Ciężko jest ocenić historię prawdziwego człowieka, gdzieś tam żyjącego wśród nas. Dlatego moja opinia tyczy się tylko sposobu przedstawienia tej historii.
Mam wrażenie, że opis książki mocno zachęca po jej sięgniecie, niejako obiecując poznanie historii pełnej oburzających zaniedbań oraz łamiących serce nieodwracalnych urazów psychicznych, z którymi musi się mierzyć ta Bogu ducha winna dziewczynka. Niestety, jednak mam wrażenie, że narracja jest prowadzona bardzo nijako. Po przeczytaniu jej mam takie odczucie, że tam się w sumie niewiele działo. Nie oczekuję od takiej książki budowania napięcia, ale na pewno oczekiwałam od niej przelania emocji na papier w taki sposób, żebym ja jako czytelnik, wszystkie te emocje poczuła i żeby złamały mi ono serce. Nie poczułam. Nie złamały. Przykro mi bardzo, bo Lucy na pewno nie raz miała złamane serce i czuje się trochę jakbym ją oszukała, czytając tą książkę i nie mogąc poczuć jej rozpaczy.

Ciężko jest ocenić historię prawdziwego człowieka, gdzieś tam żyjącego wśród nas. Dlatego moja opinia tyczy się tylko sposobu przedstawienia tej historii.
Mam wrażenie, że opis książki mocno zachęca po jej sięgniecie, niejako obiecując poznanie historii pełnej oburzających zaniedbań oraz łamiących serce nieodwracalnych urazów psychicznych, z którymi musi się mierzyć ta Bogu...

Oceniam na 8,5/10 czyli między rewelacyjna, a wybitna. Przeczytałam ją bardzo szybko bo ogólnie kocham książki C. Glass. Są bardzo wciągające. Historia Lucy była bardzo smutna, co za tym idzie wylałam trochę łez. Dzięki książką tej autorki możemy zobaczyć jak wygląda życie dzieci w rodzinie zastępczej. Bardzo, ale to bardzo polecam tę książkę i wszystkie inne książki Pani Glass!

Oceniam na 8,5/10 czyli między rewelacyjna, a wybitna. Przeczytałam ją bardzo szybko bo ogólnie kocham książki C. Glass. Są bardzo wciągające. Historia Lucy była bardzo smutna, co za tym idzie wylałam trochę łez. Dzięki książką tej autorki możemy zobaczyć jak wygląda życie dzieci w rodzinie zastępczej. Bardzo, ale to bardzo polecam tę książkę i wszystkie inne książki Pani...

Jak zwykle się nie zawiodłam. Uwielbiam książki tej autorki. Jej wrażliwość i mądrość jest niesamowita.

Jak zwykle się nie zawiodłam. Uwielbiam książki tej autorki. Jej wrażliwość i mądrość jest niesamowita.

Zdecydowanie moja ulubiona książka Cathy, być może to dzięki jej zakończeniu, ale również dobrze może to być sposób w jaki została opowiedziana.

Zdecydowanie moja ulubiona książka Cathy, być może to dzięki jej zakończeniu, ale również dobrze może to być sposób w jaki została opowiedziana.

Piękna książka. Ciekawie opisana historia pewnej dziewczynki.

Piękna książka. Ciekawie opisana historia pewnej dziewczynki.

Wciągająca, poruszająca historia. Cały czas sercem jesteśmy z dziewczynką i z napięciem czekamy jak to się skończy, czy znajdzie spokój i szczęście ? Cathy - jej opiekunka zastępcza i autorka tej książki to mama idealna. Zawsze wie jak się zachować i co powiedzieć. Nigdy nie jest zmęczona, zawsze dobrze zorganizowana i nigdy się nie wścieka, a jej rodzone dzieci też są idealnie wychowane. Czy to może być prawdą? Przyznam, że po przeczytaniu tej książki wpadłam w kompleksy. Może rzeczywiście Cathy jest taka idealna, a może autorka pisze tylko o tym co jej pasuje ?
Książka obnaża wady systemu opieki społecznej, choć pewnie i tak jest on lepszy niż w naszym kraju. Poza tym nawet opiekunka społeczna jak się okazuje może być idiotką, czytając miałam wielką ochotę jednej z nich walnąć. Zresztą tak zrobiła Lucy choć chyba nie trafiła :D

Wciągająca, poruszająca historia. Cały czas sercem jesteśmy z dziewczynką i z napięciem czekamy jak to się skończy, czy znajdzie spokój i szczęście ? Cathy - jej opiekunka zastępcza i autorka tej książki to mama idealna. Zawsze wie jak się zachować i co powiedzieć. Nigdy nie jest zmęczona, zawsze dobrze zorganizowana i nigdy się nie wścieka, a jej rodzone dzieci też są...

