Na początku myślę sobie, hę co to ma być? Opowiadanie dla młodzieży, takie mało Kiryłowe. ale nie spokojnie to prawdziwe opowiadanie sf a właściwie mini powieść, jest bardzo dobę, zostanie potem ładnie rozwinięte w powieści Operacja żmija. Widać tu potencjał, tyle tajemnic zostało nieodkrytych, tyle niewiadomych, bardzo dobrze się to czyta, jak zwykle twórca nie zawodzi, temat interesujący i to bardzo. W mojej książce oprócz tytułowego Świat bez czasu są jeszcze dwa opowiadania. Białe skrzydła Kopciuszka, które czytałam w osobnej książeczkę oraz Wania + Dasza. Drugie już czytałam, bardzo dobry sf taki jakie lubię najbardziej, czyli odległa przyszłość, loty kosmiczne, ewolucja człowieka. Trzecia opowieść jest o klonowaniu. Nie ma chyba w sf bardziej smutnego i mrocznego tematu. To jest najbardziej filozoficzna i drażliwa kwestia tego gatunku, nawet ksenocyd da się jakoś bo jakoś ale usprawiedliwić, ale klonowanie i jego reperkusje nigdy, zawsze ktoś zyskuje, ktoś traci, mam nadzieję, że nie dożyję tego faktu ponieważ już nawet kwestia traktowania zwierząt chlewnych, burków na łańcuchach oraz zagrożonych gatunków spędza mi sen z powiek i napawa smutkiem. Nie chciała bym nieść na swoich barkach jeszcze myśli o tym po co i jak traktowano by klony, to już by było za wiele. Och człowieku wzbij się wreszcie w gwiazdy i odrzuć se mroczne instynkty!!!

Na początku myślę sobie, hę co to ma być? Opowiadanie dla młodzieży, takie mało Kiryłowe. ale nie spokojnie to prawdziwe opowiadanie sf a właściwie mini powieść, jest bardzo dobę, zostanie potem ładnie rozwinięte w powieści Operacja żmija. Widać tu potencjał, tyle tajemnic zostało nieodkrytych, tyle niewiadomych, bardzo dobrze się to czyta, jak zwykle twórca nie zawodzi,...

Trzy niepowiązane minipowieści . Dobrze iż zaczęłam czytać od końca "Wania +Dasza = Miłość" . Kolejna "Białe skrzydła Kopciuszka" . I na tym bym zakończyła tom. Niestety tytułowa część "Świat bez czasu" zatrzymała mnie. Dla mnie odbiega klimatem i formą przekazu za bardzo pod Gombrowicza podchodzi. Pewnie za jakiś czas wrócę do Bułyczowa.

Trzy niepowiązane minipowieści . Dobrze iż zaczęłam czytać od końca "Wania +Dasza = Miłość" . Kolejna "Białe skrzydła Kopciuszka" . I na tym bym zakończyła tom. Niestety tytułowa część "Świat bez czasu" zatrzymała mnie. Dla mnie odbiega klimatem i formą przekazu za bardzo pod Gombrowicza podchodzi. Pewnie za jakiś czas wrócę do Bułyczowa.

Trzy nowelki:
"Świat bez czasu" - najgorsza z całego zbioru. Spotkanie różnych historycznych postaci, mające chyba dać świadectwo, że człowiek jest wredny i żadne warunki tego nie zmienią. Mętne!
"Białe skrzydła Kopciuszka" - nowelka z cyklu o kosmicznym doktorze Pawłyszu. O miłości przekraczającej bariery. Niby nic takiego, ale czyta się!
"Wania + Dasza = Miłość" - o klonach hodowanych na części zamienne. Coś jak "Sneogg..." Huberatha, ale słabsze w wymowie. Całkiem dobry wydźwięk tekstu burzy naiwne zakończenie.
Podsumowując - Bułyczow w średniej formie!

Trzy nowelki:
"Świat bez czasu" - najgorsza z całego zbioru. Spotkanie różnych historycznych postaci, mające chyba dać świadectwo, że człowiek jest wredny i żadne warunki tego nie zmienią. Mętne!
"Białe skrzydła Kopciuszka" - nowelka z cyklu o kosmicznym doktorze Pawłyszu. O miłości przekraczającej bariery. Niby nic takiego, ale czyta się!
"Wania + Dasza = Miłość" - o...

Zbiór ten zaskoczył mnie; to mój pierwszy kontakt z autorem i raczej całkiem przypadkowy wybór podczas niedawnej wizyty w bibliotece. Zawiera trzy diametralnie różne w swojej tematyce teksty. Pierwszy i zarazem tytułowy "Świat bez czasu" czytałem z uśmiechem na ustach, czując się jak podczas lektury Witkacego, czy Gombrowicza okraszonej jeszcze humorem Żeromskiego. Temat światów równoległych jest dość mocno eksploatowany (także wśród pisarzy rosyjskich tudzież radzieckich),ale mimo wszystko coś pchało mnie do przodu w lekturze. Opowiadanie "Białe skrzydła kopciuszka" zainteresowało mnie już bardziej, ze względu na samą historię i temat bioformacji. Jednak najlepsze opowiadanie czaiło się na końcu pod dość dziwnym tytułem "Wania+Dasza=Miłość". Historia o klonach hodowanych do przeszczepów dla elit rządzących Rosją może poruszyć zdecydowanie bardziej niż "Nowy wspaniały świat" Huxley'a; opowieść rozgrywająca się zdecydowanie bliżej bohatera i jednocześnie samego czytelnika, który może tylko gratulować bohaterowi wyboru, tak jak telewidz gratuluje Trumanowi Burbankowi opuszczenia jego show. Polecam

Zbiór ten zaskoczył mnie; to mój pierwszy kontakt z autorem i raczej całkiem przypadkowy wybór podczas niedawnej wizyty w bibliotece. Zawiera trzy diametralnie różne w swojej tematyce teksty. Pierwszy i zarazem tytułowy "Świat bez czasu" czytałem z uśmiechem na ustach, czując się jak podczas lektury Witkacego, czy Gombrowicza okraszonej jeszcze humorem Żeromskiego. Temat...

Jest to zbiór opowiadań, gdzie autor przedstawia nam gamę swoich umiejętności. Książka o tyle ciekawa, że wyrwała się z konwencji klasycznego sci-fi.

Jest to zbiór opowiadań, gdzie autor przedstawia nam gamę swoich umiejętności. Książka o tyle ciekawa, że wyrwała się z konwencji klasycznego sci-fi.