zależą od zasobności portfela i od tego, czy przeciwnik przekupił informatorów, donosicieli i swoich rozmówców.

Dawno nie czytałam powieści, która nie kończy się happy endem. Myślę, że takie zakończenie było przemyślanym posunięciem autora. Dzięki temu dał nam do zrozumienia, że nie każdą krzywdę da się naprawić. Są pewne czyny, które pociągają za sobą inne czyny, które jak kostki domina prowadzą do upadku. Upadku, którego nic nie jest w stanie zatrzymać.



http://jastulatka.blogspot.com/2015/05/wojciech-dutka-krew-faraonow.html

Wojciech Dutka urodził się w 1979 roku. Jest absolwentem historii i dziennikarstwa. Interesuje się historią nowożytną i dziejami Kościoła w starożytności. I to właśnie w starożytności rozgrywa się akcja jego debiutanckiej powieści "Krew Faraonów".

W książce tej fikcja literacka łączy się z prawdą historyczną. Sam autor przyznaje, że nie zamierzał pisać powieści stricte...

rewelacyjna powieść osadzona w realiach starożytności, czyli to, co lubię najbardziej.
gdy pierwszy raz skończyłam czytać tę książkę żałowałam, że te wszystkie wydarzenia nie działy się naprawdę.
pasjonująca opowieść o człowieku, którego przeznaczeniem było rządzić...

rewelacyjna powieść osadzona w realiach starożytności, czyli to, co lubię najbardziej.
gdy pierwszy raz skończyłam czytać tę książkę żałowałam, że te wszystkie wydarzenia nie działy się naprawdę.
pasjonująca opowieść o człowieku, którego przeznaczeniem było rządzić...

Bardzo wciągająca, polecam!

Bardzo wciągająca, polecam!

Bardzo interesująca pozycja dla egiptomaniaków. Nieco przypomina powieści Christiana Jacq, prawdopodobnie z powodu intryg i zagadek.
Czytelnik początkowo jest tak samo zagubiony jak główny bohater i stopniowo poznaje całą tajemnicę, która okazuje się niezwykle istotną dla całego Egiptu.
Szczerze polecam.

Bardzo interesująca pozycja dla egiptomaniaków. Nieco przypomina powieści Christiana Jacq, prawdopodobnie z powodu intryg i zagadek.
Czytelnik początkowo jest tak samo zagubiony jak główny bohater i stopniowo poznaje całą tajemnicę, która okazuje się niezwykle istotną dla całego Egiptu.
Szczerze polecam.

Jakiś czas temu przeczytałem książkę "Krew faraonów" Wojciecha Dutki, jest dosyć ciekawa, nie tylko dlatego, że jest powieścią historyczną, ale też ze względu na walory uniwersalne. To taka nieco pokręcona historia, akcja toczy się w starożytności w Egipcie i nie tylko.

Mamy dwóch głównych bohaterów: jeden to młody kapłan Anchnum, a drugi niewolnik Ursilis, był niewolnikiem jednego z urzędników królewskich. Ponieważ byli młodymi ludźmi poznali się i zostali przyjaciółmi i przysięgli sobie, że jeden drugiego nigdy nie opuści i zawsze będą sobie bliscy. Jednak pojawiły się nowe okoliczności, niemalże natychmiast obydwoje muszą uciec z Egiptu, bo zaczęło wychodzić na jaw kim jest ten kapłan, że jest pretendentem do tronu. Stanowiło to polityczne zagrożenie dla władzy, kobiety faraona; Hatszepsut, tak było książce. ( A po prawdzie Hatszepsut była regentką Totmesa III ).

No więc zmykali do Babilonu, drugiego mocarstwa owych czasów. Po drodze poznali kupę ludzi dobrych i złych. Tak bywa. Potem się okazało, że ten niewolnik pochodzi z rodziny królewskiej, został królem Hetytów. Natomiast Anchnum, gdy już wrócił do siebie, został faraonem Totmesem III właśnie, jednym z wybitniejszych władców Egipskich. Gdy objął władzę uznał za stosowne zrobić zadymę w Syrii i tam też wepchali się Hetyci, mieli taki paskudny zwyczaj pchać się gdzie nikt ich nie chciał, bo mieli swoje interesy.

Tak więc oba państwa Egipt i Hetyci, były w stanie wojny, a obaj władcy, którzy byli przyjaciółmi, stanęli po przeciwnych stronach na polu bitwy.
Widać fortuna potrafi być złośliwa, zmusiła ich do tego, że obaj musieli zadać sobie pytanie czy dla nich ważniejsza jest młodzieńcza przyjaźń czy interesy polityczne krajów które reprezentują?

Mamy tutaj dwie drogi Ursilis buntował się przeciwko temu i chcąc dotrzymać przysięgi musiał się zabić, bo dla niego władza była nic nie warta, jeśli zmuszała go do tego, żeby stanął przeciwko przyjacielowi i robił coś wbrew sobie. Natomiast Anchnum - Totmes nie miał tych skrupułów objął władzę i bez wahania zdradził przyjaciela, praktycznie stracił ludzi, którzy go kochali.
Po prostu dla niego polityka, prestiż, władza, pieniądze, a więc wszystko co można osiągnąć okazały się ważniejsze od prawdziwej przyjaźni, stracił coś co jest bezcenne. Został sam, była to samotność władcy. Okazało się, że Totmes miał brata bliźniaka, został oskarżony o zdradę i wydalony z kraju. To był raczej pretekst. Choć faktem było, że Ursilis nawiązał kontakt z nim, z powodów sentymentalnych raczej. Powiedział mu jak było.
Ale dla Aszerkara, brata bliźniaka faraona, była to wiedza niebezpieczna.

To nic nowego w historii, tej jak najbardziej prawdziwej, że władcy rozprawiali się z rodzonymi braćmi, bo stanowili dla nich zagrożenie typowo polityczne.
To było na porządku dziennym.
Jaki z tego morał? M. in. że z polityki nic dobrego nie wynika, bo władza zmienia ludzi nie do poznania. Jak to stwierdził lord Ancton, "władza absolutna deprawuje absolutnie". Coś w tym jest.

Polecam bardzo dobra powieść przygodowa i historyczna, inspirowana twórczością Christiana Jacq'a, z niesamowitą głębią.

Zdecydowanie warto przeczytać.

Jakiś czas temu przeczytałem książkę "Krew faraonów" Wojciecha Dutki, jest dosyć ciekawa, nie tylko dlatego, że jest powieścią historyczną, ale też ze względu na walory uniwersalne. To taka nieco pokręcona historia, akcja toczy się w starożytności w Egipcie i nie tylko.

Mamy dwóch głównych bohaterów: jeden to młody kapłan Anchnum, a drugi niewolnik Ursilis, był...

świetna wartka akcja, trzyma w napięciu, polecam wszystkim tym którzy lubią klimaty o starożytnych czasach

świetna wartka akcja, trzyma w napięciu, polecam wszystkim tym którzy lubią klimaty o starożytnych czasach