Przez 8 lat trwała w tym, zaniedbywana, pozbawiona miłości i uczucia z matką, która nie potrafiła się nią należycie zając i dać jej miłości, na jaką zasługuje każde dziecko. Dopiero mając osiem lat trafiła do systemu, a mając 11 do Cathy Glass. Przez całe swoje życie była olewana przez osoby, które miały jej pomóc, trafiając z jednej rodziny do drugiej. Czuła się opuszczona, zła, widziała wrogów w przyjaciołach, zdana na samą siebie.

Więcej na: https://kasikowykurz.blogspot.com/2018/07/cathy-glass-czy-mnie-pokochasz.html

Przez 8 lat trwała w tym, zaniedbywana, pozbawiona miłości i uczucia z matką, która nie potrafiła się nią należycie zając i dać jej miłości, na jaką zasługuje każde dziecko. Dopiero mając osiem lat trafiła do systemu, a mając 11 do Cathy Glass. Przez całe swoje życie była olewana przez osoby, które miały jej pomóc, trafiając z jednej rodziny do drugiej. Czuła się...

Ta książka strasznie porusza. Jest pełna smutku i rozczarowań. Jednak koniec książki jest wzruszający i szczęśliwy.
Historia na faktach. Bonnie wywodzi się z patologicznej rodziny, ojca nie zna, matka ciągle pije i ma co rusz nowych facetów. Nie opiekuję się nią i jej dwoma braćmi. Kiedy Bonnie zachodzi w ciążę a potem rodzi dziewczynkę nie dostaje pomocy od matki. Również ojciec dziecka zniknął. Bonnie musi sama zająć się dzieckiem oraz pracą żeby przetrwały. Bonnie jednak nie radzi sobie, zaniedbuje Lucy, swoją córeczkę, często jest ona brudna , głodna i ciągle płacze. Bonnie boi się że ktoś zgłosi to do opieki i ciągle ucieka. Jednak nie mogła uciekać w nieskończoność. Kiedy już była na skraju załamania zgłosiła się do swojej jedynej ciotki. Tam otrzymała pomoc i przez wiele miesięcy dobrze się układało. Jednak kiedy Bonnie z dzieckiem poszła na swoje, tam się opuściła, znowu zaniedbywała Lucy. I tak zaczęła się długą i smutna tułaczka Lucy z jednej rodziny zastępczej do drugiej. Również matka ją brała z powrotem do siebie, jednak tam ciągle źle się nią opiekowali. Lucy była głodzona, zaniedbywana, wykorzystywana do prac domowych. W szkole stwierdzono jej opóźnienie w rozwoju. Jednak wszystko się zmieniło kiedy trafiła do Cathy Glass. Tam poczuła się w prawdziwym domu. Jednak początki nie były łatwe, ale z dnia na dzień Lucy się bardziej otwierała i lepiej rozwijała. Bała się jednak że znowu będzie musiała zmienić swój dom i czasami bywała agresywna, kiedy była o tym mowa. W końcu Cathy zrozumiała że oni już tworzą wspaniałą rodzinę i chce by Lucy z nimi została na zawsze. Pomimo wielu problemów udaje się to. Lucy została adoptowana przez Cathy i na reszcie jej nieszczęście się skończyło. Ma upragniony dom i rodzinę.

Ta książka strasznie porusza. Jest pełna smutku i rozczarowań. Jednak koniec książki jest wzruszający i szczęśliwy.
Historia na faktach. Bonnie wywodzi się z patologicznej rodziny, ojca nie zna, matka ciągle pije i ma co rusz nowych facetów. Nie opiekuję się nią i jej dwoma braćmi. Kiedy Bonnie zachodzi w ciążę a potem rodzi dziewczynkę nie dostaje pomocy od matki. Również...

Chyba najpiękniejsza z książek Cathy Glass.

Chyba najpiękniejsza z książek Cathy Glass.

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2019/08/cathy-glass-czy-mnie-pokochasz-nie-zabierajcie-dziecka.html

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2019/08/cathy-glass-czy-mnie-pokochasz-nie-zabierajcie-dziecka.html